2 Kongebok 2
1 Den gongen Herren tok Elia upp til himmelen i ein storm, skulde Elia og Elisa på utferd frå Gilgal.
BAWIPA ni Elijah heh bongparui hoi kalvan lah tawm hanlah ao toung dawkvah, Elijah teh Elisha hoi Gilgal hoi a cei roi.
2 Elia sagde med Elisa: «Ver du her! Herren hev sendt meg til Betel.» Men Elisa svara: «So sant Herren liver, og so sant du liver, eg skil ikkje lag med deg.» So for dei ned til Betel.
Elijah ni, Elisha koevah pahren lahoi hi la awm loe. Bangdawk tet pawiteh, BAWIPA ni Bethel vah pou cei hanelah na patoun atipouh. Hatei Elisha ni BAWIPA hoi na hringnae a hring e patetlah kaawm mahoeh ati teh Bethel lah a ceicathuk roi.
3 Profetsveinarne i Betel møtte Elisa: «Veit du det, » sagde dei, «at i dag tek Herren husbonden din ifrå deg?» «Ja, eg veit det, » svara han; «de tarv ikkje nemna det.»
Bethel kaawm e profet capanaw Elisha koe a tho awh teh, sahnin vah BAWIPA ni na bawipa hah na la pouh han tie na panue maw telah a pacei awh. Oe ka panue doeh, duem awm awh atipouh.
4 Elia sagde med honom: «Elisa, ver du her! Herren hev sendt meg til Jeriko.» Men han svara: «So sant Herren liver, og so sant du liver, eg skil ikkje lag med deg.» So kom dei til Jeriko.
Elijah ni, Elisha koe pahren lahoi hi la awmh. BAWIPA ni Jeriko kho pou ceitakhai hanelah na patoun atipouh. Hatei BAWIPA a hring e hoi nang na hring e patetlah kaawm mahoeh ati teh Jeriko vah pou a cei roi.
5 Profetsveinarne i Jeriko gjekk fram til Elisa: «Veit du det, » sagde dei, «at i dag tek Herren husbonden din ifrå deg?» «Ja, vel veit eg det, » svara han; «det tarv ikkje nemna det.»
Jeriko kaawm e profet capanaw teh Elisha koe a cei teh, sahnin vah BAWIPA ni na bawipa he na la pouh han toe tie na panue maw atipouh awh. Oe ka panue bokheiyah duem awm awh telah a pathung.
6 Elia sagde med honom: «Ver du her! Herren hev sendt meg til Jordan.» Men han svara: «So sant Herren liver, og so sant du liver, eg skil ikkje lag med deg.» So gjekk dei båe tvo.
Elijah ni pahren lahoi hi ma la awm lawih. BAWIPA ni Jordan pou cei hanelah, na patoun telah atipouh. BAWIPA hoi nang na hring e patetlah kaawm mahoeh atipouh teh kahni touh hoi rei a cei roi.
7 Femti av profetsveinarne fylgde, og stod eit godt stykke undan, medan dei tvo stod attmed Jordan.
Hahoi profet capanaw thung dawk hoi tami 50 touh a cei teh kahni touh hoi Jordan palang a kangdue navah, ahnimouh koe lahoi kahlathnawn a kamlang roi teh kahlathnawn lah a kangdue roi.
8 Elia tok kappa si, sveipte henne i hop og slo på vatnet. Då kløyvde det seg til båe kanter, so dei gjekk båe yver på turre botnen.
Elijah ni a hni hah a la teh, a taoung hnukkhu, tui hah a hem teh a vangvang lah a kâkapek. Hahoi ahnimouh roi teh talai kaphui dawk a cei roi.
9 Då dei var komne yver, sagde Elias med Elisa: «Kva ynskjer du eg skal gjera for deg fyrr eg vert teken ifrå deg?» Elisa sagde: «Gjev ein dubbel lut av di ånd må falla på meg!»
Palang namran lah a pha roi torei teh, Elijah ni Elisha koe kai hoi kamphei hoehnahlan vah, bangmaw na sak pouh han, het leih atipouh. Elisha ni nang ni na coe e muitha let hni touh na poe loe atipouh.
10 «Det var eit storfelt ynskje, » svara han; «men fær du sjå meg medan eg vert teken frå deg, skal du få det, elles ikkje.»
Ahni ni ka ru poung e doeh na hei, ka ru nakunghai thoseh, nang koehai kai yout la e lah ka o navah na hmawt pawiteh, na coe han. Na hmawt hoehpawiteh, na coe mahoeh atipouh.
11 Medan dei so heldt fram og talast ved, skimta det fram ei eldvogn med eldhestar og skilde deim frå einannan. Og so for Elia i stormveret upp til himmelen.
Hahoi teh cungtalah reirei pou a cei roi teh, khenhaw! hmaileng hoi hmaimarang a kamnue teh a rahak roi dawk a bo teh, a kâkapek roi. Elijah teh bongparui dawk hoi, kalvan a luen.
12 Elisa stod og såg på, og han ropa: «Far! far! du Israels vogner og riddarar!» So såg han ikkje meir til honom. Og han tok i klædi sine og reiv deim midt i tvo.
