< Apostlenes-gjerninge 10 >

1 Det var ein mann i Cæsaræa med namnet Kornelius, ein hovudsmann ved den herflokken som vart kalla den italiske;
Андэ Кесария сас мануш, савэс бушонас Корнилиё, вов сас шэлэнго андав полко, саво акхарэлпэ Италийско.
2 han var ein gudleg mann, som med heile sitt hus ottast Gud og gav mange sælebotsgåvor til folket og bad alltid til Gud.
Корнилиё, сар и всаворо лэско йири, сас пативало мануш и даралас Дэвлэстар, бут поможысарэлас чёрорэнди и всавори вряма мангэласпэ Дэвлэс.
3 Han såg klårt i ei syn ved den niande timen på dagen ein Guds engel som kom inn til honom og sagde til honom: «Kornelius!»
Екхвар, варикай андэ трин чясоря десэско, вов дикхля дикхимос. Вов чячес дикхля Дэвлэстирэс ангелос, саво авиля лэстэ и пхэндя: — Корнилиё!
4 Men han stirde på honom og vart rædd og sagde: «Kva er det, Herre?» Han svara honom: «Dine bøner og sælebotsgåvor hev stige upp til ei minning for Gud.
Вов подикхля пэр лэстэ дараса и пхэндя: — Со, рай? Ангело пхэндя: — О Дэл сэрэсардя пала тутэ, колэсти со тиро мангимос и тирэ рындоря важ чёрорэн вазглепэ Лэстэ.
5 Og no, send folk til Joppe og henta hit Simon, som vert kalla med tilnamnet Peter!
Бишал манушэн андэ Яфа, кай онэ тэ акхарэн Симонос, савэс бушон Пэтро,
6 Han bur hjå ein som heiter Simon, ein garvar, som hev eit hus ved havet.»
вов ашыляпэ кав морцэндиро Симоно андо чер пашай море.
7 Då engelen som tala til Kornelius, gjekk burt, kalla han til seg tvo av tenarane sine og ein gudleg hermann av deim som alltid var hjå honom,
Кала ангело, саво дэлас дума лэса, ужыля, Корнилиё акхардя дуен пэстирэн бутярнэн и пативалэс халавдэс, саво терэлас лэстиро припхэнимос.
8 og han fortalde deim alt saman og sende deim av til Joppe.
Вов пэрэпхэндя лэнди вся, со тердяпэ, тай бишалдя андэ Яфа.
9 Andre dagen, då dei var på vegen og kom nær til byen, steig Peter uppå taket og vilde beda - umkring den sette timen.
Пэ авэр дес, варикай андэ епаш дес, кала и бишалдэ инке сас андо дром и поджанас кай форо, о Пэтро зажыля пэ упраи по чер тэ мангэлпэ Дэвлэс.
10 Han vart då hungrig og vilde få seg mat. Medan dei laga maten til, kom der på honom ei burtrykning,
И акэ вов бокхайля и фартэ закамля тэ хал. Кала гытонас тэ хас, лэ Пэтрости сас дикхимос.
11 og han ser himmelen opna, og det for eitkvart ned til honom, liksom ein stor linduk, som vart laten ned på jordi etter dei fire hyrno;
Вов дикхля отпхэрнадо болыбэн и варисо мэзимэ по бугло паринд, саво змукэласпэ пэ пхув и подритярдёласпэ штарэ ригэндар.
12 og der var det alle slag firføtte dyr på jordi og krjupande dyr og himmelens fuglar.
Андэ кадва паринд сас бут всаворо штарэпэрнэнго ското, сапа тай чирикля.
13 Og det kom ei røyst til honom: «Statt upp, Peter, slagta og et!»
Тунчи гласо пхэндя лэсти: — Пэтро, вщи, зашын и ха.
14 Men Peter sagde: «På ingen måte, Herre! for aldri hev eg ete noko vanheilagt eller ureint!»
— Ни пала со, Рай! — пхэндя Пэтро. — Мэ никала на хавас нисо магрисардо и найжужо.
15 Og røysti kom på nytt andre gongen til honom: «Det som Gud hev reinsa, må ikkje du halda for ureint!»
Тунчи гласо пхэндя лэсти авэр моло: — На акхар магрисардэса кода, со Дэл жужардя.
16 Dette hende tri gonger; og straks vart det teke upp att til himmelen.
Кадя сас трин молоря, ай тунчи паринд сас вазгло пэ болыбэн.
17 Medan Peter var reint rådvill um kva den syni skulde tyda som han hadde set, sjå, då stod dei utanfor porten, dei mennerne som var utsende frå Kornelius og hadde spurt upp Simons hus,
Пэтро на полэлас, со кадва за дикхимос вов дикхля, и андэ кодья ж вряма мурша, савэн бишалдя Корнилиё, роспушле, кай о чер Симоноско, поджыле кав чер и линэ тэ ажутярэн пашай удара.
18 og dei ropa inn og spurde um Simon som var kalla med tilnamnet Peter, budde der.
