2 Tessalonikerne 3
1 Elles, brør, bed for oss at Herrens ord må hava framgang og syna seg herlegt liksom hjå dykk,
Zizan merveye brar Rji ni ta'u dun intra ti bu di suma da kpa dindima, na da ha ni yin.
2 og at me må verta utfria frå dei uliklege og vonde menneskje; for trui er ikkje kvar manns sak.
izi bra ni kini gbudgbu ni wo inji bi ti mene sur ni keta. ana ko uhan ane ti dindimana.
3 Men Herren er trufast, han skal styrkja dykk og vara dykk frå det vonde.
Kiton Rji niti dindi, wawuyin ni zota da kata di bin memesur.
4 Me hev den tiltru til dykk i Herren, at de både gjer og kjem til å gjera det som me byd dykk.
Ki ha gregreme ne kitin ni tun bi don bi tin, krin ni tin brun kpe kitsro yi.
5 Men Herren styre dykkar hjarto til å elska Gud og til å venta på Kristus med tolmod!
Titi ni zo yin nime surbi ye ne sun Rji ni losur ni Almasihu.
6 Men me byd dykk, brør, i vår Herre Jesu Kristi namn, at de held dykk frå kvar ein bror som ferdast uskipeleg og ikkje etter den lærdom som de fekk av oss.
Zizan kin noyi titatre, mereveye ni mi den titibu Yesu Almasihu, kiklu kpe mereveye bin ba son lahga ba tikpe kuma ni tun iri beblatra bikpa ni won bun.
7 For de veit sjølve korleis de skal etterfylgja oss; for me livde ikkje uskipeleg millom dykk;
Dun bi yin nitunbi bina to na a bin donyi koyi ni ta. kina son ni bi bana ha nimye bina kama bimba ucrumba.
8 og me åt ikkje heller brød hjå nokon for inkje, men i strev og møda arbeidde me natt og dag, for at me ikkje skulde vera nokon av dykk til tyngsla,
Kina rin birin ni dwona tun kine han dinba. aha nayi ki tin dun bu incu ni injin tun me yah ni kuci kina lo kpin uruma niko twan.
9 ikkje for det at me ikkje hev rett til det, men at me kunde gjeva dykk eit fyredøme i oss sjølve, so de skulde etterfylgja oss;
Kin tin nayin adin kin ha gbegle na ba. In a tonki a ha, kin tin wayin kina brin grum don bani to ni kpan bu, don kina tsroyi.
10 for då me var hjå dykk, baud me dykk og dette, at um nokon ikkje vil arbeida, skal han heller ikkje eta.
In ton ki ha neyin, ki neyi inmre, uwu wona tinduna, na no lah na”
11 Me høyrer nemleg at sume ferdast uskipeleg millom dykk, so dei ikkje arbeider, men fer med slikt som ikkje kjem deim ved.
Kin wo di bari ba kaba ni tindum. Ba tindun sai shiga shirgn barin.
12 Men slike byd og påminner me i Herren Jesus Kristus, at dei skal arbeida i stilla og eta sitt eige brød.
Irin bi ban ki noba umurni ni noba latra nemetiti Yesu Almasihu duban tin dun. da funtun ba den rin birin tun ba.
13 Men de, brør, vert ikkje trøytte av å gjera det som godt er!
To merevaye na brin tin wa a dindinna.
14 Men um nokon ikkje lyder vårt ord her i brevet, so merk dykk honom; hav ikkje samkv me med honom, so han må blygjast!
idi wa aka wotra di lan ni me fufuh, ki mleyah di'u ki na ko zontun ni una kotepen dun ni isha tin.
15 og haldt honom ikkje for ein fiende, men påminn honom som ein bror!
Ki na bari akpan'u latremuna, kin no tre a kpan u mre vayin.
16 Men han, fredsens Herre, gjeve dykk fred alltid i alle måtar! Herren vere med dykk alle!
Ki no isin di kusun dinye isin un chachu ni ko oghon re me. Don Titin ni kusun niyin duka.
17 Helsing med mi, Paulus’ hand, som er eit merke i kvart brev. Soleis skriv eg:
Iwayi a cinmu, ime Bulus, di wonmu, in wayi a gban ni kowuni funfun mu me gha nakin.
18 Vår Herre Jesu Kristi nåde vere med dykk alle!
Ni si sur Titibu Yesu Almasihu di ku sun ni me phenme Amin.
