Apostlenes-gjerninge 2
1 Og då kvitsunndagen var komen, var dei alle samla på same staden.
Nibwakasika buzuba bwa Pentekosita, boonse bakali aantomwe aabusena bomwe.
2 Då kom det brått frå himmelen ein ljod som av ein framstormande sterk vind og fyllte heile huset der dei sat.
Mpawaawo kwakasikka muzuzumo wakazwa kujulu ulimbuli kuunga waguwo pati, wakazuzya ng'anda yoonse mubakabede.
3 Og det synte seg for deim tungor liksom av eld, som skilde seg og sette seg på kvar ein av deim.
Mpawaawo kwakalibonia ndimi zilimbuli zyamulilo zyakabakkala, alimwi zyakabakkala umwi awumwi.
4 Då vart dei alle fyllte med den Heilage Ande, og dei tok til å tala med andre tungor, etter som Anden gav deim å tala.
Boonseni bakazula aMuuya Uusalala mpawo bakatalika kwaambuula mumilaka, mbuli mbubakazumininwa aMuuya.
5 No budde det i Jerusalem jødar, gudlege menner frå alle folk under himmelen.
Lino kwakali baJuda bakali kukkala mu Jelusalemu, bakalo aabuna leza, balikuzwa kumanyika woonse alimunsejulu.
6 Då so denne ljoden vart høyrd, kom mengdi saman og vart forfjamsa; for kvar mann høyrde deim tala på hans eige mål.
Ooyu muzuzumo niwakamvwigwa, makamu makamu aabantu akaboola aamwi alubo bakagamba nkaambo bakabamvwa kabaambuula mumilaka yabo.
7 Og dei vart forfærde og undra seg og sagde: «Høyr her, er ikkje alle desse som talar, galilæarar?
Bakayoowa akugamba; bakati sena aaba boonse balikwaambula tabali bamu Galilii na?
8 og korleis kann me då høyra deim tala kvar på vårt eige mål, som me er fødde i,
Nkamboonzi nitulikubamvwa, umwi awumwi mumilaka yabuzyalwe bwesu?
9 folk frå Partia og Media og Elam, og me som bur i Mesopotamia og i Judæa og Kappadokia, Pontus og Asia,
Baku Patiya abaku Medesi abaku Elamiya, abaabo bakkala ku Mesopotamiya, mu Judiya abaku Kkapadokkiya, ku Pontasi aku Ezhia,
10 Frygia og Pamfylia, Egyptarland og Libyalandet ved Kyrene, og me tilreisande frå Rom,
ku Pirigiya aku Pamfiliya, ku Ejipiti aamwi mabazu a Libbiya aku Sayilini, abeenzu bakalikuzwa ku Roma,
11 både jødar og jødetruande, me frå Kreta og Arabia: me høyrer deim tala um Guds store verk på våre tungemål!»
baJuda abakasanduka baku Kkilete abana Arabiya, twabamvwa balaambuula mumilaka yesu aatala amilimu iigambya yaLeza.”
12 Men dei vart alle forfærde og rådville og sagde den eine til den andre: «Kva skal då dette vera?»
Boonse bakakankama akuyoowa kupati, bakambuula umwi kuluumwi, “Eechi chaambaanzi?”
13 Men andre sagde spottande: «Dei er fulle av søt vin.»
Pesi bamwi bakabaniaka bati, “Bakkuuta wayini mupya.”
14 Då stod Peter fram med dei elleve, lyfte røysti og tala til deim: «De jødiske menner og alle de som bur i Jerusalem! dette vere dykk kunnigt, og merk mine ord!
Pesi Pita wakayimikila abalikumi awumwi, wakatola muju jwi lyakwe, wakabaambila kuti, “Nobaalumi bamu Judiya, antoomwe amoonse nimukkala mu Jelusalema, eechi achizibinkane kulindinywe; amuteelele loko kumajwi aangu.
15 For desse er ikkje drukne, so som de trur - det er då den tridje timen på dagen -.
Nkaambo aaba bantu tabakoledwe pe mboli mbumulikubayeyela, nkaambo lichili biyo wola lyatatu lyabuzuba.
16 Men dette er det som er sagt gjenom profeten Joel:
Pesi eechi nchenchicho chakaambidwe kuzwa kumusinsimi Jowelu:
17 «Og det skal vera so i dei siste dagar, segjer Gud, då vil eg renna min Ande ut yver alt kjøt, og sønerne dykkar og døtterne dykkar skal tala profetord, og dei unge gutarne dykkar skal sjå syner, og dei gamle mennerne dykkar skal drøyma draumar.
'Kuyooba kumazuba akumamanino,' Leza uwamba oobo, 'Ndiyotila muuya wangu aatala anyama yoonse, bana benu balombe abasimbi bayoosinsima, bakubusi bayoobona zilengaano, abamanene benu bayoolota ziloto.
