< 2 Tessalonikerne 1 >

1 Paulus og Silvanus og Timoteus til kyrkjelyden åt tessalonikarane i Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus:
Mǝnki Pawlus, Silas ⱨǝmdǝ Timotiydin Huda’Atimiz wǝ Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨdǝ bolƣan, Tesalonika xǝⱨiridiki jamaǝtkǝ salam.
2 Nåde vere med dykk og fred frå Gud, vår Fader, og Herren Jesus Kristus!
Huda’Atimiz wǝ Rǝb Əysa Mǝsiⱨtin silǝrgǝ meⱨir-xǝpⱪǝt wǝ hatirjǝmlik ata ⱪilinƣay!
3 Me er skuldige til å takka Gud alltid for dykk, brør, som sømelegt er, for di dykkar tru veks rikleg, og kjærleiken til kvarandre vert større hjå kvar og ein av dykk alle,
Silǝr üqün Hudaƣa ⱨǝrdaim tǝxǝkkür eytiximizƣa toƣra kelidu (ⱨǝmdǝ xundaⱪ ⱪilix tolimu layiⱪtur), i ⱪerindaxlar, — qünki etiⱪadinglar küqlük ɵsmǝktǝ ⱨǝmdǝ bir-biringlarƣa bolƣan meⱨir-muⱨǝbbitinglarmu exip taxmaⱪta.
4 so at me sjølve rosar oss av dykk i Guds kyrkjelydar for dykkar tolmod og tru i alle dykkar forfylgjingar og dei trengslor som de held ut -
Xuning bilǝn biz ɵzimiz silǝrning bexinglarƣa qüxkǝn, xundaⱪla bǝrdaxliⱪ beriwatⱪan barliⱪ ziyankǝxlik wǝ japa-eƣirqiliⱪlar iqidǝ kɵrsǝtkǝn sǝwr-qidamliⱪ wǝ etiⱪadinglar üqün, Hudaning ⱨǝrⱪaysi jamaǝtliridǝ silǝrdin pǝhirlinimiz;
5 eit fyrebod um Guds rettferdige dom - for at de skal verta funne verdige til Guds rike, det som de og lid for,
bu ixlar Hudaning kelidiƣan adil ⱨɵkümini kɵrsitidiƣan roxǝn bir alamǝttur wǝ xundaⱪla, bu ixlar silǝrning Hudaning padixaⱨliⱪiƣa layiⱪ ⱨesablinixinglar üqün bolidu; silǝr mana xu padixaⱨliⱪ üqün zulum-zǝhmǝt qekiwatisilǝr;
6 so sant som det er rettferdigt for Gud å gjeva deim trengsla att som trengjer dykk,
xundaⱪ ikǝn, silǝrgǝ eƣirqiliⱪ salƣuqilarƣa Huda eƣirqiliⱪ salsa, ⱨǝm xundaⱪla Rǝb Əysa ⱪudrǝtlik pǝrixtiliri bilǝn ǝrxtin ⱪayta kɵrüngǝn qaƣda, eƣirqiliⱪⱪa uqriƣan silǝrgǝ biz bilǝn tǝng aramliⱪ bǝrsǝ durus ix bolmamdu?
7 og gjeva dykk som vert trengde, ro med oss når vår Herre Jesus openberrar seg frå himmelen med sitt veldes englar,
8 med logande eld, når han tek hemn yver deim som ikkje kjenner Gud, og deim som ikkje lyder vår Herre Jesu evangelium,
Xu qaƣda U Hudani tonumaydiƣanlardin, xundaⱪla Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨning hux hǝwirigǝ itaǝt ⱪilmaydiƣanlardin yalⱪunluⱪ ot bilǝn intiⱪam alidu.
9 dei som skal lida refsing, ei æveleg fortaping burt frå Herrens åsyn og frå hans veldes herlegdom, (aiōnios g166)
Bundaⱪ kixilǝr Rǝbning ⱨuzuridin wǝ küq-ⱪudritining xan-xǝripidin mǝⱨrum ⱪilinip, mǝnggülük ⱨalakǝt jazasini tartidu. (aiōnios g166)
10 når han kjem på den dagen for å syna seg herleg i sine heilage og underleg i alle dei truande - for vårt vitnemål til dykk vart motteke med tru.
U waⱪitta U Ɵzining barliⱪ muⱪǝddǝs bǝndiliridǝ uluƣlinip, xu künidǝ barliⱪ ixǝngǝnlǝrdǝ (silǝr dǝrwǝⱪǝ bizning guwaⱨliⱪimizƣa ixǝngǝndursilǝr) Ɵzining karamǝtlikini kɵrsitip, mǝdⱨiyilǝngili kelidu.
11 Difor bed me og alltid for dykk, at vår Gud må finna dykk verdige til kallet og kraftigt fylla dykk med all hug til det gode og verksemd i trui,
Xuning üqün, biz silǝr üqün daim xundaⱪ dua ⱪilimizki, silǝrni qaⱪirƣan bizning Hudayimiz silǝrni Ɵz [uluƣ] qaⱪiriⱪiƣa layiⱪ ⱨesablap, yahxiliⱪⱪa intilgǝn barliⱪ güzǝl mǝⱪsǝt-muddialiringlarni wǝ etiⱪadinglardin qiⱪⱪan barliⱪ hizmǝtliringlarni küq-ⱪudriti bilǝn ǝmǝlgǝ axurƣay.
12 so vår Herre Jesu namn må verta herleggjort i dykk, og de i honom, etter vår Guds og Herren Jesu Kristi nåde!
Xuning bilǝn, Hudayimizning wǝ Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨning meⱨir-xǝpⱪiti arⱪiliⱪ Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨning nami silǝrdǝ xan-xǝrǝp bolup uluƣlinidu wǝ silǝrmu Uningda xan-xǝrǝpkǝ erixisilǝr.

< 2 Tessalonikerne 1 >