Apostlenes-gjerninge 14

1 So hende det seg i Ikonium, at dei gjekk saman inn i synagoga til jødarne, og tala soleis at ein stor mengd både med jødar og grækarar trudde.

Iconium-da Paul amadi Barnabas-na mahousagumna Synagogue-ta changlammi aduga makhoina matik leina wa ngangbadagi masing yamlaba Jihudising amadi Jihudi nattaba kaya amana thajarammi.

2 Men dei jødar som ikkje trudde, øste upp og sette vondt i hugen åt heidningarne imot brørne.

Adubu thajadaba Jihudisingna Jihudi nattabasingbu thoujinduna thajabasing adugi maiyokta lepphallammi.

3 Dei drygde då der ei lang tid og tala frimodigt i Herren, som vitna for sitt nådeord, med di han let teikn og under verta gjorde ved deira hender.

Pakhonchatpasing aduna thouna phana Mapu Ibungogi maramda nganglammi amadi mapham aduda matam kuina leirammi. Aduga Ibungona makhoida angakpa thabaksing amadi khudamsing tounanaba panggal pibiduna makhoina ngangliba Ibungogi thoujalgi paojel adu achumbani haiba utpirammi.

4 Og mengdi i byen sundra seg: nokre heldt med jødarne, andre med apostlarne.

Sahar adugi miyam adu tokhai tokhai tanarammi; mi kharana Jihudisinggi maikeida aduga kharana pakhonchatpasinggi maikeida leirammi.

5 Men då det vart stor ågang både av heidningarne og jødarne med deira styresmenner, med di dei vilde gjera vondt med deim og steina deim,

Adudagi Jihudi nattabasing amadi Jihudising kharana makhoigi luchingbasingga loinana pakhonchatpasingbu thina tounaba amadi nungna thanaba lepnare.

6 og då dei merka det, flydde dei til byarne i Lykaonia: Lystra og Derbe, og landet der ikring;

Adubu pakhonchatpasingna madu khanglabada makhoina Lycaonia-gi Lystra amasung Derbe saharsing amadi akoibada leiba maphamsingda chellammi.

7 og der forkynte dei evangeliet.

Aduga maphamsing aduda Aphaba Pao sandoklammi.

8 Og i Lystra sat det ein mann som var magtlaus i føterne og hadde vore vanfør frå mors liv og aldri hadde gjenge.

Pokpadagi makhong soinairaklaba amadi mapunsida amukta chatpa ngamlaktriba nupa ama Lystra-da leirammi

9 Han høyrde Paulus tala, og då han stirde på honom og såg at han hadde tru på å verta lækt, sagde han med høg røyst:

Mahakna mapham aduda phamduna Paul-na hairiba wa adu taduna leirammi. Mangonda anaba phahanbiba yaba thajaba lei haiba Paul-na ubada mangonda munna yenglaga

10 «Statt rett upp på føterne dine!» Og han sprang upp og gjekk ikring.

khonjel houna hairak-i, “Nakhong chumna leppu!” Maduda mahakna chongkhattuna koichat chatpa hourammi.

11 Men då folket såg det som Paulus hadde gjort, lyfte dei røysti og sagde på lykaonisk: «Gudarne hev teke menneskjeskapnad på og er komne ned til oss.»

Miyam aduna Paul-na toukhiba adu ubada khonjel wangna Lycaonia-gi londa laorak-i, “Laisingna mioibagi sak-ong louduna eikhoigi inakta lakle!”

12 Og dei kalla Barnabas Zeus og Paulus Hermes, av di han var den som førde ordet.

Makhoina Barnabas-pu Zeus aduga Paul-buna athoiba wangangloi oiba maramna Hermes haina kourammi.

13 Og presten for det Zeus-templet som var utanfor byen deira, kom til porten med uksar og kransar og vilde ofra saman med folket.

Sahar adugi wangmada leiba Zeus laigi laisang adugi purohit amadi miyam aduna pakhonchatpasingda iratnaba sallabasing amadi lei parengsing sahar adugi thongjaoda puraklammi.

14 Men då apostlarne Barnabas og Paulus høyrde det, reiv dei klædi sine sund og sprang inn i flokken,

Makhoina touriba adu Barnabas amadi Paul-na tabada makhoina makhoigi maphi segaiduna miyam adugi marakta chensillaga laorak-i,

15 og ropa og sagde: «Menner, kva er det de gjer? Me er og menneskje under same kår som de, og me forkynner dykk evangeliet, at de skal venda dykk burt frå desse fåfengde gudar til den livande Gud, som gjorde himmelen og jordi og havet og alt som i deim er,

“Nakhoina madu karigi touribano? Eikhoisu nakhoigumna mioibani. Asigumba kanadraba thabaksing asidagi nakhoina namai onthoraktuna swarga, malem, ipak amadi madugi manungda leiba pumnamak adubu sembiba ahingba Tengban Mapu aduda namai onsillaknaba Aphaba Pao asi nakhoida puraknaba eikhoi mapham asida lakpani.