18 Ja, endå på trælarne mine og trælkvinnorne mine vil eg renna ut av min Ande i dei dagarne, og dei skal tala profetord.
Chanchoonzyo balanda bangu bachaalumi abalanda bachanakazi mumazuba aayo nindiyotila Muuya wangu, bayoosinsima.
19 Og eg vil syna under på himmelen i det høge og teikn på jordi i det låge: blod og eld og røykdimma.
Ndiyotondezya zigambyo kujulu azitondezyo aanyika, bulowa, mulilo, akawuntumusi kabusi.
20 Soli skal verta til myrker og månen til blod, fyrr Herrens dag kjem, den store og herlege.
Zuba liyoosiya amweezi uyooba bulowa, kabutana kusika buzuba bupati bwakuboola kwa Mwami.
21 Og det skal vera so at kvar den som kallar på Herrens namn, han skal verta frelst.»
Kuyoba kuti boonse bayita muzina lya Mwami bayofutulwa.
22 Israelitiske menner, høyr desse ordi: Jesus frå Nasaret, ein mann som av Gud var stadfest for dykk ved velduge gjerningar og under og teikn, som Gud gjorde ved honom midt imillom dykk, so som de og sjølve veit,
Nobaalumi baku Izilayeli, amumvwe majwi aaya: Jesu muNazalata, wakali mwaalumi ngumwakasalilwa a Leza amanguzu mapati antoomwe azigambyo azitondezyo nzyakachita Leza kwiinda mulinguwe akaki kenu, mbubonya mbuli mbomuzi.
23 han som vart yvergjeven etter Guds fastsette rådgjerd og fyrevitende, honom tok de og krossfeste med urettferdigt folks hender og slo honom i hel;
Ooyu mwaalumi mwakamupegwa kwiinda mumakanze amuluzibo; andinywe, kwiinda mumaanza aabatalemeki mulawu, mwakamubambula akumujeya;
24 men Gud uppreiste honom med di han løyste daudens rider, av di det ikkje var mogelegt at han kunde verta halden fast av honom.
pesi Leza wakamubusya, wakamwaangununa kumachise aalufu, nkaambo teensi chakalikukonzeka kuti akkalilile mulindulo.
25 For David segjer um honom: «Eg hadde alltid Herren framfor augo mine; for han er ved mi høgre hand, so eg ikkje skal verta rikka.
Nkaambo Devidi waamba boobu aatala anguwe, 'Ndakabona Mwami lyoonse kubusyu bwangu, nkaambo uliko kulubazu lwakululyo kuti nsikasunzulusigwi.
26 Difor gledde mitt hjarta seg, og mi tunga fagna seg; ja endå mitt kjøt skal kvila trygt i von;
Nkenkaako moyo wangu wakabotelwa alulimi lwangu lwakakondwa. Alubo, nyama yangu iyookkala mubusichaamba.
27 for du skal ikkje yverlata mi sjæl i helheimen og ikkje lata din heilage sjå undergang. (Hadēs g86)
Nkaambo tokoyoolekela muuya wangu mu Hadesi, nikuba kuyozumina Musalali wako kuti akabone bubozi. (Hadēs g86)
28 Du hev kunngjort meg livsens vegar; du skal fylla meg med fagnad for di åsyn.»
Wakachita kuti zizibwe kulindime nzila zyabuumi; uyondipa kuti ndikazule lukondo kubusyu bwako.'
29 Brør! lat meg tala beint ut til dykk um patriarken David, at han både døydde og vart gravlagd, og hans grav er hjå oss den dag i dag.
Nobayandwa, eechi chililuleme kulindime kuti ngambuule aatala asikale Devidi, wakafwa akuvwikwa, kabanda kakwe mpukachili ambulisunu akati kesu.
30 Då han no var ein profet, og visste det som Gud hadde svore ved ein eid, at han av frukti utav hans lend vilde setja ein på hans kongsstol,
Nekubaboobo, wakalimusinsimi alubo wakalizi kuti Leza wakali wasyomezya muchikonke kulinguwe kuti, uyoonanika umwi wamumazyalane aakwe uutakakkale aachuuno chakwe.
31 so tala han framsynt um Messias’ uppstoda det ordet at han ikkje vart yverlaten i helheimen, og ikkje heller hans kjøt såg undergang. (Hadēs g86)
Wakabona zyakali kuyanda kuchitika muchiindi chiboola kwaamba aatala abubuke bwa Kkilisito, 'Taakwe pe anakalekelwa mu Hadesi, nuuba amubili wakwe taakwe niwakabola pe.' (Hadēs g86)
32 Denne Jesus reiste Gud upp, som me alle er vitne um.
Ooyu Jesu, Leza ngwaakabusya, uuli ngonguwe toonse ngotuli kaamboni.
