Apostlenes-gjerninge 21
1 Då me hadde rive oss frå deim og siglt av stad, kom me beinleides til Kos, næste dagen til Rodus og derifrå til Patara.
Nihcae hoi kam praek o pacoengah, tui mah takui ih Kos prae ah ka caeh o poe, khawnbangah tui mah takui ih Rhodes prae ah ka caeh o, to ahmuen hoiah Patara vangpui ah ka caeh o:
2 Der fann me eit skip som skulde fara yver til Fønikia, og me gjekk då um bord og siglde av stad.
to naah Phonicia bangah kacaeh palong to ka hnuk o, to palong ah kang thueng o moe, ka caeh o.
3 Då me fekk Kypern i syne og hadde late henne etter oss på vinstre handi, siglde me til Syria og lagde åt ved Tyrus; for der skulde skipet lossa farmen.
Cyprus to ka hnuk o naah, banqoi bangah kang qoi o, Syria prae ah ka caeh o moe, Tura vangpui ah kang hak o: toah palong thung ih hmuennawk to ka puen o.
4 Me leita då upp læresveinarne og vart verande der sju dagar; dei sagde ved Anden til Paulus, at han ikkje skulde fara upp til Jerusalem.
Toah hnukbang kaminawk to ka hnuk o, nihcae khaeah ni tarukto ka cam o: nihcae mah Muithla rang hoiah Pawl khaeah Jerusalem ah caeh han ai ah thuih pae o.
5 Då me hadde vore der dei dagarne ut, drog me derifrå og for lenger, og dei fylgde oss alle med kvinnor og born radt utanfor byen. So fall me på kne på strandi og bad;
Toe camhaih ni boeng pacoengah loe nihcae to ka caeh o taak moe, kholong caeh kam tong o; nihcae mah a zu a caanawk boih hoi vangpui tasa bang karoek to ang thak o: to pacoengah tui taengah cangkrawn o moe, lawk ka thuih o.
6 og då me hadde sagt kvarandre farvel, gjekk me um bord på skipet; men dei andre vende heim att.
Maeto hoi maeto ampraekhaih lok ka thuih o pacoengah, kaicae loe palong kang thueng o, nihcae loe im ah kam laem o let.
7 Me fullenda no sjøferdi og kom frå Tyrus til Ptolemais; der helsa me på brørne og vart ein dag yver hjå deim.
Tura vangpui hoiah palong hoi ka caeh o moe, Ptolemai ah kang hak o, toah kaom nawkamyanawk to ban ka sin o, nihcae khaeah nito ka cam o.
8 Dagen etter drog me derifrå og kom til Cæsarea; der tok me inn til evangelisten Filip, som var ein av dei sju, og vart verande hjå honom.
Khawnbangah Pawl hoi nawnto kholong caeh ampui, kaicae loe ka caeh o moe, Caesarea vangpui to ka phak o: tamthanglok taphong kami tarukto thungah maeto ah kaom, Philip im ah ka kun o moe, toah kang hak o.
9 Han hadde fire ugifte døtter som hadde profetgåva.
Anih loe lok taphong tangla cuem canu palito tawnh.
10 Då me vart der fleire dagar, kom det ned frå Judæa ein profet med namnet Agabus.
Toah ni kasawk ka cam o, to naah Agaba, tiah ahmin kaom, Tahmaa maeto Judea prae hoiah angzoh.
11 Han kom til oss og tok Paulus’ belte og batt seg sjølv på hender og føter og sagde: «So segjer den Heilage Ande: «Den mannen som eig dette beltet, skal jødarne binda soleis i Jerusalem og gjeva honom yver i henderne på heidningarne.»»
Anih kaicae khaeah angzoh naah, Pawl mah kaeng ah angzaeng ih kahni to anih mah lak moe, angmah ih ban hoi khoknawk to a komh pacoengah, hae tiah Jerusalem ih Judahnawk mah hae kahni tawnkung hae taoeng o ueloe, Gentelnawk khaeah paek o tih, tiah Kacai Muithla mah thuih, tiah a naa.
