3 Johannes 1
1 Den eldste til den kjære Gaius, som eg elskar i sanning.
Bura manu pora morom thaka Gaius ekjon cholawta ke likhi ase, kunke moi hosa pora morom kore.
2 Kjære ven! Eg ynskjer at du i alle måtar må liva vel og hava helsa, liksom di sjæl liver vel.
Morom laga bhai, Moi prathana kore tumi logote sob bhal thakibo aru tumi laga gaw bhi bhal thakibo, tumi laga atma bhal kori kene thaka nisena.
3 For eg vart mykje glad då det kom nokre brør og vitna um di sanning, korleis du ferdast i sanning.
Kelemane moi khushi pai jitia bhai khan ahi kene tumi hosa te berai thaka laga gawahi diye, tumi hosa te berai thaka nisena.
4 Eg hev ingi større gleda enn det, at eg høyrer mine born ferdast i sanningi.
Moi etu pora aru dangor khushi nai, jitia ami laga bacha khan hosa rasta te berai ase koi kene moi hune.
5 Kjære ven, du gjer ei trufast gjerning med det du gjer mot brørne, og det jamvel mot dei framande,
Morom laga bhai, tumi biswas pora ki kori ase etu tumi bhai khan nimite aru bahar manu khan nimite kori ase
6 og dei hev vitna for kyrkjelyden um din kjærleik. Du gjer vel um du hjelper deim i veg, som det er sømelegt for Gud.
kun pora tumikhan laga morom kora laga gawahi girja manu khan laga usorte dise. Isor laga usorte bhal mohima hobole nimite tumi manu ke bhal pora saikene taikhan ke safar kori bole pathai dibi,
7 For det er for hans namn skuld dei er gjengne ut, og dei tek ikkje imot noko av heidningarne.
kelemane Isor laga naam nimite taikhan ulaikene jaise, aru Porjati manu khan pora eku luwa nai.
8 Me er då skuldige til å taka imot slike, so me kann verta medarbeidarar for sanningi.
Amikhan bhi taikhan ke mati bole lage, etu pora amikhan bhi hosa te kaam kora sathi hoi jabo.
9 Eg hev skrive til kyrkjelyden; men Diotrefes, som gjerne vil vera fyrstemannen millom deim, tek ikkje imot oss.
Moi manu khan nimite kiba likhise, kintu Diotrephes, kun manu laga age te thaki bole nimite bhal pai, tai amikhan ke swekar nakore.
10 Difor vil eg, når eg kjem, minna um dei gjerningar som han gjer, med di han baktalar oss med vonde ord; og ikkje nøgd med det, tek han ikkje sjølv imot brørne, og deim som det vil, hindrar han og støyter deim ut or kyrkjelyden.
Jodi moi ahe, Moi tai ki kaam kori ase etu sabo, amikhan laga bhirodh te biya kotha kori ase. Kintu eneka kori kene bhi khushi panai, tai nijor pora bhi bhai kokai khan ke mati bole mon nai, aru kun manu ke mati bole mon kore taikhan ke rukhai diye aru girja laga bahar te ulai diye.
11 Kjære, gjer ikkje etter det vonde, men etter det gode! den som gjer godt, er av Gud; den som gjer vondt, hev ikkje set Gud.
Morom laga bhai, biya kaam khan nokoribi kintu ki to bhal kaam ase etu he koribi. Kun manu bhal kaam kore tai Isor laga ase; aru kun manu biya kaam kore tai Isor ke dikha nai.
12 Demetrius hev godt lov av alle og av sjølve sanningi; ogso me gjev honom godt vitnemål, og du veit at vårt vitnemål er sant.
Demetrius ke sob manu pora aru hosa pora tai nijor laga gawahi diye. Kintu amikhan bhi gawahi diye, aru tumikhan jane amikhan laga gawahi to hosa ase.
13 Eg hadde mangt å skriva til deg, men eg vil ikkje skriva til deg med blekk og penn.
Moi tumikhan ke bisi kotha likhi bole ase, kintu moi kolom aru siyahi pora etu kotha khan tumikhan ke likhi bole mon nai.
14 Men eg vonar å få sjå deg snart, og då skal me talast ved munn til munn. Fred vere med deg! Venerne helsar deg. Helsa venerne med namn!
Kintu moi tumikhan ke joldi lok pabole itcha kori ase, titia moi khan ekjon-ekjon logote bohi kene kotha koribo. Tumikhan logote shanti thaki bole dibi. Sathi khan bhi tumikhan ke salam di ase. Naam loi kene ta te thaka sathi khan ke salam di dibi.
