Apostlenes-gjerninge 3
1 Men Peter og Johannes gjekk saman upp i templet i bønetimen, den niande timen.
Ek din, tin baji homoi te, Peter aru John prathana kori bole mondoli te jai thakise.
2 Og ein mann som var vanfør frå mors liv, vart boren fram; og dei sette honom kvar dag ved den tempeldøri som er kalla den fagre, so han kunde beda um sælebotsgåva av deim som gjekk inn i templet.
Titia ta te ekjon manu ama laga pet pora bera bole napara thakise, aru manu khan pora hodai taike bukhi kene mondoli laga dorja Sundur koi kene mata jagate rakhi diye, taike mondoli te aha manu khan pora poisa mangibo nimite.
3 Då han såg Peter og Johannes, som vilde ganga inn i templet, bad han um å få ei sælebotsgåva.
Tai kitia Peter aru John ke mondoli bhitor te jai thaka dikhise, taikhan ke poisa mangise.
4 Men Peter feste augo på honom, saman med Johannes, og sagde: «Sjå på oss!»
Kintu Peter aru John taike bhal kori saise aru koise, “Amikhan phale sabi.”
5 Han stirde på deim og venta å få noko av deim.
Titia etu bera bole napara manu taikhan ke saise, aru bhabise kiba taikhan pora pabo.
6 Men Peter sagde: «Sylv og gull hev eg ikkje; men det eg hev, det gjev eg deg: i nasaræaren Jesu Kristi namn statt upp og gakk!»
Kintu Peter koise, “Suna aru chandi moi logot nai, kintu ki moi logot ase, etu moi tumike dibo. Nazareth laga Jisu Khrista naam pora koi ase, uthi kene berabi.”
7 So greip han honom ved høgre handi og reiste honom upp.
Aru Peter tai laga dyna hath dhori kene khara kori bole dise, aru etu homoi te theng laga hardi khan te takot ahi jaise.
8 Men straks vart føterne hans og oklo sterke, og han sprang upp og stod og gjekk ikring; og han gjekk med deim inn i templet, gjekk ikring der og sprang og lova Gud.
Titia etu manu khara hoi kene bera bole shuru hoise; aru taikhan logote mondoli bhitor te jaise, kudi kene aru berai kene Isor ke dhanyavad dise.
9 Og alt folket såg honom ganga ikring og lova Gud;
Aru sob manu taike berai kene Isor ke dhanyavad kora dikhise.
10 Og dei kjende honom, at det var han som hadde sete etter sælebotsgåva ved den fagre tempeldøri. Og dei vart fulle av undring og rædsla yver det som hadde hendt med honom.
Aru manu khan taike dikhi kene jani loise tai kun ase, tai jun mondoli laga Sundur dorjate bhik mangi thake; aru tai logot ki hoise etu dikhi kene taikhan bisi asurit hoi jaise.
11 Med han heldt seg til Peter og Johannes, strøymde alt folket saman um deim i den sulehalli som er kalla Salomons, og dei var forstøkte.
Aru tai Peter aru John logote jai thaka karone, sob manu polai ahi kene Solomon laga veranda kowa jagate joma hoise aru taikhan bisi asurit pora sai thakise.
12 Då Peter det såg, svara han folket: «Israelitiske menner, kvi undrast de på dette, eller kvi stirer de so på oss, som um me av vår eigi magt eller gudlegdom hadde gjort at han kann ganga?
Jitia Peter etu dikhise, tai manu khan ke koise, “Israel laga manu khan, etu dikhi kene kele iman asurit lagi ase? Aru kele amikhan ke eneka sai ase, amikhan laga hokti pora nohoile amikhan bisi bhal manu huwa pora taike berabo paribole diya nisena?
13 Abrahams og Isaks og Jakobs Gud, vår fedregud, hev herleggjort sin tenar Jesus, han som de sveik og forneitta for Pilatus, då han dømde at han skulde verta fri.
Abraham laga Isor, Isaac aru Jacob laga Isor, amikhan baba khan laga Isor, Tai laga noukar Jisu ke mohima kori dise, tumikhan taike swekar kora nai aru Pilate laga hathte di dise, jitia Pilate pora Jisu ke chari dibo koise etu bhi tumikhan mana nai.
