< 2 Peters 2 >
1 Men det stod og falske profetar fram hjå folket, liksom det og hjå dykk skal koma falske lærarar, som skal lura inn ranglæror som fører til fortaping, med di dei jamvel neittar den Herre som kjøpte deim, og fører yver seg sjølve ei brå fortaping.
BUT there were false prophets among the people, as there will be false teachers also among you, who wickedly introduce damnable heresies, and deny the sovereign Lord who bought them, bringing on themselves swift destruction.
2 Og mange skal fylgja deim i deira used, og for deira skuld skal sanningsvegen verta spotta,
And many will go out of the way after their fatal errors; by means of whom the way of truth will be injuriously reviled.
3 og av havesykja skal dei med uppdikta ord nytta dykk ut til vinning. Men domen er frå gamall tid ikkje yrkjelaus mot deim, og deira fortaping søv ikkje.
And with plausible speeches will they avariciously make gain of you whose condemnation from of old lingereth not, and their perdition doth not slumber.
4 For so visst som Gud ikkje sparde englar då dei synda, men støytte deim ned i avgrunnen og gav deim yver til myrke holor i varetekt til dom, (Tartaroō )
For if God spared not the angels when they sinned, but casting them bound in chains of darkness into hell, delivered them to be kept fast until the judgment; (Tartaroō )
5 og ikkje sparde den gamle verdi, men heldt uppe rettferds-forkynnaren Noah sjølv-åttande, då han førde storflodi yver ei verd av ugudlege,
and spared not the old world, but guarded safely Noah the eighth person, the preacher of righteousness, when he brought a deluge on the world of the ungodly:
6 og lagde byarne Sodoma og Gomorra i oska og fordømde deim til undergang og dermed sette deim til fyredøme på dei ugudlege i framtidi,
and reducing the cities of Sodom and Gomorrah to ashes, condemned them to final destruction, making them an example for all who in future should live ungodly;
7 og fria ut den rettferdige Lot, som leid under den skamlause åtferdi av dei ugudlege
but righteous Lot, afflicted grievously with the infamously impure conduct of those lawless men, he plucked out:
8 - for den rettferdige som budde imillom deim, leid dagstødt pinsla i si rettferdige sjæl ved dei lovlause gjerningar som han såg og høyrde -
for by seeing and hearing, that righteous man whilst sojourning among them, suffered torment day by day in his righteous soul from their lawless doings;
9 so veit Herren å fria dei gudlege ut or freisting, men halda dei urettferdige i varetekt med refsing til domedag,
the Lord knoweth how to deliver the godly out of temptation, but to reserve the wicked unto the day of judgment to be punished:
10 mest deim som fer etter kjøtet i urein lyst og vanvyrder herredøme. Dei sjølvgode vågehalsar! Dei skjelv ikkje ved å spotta høge magter,
especially such as walk after the flesh in the eager pursuit of defilement, and despise government. Daring, self-sufficient, they tremble not at dignities, railing against them.
11 medan då englar, som er større i styrke og magt, ikkje ber fram for Herren nokon spottande dom imot deim.
Whereas the angels, though so much greater in might and power, bring not a reviling accusation against them before the Lord.
12 Men desse, liksom vitlause dyr, av naturi fødde til fanging og undergang, dei skal, av di dei spottar det dei ikkje kjenner, gagna under ved si eigi uferd
But these men, as the naturally irrational brute beasts, made to be taken and destroyed, speaking evil of the things of which they are ignorant, will perish by their own corruption;
13 og få urettferds løn. Dei set si lyst i å bruka dagen til kjæla; dei utskjemmor og skamflekkjer; dei kræser seg ved sitt svik når dei held gilde med dykk.
receiving the recompence of iniquity, counting daily luxury their pleasure; spots and blemishes, when they feast together with you; riotously indulging in their own delusions:
14 Augo hev dei som er fyllte av skjøkja og umetteleg i synd; dei forlokkar ustøde sjæler; dei hev eit hjarta som er upptamt i havesykja, dei forbanningsborn!
having eyes full of adultery, and insatiable of sin; ensnaring souls of no stability; having a heart practised in all the wiles of covetousness; children for a curse:
15 Dei hev vike av frå den beine vegen og fare vilt, med di dei hev fylgt Bileam Beorssons veg, han som elska urettferds løn
who forsaking the strait road are gone out of the way, following the path of Balaam the son of Bosor who loved the wages of iniquity.
16 og fekk refsing for sitt eige brot: eit umælande klyvdyr tala med mannemæle til honom og hindra profeten i hans uvitingskap.
But received a reproof for his peculiar transgression: the dumb ass articulating with a human voice restrained the perverseness of the prophet.
17 Desse er vatslause kjeldor, skodda som vert drivi av stormvind; til deim er kolmyrket ferdigt. ()
These are fountains without water, clouds driven by a hurricane; for whom the blackness of darkness for ever is reserved. ()
18 For med di dei talar skrøytande, tome ord, forlokkar dei i kjøtslyster ved ukjurskap deim som nett hev flytt ifrå deim som fer i villa,
Uttering pompous discourses of inanity, ensnaring by the lusts of the flesh, by lascivious impurities, those who had truly escaped from such as live in a course of delusion.
19 med di dei lovar deim fridom, dei som sjølve er trælar under tjon; for det som ein ligg under for, det hev han og vorte træl for.
Preaching liberty to them, while they themselves are the slaves of corruption: for by whatever a man is overcome, by that also he is enslaved.
20 For um dei hev flytt ifrå ureinskapen i verdi med di dei hev lært å kjenna vår Herre og frelsar Jesus Kristus, og so atter vert innfløkte i henne og ligg under, då hev det siste vorte verre med deim enn det fyrste.
For if having escaped from the defilements of the world by the knowledge of our Lord and Saviour Jesus Christ, they are again enveloped by them and overcome, their last deeds are worse than the first.
21 For det var betre for deim at dei ikkje hadde kjent rettferds veg, enn at dei kjende honom og so vende seg burt att frå det heilage bodet som var yvergjeve deim.
For it had been better for them never to have been acquainted with the way of righteousness, than, after knowing it, to have turned aside from the holy commandment delivered unto them.
22 Det hev gjenge deim etter det sanne ordtøket: «Ein hund vendar atter til si eigi spya, » og: «Ei lauga su velter seg i søyla.»
But the true proverb is verified in them, The dog hath returned to his own vomit; and the sow which was washed to its wallowing in the mire.