< 2 Tessalonikerne 3 >

1 Elles, brør, bed for oss at Herrens ord må hava framgang og syna seg herlegt liksom hjå dykk,
Por último, hermanos, rogad por nosotros, para que la palabra del Señor se extienda rápidamente y sea glorificada, así como con vosotros,
2 og at me må verta utfria frå dei uliklege og vonde menneskje; for trui er ikkje kvar manns sak.
y para que seamos librados de los hombres irracionales y malvados; porque no todos tienen fe.
3 Men Herren er trufast, han skal styrkja dykk og vara dykk frå det vonde.
Pero fiel es el Señor, que os afirmará y os protegerá del maligno.
4 Me hev den tiltru til dykk i Herren, at de både gjer og kjem til å gjera det som me byd dykk.
Tenemos confianza en el Señor respecto a vosotros, en que hacéis y haréis lo que os mandamos.
5 Men Herren styre dykkar hjarto til å elska Gud og til å venta på Kristus med tolmod!
Que el Señor dirija vuestros corazones al amor de Dios y a la perseverancia de Cristo.
6 Men me byd dykk, brør, i vår Herre Jesu Kristi namn, at de held dykk frå kvar ein bror som ferdast uskipeleg og ikkje etter den lærdom som de fekk av oss.
Ahora os ordenamos, hermanos, en nombre de nuestro Señor Jesucristo, que os apartéis de todo hermano que ande en rebeldía y no según la tradición que recibieron de nosotros.
7 For de veit sjølve korleis de skal etterfylgja oss; for me livde ikkje uskipeleg millom dykk;
Porque sabéis cómo debéis imitarnos. Porque no nos comportamos con rebeldía entre vosotros,
8 og me åt ikkje heller brød hjå nokon for inkje, men i strev og møda arbeidde me natt og dag, for at me ikkje skulde vera nokon av dykk til tyngsla,
ni comimos el pan de la mano de nadie sin pagarlo, sino que con trabajo y fatiga trabajamos de noche y de día, para no ser una carga para ninguno de vosotros.
9 ikkje for det at me ikkje hev rett til det, men at me kunde gjeva dykk eit fyredøme i oss sjølve, so de skulde etterfylgja oss;
Esto no fue porque no tuviéramos derecho, sino para daros ejemplo, para que nos imitarais.
10 for då me var hjå dykk, baud me dykk og dette, at um nokon ikkje vil arbeida, skal han heller ikkje eta.
Pues incluso cuando estábamos con vosotros, os ordenamos esto: “Si alguno no está dispuesto a trabajar, que no coma”.
11 Me høyrer nemleg at sume ferdast uskipeleg millom dykk, so dei ikkje arbeider, men fer med slikt som ikkje kjem deim ved.
Porque nos enteramos de que hay algunos que andan entre ustedes con rebeldía, que no trabajan en absoluto, sino que son unos entrometidos.
12 Men slike byd og påminner me i Herren Jesus Kristus, at dei skal arbeida i stilla og eta sitt eige brød.
A los que son así, les ordenamos y exhortamos en el Señor Jesucristo, que trabajen con tranquilidad y coman su propio pan.
13 Men de, brør, vert ikkje trøytte av å gjera det som godt er!
Pero vosotros, hermanos, no os canséis de hacer lo que es justo.
14 Men um nokon ikkje lyder vårt ord her i brevet, so merk dykk honom; hav ikkje samkv me med honom, so han må blygjast!
Si alguno no obedece a nuestra palabra en esta carta, anoten a ese hombre y no tengan compañía con él, para que se avergüence.
15 og haldt honom ikkje for ein fiende, men påminn honom som ein bror!
No lo tengáis por enemigo, sino amonestadlo como a un hermano.
16 Men han, fredsens Herre, gjeve dykk fred alltid i alle måtar! Herren vere med dykk alle!
Que el mismo Señor de la paz os dé la paz en todo momento y en todos los sentidos. El Señor esté con todos vosotros.
17 Helsing med mi, Paulus’ hand, som er eit merke i kvart brev. Soleis skriv eg:
Yo, Pablo, escribo este saludo con mi propia mano, que es el signo de toda carta. Así es como escribo.
18 Vår Herre Jesu Kristi nåde vere med dykk alle!
La gracia de nuestro Señor Jesucristo esté con todos vosotros. Amén.

< 2 Tessalonikerne 3 >