Онэ ашыле тэ пушэн, чи катэ ашыляпэ о Симоно, савэс бушон Пэтро.
19 Medan so Peter grunda på syni, sagde Anden til honom: «Sjå, tri menner leitar etter deg.
Пэтро инке гындолас палав кадва дикхимос, Духо пхэндя лэсти: — Тут родэн трин мануша.
20 Statt upp, gakk ned og fylg med deim utan tviking! for eg hev sendt deim.»
Вщи и змукпэ тэлэ. Жа лэнца и ни пала со на пуш, колэсти со када Мэ бишалдэм лэн.
21 Peter gjekk ned til mennerne som var sende til honom frå Kornelius, og sagde: «Sjå, eg er den som de leitar etter; kva ærend hev de her?»
Тунчи Пэтро змукляпэ тэлэ и пхэндя колэнди манушэнди: — Мэ кодва мануш, савэс тумэ родэн. Пав саво рындо тумэ авиле?
22 Dei sagde: «Kornelius, ein hovudsmann, ein rettferdig og gudleg mann, som hev godt lov av heile jødefolket, hev fenge det bodet ved ein heilag engel, at han skulde henta deg til sitt hus og høyra kva du hev å segja.»
Онэ пхэндэ: — Пхурэдэр шэлэн халавдэн Корнилиё, мануш чячимаско, саво дарал Дэвлэстар, касти отдэн патив всаворэ мануша иудеёндирэ, приля свэнтонэстар ангелостар припхэнимо тэ акхарэл тут андо пэско чер, кай тэ ашунэл вся, со ту лэсти пхэнэса.
23 Han bad deim då inn og gav deim herbyrge. Og dagen etter stod han upp og gjekk av stad saman med deim, og nokre av brørne frå Joppe fylgde med honom.
Тунчи Пэтро акхардя лэн андо чер и приля лэн вудестар. Ай пэ авэр дес Пэтро жыля лэнца, и лэса жыле коисавэ пхрала андай Яфа.
24 Dagen etter kom dei til Cæsarea og Kornelius venta deim og hadde bede saman sine frendar og næmaste vener.
Пэ авэр дес онэ авиле андэ Кесария. Корнилиё ажутярэлас лэн. Вов акхардя пэстирэ родос и пашутнэн амалэн.
25 Då det no bar til at Peter gjekk inn, kom Kornelius imot honom, fall ned for føterne hans og tilbad.
Кала Пэтро авиля, Корнилиё поджыля лэстэ, пэля кай лэстирэ пэрнэ и тэлиля.
26 Men Peter reiste honom upp og sagde: «Statt upp! eg er og eit menneskje!»
Нэ Пэтро вазгля лэс и пхэндя: — Вщи, мэ кадя ж исин мануш.
27 Og med di han samtala med honom, gjekk han inn og fann mange som var komne saman.
Пэтро дэлас дума лэ Корнилиёса и зажыля андо чер, кай стидэпэ бут мануша.
28 Og han sagde til deim: «De veit kor uløyvelegt det er for ein jøde å hava samlag med nokon av eit anna folk eller å ganga inn til honom. Men meg hev Gud vist at eg ikkje må kalla noko menneskje vanheilagt eller ureint.
Вов пхэндя лэнди: — Тумэ жанэн, со иудеёсти нащи тэ дэл дума манушэса андав авэр народо и тэ зажал лэстэ андо чер. Нэ о Дэл сикадя манди, кай мэ ни екхэ манушэс тэ на акхарав магрисардэса ай найжужэса.
29 Difor kom eg og utan motmæle då eg fekk bod. Eg spør då kvifor de hev sendt bod etter meg.»
Колэсти, кала пала мандэ авиле и акхардэ, мэ жылем лэнца и на пушавас ни пала со. Акана мэ пушав тумэндар, сости тумэ бишалдэ пала мандэ?
30 Då sagde Kornelius: «For fire dagar sidan, det var som no ved den niande timen, bad eg i mitt hus, og sjå, ein mann stod framfyre meg i skinande klædnad;
Корнилиё пхэндя: — Штар дес палпалэ андэ кадья ж вряма, андо трито чясо мэ мангаваспэ Дэвлэс пэстэ черэ, сар сыго англай мандэ тэрдиля мануш андэ йида, сави свэнтояспэ.
31 og han sagde: «Kornelius, di bøn er høyrd, og dine sælebotsgåvor er ihugkomne for Guds åsyn.
«Корнилиё, — пхэндя вов, — тиро мангимос ашундо, ай рындоря важ чёрорэн сэрэсардя о Дэл.
32 Send difor bod til Joppe og kalla til deg Simon, som vert kalla med tilnamnet Peter! han bur i huset hjå Simon garvar ved havet; han skal tala til deg når han kjem.»
Бишал манушэн андэ Яфа палав Симоно, савэс акхарэн Пэтро, вов ашыляпэ черэ кав Симоно морцэндиро пашай море».
33 Difor sende eg straks bod til deg; og du gjorde vel at du kom. No er me då alle til stadar for Guds åsyn for å høyra alt det som er pålagt deg av Gud.»
