< Amos 8 >
1 Soleis let Herren, Herren meg sjå: Der stod ei korg med mogi frukt.
Hahoi Bawipa Jehovah ni kai na patue e teh, khenhaw! kawmpoi paw tangthung buet touh ka hmu.
2 Og han sagde: «Kva er det du ser, Amos?» Eg svara: «Ei korg med mogi frukt.» Og Herren sagde: «Haust-moge er mitt folk Israel. Eg vil’kje bera yver med det meir.
Amos nang ni, bang e hno maw na hmu telah na pacei teh, kawmpoi paw tangthung buet touh ka hmu ka ti pouh navah, BAWIPA ni a hnukteng e tueng teh, ka tami Isarelnaw koe a pha toe. Atuhoi teh, ahnimanaw hah nâtuek hai ka pahlout mahoeh toe.
3 Og slotts-songarn’ yling vert på dagen den, » segjer Herren, Herren. Lik er i mengd kvar ein stad stilt slengde av.
Hatnae tueng nah, bawkimnaw hah a khui awh han. Hmuen tangkuem dawk tami ronaw awm vaiteh, arulahoi a tâkhawng awh han telah Bawipa Jehovah ni a ti.
4 Høyr dette, de som snikjer etter fatigmann, de som tynar småfolk i landet,
Maimouh ni cakang yo hanelah, thaparei hnin loum lawiseh, satun yo hanelah, sabbath hnin loum lawiseh teh awh vaiteh,
5 De som segjer: «Når er nymåne-helgi slutt, so me kann få kornet vårt selja, og sabbaten, so me inn i kornburet slepp og kann minka vårt mål og auka vår pris og driva fusk med vegti,
Ephah hah thoung sak hanelah, shekel hah len sak hanelah, sak awh vaiteh, kahmanhoeh e yawcu hah hno awh vaiteh, karoedengnaw hah tangka hoi, a vonkahlamnaw hah, khokkhawm hoi ran awh vaiteh, satun hah a yo awh han.
6 Og armingen kjøpa for gull og stakaren for eit par skor, og so lata deim lettkornet få?»
A vonkahlamnaw hah, hnephnap vaiteh, ka roedeng e ramnaw hah, raphoe hanelah kangainaw, hete lawk hah thai awh haw.
7 Ved Jakobs byrgskap Herren svor: Aldri skal alt dykkar verk verta gløymt.
Bawipa Jehovah ni Jakop e a lentoenae thoebo teh, ahnimae tawksak e naw pueng nâtuek hai kai ni ka pahnim hoeh.
8 Skulde’kje for slikt då skjelva jordi og heile mannheimen syrgja, og reint gå i flaum som Nilen, stiga og falla som Egyptarelvi?
Hote kong dawk ram kâhuen vaiteh taminaw pueng ni, lungpuen mahoeh maw. Nai palang patetlah ram pueng thaw awh vaiteh, Izip ram e palang ni a muem e patetlah pâyawt vaiteh muem awh mahoeh maw.
9 Og det hender på dagen den, segjer Herren, Herren, ved høgstdags bil let eg sol gå ned, og jordi skal myrkna på ljosan dag.
BAWIPA Cathut ni a dei e teh, hatnae tueng dawk teh, kanîthun e tueng nah, kai ni kanî ka loum sak han. Talai hah ka hmo sak han.
10 Dykkar helgar eg vendar til sorg, alle visor til syrgjesongar. Og sekk eg sveipar um kvar ei lend, gjer fleinskallut kvar ein haus, veld sorg som for einaste barn, gjer enden til ein uheils dag.
Nangmae pawi na to e hah, lungmathoenae lah ka o sak han. La na sak awh e naw hah, khuikanae lah ka o sak han. Tami pueng ni buri khohna hoi keng dawk kâyeng sak hanelah, sam hah a ngaw nahanelah, kai ni ka sak han. Ca tawntoe e a due dawk khuika e patetlah, a poutnae koe, kakhat poung e hnin patetlah kacoungsak han telah a ti.
11 Sjå, dagar det koma skal, segjer Herren, Herren, då eg sender hunger i landet, ikkje hunger etter brød, ikkje torste etter vatn, men etter å høyra Herrens ord.
Bawipa Jehovah ni a dei e teh, takangnae hah ram pueng dawk kathosak han. Canei takang nahoeh, tui takang hai nahoeh. Cathut e lawk thainae takang doeh.
12 Og dei fer ifrå hav til hav, og dei sviv ifrå nord til aust, og dei leitar etter Herrens ord, men dei finn det ikkje.
Taminaw ni BAWIPA lawk a tawng awh han. Tui pui buet touh koehoi tuipui buet touh totouh, atunglah, akalah, kanîtho, kanîloum a yawng awh nakunghai, hmawt awh mahoeh.
13 På den dagen skal fagre møyar og unge menn av torsten tynast,
Hatnae tueng dawk a meikahawi poung e tanglakacuemnaw hoi thoundounnaw ni tui kahran hoi a patang awh han.
14 Dei som sver ved Samarias synd, og som segjer: «So sant din Gud liver, Dan, og so sant Be’ersebas vis liver.» Dei sig ned og ris aldri upp meir.
Samaria cathut hoi thoekâbo e tami, Dan cathut hoi thoekâbo e tami, Beersheba cathut min lahoi ka tet e naw haiyah koung a rawp awh vaiteh, nâtuek hai thaw thai awh mahoeh toe.