Apostlenes-gjerninge 24

1 Fem dagar etter kom øvstepresten Ananias ned med nokre av styresmennerne og ein talar, Tertullus; dei bar fram for landshovdingen klaga mot Paulus.

A MURIN ran limau samero lapalap Ananias kotido iangaki saumas akai, o saunlokaia men, me ad a Tertulus; irail weiweiloke Paulus ren kopina.

2 Han vart då kalla fram, og Tertullus tok til å klaga honom og sagde:

A lao wisikedo, Tertulus ap pikikidi weiweiloke i indada:

3 «Då me kann takka deg for mykjen fred, og det ved di umsut er gjort rettarbøter for dette folket i alle måtar og alle stader, so skynar me på dette, megtigaste Feliks, med all takksemd.

Kit asaer duen muein popol re omui o duen kamau toto kan ong toun wei wet, pweki omui kalangan maing Peliks. O i me se kapikapinga kin komui ansau o wasa karos.

4 Men at eg ikkje skal hefta deg for lenge, so bed eg at du med ditt godlynde vil høyra på oss som stuttast!

A i sota men kapangai komui, iet eta me i poeki re omui: Komui en kotin mangi kit duen omui kalangan.

5 For me hev funne at denne mannen er ein pest og ein uppøsar millom alle jødarne yver heile mannheimen og ein hovudmann for serflokken nasaræarane.

Pwe se diaradar, me ol men et me morsued o me kin kapeida Sus akan karos, me mi sappa, o i me saumas en pwin likam en Nasaret,

6 Han hev endå søkt å vanhelga templet; og me greip honom då og vilde døma honom etter vår lov.

Me pil song kasaminela im en kaudok o, i me se koledi i, pwen kadeikada, duen at kapung o.

7 Men Lysias, den øvste hovudsmannen, kom og førde honom burt frå våre hender med stort valdsverk,

A monsap Lisias kotin pwarado, kotiki sang i nan pa at ki a manaman lapalap,

8 og han baud klagarane hans å koma til deg; og av honom kann du sjølv, når du ransakar det, få kunnskap um alt det som me klagar honom for.»

Masani ong me weiweiloke i, en poto dong re omui, a komui lao kalekalelapok re irail, kom pan pein mangi duen meakan, me se pang kila i.

9 Men jødarne sanna med og sagde at dette hadde seg soleis.

A Sus oko pil weiweiloke Paulus indada: Mepukat melel!

10 Men då landshovdingen nikka til honom, at han kunde få tala, so svara Paulus: «Då eg veit at du hev vore domar for dette folket i mange år, fører eg mitt forsvar med fritt mod;

A kopina lao olol ong Paulus, en kaparok, a ap kotin sapeng masani: Ni ai asaer, me komui saunkapung pan toun wei wet saunpar toto, i peren kida, ai pan indinda duen pein ngai.

11 for du kann vissa deg um at det ikkje er meir enn tolv dagar sidan eg gjekk upp til Jerusalem og vilde tilbeda.

Pwe komui pan mangi, me pong ngaul ria pong eta, me i kodalang Ierusalem pwen kaudok.

12 Og korkje i templet eller i synagogorne eller ikring i byen fann dei meg talande med nokon eller eggjande folk til upprør.

A irail sota diar ia da lokaia ong amen nan im en kaudok, de kapeida aramas oko nan sinakoke kan de nan kanim o.

13 Og dei kann ikkje heller prova for deg dette som dei klagar meg for.

O re pil sota kak kadede, me re pang kin ia la met.

14 Men det sannar eg for deg, at etter den vegen som dei kallar ein serflokk, tener eg so min fedregud, at eg trur alt som er skrive i lovi og profetarne,

A iet eta, me i men kadede ong komui, ni ai kin kamelele karos, me intingidier nan saukop akan o kapung o, i kin kaudoki ong Kot en sam ai kan duen tiak en ir, me re kaadaneki pwin likam.

15 og hev den voni til Gud som desse og sjølve ventar, at det skal koma ei uppstoda av daude, både av rettferdige og urettferdige.

O i kaporoporeki Kot me irail pil kamelele me melar akan pan maureda, me pung o me sapung kan.

16 Difor legg eg sjølv vinn på alltid å hava eit uskadt samvit for Gud og menneskje.

A i me i kin sosongki pein ngai, pwe lol i en pung mon Kot o aramas akan.

17 Då mange år var lidne, kom eg hit og skulde gjeva mitt folk milde gåvor og ofra,

A murin par toto i kodon wa dong toun sap wet kisakis eu o wiadar mairong.

18 og dermed fann dei meg i templet, då eg hadde reinsa meg utan folkestim og utan uppstyr; men det var nokre jødar frå Asia,

I ansau, me re diar ia makelekeladar nan im en kaudok o sota weriwer de moromorong.

19 og dei skulde koma fram for deg og klaga, um dei hadde noko å bera på meg.

A ir pukat Sus akai nan Asien menda re sota mi met mo’mui, kadede ngai, ma re diar me sued kot re i?

20 Eller lat desse sjølve segja kva skuld dei fann hjå meg, då eg stod framfor rådet!

De mepukat en pein kasansaleda sapung da, me re diar re i ni ai mi mon kapung o.

21 utan det skulde vera for dette eine ordet som eg ropa ut, då eg stod millom deim: «For uppstoda av daude stend eg i dag for retten millom dykk!»»

A iet eta lepen lokaia, me i kida ni ai udar nan pung ar indada: En me melar akan ar pan maureda, i pan pakadeikki ran wet re omail.

22 Men Feliks sette ut saki, då han visste betre um Guds veg, og han sagde: «Når Lysias, hovudsmannen, kjem her ned, skal eg prøva saki dykkar.»

A Peliks lao ereki mepukat, pwe a mangi mau duen al pot et, ap kasau ir wei masani: Kaun Lisias lao kotido, i ap pan kaimwisokela omail kapung.

23 Og han baud hovudsmannen halda honom i varetekt og lata honom hava ro og ikkje hindra nokon av hans eigne frå å vera honom til tenesta.

I ap masani ong kaun en kolekol Paulus o kasaladokela i, o ender inapwiedi iang a kan, en kodon papa i.

24 Då nokre dagar var farne, kom Feliks med Drusilla, kona si, som var ei jødisk kvinna, og sende bod etter Paulus og høyrde honom um trui på Kristus.

A murin ran akai Peliks pwarado, a paud Drusila iang i, iei li en Sus amen, ap molipedo Paulus o karonge i duen lamalam en Kristus.

25 Men då han tala um rettferd og fråhald og den komande dom, vart Feliks rædd og svara: «Gakk burt denne gongen! når eg fær gode stunder, skal eg kalla deg til meg att.»

A ni a kapakaparok duen pung, o makelekel, o kadeik, me pan wiaui, Peliks ap masapwekadar o sapeng: U kowei ansau wet, i lao pisokalar, i pan eker uk do.

26 Han hadde og den voni, at han skulde få pengar av Paulus; difor sende han og oftare bod etter honom og tala med honom.

A pil kaporoporeki, me Paulus pan kotiki ong i moni, pwen lapwada i; i me a purepure ekeker kido i o kasokasoi ong i.

27 Då tvo år var lidne, fekk Feliks til ettermann Porcius Festus; og då Feliks vilde vinna seg takk av jødarne, let han Paulus bunden etter seg.

A murin par riau Porsius Pestus sapwiladar wiliandi Peliks. A Pelisk men konekon ren Sus oko, ap sota lapwada Paulus.