< Apostlenes-gjerninge 6 >

1 I desse dagarne, då talet på læresveinarne voks, murra dei græsktalande jøderne imot hebræarane, at deira enkjor vart mishaldne ved den daglege forsyting.
تَسْمِنْ سَمَیے شِشْیاناں باہُلْیاتْ پْراتْیَہِکَدانَسْیَ وِشْرانَنَے رْبھِنَّدیشِییاناں وِدھَواسْتْرِیگَنَ اُپیکْشِتے سَتِ اِبْرِییَلوکَیح سَہانْیَدیشِییاناں وِوادَ اُپاتِشْٹھَتْ۔
2 Då kalla dei tolv heile mengdi av læresveinarne saman og sagde: «Det er ikkje høvelegt at me skal forlata Guds ord og tena ved bordi.
تَدا دْوادَشَپْریرِتاح سَرْوّانْ شِشْیانْ سَںگرِہْیاکَتھَیَنْ اِیشْوَرَسْیَ کَتھاپْرَچارَں پَرِتْیَجْیَ بھوجَنَگَویشَنَمْ اَسْماکَمْ اُچِتَں نَہِ۔
3 Difor, brør, sjå dykk um etter sju menner millom dykk, som hev godt lov og er fulle av den Heilage Ande og visdom, so me kann setja deim til dette umbodet!
اَتو ہے بھْراترِگَنَ وَیَمْ ایتَتْکَرْمَّنو بھارَں ییبھْیو داتُں شَکْنُمَ ایتادرِشانْ سُکھْیاتْیاپَنّانْ پَوِتْریناتْمَنا جْنانینَ چَ پُورْنانْ سَپّرَجَنانْ یُویَں سْویشاں مَدھْیے مَنونِیتانْ کُرُتَ،
4 Men me vil halda trutt ved i bøni og i tenesta med ordet.»
کِنْتُ وَیَں پْرارْتھَنایاں کَتھاپْرَچارَکَرْمَّنِ چَ نِتْیَپْرَورِتّاح سْتھاسْیامَح۔
5 Dette ordet lika heile mengdi vel, og dei valde Stefanus, ein mann full av tru og den Heilage Ande, og Filip og Prokorus og Nikanor og Timon og Parmenas og Nikolaus, ein jødetruande frå Antiokia;
ایتَسْیاں کَتھایاں سَرْوّے لوکاح سَنْتُشْٹاح سَنْتَح سْویشاں مَدھْیاتْ سْتِپھانَح پھِلِپَح پْرَکھَرو نِکانورْ تِیمَنْ پَرْمِّنا یِہُودِمَتَگْراہِی-آنْتِیَکھِیانَگَرِییو نِکَلا ایتانْ پَرَمَبھَکْتانْ پَوِتْریناتْمَنا پَرِپُورْنانْ سَپْتَ جَنانْ
6 og stelte deim fram for apostlarne, og dei bad og lagde henderne på deim.
پْریرِتاناں سَمَکْشَمْ آنَیَنْ، تَتَسْتے پْرارْتھَناں کرِتْوا تیشاں شِرَحسُ ہَسْتانْ آرْپَیَنْ۔
7 Og Guds ord hadde framgang, og talet på læresveinarne voks mykje i Jerusalem, og ein stor hop av prestarne vart lyduge mot trui.
اَپَرَنْچَ اِیشْوَرَسْیَ کَتھا دیشَں وْیاپْنوتْ وِشیشَتو یِرُوشالَمِ نَگَرے شِشْیاناں سَںکھْیا پْرَبھُوتَرُوپیناوَرْدّھَتَ یاجَکاناں مَدھْییپِ بَہَوَح کھْرِیشْٹَمَتَگْراہِنوبھَوَنْ۔
8 Men Stefanus var full av tru og kraft og gjorde under og store teikn millom folket.
سْتِپھانو وِشْواسینَ پَراکْرَمینَ چَ پَرِپُورْنَح سَنْ لوکاناں مَدھْیے بَہُوِدھَمْ اَدْبھُتَمْ آشْچَرْیَّں کَرْمّاکَروتْ۔
9 Men der stod upp nokre av den synagoga som er kalla synagoga åt dei frigjevne og kyrenæarane og alexandrinarne, og av deim frå Kilikia og Asia, og dei gav seg i ordskifte med Stefanus.
تینَ لِبَرْتِّنِییَنامْنا وِکھْیاتَسَنْگھَسْیَ کَتِپَیَجَناح کُرِینِییَسِکَنْدَرِییَ-کِلِکِییاشِییادیشِییاح کِیَنْتو جَناشْچوتّھایَ سْتِپھانینَ سارْدّھَں وْیَوَدَنْتَ۔
10 Og dei kunde ikkje standa seg mot den visdom og ånd han tala utav.
کِنْتُ سْتِپھانو جْنانینَ پَوِتْریناتْمَنا چَ اِیدرِشِیں کَتھاں کَتھِتَوانْ یَسْیاسْتے آپَتِّں کَرْتُّں ناشَکْنُوَنْ۔
11 Då tinga dei løynleg nokre menner som sagde: «Me hev høyrt honom tala spottande ord imot Moses og Gud.»
پَشْچاتْ تَے رْلوبھِتاح کَتِپَیَجَناح کَتھامینامْ اَکَتھَیَنْ، وَیَں تَسْیَ مُکھَتو مُوسا اِیشْوَرَسْیَ چَ نِنْداواکْیَمْ اَشْرَوشْمَ۔
12 Og dei øste upp folket og styresmennerne og dei skriftlærde, og dei sette på honom og reiv honom med og førde honom for rådet.
تے لوکاناں لوکَپْراچِینانامْ اَدھْیاپَکانانْچَ پْرَورِتِّں جَنَیِتْوا سْتِپھانَسْیَ سَنِّدھِمْ آگَتْیَ تَں دھرِتْوا مَہاسَبھامَدھْیَمْ آنَیَنْ۔
13 Og dei stelte fram falske vitne, som sagde: «Denne mannen held ikkje upp med å tala mot denne heilage staden og mot lovi.
تَدَنَنْتَرَں کَتِپَیَجَنیشُ مِتھْیاساکْشِشُ سَمانِیتیشُ تےکَتھَیَنْ ایشَ جَنَ ایتَتْپُنْیَسْتھانَوْیَوَسْتھَیو رْنِنْداتَح کَداپِ نَ نِوَرْتَّتے۔
14 For me hev høyrt honom segja at denne Jesus frå Nasaret skal riva ned denne staden og brigda dei sedvanar som Moses gav oss.»
پھَلَتو ناسَرَتِییَیِیشُح سْتھانَمیتَدْ اُچّھِنَّں کَرِشْیَتِ مُوساسَمَرْپِتَمْ اَسْماکَں وْیَوَہَرَنَمْ اَنْیَرُوپَں کَرِشْیَتِ تَسْیَیتادرِشِیں کَتھاں وَیَمْ اَشرِنُمَ۔
15 Og då alle deim som sat i rådet, stirde på honom, såg dei åsyni hans som ein engels åsyn.
تَدا مَہاسَبھاسْتھاح سَرْوّے تَں پْرَتِ سْتھِراں درِشْٹِں کرِتْوا سْوَرْگَدُوتَمُکھَسَدرِشَں تَسْیَ مُکھَمْ اَپَشْیَنْ۔

< Apostlenes-gjerninge 6 >