< Kolossenserne 3 >
1 Er de då uppreiste med Kristus, so søk det som er der uppe, der Kristus sit ved Guds høgre hand!
Na rĩrĩ, kuona atĩ rĩu nĩmũriũkĩtio hamwe na Kristũ-rĩ, ngoro cianyu nĩikĩrũmbũyagie maũndũ marĩa ma igũrũ, o kũrĩa Kristũ aikarĩte guoko-inĩ kwa ũrĩo kwa Ngai.
2 Hav hug til det som er der uppe, ikkje til det som er på jordi!
Meciiria manyu nĩmeciiragie maũndũ marĩa ma igũrũ, no ti maũndũ marĩa ma thĩ ĩno.
3 For de er daude, og dykkar liv er løynt med Kristus i Gud.
Nĩgũkorwo nĩmwakuire, naguo muoyo wanyu rĩu nĩmũhithe hamwe na Kristũ thĩinĩ wa Ngai.
4 Når Kristus, vårt liv, vert openberra, då skal de og verta openberra med honom i herlegdom.
Na rĩrĩa Kristũ, ũrĩa arĩ we muoyo witũ, akoonekana-rĩ, hĩndĩ ĩyo o na inyuĩ nĩmũkonekana hamwe nake mũrĩ na riiri.
5 So døyd då dykkar jordiske lemer: Utukt, ureinskap, ovhug, vond lyst og havesykje, som er avgudsdyrking!
Nĩ ũndũ ũcio-rĩ, tuagai maũndũ mothe ma mwĩrĩ ũyũ wa ndũire ta makuĩte namo nĩ ta: ũhũũri-maraya, na meciiria mathũku, na thuti cia mwĩrĩ, na merirĩria mooru, na ũkoroku, naguo no ũndũ ũmwe na kũhooya mĩhianano.
6 for desse ting kjem Guds vreide yver dei vantruande;
Tondũ wa maũndũ macio, mangʼũrĩ ma Ngai nĩmarooka.
7 millom deim ferdast de og fordom, den tid de livde i desse ting;
O na inyuĩ mwatũire mũthiiaga na mĩthiĩre ĩyo mũtũũrĩre-inĩ ũrĩa mwatũũraga mbere ĩyo.
8 men no skal de og leggja deim alle av: Vreide, illska, vondskap, spotting, skamleg tale av dykkar munn.
No rĩu no nginya mwĩaũre maũndũ maya mothe, namo nĩ, marakara, na mangʼũrĩ, na rũmena, na njambanio, na kwaria maũndũ ma thoni na kanua.
9 Ljug ikkje mot kvarandre, de som hev klædt av dykk det gamle menneskje med dei gjerningar det gjer,
Tigagai kũheenania mũndũ na ũrĩa ũngĩ, kuona atĩ nĩmwĩyaũrĩte mũndũ ũrĩa wa tene na ciĩko ciake,
10 og iklædt dykk det nye, som vert uppnya til kunnskap etter sin skapars bilæte;
na mũkehumba mũndũ ũngĩ mwerũ, ũrĩa werũhagio nginya agĩe na ũmenyo na agĩe na mũhianĩre wa ũrĩa wamũũmbire.
11 her er ikkje grækar og jøde, umskjering og fyrehud, barbar, skyte, træl, fri mann, men Kristus er alt og i alle.
Na ũhoro-inĩ ũcio hatirĩ Mũyunani kana Mũyahudi, mũndũ mũruu kana mũndũ ũtarĩ mũruu, kana mũndũ mũcenji, kana Mũsikuthi, kana mũndũ ngombo kana ũtarĩ ngombo, no Kristũ nĩwe maũndũ mothe, na arĩ thĩinĩ wa maũndũ mothe.
12 Klæd dykk då, som er Guds utvalde, heilage og kjære i hjarteleg miskunn, godleik, audmykt, spaklynde, langmod,
Nĩ ũndũ ũcio-rĩ, tondũ mũrĩ andũ athuure nĩ Ngai, andũ atheru na mendetwo mũno nĩwe, mwĩhumbei ũiguanĩri wa tha, na gũtugana, na kwĩnyiihia, na kũhoorera na gũkirĩrĩria.
13 so de toler kvarandre og tilgjev kvarandre, um nokon hev kjæremål imot nokon! som Kristus tilgav dykk, soleis de og!