12 Då me høyrde dette, bad både me og dei som der budde, at han ikkje måtte fara upp til Jerusalem.
To loknawk to ka thaih o naah, kaicae hoi toah kaom kaminawk mah Jerusalem ah caeh han ai ah Pawl to tahmenhaih ka hnik o.
13 Men Paulus svara: «Kvifor græt de og slit hjarta mitt sund? Eg er reidbuen ikkje berre til å verta bunden, men og til å døy i Jerusalem for Herren Jesu namn.»
To naah Pawl mah, Tikhoe na qah o moe, kai palung nang set o sak loe? Qui hoi taoengh han ih khue ai, Angraeng Jesu ih ahmin pongah Jerusalem ah duek han ih mataeng doeh kam sak coek boeh, tiah a naa.
14 Men då han ikkje var til å få yvertald, vart me stille og sagde: «Herrens vilje råde!»
Anih to ka thuih pae o thla naah loe, Angraeng koehhaih baktiah om nasoe, ka tih o moe, kang hngai o taak duem.
15 Då desse dagarne var lidne, gjorde me oss ferdige og for upp til Jerusalem,
To pacoengah kang thawk o moe, Jerusalem ah ka caeh o tahang.
16 og nokre av læresveinarne i Cæsarea fylgde og med oss, og dei førde oss til ein som me skulde bu hjå, Mnason frå Kypern, ein gamall læresvein.
Caesarea vangpui ih hnukbang thoemto kaminawk doeh kaicae hoi nawnto angzoh o, anih hoi nawnto ka oh o hanah, saning coeh, hnukbang kami maeto ah kaom Mason, tiah kawk ih Cyprus kami to kaicae khaeah angzoh o haih.
17 Då me kom til Jerusalem, fagna brørne oss med gleda.
Jerusalem vangpui ka phak o naah loe, nawkamyanawk mah kawnhaih hoiah ang dawt o.
18 Andre dagen gjekk Paulus med oss til Jakob, og alle dei eldste kom dit.
Khawnbangah loe Pawl hoi nawnto Jakob khaeah ka caeh o; kacoehtanawk loe toah oh o boih.
19 Og då han hadde helsa på deim, fortalde han det eine etter det andre av det som Gud hadde gjort hjå heidningarne ved hans tenesta.
Pawl mah nihcae ban sin pacoengah, a toksakhaih rang hoiah Sithaw mah kawbangmaw Gentelnawk khaeah toksak, tito a thuih pae.
20 Då dei høyrde det, lova dei Gud; og so sagde dei til honom: «Du ser, bror, kor mange tusund det er av jødar som hev teke ved trui, og alle hev dei stor ihuge for lovi.
Nihcae mah to lok to thaih o naah, Angraeng ih ahmin to saphaw o. Nihcae mah Pawl khaeah, Kam nawk, khenah, Judah kami nazetto mah maw tanghaih tawnh o, tito na hnuk boeh; nihcae loe kaalok pazui han tha pathok kami ah ni oh o boih.
21 Men dei hev spurt um deg, at du ute millom hedningarne lærer alle jødar fråfall frå Moses, med di du segjer at dei ikkje skal umskjera borni sine eller liva etter dei gamle sedvanarne.
Gentelnawk salakah kaom Judah kaminawk mah Mosi to caeh o taak moe, a caanawk tangyat hin aah han ai hoi angmacae khosakhaih atawk doeh pazui han ai ah, nang mah patuk ti, tiah a thaih o boeh.
22 Kva er då å gjera? Det vil i vissa koma ei stor mengd saman; for dei vil få høyra at du er komen.
To pongah kawbangmaw tih han boeh? Kaminawk loe amkhueng ai ah om o mak ai, nang angzoh ti, tiah panoek o tih boeh.
