< 2 Timoteus 2 >
1 So vert då du, son min, sterk ved nåden i Kristus Jesus!
Nĩ ũndũ wa ũguo, wee mũrũ wakwa-rĩ, gĩa na hinya thĩinĩ wa wega wa Ngai ũrĩa ũrĩ thĩinĩ wa Kristũ Jesũ.
2 Og det som du hev høyrt av meg i nærvære av mange vitne, gjev det yver til trufaste menneskje, som er duglege til ogso å læra andre!
Namo maũndũ marĩa waiguire ngĩaria mbere ya aira aingĩ-rĩ, mehokere andũ ehokeku arĩa ũũĩ atĩ no mahote kũruta andũ angĩ.
3 Lid vondt med meg som ein god Kristi Jesu stridsmann!
Ũmĩrĩria gũthĩĩnĩka hamwe na ithuĩ ta ũrĩ mũthigari mwega wa Kristũ Jesũ.
4 Ingen som gjer hertenesta, fløkjer seg inn i livsens syslor, so han kann tekkjast herføraren.
Gũtirĩ mũndũ ũrutaga wĩra wa mũthigari ũngĩĩohania na maũndũ matarĩ ma ũũthigari: we endaga o gũkenia mũnene wake ũrĩa ũmwathaga.
5 Men um ein og strider i tevling, so fær han då ikkje kransen dersom han ikkje strider retteleg.
Ũguo no taguo, mũndũ ũrĩa ũhanyũkaga mathako-inĩ ma mahenya ndangĩheo thũmbĩ ya ũhootani atathaakĩte kũringana na ũrĩa gwathanĩtwo.
6 Den bonde som arbeider, skal fyrst njota frukterne.
Ningĩ-rĩ, mũrĩmi ũrĩa wĩnogagia akĩrĩma mũgũnda nĩ we wagĩrĩirwo gũtuĩka wa mbere kwamũkĩra maciaro maguo.
7 Skyna det som eg segjer! for Herren skal gjeva deg skyn på alt.
Cũranagia maũndũ marĩa ndĩroiga, nĩgũkorwo Mwathani nĩarĩkũũhĩgagia maũndũ-inĩ macio mothe.
8 Kom Jesus Kristus i hug, som er uppvekt frå dei daude, av Davids ætt, etter mitt evangelium,
Atĩrĩrĩ, ririkanaga Jesũ Kristũ, ũrĩa wariũkirio akiuma kũrĩ arĩa akuũ, na aarĩ wa rũciaro rwa Daudi, kũringana na Ũhoro-ũrĩa-Mwega, ũrĩa niĩ hunjagia.
9 det som eg lid vondt for like til dette å vera bunden som ein illgjerdsmann; men Guds ord er ikkje bunde.
Ũhoro ũcio nĩguo niĩ nyariiragĩrwo o nginya ngohwo na mĩnyororo ta ndĩ mũgeri ngero. No kiugo kĩa Ngai ti kĩohe.
10 Difor toler eg alt for dei utvalde skuld, for at dei og skal vinna frelsa i Kristus Jesus med æveleg herlegdom. (aiōnios )
Nĩ ũndũ ũcio, niĩ nĩnyũmagĩrĩria maũndũ mothe nĩ ũndũ wa arĩa aamũre, nĩgeetha o nao megĩĩre na ũhonokio ũrĩa ũrĩ thĩinĩ wa Kristũ Jesũ, na magĩe na riiri wa tene na tene. (aiōnios )
11 Det er eit sant ord; for er me daude med honom, skal me og leva med honom;
Ũhoro ũyũ nĩ wa kwĩhokeka, atĩrĩ: Angĩkorwo nĩtwakuire hamwe nake-rĩ, o na gũtũũra nĩtũgaatũũra muoyo hamwe nake;
12 held me ut, skal me og styra med honom; forneittar me, skal han og forneitta oss;
na tũngĩkirĩrĩria-rĩ, o na gũthamaka nĩtũgaathamaka hamwe nake. No tũngĩmũkaana-rĩ, o nake nĩagatũkaana;
13 er me trulause, so er han trufast; seg sjølv kann han ikkje forneitta.
na tũngĩaga kwĩhokeka, we egũtũũra arĩ o mwĩhokeku, nĩgũkorwo we ndangĩhota gwĩkaana.
14 Minn um dette, med di du vitnar for Herrens åsyn, at dei ikkje må liggja i ordstrid, som ikkje er til noko gagn, men til undergang for dei som høyrer på!
Ririkanagia andũ maũndũ macio. Makaanagie ũrĩ mbere ya Ngai nĩguo matige gũkararanĩria ndeto itarĩ kĩene; ndeto icio itirĩ kĩguni, no gũthũkia ithũkagia arĩa maciiguaga.
