2 Peters 3
1 Dette er no alt det andre brevet eg skriv til dykk, de kjære, og i deim ved påminning vekkjer dykkar reine hug
హే ప్రియతమాః, యూయం యథా పవిత్రభవిష్యద్వక్తృభిః పూర్వ్వోక్తాని వాక్యాని త్రాత్రా ప్రభునా ప్రేరితానామ్ అస్మాకమ్ ఆదేశఞ్చ సారథ తథా యుష్మాన్ స్మారయిత్వా
2 til å minnast dei ord som fyrr er tala av dei heilage profetar, og bodet frå Herren og frelsaren som apostlarne dykkar hev forkynt,
యుష్మాకం సరలభావం ప్రబోధయితుమ్ అహం ద్వితీయమ్ ఇదం పత్రం లిఖామి|
3 med di de fyrst og fremst veit dette, at i dei siste dagar skal det koma spottarar med spott, som gjeng etter sine eigne lyster
ప్రథమం యుష్మాభిరిదం జ్ఞాయతాం యత్ శేషే కాలే స్వేచ్ఛాచారిణో నిన్దకా ఉపస్థాయ
4 og segjer: «Kvar er lovnaden um hans tilkoma? For ifrå den tid då federne sovna av, stend alt so som frå upphavet av skapningen.»
వదిష్యన్తి ప్రభోరాగమనస్య ప్రతిజ్ఞా కుత్ర? యతః పితృలోకానాం మహానిద్రాగమనాత్ పరం సర్వ్వాణి సృష్టేరారమ్భకాలే యథా తథైవావతిష్ఠన్తే|
5 For dei som segjer so, gløymer at himlar var det frå gamall tid og ei jord som hadde vorte til ut av vatn og gjenom vatn ved Guds ord,
పూర్వ్వమ్ ఈశ్వరస్య వాక్యేనాకాశమణ్డలం జలాద్ ఉత్పన్నా జలే సన్తిష్ఠమానా చ పృథివ్యవిద్యతైతద్ అనిచ్ఛుకతాతస్తే న జానాన్తి,
6 og dermed gjekk og den dåverande verdi under i vatsflaumen.
తతస్తాత్కాలికసంసారో జలేనాప్లావితో వినాశం గతః|
7 Men dei noverande himlar og jordi er ved det same ordet sparde til elden, og upphaldne til den dagen då dei ugudlege menneskje skal verta dømde og fortapte.
కిన్త్వధునా వర్త్తమానే ఆకాశభూమణ్డలే తేనైవ వాక్యేన వహ్న్యర్థం గుప్తే విచారదినం దుష్టమానవానాం వినాశఞ్చ యావద్ రక్ష్యతే|
8 Men dette eine må de ikkje sleppa or syne, mine kjære, at ein dag er for Herren som tusund år, og tusund år som ein dag.
హే ప్రియతమాః, యూయమ్ ఏతదేకం వాక్యమ్ అనవగతా మా భవత యత్ ప్రభోః సాక్షాద్ దినమేకం వర్షసహస్రవద్ వర్షసహస్రఞ్చ దినైకవత్|
9 Herren er ikkje langdrygjen med lovnaden, so som sume held det for ei drygjing; men han er langmodig med dykk, då han ikkje vil at nokon skal verta fortapt, men at alle skal koma til umvending.
కేచిద్ యథా విలమ్బం మన్యన్తే తథా ప్రభుః స్వప్రతిజ్ఞాయాం విలమ్బతే తన్నహి కిన్తు కోఽపి యన్న వినశ్యేత్ సర్వ్వం ఏవ మనఃపరావర్త్తనం గచ్ఛేయురిత్యభిలషన్ సో ఽస్మాన్ ప్రతి దీర్ఘసహిష్ణుతాం విదధాతి|
10 Men Herrens dag skal koma som ein tjuv; då skal himlarne forgangast med dundrane ljom, og himmelklotarne skal koma i brand og verta uppløyste, og jordi og alle verk på henne verta uppbrende.
