2 Samuel 4
1 Då Saulssonen spurde at Abner var dåen i Hebron, miste han reint modet, og heile Israel vart forstøkt.
Saul capa Ish-Boseth mah Hebron vangpui ah Abner duek boeh, tiah thaih naah, a ban thazok pae sut, Israel kaminawk boih doeh tasoeh o.
2 Saulssonen hadde hjå seg tvo herhovdingar for herjeferderne sine. Ba’ana heitte ein, og Rekab heitte hin, sønerne åt Rimmon frå Be’erot, av Benjamins-ætti; for Be’erot vart og rekna med til Benjamin;
Saul capa loe misatuh zaehoikung angraeng hnetto tawnh; maeto loe Baanah, kalah maeto loe Rekap, tiah kawk o; nihnik loe Benjamin acaeng, Beeroth imthung takoh Rimmon ih caa ah oh hoi; Beeroth loe Benjamin acaeng thungah athum;
3 folket i Be’erot hadde rømt til Gittajim, og budde sidan der som utlendingar, alt til no.
Beeroth kaminawk loe Gittaim ah cawnh o moe, to ah vaihni ni khoek to oh o.
4 Jonatan Saulsson hadde ein son som var lamen på båe føterne. Fem år gamall var han då tidendi frå Jizre’el kom um Saul og Jonatan. Barnfostra tok og rømde med honom. Men i hurten og sturten datt han; og so vart han lamen. Mefiboset heitte han.
Saul capa Jonathan mah khokkhaem capa maeto sak; anih loe saning pangato oh naah, Jezreel vangpui ah Saul hoi Jonathan ih tamthang to thaih; to naah anih khenzawnkung mah anih to lak moe, cawnh haih, palung tawt kak hoiah a cawnh pongah amthaek, to pacoengah nawkta to khokkhaem ving. To nawkta ih ahmin loe Mephiboseth.
5 No gjekk Rekab og Ba’ana, sønerne åt Rimmon frå Be’erot, av stad og kom høgstedags til huset åt Isboset medan han låg og kvilde middag.
Beeroth acaeng Rimmon capa, Rekab hoi Baanah loe Ish-Boseth im ah caeh hoi moe, athun naah phak hoi; to nathuem ah Ish-Boseth loe ihkhun nuiah iih.
6 Dei lest henta kveite, kom seg soleis inn i huset, og såra honom i livet. Og so kom dei seg undan både Rekab og Ba’ana, bror hans.
Rekab hoi Baanah nawkamya hnik loe takaw hni kami baktiah angsak hoi moe, imthung ah akun hoi poe pacoengah, Ish-Boseth to panak ah thunh hoi. To pacoengah Rekab hoi amnawk Baanah loe cawnh hoi ving.
7 Det var medan han låg i sengi i kammerset at dei kom inn i huset og gav honom banesår. Dei hogg av hovudet hans, og tok det med seg, gjekk yver heidi heile natti,
Anih loe angmah ih iihkhun nuiah angsong naah, nihnik loe imthung ah caeh hoi moe, anih to thunh hoi; a hum hoi pacoengah, anih ih tahnong to takroek pae hoi pat; a lu to sinh hoi moe, aqum puek azawn bang hoiah cawnh hoi ving.
8 førde hovudet hans Isboset til David i Hebron, og sagde med kongen: «Her er hovudet åt uvenen din, Isboset Saulsson, han som vilde taka livet ditt. Herren hev i dag gjeve deg, herre konge, hemn yver Saul og ætti hans.»
Ish-Boseth ih lu to Hebron ah David khaeah sinh hoi, siangpahrang khaeah, Khenah, na hinghaih lak han patoemkung, na misa Saul capa Ish-Boseth ih lu; Saul hoi a caanawk khaeah vaihniah Angraeng mah, ka angraeng siangpahrang hanah lu lak boeh, tiah a naa hoi.
9 David svara Rekab og Ba’ana, bror hans, sønerne åt Rimmon frå Be’erot: «So sant Herren liver som hev frelst meg ut frå all fåre:
David mah, Raihaih congca thung hoi ka hinghaih pahlongkung Angraeng loe hing baktih toengah, Beeroth acaeng, Rimmon capa Rekab hoi amnawk Baanah khaeah,
10 den som kom med tidendi: «Saul er dåen!» og meintest koma med fagnadbod til meg, honom let eg gripa og drepa i Siklag, han som eg skulde gjeve løn for fagnadbod.
kami maeto mah Saul loe duek boeh, tiah ang thuih, to naah tamthang thuikung mah nang hanah tamthang kang sinh, tiah a poek, tamthang a sin pongah kai mah anih hanah tangqum paek tih, tiah a poek; toe Ziklag vangpui ah anih to naeh moe, ka hum;
11 Men når nidingar myrder ein rettvis mann i heimen hans, i sengi - kor mykje meir må eg ikkje krevja blodet hans av dykkar hender, og rydja dykk burt frå jordi!»
kasae kaminawk mah, a iihhaih ahmuen ah kaom zaehaih tawn ai kami to pangh moe, hum pongah, vaihi nanghnik ban ah anih ih athii tho to ka suk moe, nanghnik hae long hoiah tamit hanah kawkrukmaw ka sak han oh? tiah a naa.
12 David baud sveinarne sine drepa deim, og hogga av deim hender og føter og hengje deim upp attmed Hebrontjørni. Hovudet hans Isboset tok dei og gravlagde i Abners grav i Hebron.
To pongah David mah angmah ih kaminawk khaeah, nihnik to humsak; nihnik ih khok hoi bannawk to takroek pae o moe, Hebron vangpui ih tuili taengah bangh o. Toe Ish-Boseth ih lu loe lak o moe, Hebron vangpui ah Abner ih taprong ah aphum o.