15 Legg vinn på å framstella deg sjølv som sannrøynd for Gud, ein arbeidar som ikkje tarv skjemmast, med di du lærer sannings-ordet retteleg!
Geria mũno wĩonanagie harĩ Ngai wĩ mwĩtĩkĩrĩku, na wĩ mũruti-wĩra ũtarĩ ũndũ ũngĩmũconora, na ũrutanage ũhoro ũrĩa wa ma ũrũngĩrĩirie.
16 Men haldt deg frå det vanheilage tome svall! for dei gjeng alltid lenger i gudløysa,
Ehagĩrĩra mĩario ĩtarĩ ya gwĩtigĩra Ngai, tondũ arĩa mekenagia na ndeto icio makĩragĩrĩria kwaga gwĩtigĩra Ngai.
17 og ordi deira kjem til å eta um seg som daudkjøt; millom deim er Hymenæus og Filetus,
Ũrutani wao ũtheaga ta kĩronda kĩa ndĩĩra. Amwe ao nĩ Humenayo, na Fileto,
18 som hev fare vilt frå sanningi, med di dei segjer at uppstoda alt hev vore, og dei riv ned trui hjå sume.
arĩa maturuurĩte na magatiga ũhoro wa ma. Moigaga atĩ ũhoro wa kũriũka nĩũrĩkĩtie kũhĩtũka, na nĩ mathũkĩtie wĩtĩkio wa andũ amwe.
19 Men Guds faste grunnvoll stend og hev dette innsigle: «Herren kjenner sine, » og: «Kvar den som nemner Herrens namn, skal vika frå urettferd.»
No rĩrĩ, mũthingi ũrĩa mũrũmu wa Ngai nĩwĩhaandĩte wega naguo wĩkĩrĩtwo rũũri na ciugo ici: “Mwathani nĩoĩ andũ arĩa marĩ ake,” na ningĩ atĩrĩ, “Ũrĩa wothe uumbũraga rĩĩtwa rĩa Mwathani no nginya agarũrũke atigane na waganu.”
20 Men i eit stort hus er det ikkje berre kjerald av gull og sylv, men og av tre og leir, og nokre til æra, andre til vanæra.
Thĩinĩ wa nyũmba yothe nene-rĩ, to indo cia thahabu na betha ikoragwo kuo ciiki, no nĩ kũrĩ indo cia mĩtĩ na cia rĩũmba; imwe nĩ cia wĩra ũrĩa mũtĩĩe, na imwe nĩ cia wĩra ũrĩa ũtangĩtĩĩka.
21 Um nokon då held seg rein frå desse, so skal han vera eit kjerald til æra, helga og nytlegt for husbonden, tilreidt til all god gjerning.
Mũndũ angĩĩtheria kuuma kũrĩ maũndũ macio matangĩtĩĩka, no atuĩke ta kĩndũ gĩa kũruta wĩra wa gĩtĩĩo, kĩndũ gĩtherie, kĩrĩa kĩagĩrĩire Mwathi wa nyũmba ĩyo na kĩhaarĩirio gĩa kũrutaga wĩra o wothe mwega.
22 Men fly frå dei ungdomslege lyster, og trå etter rettferd, tru, kjærleik, fred med deim som påkallar Herren av eit reint hjarta!
Na rĩrĩ, ũragĩra merirĩria mooru ma wĩthĩ, na ũthingatage ũthingu, na wĩtĩkio, na wendani, na thayũ, mũrĩ hamwe na arĩa makayagĩra Mwathani marĩ na ngoro theru.
23 Og vis ifrå deg dei dårlege og fåvise stridsspursmål, då du veit at dei føder strid!
Reganaga na ngarari cia ũrimũ na cia ũkĩĩgu, tondũ nĩũĩ irehage ngũĩ.
24 Men ein Herrens tenar må ikkje strida, men vera mild imot alle, dugleg til å læra frå seg, viljug til å tola vondt,
Nayo ndungata ya Ngai ndĩagĩrĩirwo nĩ gũtuĩka ya ngũĩ; handũ ha ũguo, yagĩrĩirwo nĩgũtuĩka ya gũtuga mũndũ o wothe, na ĩrĩ mũndũ wĩ na ũhoti wa kũrutana, na ĩrĩ mũndũ mũkirĩrĩria.
25 so han med spaklynde tuktar dei som segjer imot, um Gud då ein gong vilde gjeva deim umvending, so dei kunde kjenna sanningi,
Ningĩ arutage arĩa mamũkararagia ahooreire, arĩ na mwĩhoko atĩ Ngai no atũme merire, nĩguo mamenye ũhoro wa ma,
26 og vakna or ruset i djevelens snara, han som dei er fanga av til å gjera hans vilje.
na atĩ matuĩke a gwĩcookera, na meteithũkie mũtego-inĩ wa mũcukani ũrĩa ũmanyiitĩte mĩgwate nĩguo mekage ũrĩa ekwenda.