2 Kongebok 16

1 I det syttande styringsåret åt Pekah Remaljason vart Ahaz Jotamsson konge i Juda.

Rǝmaliyaning oƣli Pikaⱨning on yǝttinqi yilida, Yotamning oƣli Aⱨaz Yǝⱨudaƣa padixaⱨ boldi.

2 Tjuge år gamall var Ahaz då han vart konge, og sekstan år rådde han i Jerusalem. Han gjorde ikkje det som rett var for Herren, hans Gud, som David, far hans.

Aⱨaz padixaⱨ bolƣanda yigirmǝ yaxⱪa kirgǝn bolup, Yerusalemda on altǝ yil sǝltǝnǝt ⱪilƣanidi. U atisi Dawut ⱪilƣandǝk ǝmǝs, ǝksiqǝ Pǝrwǝrdigarning nǝziridǝ durus bolƣanni ⱪilmidi.

3 Han gjekk i fotefari til Israels-kongarne, ja, han vigde jamvel son sin i elden, likt med dei avstyggjelege skikkarne hjå dei folki Herren hadde rudt ut for Israels-sønerne.

U Israilning padixaⱨlirining yolida mangatti, ⱨǝtta Pǝrwǝrdigar Israilning aldidin ⱨǝydǝp qiⱪarƣan ǝllǝrning yirginqlik gunaⱨliriƣa ǝgixip, ɵz oƣlini ottin ɵtküzüp kɵydürdi.

4 Han ofra slagtoffer, brende røykjelse på haugarne og på bakkarne, og under kvart grønt tre.

U «yuⱪiri jaylar»da, dɵnglǝrdǝ wǝ ⱨǝrbir kɵk dǝrǝhlǝrning astida ⱪurbanliⱪ ⱪilip, küjǝ kɵydürǝtti.

5 På den tid drog syrarkongen Resin og Israels-kongen Pekah Remaljason upp og vilde hertaka Jerusalem. Dei kringsette Ahaz, men vann ikkje taka byen.

Xu waⱪitta Suriyǝning padixaⱨi Rǝzin bilǝn Israilning padixaⱨi, Rǝmaliyaning oƣli Pikaⱨ Yerusalemƣa ⱨujum ⱪilip, [padixaⱨ] Aⱨazni muⱨasirigǝ elip ⱪorxiwalƣini bilǝn, lekin uni mǝƣlup ⱪilalmidi.

6 Samstundes vann syrarkongen Resin Elat attende til Syria. Då han hadde kasta Juda-folki ut or Elat, kom syrarfolk kom og busette seg der, og der bur dei den dag i dag.

Axu waⱪitta Suriyǝning padixaⱨi Rǝzin Elat xǝⱨirini Suriyǝgǝ ⱪayturuwaldi wǝ xu yǝrdǝ turuwatⱪan Yǝⱨudalarni ⱨǝydiwǝtti. Andin Suriylǝr kelip u yǝrdǝ olturaⱪlaxti; ular bügüngiqǝ xu yǝrdǝ turmaⱪta.

7 Ahaz sende bod til assyrarkongen Tiglat-Pileser med dei ordi: «Eg er din træl og din son. Kom upp, og frels meg frå syrarkongen og Israels-kongen, som hev teke på meg!»

Aⱨaz Asuriyǝning padixaⱨi Tiglat-Pilǝsǝrgǝ ǝlqilǝrni ǝwǝtip: Mǝn silining ⱪulliri, silining oƣulliri bolimǝn; manga ⱨujum ⱪiliwatⱪan Suriyǝning padixaⱨining ⱪolidin wǝ Israilning padixaⱨining ⱪolidin ⱪutⱪuzuxⱪa qiⱪⱪayla, dedi.

8 Ahaz tok det sylvet og gullet som fanst i Herrens hus og skattkammeret i kongsgarden og sende det til gåva åt assyrarkongen.

Xuni eytip Aⱨaz Pǝrwǝrdigarning ɵyi wǝ padixaⱨning ordisidiki hǝzinilǝrdiki kümüx bilǝn altunni sowƣa ⱪilip, Asuriyǝning padixaⱨiƣa ǝwǝtti.

9 Assyrarkongen lydde honom, og assyrarkongen drog upp mot Damaskus, hertok byen og førde folket burt til Kir; og Resin slo han i hel.

Asuriyǝning padixaⱨi uning tǝlipigǝ ⱪoxuldi; xuning bilǝn Asuriyǝning padixaⱨi Dǝmǝxⱪⱪǝ ⱨujum ⱪilip uni ixƣal ⱪildi; uningdiki aⱨalini tutⱪun ⱪilip Kir xǝⱨirigǝ elip bardi wǝ Rǝzinni ɵltürdi.

10 Kong Ahaz for til Damaskus til møtes med assyrarkongen Tiglat-Pileser. Då han fekk sjå altaret i Damaskus, sende kong Ahaz bilæte av altaret og eit fullkome mynster av det til presten Uria.

Aⱨaz padixaⱨ ǝmdi Asuriyǝning padixaⱨi Tiglat-Pilǝsǝr bilǝn kɵrüxkili Dǝmǝxⱪⱪǝ bardi wǝ xundaⱪla Dǝmǝxⱪtiki ⱪurbangaⱨni kɵrdi. Andin Aⱨaz padixaⱨ xu ⱪurbangaⱨning rǝsimini, uning barliⱪ yasilix tǝpsilatlirining layiⱨisini sizip, uni Uriya kaⱨinƣa yǝtküzdi.

