< 2 Tessalonikerne 3 >
1 Elles, brør, bed for oss at Herrens ord må hava framgang og syna seg herlegt liksom hjå dykk,
ᎤᎵᏍᏆᎸᏗᏃ ᎨᏒᎢ, ᎢᏓᎵᏅᏟ, ᎢᏣᏓᏙᎵᏍᏗᏍᎨᏍᏗ ᎠᏴ ᏍᎩᏯᏅᏓᏗᏍᎨᏍᏗ, ᎾᏍᎩ ᎧᏃᎮᏛ ᎤᎬᏫᏳᎯ ᎤᏤᎵᎦ ᎤᏰᎵᎯᏍᏗᏱ, ᎠᎴ ᎦᎸᏉᏗᏳ ᎢᏳᎵᏍᏙᏗᏱ, ᎾᏍᎩᏯ ᏥᏄᏍᏗ ᏂᎯ ᎢᏤᎲᎢ;
2 og at me må verta utfria frå dei uliklege og vonde menneskje; for trui er ikkje kvar manns sak.
ᎠᎴ ᎾᏍᎩ ᏦᏣᏚᏓᎳᎡᏗᏱ ᎤᏂᏲ ᎠᎴ ᎠᏂᏍᎦᎾ ᎠᏂᏍᎦᏯ; ᎥᏝᏰᏃ ᎾᏂᎥ ᎪᎯᏳᏗ ᎨᏒ ᏳᏁᎭ.
3 Men Herren er trufast, han skal styrkja dykk og vara dykk frå det vonde.
ᎤᎬᏫᏳᎯᏍᎩᏂ ᏄᏓᎵᏓᏍᏛᎾ, ᎾᏍᎩ ᏨᏓᏣᎵᏂᎪᎯᏍᏔᏂ, ᎠᎴ ᏨᎵᏥᏲᏍᏙᏓᏁᎵ ᎤᏲ ᎢᏣᏛᏁᏗᏱ.
4 Me hev den tiltru til dykk i Herren, at de både gjer og kjem til å gjera det som me byd dykk.
ᎠᎴ ᎣᏣᎵᏍᎦᏍᏙᏗ ᎤᎬᏫᏳᎯ ᏂᎯ ᎨᏒ ᎤᎬᏩᎵ, ᎾᏍᎩ ᏂᏣᏛᏁᎲᎢ, ᎠᎴ ᎠᏎ ᎾᏍᎩ ᎢᏣᏛᏁᏗ ᎨᏒ ᏄᏍᏛ ᎢᏨᏁᏤᎲᎢ.
5 Men Herren styre dykkar hjarto til å elska Gud og til å venta på Kristus med tolmod!
ᎠᎴ ᎤᎬᏫᏳᎯ ᏧᏎᎮᏗ ᎨᏎᏍᏗ ᏗᏥᎾᏫ ᎡᏥᎨᏳᎢ ᎢᏳᎵᏍᏙᏗᏱ ᎤᏁᎳᏅᎯ, ᎠᎴ ᏗᏨᏂᏗᏳ ᎢᏳᎵᏍᏙᏗᏱ ᎦᎶᏁᏛ ᎾᏍᎩᏯᎢ.
6 Men me byd dykk, brør, i vår Herre Jesu Kristi namn, at de held dykk frå kvar ein bror som ferdast uskipeleg og ikkje etter den lærdom som de fekk av oss.