33 Då han no er upphøgd ved Guds høgre hand og av Faderen hev fenge den Heilage Ande som var lova, so hev han rent dette ut, som de både ser og høyrer.
Nkenkaako kwiinda mukusumpulwa akubikwa kujanza lyalulyo lwa Leza alubo amukutambula Muuya Uusalala wachisyomezyo kuzwa kuli Wisi, wakatila eechi, eecho nchimubona akumvwa.
34 For David for ikkje upp til himmelen; men han segjer: «Herren sagde til min Herre: «Set deg ved mi høgre hand,
Nkaambo Devidi taakwe pe naakatanta kuya kujulu, pesi uwamba kuti, 'Mwami wakati kuMwami wangu,'”Kokkala kujanza lyakuulyo lwangu
35 til dess eg fær lagt dine fiendar til skammel under dine føter!»»
mane ndikachite basinkondonyokwe chilyatilizyo chandyatyo zyamawulu aako.”'
36 So skal då heile Israels hus vita for visst, at Gud hev gjort honom både til Herre og til Messias, denne Jesus som de krossfeste.»
Aboobo, akube kuti yoonse ng'anda ya Izilayeli izibe kuti Leza nguwakamuchita kuba Mwami a Kkilisito, ooyu Jesu ngumwakabambula.”
37 Men då dei høyrde det, gav det som ein styng i hjarta deira, og dei sagde til Peter og dei andre apostlarne: «Brør, kva skal me gjera?»
Lino nibakamvwa eezi zyoonse, bakayaswa mumyoyo yabo, bakaambila Pita antoomwe abatumwa boonse bati, “Nobakwesu, tuchite biyeni?”
38 Men Peter sagde til deim: «Vend um, og kvar av dykk late seg døypa på Jesu Kristi namn til forlating for synderne, og de skal få den Heilage Ande til gåva!
Mpawo Pita wakabaambila kuti, “Amusanduke, alubo mubbabbatizigwe, umwi awumwi wenu muzina lya Jesu Kkilisito kuti mulekelelwe zibi zyenu, mpawo muyootambula chipo cha Muuya Uusalala.
39 For lovnaden høyrer dykk til og dykkar born og alle deim som er langt burte, so mange som Herren, vår Gud, kallar til.»
Nkaambo chisyomezyo nchichanu abana banu aboonse bazwa kule, abuvule bwabantu boonse mbatanoli wiita Mwami Leza.”
40 Og med mange andre ord vitna han og lagde deim det på hjarta og sagde: «Lat dykk frelsa frå denne rangsnudde ætti!»
Aambi majwi miingi wakabapa bukamboni akubalayilila, akwaamba kuti, “Amulifutule kuzwa kuli eeli zyalane lyabubi.”
41 Dei som no tok imot hans ord, dei vart døypte, og den dagen vart det lagt til umkring tri tusund sjæler.
Mpawo bakatambula ijwi lyakwe, bakabbabbatizigwa, bakayungizigwa oobo buunsi bakasanduka kabayeyelwa kusika kuzyuulu zitatu.
42 Og dei heldt trutt fast ved læra åt apostlarne og samfundet og brødbrjotingi og bønerne.
Bakalipeda kunjiisyo zyabatumwa, akubulyidilano, mukukwamuna chinkwa amukukomba.
43 Og der kom otte på kvar sjæl, og det vart gjort mange under og teikn ved apostlarne.
Kuyoowa kwakabawo kumuntu amuntu, antoomwe azigambyo azitondeezyo zyiingi zyakachitwa kwiinda mubatumwa.
44 Og alle dei truande heldt seg saman og hadde allting til sameiga.
Boonse bakazumina bakali antoomwe kabali aazintu zyoose mukuba aamwi,
45 Og eigedomarne sine og godset selde dei og skifte det ut til alle, etter som nokon hadde trong til.
mpawo bakawuzya nzibakali aazyo ambono zyabo, akuzyaabana boonse akati kabo, umwi awumwi mbuli kubula kwabo.
46 Og kvar dag søkte dei samheldigt templet og braut brødet heime og fekk seg føda med fagnad og hjartans einfelde,
Mubuzuba abuzuba bakalikulipeda lwabo amaboneno omwe muchikombelo, alimwi bakali kukwamuna chinkwa mumaanda aabo, kabaabana chakulya antoomwe chakukondwa amyoyo iwangunukide;
47 medan dei lova Gud og hadde ynde hjå alt folket. Men kvar dag lagde Herren til kyrkjelyden deim som let seg frelsa.
bakatembawula Leza akuba aaluzyalo kubantu boonse, alubo mazuba woonse Mwami wakayujngizya mweelwe wabaabo bakalikufutulwa.
