Amos 5
1 Høyr dette ordet som eg syng yver dykk, ein syrgjesong yver Israels hus:
Nabima! Isala: ili fi dunu goe bogoi da: iya gesami hea: su, amo agoane Na dilima gesami hea: mu.
2 «Ho falli er, ris aldri upp meir, den møy Israel; slengd til jord i sit eige land. Ingen reiser ho upp.»
Isala: ili da a: fini dafai agoane ba: sa. Bu wa: legadomu da hamedei galebe! E da osobo gudu diasa: i enoga fisi udigili diala, amola dunu afaega da fidili hame wa: legadolesisa.
3 For so segjer Herren, Herren: Ein by sender tusund ut, fær hundrad att, sender ho hundrad ut, fær tie att til Israels hus.
Ouligisudafa Hina Gode da amane sia: sa. “Isala: ili osobo dogone fi ilia da gegesu dunu 1000 agoane gegena masa: ne asunasisa, be amomane 100 agoane ilia fawane bu sinidigili manebe ba: sa. Amola Isala: ili osobo dogone fi eno amo ganodini ilia fi oda 100 agoane gegena masa: ne asunasisa be amomane 10 ilia fawane buhagisa.”
4 For so segjer Herren til Israels hus: Søk meg, so skal de liva!
Ouligisudafa Hina Gode da Isala: ili dunu fi ilima amane sia: sa. “Nama misa! Amasea, dilia da esalumu.
5 Men aldri de søkje til Betel, til Gilgal aldri kom, og gakk ikkje til Be’erseba! For Gilgal burt skal førast, og Betel vert upp i tjon.
Dilia Biasiba moilai bai bagadega nodone sia: ne gadomusa: mae masa. Dilia Bedele moilaiga Na hogole ba: musa: mae masa! Bedele da hamedei agoane ba: mu. Giliga: le sogega mae masa! Ea fi dunu da ga sogega afugili gaguli asi dagoi ba: mu.”
6 Søk Herren, so skal de liva! Elles kjem han som eld yver Josefs hus; det brenn, og ingen sløkkjer for Betel.
Dilia Hina Godema sinidigima! Amasea dilia da esalumu. Be Ema hame sinidigisia, Ea da lalu agoane misini, Isala: ili dunuma se dabe imunu. Amo lalu da Bedele dunu huluane nene dagomu, amola amo lalu da ha: ba: domu hamedeiwane ba: mu.
7 De som vender retten til malurt, og kastar rettferd til jord!
Dilia da dunu eno se nabima: ne ogogosa amola moloidafa hou hame dawa: Amaiba: le, dilia da gugunufinisi dagoi ba: mu.
8 Han som skapte Sjustjerna og Orion, og gjer kolmyrkret til morgon, gjer dagen til svarte natt, han som kallar på vatnet i havet og auser det ut yver jordi - Herren er hans namn.
Hina Gode da gasumuni huluane hahamoi. Hi fawane da gasumuni gilisisu Baleiadese amola Olione hahamoi. Ea da gasi amo afadenene bu ha iaha. Amola ha amo afadenene bu gasi iaha. E da wayabo bagade amoma hano misa: ne sia: sea, amomane E da osobo bagadega sogadigisa. Ea Dio da Hina Godedafa.
9 Han øyder dei sterke med sitt ljon, han øyder borgi den faste!
Ea da dunu gasala fofonobonesisa amola ilia diasu noga: le gagili sala amo mugulusa.
10 Dei hatar den som refser for retten, styggjest ved den som talar sanning.
Be dunu moloidafa ilia fofada: musa: masea, amola sia: moloi sia: sea, amo dunu dilia da higasa.
11 Difor, då småfolk de trakkar ned og kornleiga driv av deim ut - vel hev de hogt stein og bygt hus, men de skal ikkje sjølv der bu. De hev fagre vinhagar stelt, men de skal ikkje drikka deira vin.
Dilia da liligi hame gagui dunu ilia liligi amola ha: i manu huluane wamolasa. Dilia da diasu igiga noga: le gasa gala gagui, be amomane dilia da diasu goega hame esalumu. Amola dilia sagaia da waini sagai, be amomane da waini hano da hame manu, goe sagai ganodini.
12 For eg veit um synderne dykkar so mange og misgjerder utan tal; de trykkjer den skuldlause, tek imot mutor, ein arming for retten de svik.
Na dawa: dilia wadela: i hou amo da wadela: idafa amola Na dawa: dilia afuda: i liligi amo. Dilia da dunu noga: i amo wadela: lesisa. Dilia hano suligi sia: amoga sia: ma: ne bidi laha amola dunu liligi hame gagui amo ea sia: amo moloidafa mae sia: ma: ne dedebosa.
13 Difor tegjer den kloke i denne tid, for ei vond tid er det.
Amola dilia wadela: i hou ba: sea hamedafa gagabole sia: sa: ima da defea, dilia da giadofale agoane dawa: sa.
