Apostlenes-gjerninge 14

1 So hende det seg i Ikonium, at dei gjekk saman inn i synagoga til jødarne, og tala soleis at ein stor mengd både med jødar og grækarar trudde.

Antioku mani'nakeno fore hu'neankna kna'za fore hu'ne, Poli'ene Banabasikea Ikonia kumate vuke, Jiu vahe osi mono nompi (sinagog) hampo'natike hakare vahe'mo antahi ama hu'are, mono kea huama nehake'za, rama'amo'za Jiu vahe'ene Griki vahe kevumo'za zamentinti hu'naze.

2 Men dei jødar som ikkje trudde, øste upp og sette vondt i hugen åt heidningarne imot brørne.

Hu'neanagi Jiu vahe'mo'za zamentinti ana kegura nosuza, megi'a vahe antahintahi eri savri hazage'za, ana netrena ha' rezanante'naze.

3 Dei drygde då der ei lang tid og tala frimodigt i Herren, som vitna for sitt nådeord, med di han let teikn og under verta gjorde ved deira hender.

Ana hazageno mago'a knafina anantega mani'neke, mono kea hanavetike Ramofonkura nehune, asunku'zamofo kea nehakeno, avame'zane kaguvazanena zanagri znazampi eri fore hu'ne.

4 Og mengdi i byen sundra seg: nokre heldt med jødarne, andre med apostlarne.

Hu'neanagi ana rankumapi mani'naza vahe krerafamo'za amu'nompinti refako hu'za, mago'amo'za Jiu vahetega vazage'za, mago'amo'za aposol vahetega anteza mago zamarimpa hu'naze.

5 Men då det vart stor ågang både av heidningarne og jødarne med deira styresmenner, med di dei vilde gjera vondt med deim og steina deim,

Megi'a vahe'ene Jiu vahe'mo'zane kva vahezamine, zamazeri haviza huta have knonu tare netrena zanahe frigahune hu'za nehazageke,

6 og då dei merka det, flydde dei til byarne i Lykaonia: Lystra og Derbe, og landet der ikring;

Poli'ene Banabasikea ananke nentahi'ne, freke Likonia rankumamofo osi kumatrena Listrane Debine ana kaziga asoparega meno vu'nea mopare umani'na'e.

7 og der forkynte dei evangeliet.

Anantega umani'neke mago'ene Knare Musen Kea huama hu'ne zamasmi'na'e.

8 Og i Lystra sat det ein mann som var magtlaus i føterne og hadde vore vanfør frå mors liv og aldri hadde gjenge.

Listra kumatera mago agia havizahu ne' kasente'nea ne' mani'ne, kasente'neregatira kana vano nosia nere.

9 Han høyrde Paulus tala, og då han stirde på honom og såg at han hadde tru på å verta lækt, sagde han med høg røyst:

Ana ne'mo Poli'ma huama hiankea mani'neno antahi'ne. Poli'a ana ne'ma avufi kefatgo huno negeno'a, amentinti nehiankino knare huntegahie nehuno,

10 «Statt rett upp på føterne dine!» Og han sprang upp og gjekk ikring.

ran ke huno asami'ne, Kagareti oti fatgo huo huno higeno, ana ne'mo'a, haru huno marerino tamino nehuno otino vu'ne.

11 Men då folket såg det som Paulus hadde gjort, lyfte dei røysti og sagde på lykaonisk: «Gudarne hev teke menneskjeskapnad på og er komne ned til oss.»

Poli'ma hiazama ana vahe tamimo'za nege'za, Lakonia kefinti ranke hu'za, anumzantamimo vahe fore huno tagrite ne-e hu'za hu'naze!

12 Og dei kalla Barnabas Zeus og Paulus Hermes, av di han var den som førde ordet.

Zamagra Banabasinku Ziusi (havi anumzane) nehu'za, Polinku Hemesi'e (havi anumzane) hu'za kahefa zanagi ante'naze. Na'ankure Poli'a ke ne'ku hu'naze.

13 Og presten for det Zeus-templet som var utanfor byen deira, kom til porten med uksar og kransar og vilde ofra saman med folket.

Ziusi havige anumzamofo mono nona, rankumamofona megi'a, tava'onte me'nea nomofo kva ne'mo'a, mago bulimakaona nevareno mago'a avasase zantamine erino rankumamofo kahante vige'za, agrane ana mika vahe'mo'za kresramana huznantenaku hu'naze.

14 Men då apostlarne Barnabas og Paulus høyrde det, reiv dei klædi sine sund og sprang inn i flokken,

Hu'neanagi aposol Poli'ene Banabasikea ananke nentahike kukena zani'a tagato tagatu nehu'ne, zanagare'ne ana vahetamimofo amunompi ufre'ne kezatike anage hu'na'e.