ᎿᎭᏉᏃ ᎢᏨᏁᏤᎭ, ᎢᏓᎵᏅᏟ, ᎣᏨᏗᎭ ᏚᏙᎥ ᎢᎦᏤᎵ ᎤᎬᏫᏳᎯ ᏥᏌ ᎦᎶᏁᏛ, ᎾᏍᎩ ᏗᏣᏓᏓᎴᏓᏁᏗᏱ ᎾᏂᎥ ᎠᎾᎵᏅᏟ ᎤᏣᏘᏂ ᎢᏯᎾᏛᏁᎵᏙᎯ, ᎠᎴ ᏂᏓᏂᎧᎿᎭᏩᏕᎬᎾ ᏗᏕᏲᏗ ᎨᏒ ᎠᏴ ᏗᎪᎦᏓᏂᎸᏤᎸᎯ,
7 For de veit sjølve korleis de skal etterfylgja oss; for me livde ikkje uskipeleg millom dykk;
ᎢᏳᏒᏰᏃ ᎢᏥᎦᏔᎭ ᎢᏣᏛᏁᏗᏱ ᏍᎩᏍᏓᏩᏛᏍᏗᏱ; ᎥᏝᏰᏃ ᎤᏣᏘᏂ ᏱᏃᏣᏛᏁᎵᏙᎮ ᎢᏨᏰᎳᏗᏙᎲᎢ;
8 og me åt ikkje heller brød hjå nokon for inkje, men i strev og møda arbeidde me natt og dag, for at me ikkje skulde vera nokon av dykk til tyngsla,
ᎥᏝ ᎠᎴ ᎩᎶ ᎠᏎᏉ ᏲᏣᎵᏍᏓᏴᎾᏁᎮᎢ; ᏙᎩᎸᏫᏍᏓᏁᎲᎩᏍᎩᏂ ᎠᎴ ᏙᎩᏯᏪᏥᏙᎲᎩ ᎬᏩᎩᏨᏗ, ᏃᎦᏚᎵᏍᎬᎾ ᎨᏒ ᎢᏳᏍᏗ ᎠᏴ ᎠᏏᏴᏫ ᏂᏣᏛᏅ ᎦᎨᏛ ᎢᏲᏨᏴᏁᏗᏱ;
9 ikkje for det at me ikkje hev rett til det, men at me kunde gjeva dykk eit fyredøme i oss sjølve, so de skulde etterfylgja oss;
ᎥᏝ ᏃᎩᎲᎾ ᎨᏒ [ ᏅᏩᏓᎴ ᎢᏲᎦᏛᏁᏗᏱ ] ᏱᏅᏗᎦᎵᏍᏙᏗᏍᎨᎢ, ᏗᏣᏟᎶᏍᏙᏗᏍᎩᏂ ᏃᏣᏓᏛᏁᎲ ᎠᏴ ᏍᎩᏍᏓᏩᏛᏍᏗᏱ ᏅᏓᎦᎵᏍᏙᏗᏍᎬᎩ.
10 for då me var hjå dykk, baud me dykk og dette, at um nokon ikkje vil arbeida, skal han heller ikkje eta.
ᎾᎯᏳᏰᏃ ᏥᏨᏰᎳᏗᏙᎲᎩ, ᎯᎠ ᎾᏍᎩ ᏄᏍᏛᎩ ᎢᏨᏁᏤᎸᎩ, ᎾᏍᎩ ᎢᏳᏃ ᎩᎶ ᏄᏚᎵᏍᎬᎾ ᏱᎩ, ᏧᎸᏫᏍᏓᏁᏗᏱ ᎾᏍᏉ ᎤᎵᏍᏓᏴᏗᏱ ᏂᎨᏒᎾ ᎨᏒᎢ.
11 Me høyrer nemleg at sume ferdast uskipeleg millom dykk, so dei ikkje arbeider, men fer med slikt som ikkje kjem deim ved.
ᎣᏣᏛᎩᎭᏰᏃ ᎾᏍᎩ ᎩᎶ ᎨᏣᏓᏑᏴ ᎤᏣᏘᏂ ᎾᎾᏛᏁᎵᏙᎲᎢ, ᎪᎱᏍᏗ ᎾᎾᏛᏁᎲᎾ, ᎠᏎᏃ ᎠᎾᏛᏁᎵᏙᎯ ᎢᎩ.