23 Gjer no difor som me segjer deg! Der er millom oss fire menner som hev ein lovnad på seg.
To pongah kang thuih o ih lok baktih toengah sah ah: kaicae khaeah lokkamhaih sah kami palito oh;
24 Tak deim med deg og lat deg reinsa saman med deim, og ber du kostnaden for deim, so dei må kunna raka hovudet; so kann alle skyna at det er ingen ting i det som dei hev høyrt um deg, men at du og ferdast so at du held lovi.
hae kaminawk hae caeh haih loe, nihcae hoi nawnto ciimcaihaih to sah ah, nihcae sam aahhaih atho to paek paeh: to tiah na sak nahaeloe kaminawk boih mah thuih o ih, nang kawng loe amsawn ni, tiah thui o tih; nang mah doeh daan to pazui ah loe, kahoihah khosah ah.
25 Men um dei heidningarne som hev teke trui, hev me sendt brev og avgjort at dei ikkje skal halda noko slikt, men berre vara seg for avgudsoffer og blod og det strøypte og hor.»
Sithaw tang Gentelnawk khaeah, to baktih hmuennawk pazui o hmah, krang bokhaih buh to caa o hmah, athii to caa o hmah, tahnong panamh moe, paduek ih moi to caa o hmah, kaciim ai nongpa nongpata zaehaih to sak o hmah, tiah ca ka tarik pae o boeh, tiah a naa o.
26 Då tok Paulus mennerne med seg og let seg dagen etter reinsa saman med deim og gjekk inn i templet og vilde melda utgangen av reinsingsdagarne, då offeret skulde verta framført for kvar av deim.
Khawnbangah loe Pawl mah to kaminawk to caeh haih moe, nihcae hoi nawnto ciimcaihaih to a sak, ciimcaihaih ni boeng pacoengah loe, nihcae boih mah angbawnhaih atue panoek o hanah, tempul ah a caeh haih.
27 Då det so leid mot enden av dei sju dagarne, fekk jødarne frå Asia sjå honom i templet, og dei øste upp heile hopen og lagde hand på honom,
Ni tarukto boeng tom naah loe, Asia prae ih thoemto Judah kaminawk mah tempul thungah Pawl to hnuk o, to ah kaom kaminawk boih to pacuek o moe, Pawl to naeh o,
28 medan dei skreik: «Israelitiske menner, kom til hjelp! Dette er det menneskjet som alle stader lærer alle imot folket og lovi og denne staden, og han hev jamvel ført grækarar inn i templet og vanhelga denne heilage staden.»
Isarael kaminawk, Na bom oh: hae kami loe ahmuen kruek ih kaminawk mah koeh ai ih hmuen, kaalok mah koeh ai ih hmuen, hae ahmuen mah koeh ai ih hmuennawk to kaminawk hanah patuk: Grik kaminawk to tempul thungah akun haih moe, hae hmuenciim hae amhnongsak, tiah a hang o.
29 For dei hadde fyrr set Trofimus frå Efesus saman med honom ute i byen, og so tenkte dei at Paulus hadde ført honom inn i templet.
(Nihcae mah canghniah Pawl hoi nawnto kaom Efisa kami Trophima to vangpui thungah hnuk o boeh pongah, Pawl mah anih to tempul thungah akun haih mue, tiah a poek o: )
30 Og det vart røra i heile byen og samanstrøyming av folket, og dei tok fat på Paulus og drog honom utanfor templet, og straks vart dørerne stengde.
to naah vangpui boih ah lokpunghaih to oh, kaminawk loe nawnto cawnh o moe, amkhueng o; Pawl to naeh o moe, tempul thung hoiah tasa bangah zaeh o pacoengah, khongkha to khah o roep.
31 Medan dei heldt på og vilde slå honom i hel, gjekk det melding upp til den øvste hovudsmannen for vakti, at heile Jerusalem var i ei røra.