Hahoi Elisha ni a hmu teh, Apa, Apa Isarelnaw e leng hoi marangransanaw hoi kâvan e, telah a hram teh, ama teh hmawt hoeh toe. A hni hah a kuet teh kahni touh lah a phi.
13 So tok han upp kappa åt Elia, som hadde falle av honom, snudde so og gjekk ned til elvebarden ved Jordan.
Elijah koehoi e ka bawt e hni hah a la, hahoi a ban teh Jordan palang teng a kangdue.
14 Han tok kappa åt Elia, som hadde falle av honom, og slo på vatnet med dei ordi: «Kvar er no Herren, Elias Gud?» Med same han slo på vatnet, kløyvde det seg til båe kanter, og Elisa gjekk yver.
Ka bawt e Elijah e hni hah a la teh, tui a hem nah, BAWIPA, Elijah Cathut teh nâmaw ao telah ati. Hahoi tui bout a hem torei teh avangvanglah a kâkapek teh Elisha teh namran lah a takhang.
15 Då profetsveinarne frå Jeriko såg dette langt undan, sagde dei: «Elias ånd kviler yver Elisa.» Dei kom imot honom og lagde seg å gruve for honom.
Jeriko kho e profet capanaw ni Elisha a hmu awh toteh, Elijah e muitha Elisha koe ao toe telah ati awh. Ahni kâhmo hanlah a cei awh teh talai dawkvah a tabo awh.
16 So sagde dei med honom: «Millom tenarane dine finn du femti sterke karar; lat deim ganga ut og leita etter herren din! Kann henda hev Herrens Ande lyft honom upp og slept honom på eitkvart fjellet eller i einkvar dalen.» Han svara: «De skal ingen senda ut.»
Ahnimouh ni ama koe khenhaw! na sannaw ni, athakaawme tami 50 touh ni na okhai han, pahren lahoi na bawipa tawng sak hanlah kamthaw sak. BAWIPA e a Muitha ni a luenkhai e patetlah mon dawk na ou, hoeh pawiteh tanghling dawk na ou bout a pabo yawkaw han doeh ati awh. Elisha ni apihai patoun hanh leih atipouh.
17 Men dei naudbad honom so lenge at han vart leid av det: «Send deim ut då!» sagde han. Dei sende ut femti mann, og dei leita i tri dagar, men fann honom ikkje.
Hatei, ahnimouh ni kayatho totouh a kâhei awh toteh, ti boum teh patoun lawih atipouh. Hat torei teh tami 50 touh a patoun awh. Hnin thum touh thung a tawng awh hat ei hmawt awh hoeh toe.
18 Då dei kom att til honom - han heldt seg endå i Jeriko - so sagde han til deim: «Det var det eg sagde med dykk, at de skulde ikkje ganga ut.»
Jeriko kho ao navah, ahnimouh bout a tho torei teh ahnimouh koevah, cet hanh awh ka ti nahoehmaw atipouh.
19 Byfolki og sagde til Elisa: «Denne byen ligg lageleg til, som du herre ser. Men vatnet er vondt, og landet lid av fosterskot.»
Hote khonaw ni, Elisha koevah khenhaw! hete kho heh bawipa ni na hmu e patetlah phuneppoung e doeh. Hateiteh tui hawihoeh dawkvah camo koung a ro atipouh awh.
20 Han svara deim: «Gjev meg ei ny skål, og legg salt i henne!» Dei so gjorde.
Ahni ni tuium katha e na poe awh palawi theng awh ati pouh teh, a poe awh.
21 Gjekk han so ut til uppkoma og kasta saltet nedi med dei ordi: «So segjer Herren: «Eg gjer dette vatnet friskt, so det aldri meir skal valda daude og fosterskot.»»
Tuiphuek koe a cei teh, hote hah a thung vah a phuen pouh teh BAWIPA ni hettelah a dei. Hete tui teh ka thoung sak toe. Atu hoi teh duenae hoi camo rawknae awm hoeh toe.
22 Og vatnet vart friskt, og er det den dag i dag, soleis som Elisa hadde sagt.
Elisha ni a dei e patetlah atu totouh tui teh a thoung.
23 Derifrå drog han upp til Betel. På vegen dit upp, kom nokre smågutar ut or byen og tok til å hæda honom og kalla honom: «Upp med deg, du snaudskalle! Upp med deg, du snaudskalle!»
Hahoi teh Bethel lah a takhang. Hote lam a cei awh navah, nawsainaw a tho awh. Koe a panuikhai awh teh, lû luengpalueng e cet takhang haw. Lû luengpalueng e cet takhang haw atipouh awh.
24 Han såg seg ikring. Og då han vart var deim, lyste han våbøn yver deim i Herrens namn. Tvo binnor kom då ut or skogen og reiv sund tvo og fyrti av borni.
A kamlang sin teh, ahnimanaw a hmu toteh BAWIPA min lahoi thoe a bo. Kahrawngum hoi tavom manu ka hni touh a tâco teh, ahnimouh koe e camo 42 touh a kei pouh.
25 Derifrå gjekk han til Karmelfjellet, og derifrå attende til Samaria.
Hahoi teh Karmel mon lah a cei awh teh Samaria kho vah a ban awh.