16 han som i dei framfarne tiderne let alle heidningfolk ganga sine eigne vegar,

Houkhraba mirolsingdadi phurup pumnamakna makhoigi aningbada chatpa Ibungo mahakna yabirammi.

17 endå han ikkje let seg utan vitnemål, men di han gjorde godt og gav dykk regn og grøderike tider frå himmelen, og metta hjarto dykkar med føda og fagnad.»

Adum oinamak Ibungo mahakna toubiba aphaba thabaksing aduna Ibungo mahak lei haibasi matam pumbada utpi: Ibungo mahakna atiyadagi nong chuhanbiduna matam matamgi oiba mahei marong pibi; mahakna nakhoida chinjak pibi amadi nakhoigi thamoibu haraobana thalhanbi.”

18 Og ved å segja dette var det med naudi dei heldt folket frå å ofra til deim.

Makhoina wasing asi hairaba phaobada miyam aduna makhoida iratpot katnaba hotnaba adu makhoina yamna wana thinglammi.

19 Men det kom jødar dit frå Antiokia og Ikonium og eggja upp mengdi, og dei steina Paulus og drog honom ut or byen i den tru at han var slokna.

Jihudi khara Antioch amadi Iconium-dagi laklammi. Makhoina miyam adubu insille aduga makhoina Paul-bu nungna thare aduga mahak sire khanduna sahar adugi mapanda chingthoklammi.

20 Men medan læresveinarne stod um honom, reiste han seg upp og gjekk inn til byen. Og dagen etter gjekk han med Barnabas ut til Derbe.

Adubu thajabasing aduna mahakki akoibada koisillammi maduda mahak hougatlaktuna sahar aduda amuk changkhi. Mathanggi numitta mahak amadi Barnabas Derbe-da chatkhre.

21 Og då dei hadde forkynt evangeliet der i byen og gjort mange til læresveinar, vende dei um att til Lystra og Ikonium og Antiokia,

Paul amadi Barnabas-na Derbe-da Aphaba Pao sandoklammi amasung tung-inba mayam ama semlammi aduga makhoina Lystra, Iconium amadi Antioch-ta hallammi.

22 og dei styrkte sjælerne hjå læresveinarne og talde deim til å halda fast ved trui og sagde: «Me lyt ganga inn i Guds rike gjenom mange trengslor.»

Makhoina thajabasing adubu pukning chet-hallammi aduga thajabada chumna leinaba pukning thougatpirammi. “Eikhoina awa ana kaya khaangduna Tengban Mapugi ningthou leibak adu changba tai” haina makhoina tambirammi.

23 Og då dei hadde valt eldste åt deim for kvar kyrkjelyd, heldt dei bøn og fasta, og yvergav deim til den Herre som dei trudde på.

Makhoina singlup khudingda ahal lamansing khanbirammi aduga chara henduna haijaraga makhoina thajariba Mapu Ibungogi maphamda makhoibu sinnarammi.

24 Og dei drog gjenom Pisidia og kom til Pamfylia;

Makhoina Pisidia-gi lam phaoraga Pamphylia-da laklammi.

25 og då dei hadde tala ordet i Perge, for dei ned til Attalia.

Makhoina Perga-da Tengban Mapugi wa sandoklaga Attalia-da chatlammi.

26 Derifrå siglde dei til Antiokia, der som dei hadde vorte yvergjevne til Guds nåde til den gjerning som dei hadde fullført.

Adudagi makhoina houjik loisillaba thabak adugidamak makhoibu Tengban Mapugi thoujalda sinnakhiba mapham Antioch tanna hi tongduna Attalia-dagi hallammi.

27 Då dei kom dit, samla dei kyrkjelyden og fortalde kor store ting Gud hadde gjort ved deim, og at han hadde opna døri til tru for heidningarne.

Adudagi makhoina Antioch-ta thunglabada makhoina singlup adugi misingbu khomjillaga Tengban Mapuna makhoigi mapanna toukhiba thabak pumnamak amasung Tengban Mapuna Jihudi nattabasingda thajabagi thong hangbiba adu makhoida tamlammi.

28 Og dei drygde der ikkje so kort tid saman med læresveinarne.

Aduga mapham aduda makhoina thajabasing aduga loinana kuina leirammi.