12 Men slike byd og påminner me i Herren Jesus Kristus, at dei skal arbeida i stilla og eta sitt eige brød.
ᎾᏍᎩᏃ ᎢᏳᎾᏍᏗ ᎨᏒᎢ, ᏙᏥᏁᏤᎭ ᎠᎴ ᏙᏥᏍᏗᏰᏗᎭ ᏙᏥᏁᎢᏍᏓᏁᎭ ᎢᎦᏤᎵ ᎤᎬᏫᏳᎯ ᏥᏌ ᎦᎶᏁᏛ, ᎾᏍᎩ ᏙᎯᏉ ᏧᏂᎸᏫᏍᏓᏁᏗᏱ, ᎠᎴ ᎤᏅᏒ ᎤᎾᏤᎵ ᎠᎵᏍᏓᏴᏗ ᎤᎾᎵᏍᏓᏴᏙᏗᏱ.
13 Men de, brør, vert ikkje trøytte av å gjera det som godt er!
ᏂᎯᏍᎩᏂ, ᎢᏓᎵᏅᏟ, ᏞᏍᏗ ᏱᏗᏥᏯᏪᎨᏍᏗ ᎣᏍᏛ ᏕᏥᎸᏫᏍᏓᏁᎲᎢ.
14 Men um nokon ikkje lyder vårt ord her i brevet, so merk dykk honom; hav ikkje samkv me med honom, so han må blygjast!
ᎢᏳᏃ ᎩᎶ ᏂᎪᎯᏳᎲᏍᎬᎾ ᎢᎨᏎᏍᏗ ᎣᏥᏬᏂᏍᎬ ᎠᏂ ᎣᏦᏪᎵᏍᎬᎢ, ᎬᏂᎨᏒ ᏁᏨᏁᎸᎭ ᎾᏍᎩ, ᎠᎴ ᏞᏍᏗ ᎢᏧᎳᎭ ᎢᏤᏙᎸᎩ, ᎾᏍᎩ ᎬᏩᏕᎰᎯᏍᏗ ᎢᏳᎵᏍᏙᏗᏱ.
15 og haldt honom ikkje for ein fiende, men påminn honom som ein bror!
ᎠᏗᎾ ᏞᏍᏗ ᎡᏥᏍᎦᎩ ᎢᏳᏍᏗ ᏰᏣᏓᏅᏖᏍᎨᏍᏗ, ᎡᏥᎬᏍᎪᎸᎥᏍᎨᏍᏗᏍᎩᏂ ᎢᏣᏓᏅᏟ ᎾᏍᎩᏯᎢ.
16 Men han, fredsens Herre, gjeve dykk fred alltid i alle måtar! Herren vere med dykk alle!
ᎤᎬᏫᏳᎯᏃ ᏅᏩᏙᎯᏯᏛ ᎤᏪᎯ ᎤᏩᏒ ᎠᏎ ᎢᏥᏁᏗ ᎨᏎᏍᏗ ᏅᏩᏙᎯᏯᏛ ᏂᎪᎯᎸᎢ. ᎤᎬᏫᏳᎯ ᏂᏥᎥ ᏕᏥᎧᎿᎭᏗᏙᎮᏍᏗ.
17 Helsing med mi, Paulus’ hand, som er eit merke i kvart brev. Soleis skriv eg:
ᎠᏴ ᏉᎳ ᎠᏆᏓᏲᎵᏍᏗ ᎨᏒ ᎠᏋᏒ ᎠᏉᏰᏂ ᎠᏋᏔᏅᎯ ᎠᏉᏪᎳᏅᎯ, ᎾᏍᎩ ᏗᎪᎵᏍᏙᏗ ᏥᎩ ᏂᎦᏛ ᎪᏪᎵ; ᎾᏍᎩᏯ ᏂᎬᏁᎰ ᎪᏪᎵᏍᎪᎢ.
18 Vår Herre Jesu Kristi nåde vere med dykk alle!
ᎬᏩᎦᏘᏯ ᎤᏓᏙᎵᏍᏗ ᎨᏒ ᎢᎦᏤᎵ ᎤᎬᏫᏳᎯ ᏥᏌ ᎦᎶᏁᏛ ᏕᏥᎧᎿᎭᏩᏗᏙᎮᏍᏗ ᏂᏥᎥᎢ. ᎡᎺᏅ.