Daniel 10
1 I det tridje styringsåret åt persarkongen Kyrus fekk Daniel, som dei og kalla Beltsassar, ei openberring; den openberringi er sanning og spår mykje trengsla. Og han merkte openberringi og gav agt på syni.
Persiate leng, Cyrus kitipa, leng chankal kumthum lhinkumin, Belteshazzar jong kisah Daniel chun, themgao thilmu in mu aneikitin ahi. Aman hichea athilmu chu, khonunga hesoh gentheina leh gal nasatah phat hung lhung tei ding, kiphong doh ahi, ti ahetai.
2 Eg, Daniel, hadde då gjenge og syrgt ei tri vikor.
Hiche themgao thilmua mu kanei laitah chun, Daniel keima, hapta thum lhingset lunghem puldouva ka um laitah ahi.
3 Eg åt ikkje noko slag forkunnmat, kjøt og vin kom ikkje i min munn, ikkje heller salva eg meg med olje, fyrr dei tri vikorne var avlidne.
Chuche phatsungse se chun, keiman anneh alhum atwi kanepoi. Sa jong kanepon chuleh lengpitwi jong kakam sunga alutkha poi. Chuleh hapta thum lhinkah chun, thao namtwi jong kinu louvin ka um’e.
4 Den fire og tjugande dagen i fyrste månaden, då eg var ved strandi åt den store elvi Hiddekel,
Lhamasa nisomni leh nili lhinnin, keima vadung minthang Tigris pang’a kana dingin ahi.
5 såg eg upp, og då fekk eg sjå ein mann som stod der klædd i linklæde og gyrd kring lenderne med eit belte av Ufaz-gull.
Keima kadahin kavet leh, tupat ponnem kisil mipa khat kamun, ama chun akong’a sana thengsel konggah akigahin ahi.
6 Likamen hans var som krysolit, andlitet hans liktest ljoneld, augo hans var som eldslogar, armarne og føterne hans som skinande kopar; og ljomen av talen hans var som ein veldug dun.
Amapa tahsa chu song mantam abangin, amaiso jong kolphe bangin avahin, chuleh amit teni jong meikou kide abang e. Abanjang teni leh akeng teni jong, sum-eng kinot jolsel bang in avalin, chuleh a awso jong mihon tamtah awgin abangin ahi.
7 Og eg, Daniel, var den einaste som såg syni; dei mennerne som var med meg, dei såg ikkje syni; men ei stor rædsla kom yver deim, so dei flaug av og gøymde seg.
Daniel keima, changsehin, hiche themgao thilmu hi kamu ahi. Kaum khompi miho chun hiche kathilmu chu amupouve. Ahin, amaho atijauvin, chuleh kiseldoh dingin ajam mang soh tauve.
8 So vart eg åleine etter, og då eg såg denne store syni, vart eg reint magtstolen; skifte liter i andlitet so eg vart nåbleik, og eg åtte ingi magt meir.
Chuin keima ka changsehin eidalhauvin, chuche themgao thilmu nasatah chu kamu tai. Hichun katha jouse abeiyin, kamelso akikhelin chuleh thanei louvin kalel lheh jengin ahi.
9 Då høyrde eg ljomen av talen hans; og då eg høyrde ljomen av talen hans, seig eg i uvit å gruve med andlitet mot jordi.
Chuin keiman mipa thusei chu kajan, chutia ama awgin kajah chun, tol-ah kalhun, kamai kasulutin chuleh kathimilliu tan ahi.
10 Sjå, då var det ei hand som tok i meg, so mykje eg skjelvande vann meg uppå kne og hender.
Hichepet chun khut khatin eihinthamin chuleh eikai touvin, kihot pum pumin keima jong kakhup tenin ka pansan, ka bung’e.
11 Sidan sagde han til meg: «Daniel, du gjæve mann, gjev agt på dei ordi som eg vil tala til deg, og ris upp og statt; for no er eg send til deg.» Då han sagde dette til meg, reis eg skjelvande upp.
Chuin mipa chun ka jah’a aseijin, “Daniel nangma Pathen dingin manlutah nahi. Hijeh chun, nahenga kasei ding hohi chingthei tahin ngaijin. Chuleh dingdohin, keima hi nang kom’a eihung kisol ahi,” ati.
12 Og han sagde til meg: «Ottast ikkje, Daniel, for alt frå den fyrste dagen då vende hjarta ditt til å vinna skyn og å audmykja deg for Gud, hev ordi dine vore høyrde; og for ordi dine skuld er eg komen no.