Kiranagĩrĩriai mũndũ na ũrĩa ũngĩ, na mũrekanagĩre rĩrĩa mũndũ angĩkorwo ekĩtwo ũũru nĩ ũrĩa ũngĩ. Rekanagĩrai o ta ũrĩa Mwathani aamũrekeire inyuĩ.
14 Men attåt alt dette klæd dykk i kjærleiken, som er bandet um fullkomenskapen!
Ningĩ gũkĩra maũndũ macio mothe mega-rĩ, gĩai na wendani, tondũ nĩguo wohanagia maũndũ mothe hamwe nĩguo magĩrĩre kũna.
15 Og Kristi fred råde i dykkar hjarto, den som de vart kalla til i ein likam, og ver takksame!
Rekei thayũ wa Kristũ wathanage ngoro-inĩ cianyu, tondũ inyuĩ mũrĩ ta ciĩga cia mwĩrĩ ũmwe-rĩ, mwetĩirwo thayũ. Na ningĩ mũcookagie ngaatho.
16 Lat Kristi ord bu rikleg hjå dykk, so de lærer og påminner kvarandre i all visdom med salmar og lovsongar og åndelege visor, og syng yndeleg i dykkar hjarto for Gud.
Rekei ũhoro wa Kristũ ũtũũrage ũingĩhĩte mũno thĩinĩ wanyu, mũkĩrutanaga na mũgĩtaaranaga mũndũ na ũrĩa ũngĩ mũrĩ na ũũgĩ mũingĩ, o mũkĩinaga thaburi, na nyĩmbo cia Ngai, o na nyĩmbo cia kĩĩroho, mũrĩ na ngaatho harĩ Ngai ngoro-inĩ cianyu.
17 Og alt som de gjer i ord eller gjerning, gjer det alt i Herren Jesu namn, med takk til Gud Fader ved honom!
Na ũndũ ũrĩa wothe mũrĩĩkaga, mũkĩaria kana mũgĩĩka ũndũ, wĩkagei wothe rĩĩtwa-inĩ rĩa Mwathani Jesũ, mũgĩcookagĩria Ngai Ithe witũ ngaatho thĩinĩ wake.
18 De konor, ver mennerne dykkar undergjevne, so som det sømer seg i Herren!
Inyuĩ atumia-rĩ, mwĩnyiihagĩriei athuuri anyu, o ta ũrĩa kwagĩrĩire thĩinĩ wa Mwathani.
19 De menner, elska konorne dykkar og ver ikkje beiske imot deim!
Na inyuĩ athuuri-rĩ, endagai atumia anyu na mũtikamakũũmage.
20 De born, lyd foreldri dykkar i alle ting! for det er Herren til hugnad.
O na inyuĩ ciana-rĩ, athĩkagĩrai aciari anyu maũndũ-inĩ mothe, nĩgũkorwo gwĩka ũguo nĩgũkenagia Mwathani.
21 De feder, arga ikkje dykkar born, so dei ikkje skal missa modet!
Na inyuĩ maithe-rĩ, mũtikarakaragie ciana cianyu, itikae gũkua ngoro.
22 De tenarar, ver lyduge i alle ting mot herrarne dykkar etter kjøtet, ikkje med augnetenesta, liksom dei som strævar etter å tekkjast menneskje, men i hjartans einfelde, med di de ottast Herren!
Na inyuĩ ngombo-rĩ, athĩkagĩrai aathani anyu a gũkũ thĩ maũndũ-inĩ mothe, na to hĩndĩ ĩrĩa maramuona atĩ nĩgeetha mamwende, no maathĩkagĩrei mũrĩ na ngoro itarĩ na ũhinga na nĩ ũndũ wa gũtĩĩa Mwathani.
23 Det de gjer, gjer det av hjarta, so som for Herren og ikkje for menneskje,
Na rĩrĩ, ũndũ o wothe ũrĩa mũrĩĩkaga, wĩkagei na ngoro yanyu yothe, taarĩ Mwathani mũrarutĩra wĩra, no ti andũ,
24 då de veit at de skal få arven til løn av Herren. Ten Herren Kristus!
mũkĩmenyaga atĩ nĩmũkaamũkĩra igai kuuma kũrĩ Mwathani rĩrĩ kĩheo kĩanyu. Nĩ Mwathani Kristũ mũtungatagĩra.
25 Men den som gjer urett, skal få den urett att som han gjorde, og det vert ikkje gjort skil på folk.
Mũndũ o wothe ũrĩa wĩkaga ũũru nĩakarĩhwo kũringana na ũũru wake, na gũtirĩ gũtĩĩra mũndũ maũthĩ.