14 Men de forneitta den heilage og rettferdige, og bad um at ein mordar måtte verta dykk unnt.
Tumikhan Pobitro aru dhormik ekjon ke luwa nai, aru manu morai diya ekjon ke chari dibole binti korise.
15 Men livsens hovding slo de i hel, han som Gud reiste upp frå dei daude, som me er vitne til.
Kintu Jibon diya ke morai dise, junke Isor he mora pora aru jinda kori dise- aru amikhan utu laga sakhi ase.
16 Og ved trui på hans namn hev hans namn styrkt denne mannen, som de ser og kjenner; og trui som er verka ved honom, gav denne mannen hans fulle helsa for augo på dykk alle.
Etiya, Jisu laga naam te aru biswas pora apnikhan junke dikhi ase taike takot kori dise. Jisu laga naam te aru Tai dwara thaka biswas pora etu manu ke apuni khan sob usorte pura bhal kori dise.
17 Og no, brør, eg veit at de hev gjort det i vankunna, liksom og rådsherrarne dykkar.
Etiya, bhai khan, moi jane apuni khan najani kene kori dise, aru tumikhan laga cholawta khan bhi eneka korise.
18 Men Gud uppfylte soleis det som han fyreåt sagde gjenom munnen til alle sine profetar, at hans Messias skulde lida.
Kintu ji kotha Isor he tai laga bhabobadi khan mukh pora koi dise, Tai laga Khrista dukh pabo, aru Tai etu purah kori dise.
19 So gjer då bot og vend um, so synderne dykkar må verta utstrokne, so at hugsvalings tider kann koma frå Herrens åsyn,
Mon ghura bhi, aru, titia nijor paap pora maph pabo,
20 og han kann senda den Messias som er utkåra åt dykk, Jesus,
Probhu laga asirbad apuni khan logote notun kori kene ahibo; aru Tai apuni khan nimite basi kene rakhi diya ekjon, Jisu Khrista ke pathai dibo.
21 han som himmelen skal hysa til tidi for atterreisingi av alle ting, som Gud hev tala um gjenom munnen til sine heilage profetar frå gamle dagar. (aiōn g165)
Taike sorgote loi najabo jitia tak sob kaam pura nohoi, aru ji kotha Isor pora Tai laga pobitro bhabobadi khan laga mukh pora koi disele etu pura nohua tak. (aiōn g165)
22 For Moses hev sagt: «Herren, dykkar Gud, skal reisa upp åt dykk ein profet av dykkar brør liksom eg; honom skal de høyra i alt det som han talar til dykk.
Moses pora amikhan baba laga baba khan ke koise, ‘Probhu Isor pora tumikhan nimite bhai khan majot pora moi nisena ekjon bhabobadi ulai dibo, aru tai ki kotha kobo etu tumikhan sob hunibo.
23 Og det skal bera so til, at kvar den sjæl som ikkje høyrer den profeten, skal verta utrudd or folket.»
Aru kun etu bhabobadi laga kotha nahunibo, etu bhabobadi pora taike manu laga majot pora khotom kori dibo.’
24 Men ogso alle profetarne frå Samuel og sidan, so mange som hev tala, dei hev og forkynt um desse dagarne.
Aru Samuel pora loi kene jiman bhabobadi khan tai pichete ahise, taikhan sob pora etu din laga kotha he koise.
25 De er born åt profetarne og åt den pakti som Gud gjorde med våre feder, då han sagde til Abraham: «Og i di ætt skal alle ætter på jordi velsignast.»
Apuni khan bhabobadi khan laga bacha khan ase, aru Isor pora apnikhan laga baba khan logote kowa nisena, Abraham ke koise, ‘Aru tumi laga bijon pora duniya te sob parivar asishit hobo.’
26 De var dei fyrste som Gud sende tenaren sin til, då han let honom koma fram for at han skulde velsigna dykk, med di kvar av dykk vender seg frå sin vondskap.»
Jitia Isor pora Tai laga noukar ke mora pora jinda kori dise, Tai pora Taike tumikhan usorte poila pathai dise, tumikhan laga biya kaam pora ghurai kene loi anibo aru asirbad dibo nimite.”