Jerusalem vangpui thung boih ah lokpunghaih to oh, Pawl hum hanah pacaeng o, tiah cumvaito ukkung misatuh angraeng mah thaih.
32 Han tok straks hermenner og hovudsmenner og skunda seg ned til deim. Men då dei såg den øvste hovudsmannen og hermennerne, heldt dei upp med å slå Paulus.
To naah anih mah misatuh kaminawk hoi thoemto misatuh angraengnawk to karangah kawk moe, to kaminawk ohhaih ahmuen ah cawnh o tathuk: to kaminawk mah misatuh angraeng hoi misatuh kaminawk to hnuk o naah, Pawl to bop o ai anghngai o duem.
33 Då kom den øvste hovudsmannen burt til honom og let deim gripa honom, og baud at han skulde verta bunden med tvo lekkjor; og han spurde kven han var, og kva han hadde gjort.
Misatuh angraeng loe anih taengah caeh moe, Pawl to naeh pacoengah, sumqui hnetto hoiah pathlet hanah lokpaek; anih loe mi aa, tih hmuen maw a sak? tiah lok a dueng.
34 Men den eine i hopen ropa det, og den andre det; og då han ikkje retteleg kunde få vissa for ståket skuld, baud han at han skulde førast inn i borgi.
Kaminawk thung ih thoemto kaminawk mah thuih ih lok maeto hoiah kalah thoemto kaminawk mah thuih ih lok to anghmong ai, to tiah lokpunghaih oh pongah, misatuh angraeng mah loktang to panoek thai ai; to pongah Pawl to misatuh kaminawk ohhaih im ah caeh o haih hanah lok a paek.
35 Då han kom upp til troppestigi, vart det so at hermennerne laut bera honom, so ustyrleg var hopen;
Kaminawk palungphui o parai pongah, thlak taeng phak naah loe, misatuh kaminawk mah Pawl to atoengh o tahang ving.
36 for folkehopen fylgde med og skreik: «Drep honom!»
Paroeai kaminawk loe anih hnukah bang o moe, Anih to hum ah, tiah hang o.
37 Då Paulus skulde førast inn i borgi, sagde han til den øvste hovudsmannen: «Må eg få segja noko til deg?» Han svara: «Kann du græsk?
Misatuh kaminawk mah Pawl to angmacae ohhaih ahmuen ah caeh o haih tom naah, anih mah misatuh angraeng khaeah, Nang hoi lok apae thai tih maw? tiah a naa. Anih mah Grik lok na paeh thai maw? tiah dueng.
38 So er du då ikkje den egyptaren som gjorde upprør for ei tid sidan og førde dei fire tusund mordarar ut i øydemarki?»
Nang loe canghniah Izip kaminawk ih hmuenmae taek hanah, kami sang palito praezaek ah caeh haih kami na ai maw? tiah a naa.
39 Då sagde Paulus: «Eg er ein jøde frå Tarsus, borgar av ein ikkje ukjend by i Kilikia. Men eg bed deg: Gjev meg lov å tala til folket!»
Pawl mah, Kai loe vangpui rumram ai, lokpui parai ah kaom Cicilia prae, Tarsa vangpui ah kaom, Judah kami ah ka oh, tiah pathim pae. Kaminawk khaeah lokthuih thaihaih na paek ah, tiah tahmenhaih a hnik.
40 Då han gav honom lov, stelte Paulus seg i troppi og slo til ljod åt folket med handi. Då det vart reint stilt, tala han til deim på det hebraiske målet og sagde:
Misatuh angraeng mah anih hanah lokthui thaihaih to paek, to naah Pawl mah thlak nuiah angdoet moe, kaminawk to ban payangh thuih. Kaminawk loe anghngai o duem, to naah nihcae khaeah Hebru lok hoiah lokthuih pae.
