Amos 3
1 Høyre dette ordet som Herren hev tala imot dykk, de Israels søner, mot heile den ætti som eg hev ført upp frå Egyptarland:
Ta iguai ũhoro ũyũ Jehova aarĩtie wa kũmũũkĩrĩra, inyuĩ andũ a Isiraeli, ũira wa gũũkĩrĩra nyũmba yothe ĩrĩa ndaarutire bũrũri wa Misiri:
2 Dykk einast kannast ved av alle ætter på jordi. Difor eg heimsøkjer dykk for alt det vonde de hev gjort.
“Inyuĩ no inyuĩ ndĩthuurĩire kuuma harĩ nyũmba ciothe cia thĩ; nĩ ũndũ ũcio nĩngamũherithia tondũ wa mehia manyu mothe.”
3 Gjeng tvo-eine saman tru, utan dei samstelte vart?
Andũ eerĩ maahota gũtwarana atĩa matarĩ na karĩĩko?
4 Tru løva burar i skogen utan eit rov det gjeld? Let ungløva høyra sitt mål, når i hola ho ligg, utan ho fengdi fekk?
Mũrũũthi-rĩ, nĩũraramaga kĩhinga-inĩ ũtarĩ kĩndũ ũnyiitĩte? Nĩũraramaga ũrĩ kĩmamo-inĩ ũtanyiitĩte kĩndũ?
5 Tru fuglen i snara på jordi fell, utan at snara er uppsett? Tru vel at glefsa sprett att, utan at noko sit fast?
Nyoni-rĩ, no ĩgwe thĩ mũtego-inĩ hatarĩ kĩndũ gĩa kũmĩheenereria? Mũtego-rĩ, no ũtegũke, uume thĩ ũtagwatĩtie kĩndũ?
6 Eller ljomar luren i by, utan at folket fær støkk? Eller hender ulukka i by, utan at Herren hev gjort det?
Karumbeta no kahuhwo itũũra-inĩ inene, na andũ mage gwĩtigĩra? Mũtino no ũũke itũũra-inĩ inene, na gũtuĩke ti Jehova ũũrehete?
7 For ikkje gjer Herren, Herren nokon ting, utan han tenarom sine, profetom, forkynner si løynråd.
Ti-itherũ Mwathani Jehova ndarĩ ũndũ angĩĩka atamenyithĩtie anabii, ndungata ciake, ũrĩa atuĩte gwĩka.
8 Når løva mun bura, kven må ikkje ræddast? Når han talar Herren, Herren, kven vert ikkje då profet?
Mũrũũthi nĩũraramĩte, nũũ ũtangĩĩtigĩra? Mwathani Jehova nĩarĩtie, nũũ ũtangĩratha maũndũ?
9 Rope ut yver Asdod borger og yver borger i Egyptarland: «Dykk samle på Samariafjelli og sjå kor fælt eit ståk der er, og valdsverk som der råder!»
Anĩrĩrai mwĩre ciĩhitho iria nũmu cia Ashidodi, na ciĩhitho iria nũmu cia bũrũri wa Misiri ũciĩre atĩrĩ: “Ũnganai irĩma igũrũ cia Samaria, mwĩonere inegene inene rĩrĩa rĩrĩ kuo, na ũhinyanĩrĩria ũrĩa ũrĩ thĩinĩ wa andũ.”
10 Dei hev ikkje vit på framferd rett, segjer Herren, dei som haugar valdsverk og tjon i borgerne sine i hop.
Jehova ekuuga atĩrĩ: “Andũ arĩa mahĩbaga indo cia gũtunyana na indo cia ndaho kũu ciĩhitho-inĩ nũmu ciao, matiũĩ gwĩka ũrĩa kwagĩrĩire.”
11 Difor, so segjer Herren, Herren: Fiendar herset ditt land. Di magt skal støytast i knas, dine borger plundrast.
Nĩ ũndũ ũcio Mwathani Jehova ekuuga atĩrĩ, “Thũ nĩĩkaharagania bũrũri; nĩĩgatharia ciĩgitĩro cianyu cia hinya, na ciĩhitho cianyu nũmu nĩigatahwo.”
12 So segjer Herren: Som hyrdingen friar frå løvegap eit par bein ell’ ein øyrelapp, so bergast dei skal, dei Israels-søner, som i Samaria sit i sofa-krå, på putebenk.
Jehova ekuuga atĩrĩ: “O ta ũrĩa mũrĩithi angĩteithũra magũrũ meerĩ kana gacunjĩ ga gũtũ kuuma kanua ka mũrũũthi, ũguo noguo andũ a Isiraeli makaahonokio, acio maikaraga Samaria maikarĩire mĩthia ya marĩrĩ mao, o na arĩa maikarĩire itanda ciao marĩ Dameski.”
13 Høyr og vitna mot Jakobs hus! segjer Herren, Herren, allhers Gud:
Mwathani Jehova, Ngai Mwene-Hinya-Wothe, ekuuga atĩrĩ: “Ta iguai ũhoro ũyũ, na inyuĩ mũrute ũira wa gũũkĩrĩra nyũmba ya Jakubu.
14 Den dagen eg straffar Israel brot, då straffar eg Betels altar, og altarhorni vert hogne, og dei skal falla til jordi.
“Mũthenya ũrĩa ngaaherithia Isiraeli nĩ ũndũ wa mehia make-rĩ, nĩngananga igongona cia Betheli; na ndinie hĩa cia kĩgongona kĩu igwe thĩ.
15 Eg vinterstova hogg ned, sumarstova med. Filsbeinssalar skal falla, og mange hus skal verta øydde, segjer Herren.
Nĩngatharia nyũmba ya hĩndĩ ya gathano, o hamwe na nyũmba ya hĩndĩ ya riũa; nyũmba iria ngʼemie na mĩguongo nĩikaanangwo, nacio nyũmba iria nene mũno nĩikamomorwo,” ũguo nĩguo Jehova ekuuga.