14 Legg vinn på godt og ikkje på vondt, so de kann liva. Då vera med dykk Herren, allhers Gud, som de hev sagt.
Dilia da hou noga: idafa amola moloidafa ilegema! Amane hamosea, dilia da noga: le esalumu. Dilia da agoane sia: sa, ‘Gode, Hina Gode Bagadedafa E amo da nini gilisili esafula.’ Be dilia wadela: i hou hamobeba: le, E da dili gilisili hame esafula. Be noga: i hou goe hamosea, defeadafa, Gode da dili gilisili esalumu.
15 Hata vondt og elska godt, haldt retten uppe på tinget! Kann henda Herren, allhers Gud, då er nådig mot Josefs leivning.
Wadela: i hou huluane yolesima amola hou moloidafa fa: no bobogema! Dilia fofada: su ganodini sia: moloidafa sia: sa: ima! Dilia moloidafa sia: dasea, Hina Gode da dili amola dilia fi dunu hame bogoi esala, amo hame yolesimu be gagui dialumu.
16 Difor, so segjer Herren, allhers Gud, Herren: Det er liksong på alle torg, og på alle gator dei ropar: «Ai, ai!» Bonden dei bed til gravøl, og til liksong deim som kann kveda.
Ouligisudafa Hina Gode Bagadedafa da amane sia: sa, “Osobo dogone fi moilai bai bagade logo fodoi amogai aligili ilima didigia: su bagade da nabimu. Amola sagale nasu dawa: dunu huluane da wele guda: le da muni lama: ne bogoi da: iya asigili didigia: be agoane hamomu.
17 Frå kvar vinhage liksongar stig; for eg vil millom dykk ganga, segjer Herren.
Waini sagai huluane amo ganodini da didigia: su bagade nabimu. Bai Na da misini dilima se dabe imunu.” Hina Gode da amane sia: i dagoi.
18 Ai dykk som trår etter Herrens dag! Kva er han for dykk, Herrens dag? Han er myrker og ikkje ljos.
Dilia da Hina Gode Ea Eso hedolodafa doaga: mu hanai be dilia da amomane se bagade nabimu. Amo eso doaga: sea da dili hame fidimu. Dilia dawa: lobada, amo da esoi hadigisala: ? Hame mabu! Amo eso da dilima gasi agoane ba: mu.
19 Som når du undan ei løva spring og møter ein bjørn, du kjem heim og styd handi mot veggen, og so bit deg ein orm.
Fedege agoane amo eso doaga: sea da agoane ba: mu. Dunu e da laione wa: me amo sodole hobeale ahoasea, e da bea ea logo damubi ba: mu. O dunu da hina: diasuga golili dasea, ea lobo amo dobea amoga ligisisia, saniaga lobo gasomai ba: mu.
20 Ja, ja, myrker er Herrens dag og ikkje ljos, dimleitt, han hev ingen glans.
Hina Gode E mabe galu, amo da gasi bagade misunu amola hamedafa hadigi ba: mu. Hame dafawanese!
21 Eg hatar og vanvyrder dykkar høgtider, eg hev ingen hugnad i dykkar stemnor,
Hina Gode Ea amane sia: sa “Na da dilia nodone sia: ne gadosu lolo nabe hou goga da Na hamedafa hanasa, amola hahawane hame amo hou Na higasa!
22 ja, um de meg brennoffer gjev og grjonoffer, det hugar ikkje meg. Eg gjev ikkje på gjødkalve-offer gaum.
Dilia Wadela: i Hou Dabe Ima: ne Iasu amola Gala: ine Iasu amo gaguli masea, Na da amo hame lamu. Na dilia ohe sefena gaguli masea amo Na da hame lamu.
23 Lat meg vera i fred for din buldrande song, ditt harpespel lyder eg’kje på.
Dilia gesami hea: lalebe go yolelesima! Na hihi nababe dilia dusu go dudu dabe go.
24 Men lat rett velta fram som vatn, og rettferd som rennande bekk!
Be hou noga: i hamosa esaloma amola moloi esaloma! Moloidafa hou da hano bagade amo da habe hame dawa: , agoane ba: mu da defea.
25 Bar De slagtoffer, grjonoffer til meg dei fyrti åri i øydemarki, du Israels hus?
Dilia Isala: ili fi dunu! Ode 40 amoga Na soge sedaga wadela: i hafoga: i soge amo ganodini dili Na da oule ahoasu, amo ganodini Na da dilima gobele salasu amola udigili iasu ima: ne logele hame sia: i.
26 Og bar det då Sukkot, dykkar konge, og Kijun, dykkar bilæte, dykkar gudestjerna, som de hadde gjort dykk?
27 Eg vil føra dykk av burtanfor Damaskus, segjer han som heiter Herren, allhers Gud.
Be dilia da Sagade ogogosu ‘gode’ (amo da dilia ‘hina gode’ dilia da giadofale sia: sa) amola Gaiwane (amo da dilia gasumuni ‘gode’ dilia da giadofale sia: sa) amo loboga hamoi liligi dilia da nodone sia: ne gadoiba: le, Na da dilia soge Dama: sagase moilai bai bagade baligi amoga afugili oule ahoasea, dilia da amo loboga hamoi liligi amola gaguli masunu,” Hina Gode (Ea Dio da Ouligisudafa Godedafa) Ea da amane sia: sa.
