< Amos 2 >

1 So segjer Herren: For trifald misgjerd av Moab, for firfald eg ikkje meg attrar. For di dei brende beini åt Edom-kongen til kalk,
‌ʻOku pehē ʻe Sihova, “Koeʻuhi ko e talangataʻa ʻe tolu ʻa Moape, mo hono fā, ʻe ʻikai te u fakaafe [hono tautea ʻo ia]; he naʻa ne taʻo ʻae ngaahi hui ʻae tuʻi ʻo ʻItomi ke lahe:
2 so sender eg eld imot Moab, han skal øyda Kerijots borgar. Og i ståket Moab skal døy, med hergny og luraljod skrell.
Ka te u fekau ʻae afi ki Moape, pea te ne kai ʻo ʻosi ʻae ngaahi fale fakaʻeiʻeiki ʻo Kiliote: pea ʻe mate ʻa Moape ʻi he maveuveu, mo e kaila, pea mo e ongo ʻoe meʻalea:
3 Domaren deira eg tynar, alle hovdingarn’ likeins eg drep, segjer Herren.
Pea te u motuhi ʻae fakamaau mei honau haʻohaʻonga, pea tāmateʻi ʻae houʻeiki kotoa pē mo ia:” ʻoku pehē ʻe Sihova.”
4 So segjer Herren: For trifald misgjerd av Juda, for firfald eg ikkje meg attrar. Då dei vanvyrde Herrens lov og heldt ikkje bodordi hans, men let seg av lygn-gudar dåra, som federne fyrr hadde fylgt,
ʻOku pehē ʻe Sihova; “Koeʻuhi ko e talangataʻa ʻe tolu ʻa Siuta, pea mo hono fā, ʻe ʻikai te u fakaafe hono [tautea ʻo ia]; he kuo nau vaʻinga ʻaki ʻae fono ʻa Sihova, pea naʻe ʻikai te nau tauhi ʻene ngaahi fekau, pea naʻa nau hē ko e meʻa ʻi heʻenau loi, ʻaia naʻe muimui ki ai ʻenau ngaahi tamai:
5 so sender eg eld imot Juda, han skal øyda Jerusalems borger.
Ka te u fekau ʻae afi ki Siuta, pea te ne kai ʻo ʻosi ʻae ngaahi fale fakaʻeiʻeiki ʻo Selūsalema.”
6 So segjer Herren: For trifald misgjerd av Israel og for firfald eg ikkje meg attrar. For sylv dei sel ein skuldlaus og ein arming for eit par skor,
ʻOku pehē ʻe Sihova; “Koeʻuhi ko e talangataʻa ʻe tolu ʻa ʻIsileli, pea mo hono fā, ʻe ʻikai te u fakaafe [hono tautea ʻo ia]; he kuo nau fakatau ʻae kakai māʻoniʻoni ki he siliva, pea mo e kakai masiva ʻaki ha topuvaʻe;
7 dei som helst ser mold på ein stakkars hovud, og rengjer småfolks rett. Til same gjenta gjeng far og son til vanhelging for mitt heilage namn.
‌ʻAia ʻoku feinga ke ʻai ʻae efu ʻoe kelekele ʻi he ʻulu ʻoe kakai masiva, pea ʻoku fakahēʻi ʻae hala ʻoe angamalū: pea ko e tangata mo ʻene tamai ʻoku na mohe ki he fefine pe taha, ke fakaongokovi hoku huafa tāpuhā:
8 Og på pantsette klæde ved kvart eit altar dei ligg, og skadebots-vin dei drikk i huset til sin Gud.
Pea ʻoku nau tokoto ʻi he ngaahi kofu ʻoku tuku ko e fakamoʻoni ki he totongi ʻi he veʻe feilaulauʻanga kotoa pē, pea ʻoku nau inu ʻae uaine ʻoe halaia ʻi he fale ʻo ʻenau tamapua.
9 Det var då eg som dreiv amoritarne frå deim, som høge som cedertre var, og sterke som eiker, men eg tynte alda i topp og roti i jord.
Ka naʻaku fakaʻauha ʻae kakai ʻAmoli ʻi honau ʻao, ʻaia naʻe māʻolunga hangē ko e sita, pea naʻe mālohi hangē ko e oke; ka naʻaku fakaʻauha hono fua mei ʻolunga, pea mo hono aka ʻi lalo.
10 Det var eg som dykk førde frå Egyptarland og dykk leidde i villmarki fram gjenom fyrti år til å vinna Amorit-landet.
Pea naʻaku ʻomi foki ʻakimoutolu mei he fonua ko ʻIsipite, pea naʻaku tataki ʻakimoutolu ʻi he toafa ʻi he taʻu ʻe fāngofulu, ke maʻu ʻae fonua ʻoe kakai ʻAmoli.
11 Eg vekte profetar av dykkar søner, naziræarar bland dykkar ungdomar. Er det’kje so, de Israels-born? Segjer Herren.
Pea naʻaku tuʻutuʻuni mei ho ngaahi foha ʻae kau palōfita, pea mei hoʻo kau talavou ʻae kakai naʻe fakamavahe. ʻIkai ʻoku pehē pe, ʻe fānau ʻa ʻIsileli?” ʻoku pehē ʻe Sihova.
12 Men de gav naziræaran’ vin, og baud profetarn’ og sagde: «Profetera ikkje!»
“Ka naʻa mou ʻatu ʻae uaine ke inu ʻe he kau Fakamavahe; pea ne mou fekau ʻae kau palōfita, ʻo pehē, ‘ʻOua naʻa kikite.’
13 Sjå no skal eg lata det dynja under dykk som under ei full-lest kornvogn.
Vakai, ʻoku ou taʻomia ʻiate kimoutolu, hangē ko e saliote ʻi he ngaahi ʻū koane.
14 Og den rappe kjem ingen stad av, og den sterke fær’kje bruka si magt, og kjempa skal’kje berga sitt liv.
Ko ia ʻe mole ʻae faʻa lele mei he veʻe vave, pea ko e mālohi ʻe ʻikai te ne fakamālohiʻi ʻe ia ia; pea ʻe ʻikai fakahaofi ʻae mālohi ʻe ia ia:
15 Mannen med bogen er magtlaus, og lett på fot kann’kje berga seg, og mannen på hest skal’kje berga sitt liv.
Pea ʻe ʻikai tuʻu ia ʻoku ne teke ʻae kaufana; pea ʻe ʻikai fakahaofi ʻae veʻe vave ʻe ia ia: pea ko ia ʻoku heka hoosi ʻe ʻikai fakahaofi ʻe ia ia.
16 Hugdjervaste kjempa ho lyt naken røma på dagen den, segjer Herren.
Pea ko ia ʻoku lototoʻa ʻi he kau mālohi te ne hola telefua ʻi he ʻaho ko ia,” ʻoku pehē ʻe Sihova.

< Amos 2 >