Amos 4

1 Det skal høyra på dette ordet, de Basans kyr, som er på Samariafjellet, de som piner dei små og dei arme mun slå, som segjer til dykkar herrar: «Lat oss få so me kann drikka!»

Samaria mae ah kaom, nangcae Bashan maitawnawk, hae lok hae tahngai oh, kamtang kaminawk to pacaekthlaek moe, mithoe hnaphnae kami, na savanawk khaeah, Naek koi misurtui na sin ah, nae o si, tiah thui kami,

2 Herren, Herren, svor ved sin heilagdom: Sjå, dagar det koma skal yver dykk då med hakar dei hentar dykk fram og resten med krokar dreg upp.

Angraeng Sithaw mah a ciimcaihaih hoiah lokkamhaih to sak boeh; khenah, anih mah cakoih hoiah na tathok o tih, tanga vahhaih cakoih hoiah na caanawk tathokhaih ni to pha tih boeh.

3 Gjenom sprunger i muren fer det, ei um senn, og kastar gudarne burt, segjer Herren.

Nangcae loe kamro tapang khaw thung hoiah tasa bangah na ruet o tih, toe nangcae to pakaahaih kaom ahmuen thungah na va o tih, tiah Angraeng mah thuih.

4 Kom til Betel og gjer synd, til Gilgal og synda enn meir; kvar morgon slagtoffer ber fram, kvar tridje dagen tiend,

Bethel ah angzo oh loe, zaehaih to sah oh, Gilgal vangpui ah zaehaih angpung o sak ah; akhawnbang kruek hmuen tathlanghaih to sin oh, saning thumto thung, hato thungah maeto sin oh.

5 Til takkoffer syra brød brenn, lys ut at de fri-offer gjer. For slikt mun de lika, de Israels born, segjer Herren, Herren.

Taeh thuh ih takaw to oephaih hmuenpaek ih baktiah hmai paaem ah loe, nangmah koeh ah paek ih hmuen to sin ah; nangcae Israel kaminawk loe hae baktih hmuen sak han na koeh o na ai maw? tiah Angraeng Sithaw mah thuih.

6 Det var eg som let dykk i kvar ein by vanta maten i munn, brødløysa gav eg i kvar ein heim. Og De vende’kje um til meg, segjer Herren.

Vangpui kruekah kaciim haa to kang paek o, na oh o haih ahmuen kruekah caaknaek kang vawt o sak ai; toe kai khaeah nam laem o ai, tiah Angraeng mah thuih.

7 Det var eg som heldt regnet attende tri månader fyre skurden. Eg gav regn til den eine byen, den andre byen fekk ingen ting. Den eine åkren fekk regn, og den åkren som ikkje fekk regn, han turka burt.

Cang aah han khrah thumto koeh naah, kho kang zosak ai. Vangpui maeto ah kho kang zohsak moe, vangpui maeto ah loe kho kang zosak ai. Ahmuen maeto ah kho kang zohsak moe, ahmuen maeto ah loe kho angzo ai pongah ahmuen to ka zaeksak.

8 Og tvo, tri byar gjekk til ein by til ein vatsdrykk å få, og dei fekk ikkje nok. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.

Vangpui hnetto maw, to tih ai boeh loe thumto mah tuinaek hanah avang maeto pacoeng maeto ah amhet o, toe naek khawt tui to hnu o ai; toe kai khaeah nam laem o ai, tiah Angraeng mah thuih.

9 Kornet eg slo med sotbrand og rust, og hagarne mange og vinbergi og fike- og oljetrei. Deim åt grashoppen upp. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.

Kai mah takhi songhaih hoi dantui hoiah kang boh o: takha thung ih misurkung, thaiduetkung hoi olive kungnawk pung o naah, pakhu mah caak boih; toe kai khaeah nam laem o ai, tiah Angraeng mah thuih.

10 Eg sende sotti på dykk liksom i Egypt. Eg drap dykkar gutar med sverd. Hestarn’ vart herfang. Eg let dykk illtev frå valen i nasarne få. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.

Izip ah ka sak ih baktih toengah nangcae khaeah nathaih kasae to kang patoeh; na naeh o ih hrangnawk hoi nawnto, na thendoengnawk to sumsen hoiah ka hum; nangcae ih hnah to kaqong ahmui hoiah ka koisak, toe kai khaeah nam laem o ai, tiah Angraeng mah thuih.

11 Eg gjorde ein omstøyt ibland dykk, som då Gud støytte ned Sodoma og Gomorra. Og de vart som ein brand berga or eld. Men de vende’kje um til meg, segjer Herren.

Sithaw mah Sodom hoi Gomorrah to vah baktih toengah, nangcae thung ih thoemto kaminawk to ka vah; nangcae loe hmai kangqong thung hoi lak ih thing baktiah na oh o; toe kai khaeah nam laem o ai, tiah Angraeng mah thuih.

12 Difor gjer eg med deg, Israel, so. Sidan eg gjerne vil gjera so med deg, bu deg til å møta din Gud, Israel.

To pongah aw Israel, nang khaeah hae hmuen hae ka sak han, nang khaeah hae hmuen ka sak han oh pongah, Aw Israel, na Sithaw hnuk hanah amsak lai ah.

13 For sjå: Han som lagar fjelli og skaper vinden, og ein mann sine tankar fortel, og myrker bryt til morgonljos, han som stig på jordheims haugar - Herren, allhers drott, er namnet hans.

Khenah, maenawk Sahkung, takhi omsakkung, kaminawk khaeah poekhaih amtuengsakkung, khodai to khoving ah angcoengsakkung, ahmuen sang longnawk to a khok tlim ah Cawhkung ih ahmin loe, misatuh kaminawk ih Angraeng, Sithaw, tiah oh.