Amos 6
1 Ai dykk som sit trygge på Sion, utan sut på Samarias berg, dei fremste i det gjævaste folk, som fær vitjing av Israels hus!
Zion kho dawk karoumcalah kaawm e, Samaria min kâuepnaw hoi miphun thung dawk a lathueng poung telah kaw e, Isarel imthung dawk kâhnai lah kaawm e taminaw teh, a yaw ka thout e lah ao.
2 Drag burt til Kalne og sjå, og endå lenger, til Stor-Hamat fram, og stig ned til Gat i Filistarland! Er dei betre enn desse riki? Er deira land større enn dykkar?
Kalneh kho lah cet nateh khenhaw. Hote kho dawk hoi Hamath kho lah, Filistinnaw a onae Gath kho koe lah cet awh. Hotnaw teh, hete uknaeramnaw hlak hoe ahawi maw. Ahnimouh a onae teh, nangmouh na onae hlak hoe akaw maw.
3 De som vond-dagen set på dør og valdsmannen sessar på stol.
Ka mathout e hnin hah tahruet awh nateh, kahmanhoeh e lawkcangnae tungkhung teng ka hnai sak e,
4 På filsbeins-sæte dei ligg, og late på pallen dei heng. Av fenaden lambi dei et, og gjødkalv-bingen gjev steik.
kasaino ikhun dawk ka ip e, tungkhungkasaw dawk ka yan e, tucahu dawk hoi tucanaw, maito e dokko dawk hoi maitocanaw a la teh ka cat e,
5 Dei sullar til harpe-slått liksom David dei lagar seg spel.
ratoung kueng e kâtâ nalaihoi la ka sak e, tumkhawng katha hoi, Devit ni a sak e patetlah ka sak e,
6 Av bollar drikk dei vin, og med dyraste olje seg salvar, dei sturar ikkje for Josefs skade.
misurtui hah manang dawk hoi a nei awh teh, aphu patawpoung e hmuitui a kâhluk awh teh, Joseph e roedeng khangnae dawk a lung ka mathout hoeh e naw,
7 Difor skal desse vera fremst i den landlyste flokken, og letings-sullen vert slutt.
ahnimanaw teh, hmaloe man e a khang e naw hoi cungtalah a cei awh han. Yon na laihoi kaawmnaw, ahnimae pawinaw hai kahma han.
8 Herren, Herren hev svore ved seg sjølv, segjer Herren, allhers Gud: Jakobs høgferd mislikar eg, eg hatar hans slott, og by og bol gjev eg upp.
Bawipa Jehovah ni a dei e teh Cathut teh amahoima thoekâbo e patetlah Jakop e kârasangnae hah ka panuet teh, ahnie im hah ka hmuhma teh, khopui hoi kho thung kaawm e pueng hah kai ni ka pahnawt han.
9 Og um det so berre var tie mann att i eitt einaste hus, dei skal døy.
Im buet touh dawkvah tami hra touh kaawm nakunghai a due awh han.
10 Og frenden og brennaren kjem til å bera beini or huset. Spør han so den som er inst inni huset: «Er det nokon att hjå deg?» Han svarar: «Nei, » so segjer han: «Hyss!» For ikkje må nemnast Herrens namn.
Imthungkhu lah kaawm e, hmai hoi pâeng lah kaawm e teh, im dawk hoi a ro hah rasa vaiteh, ceikhai torei teh, im dawk kaawm e tami hah kaw vaiteh, nang koe buetbuet touh bang kaawm e ao rah na ou, awm hoeh telah bout ati han. Ka hrawm e tami hai duem awm. BAWIPA e min teh dei hane kâ awm hoeh telah ati awh han.
11 For sjå, Herren byd: det store huset skal skakast i knas, og det vesle til dess at det brest.
Bangkongtetpawiteh, BAWIPA Cathut e kâ lah ao dawkvah, impui hah raphoe vaiteh im kathounge hai kâbawng sak han.
12 Tru hestarne spring i brattberg ikring, tru uksen på sjøen dreg plogen, sidan de til forgift brigdar retten og vender rettferd til malurt?
Marang teh lungphen van a yawng thai maw. Tami ni talung dawkvah maito hoi kanawk panuek han maw. Nangmouh ni kalan lah lawkcengnae hah duenae sue patetlah lannae a paw hah kakhat poung e thingkung lah na coung sak awh toe.
13 I heimløyser hev dei si frygd, dei kved: «Var me ikkje hæve, at me hev vunne oss velde?»
Banglahai kaawm hoeh e dawk kâoup teh, na lung ahawi awh, maimouh teh mae thaonae hoi nahoehmaw kâ tawn awh toe telah ouk dei awh nahoehmaw.
14 For sjå, eg reiser imot dykk, Israels hus, eit folk, segjer Herren, allhers Gud. Og det skal dykk slå, frå Hamats grensa til øydemarks å.
Atangcalah, Oe Isarel imthungnaw, nangmouh koe lah miphun buet touh ka thaw sak vaiteh, hote miphun ni Hamath kho lam dawk hoi kamtawng vaiteh kahrawng dawk kaawm e palang totouh, nangmouh teh na pacekpahlek awh han telah ransahu BAWIPA Cathut ni ati.
