Daniel 7
1 I det fyrste styringsåret åt den babyloniske kongen Belsassar hadde Daniel ein draum og såg ei syn i hovudet på lægjet sitt. Sidan skreiv han upp draumen og fortalde hovudsummen av innhaldet.
Babilon siangpahrang Belshazzar a bawinae apasuek kum vah, Daniel teh a i lahunnah, mang a sak teh vision a hmu e naw hah a thut e teh,
2 Daniel tok til ords og sagde: Eg hadde ei syn um natti, og i den syni såg eg korleis dei fire himmelvindarne storma fram yver det store havet.
Kai Daniel ni karum vah ka hmu e vision teh, kalvan takin pali touh koe e kahlînaw teh tuipui van vah buet touh hoi buet touh a kâhmang awh.
3 Og fire store dyr steig upp or havet, det eine ulikt det andre.
Reikâvan hoeh e sarang pali touh teh tuipui thung hoi a tâco awh. Apasueke sarang teh sendek hoi a kâvan. Mataw rathei hai a tawn.
4 Det fyrste liktest ei løva, men det hadde vengjer som ein ørn. Medan eg såg på det, vart vengjerne rivne av dyret, og det vart lyft upp frå marki og sett på tvo føter som eit menneskje, og eit mannehjarta fekk det.
Ka khet lahun nah ahnie ratheinaw teh koung a phawk pouh awh. Talai dawk hoi amahoima a kâtawm teh, tami patetlah khok hoi a kangdue teh, tami lungthin a tawn,
5 So fekk eg sjå eit dyr til, det andre i rekkja; det var likt ein bjørn, og det lette seg upp på den eine sida, og det hadde tri sidebein i gapet millom tennerne. Og til dyret vart det sagt: «Statt upp, og et mykje kjøt!»
Apâhni e sarang teh tavom hoi a kâvan. Avang lae khok hoi a kangdue teh, a kâko dawk nâhru kathum touh a rakoung. Thaw nateh a moi moikapap cat haw atipouh awh.
6 Etter det fekk eg sjå eit anna dyr, som liktest ein pantar, men på sidorne hadde det fire fuglevengjer; og dyret hadde fire hovud, og velde vart det gjeve.
Bout ka khet boteh, kaisi hoi kâvan e sarang buet touh a kamnue. A hnukthun vah rathei pali touh ao. Lû pali touh a tawn. Uknae kâ hai a tawn.
7 Etter det fekk eg i syni mi um natti sjå det fjorde dyret, øgjelegt og skræmelegt og uhorveleg sterkt; det hadde store tenner av jarn, det åt og krasa, og leivningarne trakka det sund med føterne: det var ulikt alle hine dyri og hadde ti horn.
Tangmin vah bout ka hmu e vision teh, a tha kaawm poung niteh, takikathopounge apalinae sarang teh a kamnue. Kalenpounge sumhâ a tawn. Vekrasen lah a kei a ca teh, a canawi e hah a khok hoi a coungroe. Ahni teh, ahmaloe e sarangnaw hoi kâvan hoeh. Ki hra touh a tawn.
8 Medan eg skoda på horni, fekk eg sjå korleis det skaut upp millom deim eit anna horn, eit lite, som skuva undan seg tri av hine horni; og sjå, det hornet hadde augo lik manneaugo, og ein munn som tala store ord.
Hote kinaw hah ka khet lahunnah, kinaw e alungui vah, alouke ki buet touh bout a cawn. Hote kica e hmalah hmaloe e ki kathum touh teh a tangpha khuehoi phawk lah ao. Hote kica teh tami e mit patet e mit a tawn, puenghoi lawk dei thainae pahni hai a tawn.
9 Medan eg heldt på og såg på dette, vart det sett fram stolar, og ein som gamall var, sette seg ned. Klædnaden hans var snøkvit, og håret på hovudet hans som rein ull; stolen hans var av eldslogar, og hjuli under var av brennande eld.
Ka khet lahun navah, bawitungkhungnaw hah ka hmu. A kum kacue e buet touh a tahung. A khohna e teh tâmai patetlah a pangaw. A sam teh tumuen patetlah a pangaw. Tungkhung teh hmaito lah ao. Tungkhung khok teh ka kang lahun e hmai lah ao.
10 Ei elv av eld strøymde ut frå honom; tusund gonger tusund var tenarane hans, og ti tusund gonger ti tusund stod til tenesta for honom. So vart retten sett, og bøker vart opna.
A minhmai dawk hoi hmaiang a tâco. Touklek thai hoeh e naw ni a thaw a tawk awh teh, touklek thai hoeh e naw ni a hmalah a kangdue awh. Lawkceng hanelah cauknaw hah kadai lah ao.
11 Medan eg heldt på og såg på dette, hende det, for dei store ord skuld som hornet tala, at medan eg heldt på og såg på dette, vart dyret drepe, og kroppen åt dyret vart tynt og kasta i elden til å brennast.
Hatnavah, kica ni puenghoi dei e lawk dawk ka khet navah, hote sarang hah a thei awh teh, a tak hah hmai hoi a sawi awh teh, a raphoe awh.
12 Veldet åt dei andre dyri vart frå deim teke; for livetidi var fastsett til tid og stund.
Alouke sarang teh uknaeram kâ tawn awh hoeh eiteh, atueng khoe e a pha hoehnahlan totouh a hring awh.
13 Sidan fekk eg sjå i nattsynerne korleis ein som liktest ein menneskjeson, kom med himmelskyerne; han gjekk burt til den gamle og vart ført fram for honom.
Hote tangmin e vision dawk teh, tami hoi kâvan e buet touh tâmai a kâcui teh a kum kacue e koe a tho. A kum kacue e hmalah ahni hah a thokhai awh.