కిన్తు క్షపాయాం చౌర ఇవ ప్రభో ర్దినమ్ ఆగమిష్యతి తస్మిన్ మహాశబ్దేన గగనమణ్డలం లోప్స్యతే మూలవస్తూని చ తాపేన గలిష్యన్తే పృథివీ తన్మధ్యస్థితాని కర్మ్మాణి చ ధక్ష్యన్తే|
11 Då no alt dette vert uppløyst, kor må ikkje de då stræva etter heilag ferd og gudlegt liv,
అతః సర్వ్వైరేతై ర్వికారే గన్తవ్యే సతి యస్మిన్ ఆకాశమణ్డలం దాహేన వికారిష్యతే మూలవస్తూని చ తాపేన గలిష్యన్తే
12 medan de ventar og skundar på at Guds dag skal koma, som skal gjera at himlarne vert uppløyste i eld, og himmelklotarne kjem i brand og brånar!
తస్యేశ్వరదినస్యాగమనం ప్రతీక్షమాణైరాకాఙ్క్షమాణైశ్చ యూష్మాభి ర్ధర్మ్మాచారేశ్వరభక్తిభ్యాం కీదృశై ర్లోకై ర్భవితవ్యం?
13 Men me ventar etter hans lovnad nye himlar og ei ny jord, der rettferd bur.
తథాపి వయం తస్య ప్రతిజ్ఞానుసారేణ ధర్మ్మస్య వాసస్థానం నూతనమ్ ఆకాశమణ్డలం నూతనం భూమణ్డలఞ్చ ప్రతీక్షామహే|
14 Difor, mine kjære, då de ventar dette, so legg vinn på at de kann verta funne utan flekk og lyte for hans åsyn i fred!
అతఏవ హే ప్రియతమాః, తాని ప్రతీక్షమాణా యూయం నిష్కలఙ్కా అనిన్దితాశ్చ భూత్వా యత్ శాన్త్యాశ్రితాస్తిష్ఠథైతస్మిన్ యతధ్వం|
15 Og agta det langmod vår Herre viser, som ei frelsa, som og vår kjære bror Paulus hev skrive til dykk etter den visdom som han hev fenge,
అస్మాకం ప్రభో ర్దీర్ఘసహిష్ణుతాఞ్చ పరిత్రాణజనికాం మన్యధ్వం| అస్మాకం ప్రియభ్రాత్రే పౌలాయ యత్ జ్ఞానమ్ అదాయి తదనుసారేణ సోఽపి పత్రే యుష్మాన్ ప్రతి తదేవాలిఖత్|
16 liksom og i alle sine brev når han i deim talar um desse ting; i deim er det noko som er vandt å skynda, som ulærde og ustøde mistyder, liksom dei og gjer med dei andre skrifterne, til sin eigen undergang.
స్వకీయసర్వ్వపత్రేషు చైతాన్యధి ప్రస్తుత్య తదేవ గదతి| తేషు పత్రేషు కతిపయాని దురూహ్యాణి వాక్యాని విద్యన్తే యే చ లోకా అజ్ఞానాశ్చఞ్చలాశ్చ తే నిజవినాశార్థమ్ అన్యశాస్త్రీయవచనానీవ తాన్యపి వికారయన్తి|
17 So må då de, mine kjære, som fyreåt veit dette, vara dykk, so de ikkje skal verta dregne med i villa av dei ugudlege og falla frå dykkar eigen faste grunn!
తస్మాద్ హే ప్రియతమాః, యూయం పూర్వ్వం బుద్ధ్వా సావధానాస్తిష్ఠత, అధార్మ్మికాణాం భ్రాన్తిస్రోతసాపహృతాః స్వకీయసుస్థిరత్వాత్ మా భ్రశ్యత|
The World is Destroyed by Water