11 Og presten Uria bygde altaret; heilt etter den fyreskrift kong Ahaz hadde sendt frå Damaskus, soleis gjorde presten Uria det ferdigt, til dess kong Ahaz kom heim.

Xuning bilǝn Uriya kaⱨin Aⱨaz padixaⱨ Dǝmǝxⱪtin ǝwǝtkǝn barliⱪ tǝpsilatlar boyiqǝ bir ⱪurbangaⱨ yasidi. Aⱨaz padixaⱨ Dǝmǝxⱪtin yenip kǝlmǝstǝ, Uriya kaⱨin uni xundaⱪ tǝyyar ⱪilƣanidi.

12 Då kongen kom heim frå Damaskus og fekk sjå altaret, gjekk han innåt, steig upp på det,

Padixaⱨ Dǝmǝxⱪtin yenip kelip, ⱪurbangaⱨni kɵrüp, ⱪurbangaⱨⱪa berip, uning üstigǝ ⱪurbanliⱪ sundi;

13 brende brennofferet og grjonofferet sitt, helte ut drykkofferet sitt og skvette blodet av takkofferi sine på altaret.

u ⱪurbangaⱨning üstigǝ kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ wǝ axliⱪ ⱨǝdiyǝsini kɵydürüp, «xarab ⱨǝdiyǝ»sini tɵküp, «inaⱪliⱪ ⱪurbanliⱪi»ning ⱪenini qaqti.

14 Men koparaltaret som stod framfor Herrens åsyn, flutte han frå staden sin framfyre huset, millom Herrens hus og det nye altaret, og sette det på nordsida av dette altaret.

Xundaⱪ ⱪilip u Pǝrwǝrdigarning ⱨuzurining aldidiki mis ⱪurbangaⱨni elip uni Pǝrwǝrdigarning ɵyi bilǝn ɵzining ⱪurbangaⱨining otturisidin ɵtküzüp, ɵz ⱪurbangaⱨining ximal tǝripigǝ ⱪoydurdi.

15 Kong Ahaz baud presten Uria: «På storaltaret skal du brenna brennofferet um morgonen og grjonofferet um kvelden, kongens brennoffer og grjonoffer, og brennofferet for heile landslyden og grjonofferet deira og drykkofferet deira; alt blod av brennoffer og alt blod av slagtoffer skal du hella ut der. Kva eg vil gjera med koparaltaret, skal eg tenkja næmare etter.»

Aⱨaz padixaⱨ Uriya kaⱨinƣa buyruⱪ ⱪilip: Muxu qong ⱪurbangaⱨ üstigǝ ǝtigǝnlik kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪ bilǝn kǝqlik axliⱪ ⱨǝdiyǝsini, padixaⱨning kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪi bilǝn axliⱪ ⱨǝdiyǝsini, ⱨǝmmǝ yurtning pütün hǝlⱪining kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪi, axliⱪ ⱨǝdiyǝ wǝ xarab ⱨǝdiyǝlirini kɵydürüp sunisǝn. Kɵydürmǝ ⱪurbanliⱪlarning barliⱪ ⱪanliri wǝ baxⱪa ⱪurbanliⱪlarning barliⱪ ⱪanlirini uxbu ⱪurbanliⱪning üstigǝ tɵkisǝn. Mis ⱪurbangaⱨ bolsa mening yol sorixim üqün bolsun, dedi.

16 Presten Uria gjorde plent som kong Ahaz baud.

Xuning bilǝn Uriya kaⱨin Aⱨaz padixaⱨ buyruƣanning ⱨǝmmisini ada ⱪildi.

17 Kong Ahaz braut laus listerne på fotstykki og tok baljorne ned derifrå; havet lyfte han ned frå koparuksarne som stod under, og sette det på eit steingolv.

Aⱨaz padixaⱨ das tǝgliklirigǝ bekitilgǝn tahtaylarni kesip ajritip, daslarni tǝglikliridin eliwǝtti; u mis «dengiz»ni tegidiki mis uylarning üstidin kɵtürüp elip, uni tax tahtayliⱪ bir mǝydanƣa ⱪoydurdi.

18 Kviledags-svalgangen som dei hadde bygt i huset, og den ytre konge-inngangen lagde han inn i Herrens hus for assyrarkongen skuld.

U Asuriyǝ padixaⱨini razi ⱪilix üqün Pǝrwǝrdigarning ɵyigǝ tutixidiƣan «Xabat künidiki aywanliⱪ yol» bilǝn padixaⱨ taxⱪiridin kiridiƣan yolni etiwǝtti.

19 Det som elles er å fortelja um Ahaz, det han gjorde, det er uppskrive i krønikeboki åt Juda-kongarne.

Aⱨazning baxⱪa ixliri ⱨǝm ⱪilƣanlirining ⱨǝmmisi «Yǝⱨuda padixaⱨlirining tarih-tǝzkiriliri» degǝn kitabta pütülgǝn ǝmǝsmidi?

20 Ahaz lagde seg til kvile hjå federne sine og vart gravlagd hjå federne sine i Davidsbyen. Og Hizkia, son hans, vart konge i staden hans.

Aⱨaz ɵz ata-bowiliri arisida uhlidi; u ata-bowilirining arisida «Dawutning xǝⱨiri»dǝ dǝpnǝ ⱪilindi; oƣli Ⱨǝzǝkiya ornida padixaⱨ boldi.