Chuin aman kajah’a, kicha hih in Daniel. Nangma na Pathen ang sung’a na kineo sah’a, thil hetkhen themna nathum nikho amasapen’a pat’a chu na taona jouse van’a na kingai peh ahitai. Hijeh’a chu keima nahenga hung’a kahi.
13 Hovdingen yver persarriket stod meg imot i ein og tjuge dagar; men då kom Mikael, ein av dei fremste hovdingarne, og hjelpte meg, medan eg fyrr hadde stade der åleine mot persarkongarne.
Amavang nisom ni leh nikhat sung chu, Persia leng chapa lhagao gilou chun ka lampia eitingin ahi. Hijeh chun vantil pipu Michael vantil chu eipanhu dingin ahungin, chuleh keiman Michael vantil chu leng chapa lhagao chutoh kidou dingin ka dalha tai.
14 Og no er eg komen og vil segja deg kva som skal hendast folket ditt i endetidi; for dette er og ei syn som sigtar på framtidi.»
Tua hilaija kahung hi, khonunga namite chunga ipi thil hungsoh ding ham, ti seipeh’a hung kahi. Ajeh chu themgao thilmua namu chengse hi, khonung thil hungsoh ding ngen ahibouve ati.
15 Medan han soleis tala til meg, vende eg andlitet mitt mot jordi og tagde.
Aman hitia aseipet chun, keiman tol lang kaven kakunin, thucheng khat jong seidoh theilouvin ka um’e.
16 Men sjå, ein som var lik eit menneskje, tok på lipporne mine. Då let eg upp munnen min og tala og sagde til honom som stod framfyre meg: «Herre min, ved den syni eg hev set, hev det kome slik verk yver meg, at eg eig ingi magt meir.
Chuin mihem tobang khatin, kane teni ahung thamin ahileh, keiman kakam kahinkah tan, chuleh kahung paodoh tai. Hichun kenjong ka masang’a dingpa jah’a chun, “Vo kapu, themgao thilmua mu kaneijeh in, ka pumin kanatlo tan, chuleh kalel lheh jeng tai.”
17 Kor skulde og tenaren til herren min, ein sovoren som eg, kunna tala med ein slik ein som herren min er? Og ingi magt er det i meg meir, eg evlar no ikkje å anda.»
Kapu, na sohpa keima hitobang bep hi, iti nangtoh ka kihoulim jou ding ham? Ka tha jouse abeitan chuleh kahaina hu jong amangpai ding ahi tai,” kati.
18 Han som såg ut som eit menneskje, tok då atter i meg og styrkte meg.
Chuphat in mihem tobang’a melpupa chun, eihin tham kitin ahileh, ka hung hatdoh kit tai.
19 Han sagde: «Ottast ikkje, du gjæve mann! Fred vere med deg! Ver sterk, ja, ver sterk!» Då han tala med meg soleis, kjende eg kor eg styrktest, og eg sagde: «Tala, herre min, for no hev du styrkt meg.»
Aman aseijin, “Kicha hihin, ajehchu nangma hi Pathen dinga manlutah nahi. Lungmongin, kitilkhouvin chuleh hattahin pangin,” eiti. Aman hitia asei kajah phatin, apettah chun, ka tha ahung hatdoh tan, amapa jah’a chun, “Kapu, nei lungsetin, thu chu nei seipeh tan, ajeh chu, nangman neihat doh sahkit ahitai,” kati.
20 Då sagde han: «Kann du skyna kvifor eg er komen til deg? Men eg lyt straks venda attende og strida mot hovdingen yver Persia, og når eg dreg ut, kjem Javan-hovdingen.
Chuin aman eidonbut in, “Ipi bol’a naheng’a hung kahi nahet em? Tua hi, ka kile kit’a, Persia leng chapa lhagao gilou chutoh kisat ding kahi. Chujou tengleh, vetan, Greek leng chapa chu hung ding ahitai.
21 Like vel vil eg kunngjera deg kva som er skrive i sanningsboki. Og det er ikkje ein som hjelper meg mot desse utan Mikael, hovdingen dykkar.
Chuleh keiman thutah lekhabu a kijih chu, nangma kaseipeh ding ahi. Vetan, hiche lhagao gilou ho toh kakidouna-a hin, nangding’a leng chapa Michael vantil tilou, koima eipanhu ding aum poi.”