14 Og han fekk velde og æra og rike, og alle folk og ætter og tungemål skulde tena honom. Hans velde er eit ævelegt velde, som ikkje skal verta frå honom teke, og riket hans skal ikkje rikkast.
Kho tangkuem kaawm e lawk cawngca kapan e tami pueng hah uk sak hanelah, ahni koe uknaeram kâ, lawkcengnae hoi bawilennae hah poelah ao. A uknaeram teh akangning, a ram teh rawk thai mahoeh.
15 Då kjende eg, Daniel, åndi mi uroast i meg, og synerne i hovudet mitt skræmde meg.
Kai Daniel teh hote vision ni ka lungthin dawk runae na poe teh, ka muitha teh a cingou.
16 Eg gjekk fram til ein av deim som stod der, og bad honom um ei pålitande uttyding på alt dette. Og han svara meg og sagde meg uttydingi på det:
Ateng kangdout e buet touh koe ka cei teh, atu e ka hmu e naw hah bangtelamaw telah ka pacei.
17 «Desse fire store dyri tyder at det skal koma upp fire kongar av jordi.
Ahni ni hete sarang pali touh teh talai van ka tâcawt hane ram pali touh hah doeh.
18 Men sidan skal dei heilage åt den Høgste taka imot riket og hava det i eiga alt til æva, ja, til ævordoms æva.»
Hatei, a lathueng poung e Cathut e tami kathoungnaw ni hote uknaeram coe awh vaiteh, a yungyoe a pang awh han telah atipouh.
19 Etter dette vilde eg hava pålitande uttyding um det fjorde dyret som var ulikt alle hine, det som var so oversleg øgjelegt og hadde tenner av jarn og klør av kopar, det som åt og krasa og sidan trakka under føterne det som det leivde;
Hat toteh, alouke sarangnaw hlak taki hoe ka tho niteh, sumhâ hoi rahum khokpatin ka tawn niteh, vekrasen lah a kei a ca teh, canawi e hah a khok hoi ka coungroe e sarang teh bangmouh a deingai nah aw tie thoseh,
20 so og um dei ti horni på hovudet åt det og um det nye hornet, det som sidan skaut upp, og som dei tri andre fall av for, det hornet som hadde augo og ein munn som tala store ord, det som var større å sjå til enn alle hine.
A lû dawk e ki hra touh teh bangmouh a dei ngai na aw tie hai thoseh, a hnukkhu ka cawn niteh, ahmaloe e ki kathum touh hah din ka phawng niteh, puenghoi lawk dei thainae pahni hoi mit ka tawn e, a huinaw hlak taranhawinae minhmai ka tawn e ki hateh bangmouh a deingai nah tie hah panue han ka ngai.
21 Eg hadde set hornet føra krig mot dei heilage og sigra yver deim,
Ka khet lahun navah, a kum kacue e buet touh a tho teh,
22 til dess han kom, han som gamall var, og retten vart gjeven til dei heilage åt den Høgste, og tidi var komi då dei heilage fekk riket i eiga.
a lathueng poung e Cathut e tami kathoungnaw koe uknaeram teh poe lah ao. Hahoi, uknaeram pang hanelah tami kathoungnaw hanelah khoe e atueng teh a pha.
23 Då svara han og sagde: «Det fjorde dyret tyder at eit fjorde rike skal koma upp på jordi og vera ulikt alle hine riki. Det skal gløypa heile jordi og trakka henne sund og krasa henne.
Ahni ni, apalinae sarang teh talai van kaawm e ram puenghoi hai kâvan hoeh e apalinae uknaeram doeh. Hete ni talai uknaeram pueng vekrasen lah kei vaiteh a coungroe han.
24 Og dei ti horni tyder at det skal koma upp ti kongar i det riket; og etter deim skal det koma upp ein annan, som skal vera dei fyrre ulik, og som skal slå ned tri kongar.
Hote uknaeram dawk hoi ka cawn e ki hra touh hateh, ka tho hane siangpahrang hra touh hah doeh. Ahnimouh hnukkhu alouke siangpahrang a tho han. Ahmaloe e siangpahrangnaw hoi kâvan hoeh. Ahmaloe e siangpahrang kathum touh hah a pabo han.
25 Og han skal tala ord mot den Høgste, og dei heilage åt den Høgste skal han øyda; han skal setja seg fyre å skifta um tider og lov; og dei skal gjevast i hans hand ei tid og tider og ei halv tid.
A lathueng poung e Cathut hah taran vaiteh, puenghoi lawk a dei han. Atueng hoi kâlawk hah pathai hanlah a panki han. Atueng buet touh, atueng kahni touh, atueng tangawn totouh kâ a tawn han.
26 Men so vert retten sett, og veldet hans skal verta frå honom teke, spillt og avøydt alt til endes.
Hathnukkhu lawkcengnae ao han. Hattoteh kâ a tawnnae takhoe pouh lah awm vaiteh, khoeroe raphoe lah ao han.
27 Men herredøme og veldet og stordom yver alle rike under himmelen skal verta gjeve til lyden av dei heilage åt den Høgste. Hans rike skal vera eit ævelegt rike, og alle herrevelde skal tena og lyda det.»
Kalvan rahim kâtawnnae, uknaeram, hoi lentoenae naw teh, a Lathueng Poung e Cathut e a tami kathoungnaw koe uknaeram poe lah ao han.
28 Her sluttar fråsegni. Men eg, Daniel, vart full av mange urolege tankar, og eg skifte liter i andlitet; men eg gøymde i hjarta mitt det som hadde hendt.
Het totouh heh, deicainae doeh toe. Kai Daniel teh ka lung a puen teh, ka minhmai pan hoeh. Hatei nakunghai, ka hmu e visionnaw hah ka lung thungvah ka pâkuem.