Мэ сыго бишалдэм пала тутэ, и мишто кай ту авилян. Икхатар амэ всаворэ катэ англав Дэл и камас тэ выашунас кода, со Рай пхэндя тути.
34 Men Peter let upp sin munn og sagde: «Eg skynar i sanning at Gud ikkje gjer skil på folk;
Пэтро ашыля тэ пхэнэл: — Акана мэ полав, со о Дэл чячимаса на дикхэл по муй,
35 men millom alle folk tek han imot den som ottast honom og gjer rettferd.
и машкар всаворэн манушэн, савэ жувэн андэ люма, Лэсти чялёл кодва, ко дарал Лэстар и терэл пав чячимос!
36 Det ordet han sende ut til Israels-borni, då han forkynte evangeliet um fred ved Jesus Kristus - han er Herre yver alle - det kjenner de,
Вов бишалдя шавэнди Израилёстирэ Радосаво Лав пала кода, со амэндэ авэл миро лэ Дэвлэса черэз Исусо Христосо, Саво исин Рай всаворэ манушэнго.
37 det ordet som gjekk ut yver heile Judæa, med upphav frå Galilæa etter den dåp som Johannes forkynte,
Тумэ жанэн пала кода, со терэласпэ пай всавори Иудея, ла Галилеятар, пала кода Иоано акхарэлас манушэн тэ болэнпэ.
38 det um Jesus frå Nasaret, korleis Gud salva honom med den Heilage Ande og kraft, han som gjekk ikring og gjorde vel og lækte alle deim som var yvervalda av djevelen; for Gud var med honom.
О Дэл помакхля Свэнтонэ Духоса и зораса Исусос андав Назарето. Вов пхирэлас, терэлас лашэ рындоря и састярэлас всаворэн, ко сас андэ васт кав Бэнг, колэсти со Лэса сас о Дэл.
39 Og me er vitne um alt det han gjorde både i Jødeland og i Jerusalem, han som dei slo i hel, med di dei hengde honom på eit tre.
Амэ допхэнимаря всаворэсти, со Исусо терэлас андэ пхув иудеёндири и андо Иерусалимо. Лэс умардэ, примардэ кав трушул.
40 Honom reiste Gud upp den tridje dagen og let honom få syna seg,
Нэ о Дэл по трито дес жундярдя Исусос андай мулэ и дя Лэсти тэ сикадёлпэ лэ манушэнди —
41 ikkje for alt folket, men for dei vitne som fyrr var utvalde av Gud, for oss som åt og drakk med honom, etter han var uppstaden frå dei daude.
най всаворэнди манушэнди, нэ амэнди, допхэнимаренди, савэн о Дэл вытидя майанглал. Ай амэ хасас и пасас Лэса тунчи, кала Вов жундиля андай мулэ.
42 Og han baud oss å forkynna for folket og vitna at han er den som Gud hev sett til domar yver livande og daude.
Вов припхэндя амэнди тэ роспхэнас манушэнди и тэ допхэнас пала кода, со Исусо исин вытидо Дэвлэса Сындомари жундэнго и мулэнго.
43 Um honom vitnar alle profetarne, at kvar den som trur på honom, skal få forlating for synderne ved hans namn.»
Пала Лэстэ допхэнэн всаворэ пророкоря, со кажнонэсти, ко патяла андэр Лэстэ, эртисарэнапэ бэзэха черэз алав Исусоско Христоско.
44 Medan Peter endå tala desse ordi, fall den Heilage Ande på alle deim som høyrde ordet.
Пэтро инке дэлас дума, кала пэ всаворэн, ко ашунэнас лэс, сжыля Свэнто Духо.
45 Og alle dei truande av umskjeringi som var komne med Peter, vart forfærde yver at den Heilage Ande vart gjeven og utrend ogso yver heidningarne;
Патикунэ андай обшындэ, савэ авиле лэ Пэтроса, дивосайле, со даро Свэнтонэ Духоско сас дино кадя ж манушэнди аврэ народонэндар.
46 for dei høyrde deim tala med tungor og storleg lova Gud.
Колэсти со онэ ашунэнас, сар кола дэнас дума пэ найжанглэ шыба и лашарэнас лэ Дэвлэс. Тунчи Пэтро пхэндя:
47 Då svara Peter: «Kann vel nokon meinka vatnet, at ikkje desse må verta døypte, som hev fenge den Heilage Ande liksom me?»
— Ко запхэнэла тэ болдэнпэ андо паи колэнди, савэ прилинэ Свэнтонэ Духос, сар и амэ?
48 Og han baud at dei skulde verta døypte i Jesu Kristi namn. Og dei bad honom drygja der nokre dagar.
Пэтро пхэндя, кай онэ тэ прилэн болдимос важ алав Исусоско Христоско. Тунчи хулая мангле лэ Пэтрос кай тэ ашэлпэ лэнца пэ качи деса.

< Apostlenes-gjerninge 10 >