15 og ropa og sagde: «Menner, kva er det de gjer? Me er og menneskje under same kår som de, og me forkynner dykk evangeliet, at de skal venda dykk burt frå desse fåfengde gudar til den livande Gud, som gjorde himmelen og jordi og havet og alt som i deim er,

Ama vahe'motma, na'a amazana nehaze? tagra vahetafa mani'neta tamagri kna hu'no'e! Tagra Knare Musenke huama huta neramasmu'e, ana hanuketa tamazama osuno havi zampintira atretma, Agra monane mopane, hagerine maka'zama tro huno asimu anteno mani'nea Anumzante monora huntegahaze.

16 han som i dei framfarne tiderne let alle heidningfolk ganga sine eigne vegar,

Hagi korapa knafima mani'naza vahera, Anumzamo'a zamatrege'za maka mopafi vahe'mo'za zamagra zamesia kante vu'za e'za hu'naze.

17 endå han ikkje let seg utan vitnemål, men di han gjorde godt og gav dykk regn og grøderike tider frå himmelen, og metta hjarto dykkar med føda og fagnad.»

Hu'neanagi Agrama knare'zama hu'neana fraoki'neanki, monafinti kora atregeno rigeno ne'za raga rentegeno, eri knare hunermanteno tamesia ne'zana neramino, musezana tamagu'afina ante'ne.

18 Og ved å segja dette var det med naudi dei heldt folket frå å ofra til deim.

Anahu kea hu'neanagi kresramna vuznantenaku hu'nazana vahe'ma i'o huzmantenaku hu'noanagi, tusi'a amuho huzmante'ne.

19 Men det kom jødar dit frå Antiokia og Ikonium og eggja upp mengdi, og dei steina Paulus og drog honom ut or byen i den tru at han var slokna.

Hu'neanagi Jiu vahe'mo'za Antioku kumateti'ene Ikonia kumateti e'za, havige nehie hu'za vahera zamagrarega eme zamavarente'za, Polina have knonu ahe'za avazu hu'za rankumapinti atirami'za hago frie hu'za zamagesa nentahiza megi'a ome atre'naze.

20 Men medan læresveinarne stod um honom, reiste han seg upp og gjekk inn til byen. Og dagen etter gjekk han med Barnabas ut til Derbe.

Hu'neanagi Anumzamofo amage nentaza disaipol naga'mo'za, regorave nehazageno anampinti otino ran kumapinka eteno ufarene. Maseke nanterana Banabasi'ene atre'ne Debi vu'na'e.

21 Og då dei hadde forkynt evangeliet der i byen og gjort mange til læresveinar, vende dei um att til Lystra og Ikonium og Antiokia,

Ana ran kumate'ma knare muse ke (gutnius) huama hakeno rama'a vahe'mo'za, amage ante'za disaipol naga fore hazageno, zanagra Listra kumate'ene Ikoniane Antioku kumate ete vu'na'e.

22 og dei styrkte sjælerne hjå læresveinarne og talde deim til å halda fast ved trui og sagde: «Me lyt ganga inn i Guds rike gjenom mange trengslor.»

Zanagra Jisasi amage' nentaza disaipol naga zamagu'a zamazeri hanaveti ke hunezmasmike, hanavetita tamentintifina maniho, Anumzamofo kumapima vunaku'ma hanuta, rama'a knazampi ufreteta henka vugahune hu'na'e.

23 Og då dei hadde valt eldste åt deim for kvar kyrkjelyd, heldt dei bøn og fasta, og yvergav deim til den Herre som dei trudde på.

Ana nehuke, mono kva vahe (elda) mago'a mono nonte zamazeri onetike ne'zana a'o huneke nunamu nehune, zanamentintima neha'a Ramofo azampi zamante'na'e.

24 Og dei drog gjenom Pisidia og kom til Pamfylia;

Ananteti Pisidi'a distrikifi ufreke agatera'azamoke, Pamfilia provinsifi ehanati'na'e.

25 og då dei hadde tala ordet i Perge, for dei ned til Attalia.

Zanagra Pega kumate mono naneke ome huteke, Ataria kumate urami'na'e.

26 Derifrå siglde dei til Antiokia, der som dei hadde vorte yvergjevne til Guds nåde til den gjerning som dei hadde fullført.

Anantetira atre'ne ventefi marerike ete Antioku kumate vu'na'e, korapara ana kumateti Anumzamofo asunkuzampi huzamantake'ne vunate ete ehanatina'e.

27 Då dei kom dit, samla dei kyrkjelyden og fortalde kor store ting Gud hadde gjort ved deim, og at han hadde opna døri til tru for heidningarne.

Zanagrama ehanatike mono vahezaga eme zamazeri atru huteke, maka'zama Anumzamo'ma zanagripima hu'neazana nezamasmi'ne, megi'a vahete kama eri hagro hige'za zamentinti hu'naza kea zamasmi'na'e.

28 Og dei drygde der ikkje so kort tid saman med læresveinarne.

Ana kumate Anumzamofo amage' nentaza disaipol naga'ene zazakna mani'na'e.