2 Kongebok 16

1 I det syttande styringsåret åt Pekah Remaljason vart Ahaz Jotamsson konge i Juda.

Niorotse nifehe t’i Ahkaze ana’ Iotame mpanjaka’ Iehodà amy taom-paha-folo-fito’ ambi’ i Pekà ana’ i Remaliày.

2 Tjuge år gamall var Ahaz då han vart konge, og sekstan år rådde han i Jerusalem. Han gjorde ikkje det som rett var for Herren, hans Gud, som David, far hans.

Roapolo taoñe ty Ahkaze t’ie niorotse nifehe, le nifeleke folo taoñe eneñ’ amby e Ierosalaime ao; f’ie tsy nanahake i Davide rae’e mpanao ty hiti’e am-pihaino’ Iehovà Andrianañahare’e.

3 Han gjekk i fotefari til Israels-kongarne, ja, han vigde jamvel son sin i elden, likt med dei avstyggjelege skikkarne hjå dei folki Herren hadde rudt ut for Israels-sønerne.

Te mone nañavelo an-tsata o mpanjaka’ Israeleo, mbore nampisorohe’e añ’afo i ana-dahi’ey, ami’ty haloloa’ o kilakila ondaty nandroaha’ Iehovà aolo’ o ana’ Israeleoo.

4 Han ofra slagtoffer, brende røykjelse på haugarne og på bakkarne, og under kvart grønt tre.

Nanao soroñe naho nañenga amo toets’ aboo re, naho amo haboañeo, le ambane’ ze atao hatae mandrevake iaby.

5 På den tid drog syrarkongen Resin og Israels-kongen Pekah Remaljason upp og vilde hertaka Jerusalem. Dei kringsette Ahaz, men vann ikkje taka byen.

Nionjomb’e Ierosalaime mb’eo amy zao t’i Retsine mpanjaka’ i Arame, naho i Pekà ana’ i Remalià mpanjaka’ Israele hialy; le narikatohe’ iareo t’i Ahkaze f’ie tsy nahagioke.

6 Samstundes vann syrarkongen Resin Elat attende til Syria. Då han hadde kasta Juda-folki ut or Elat, kom syrarfolk kom og busette seg der, og der bur dei den dag i dag.

Nampoli’ i Retsine amy Arame henane zay t’i Elate, le rinoa’e boak’ Elate ao o nte-Iehodao naho nivo­trake Elate o nte-Edomeo vaho nimo­neñe ao pak’ androany.

7 Ahaz sende bod til assyrarkongen Tiglat-Pileser med dei ordi: «Eg er din træl og din son. Kom upp, og frels meg frå syrarkongen og Israels-kongen, som hev teke på meg!»

Aa le nañitrike ìrak’ amy Tiglate-pilesere mpanjaka’ i Asore re, nanao ty hoe; Mpitoro’o naho ana’o iraho, mionjona mb’ etoa naho rombaho am-pitam-panjaka’ i Ara­me vaho am-pitam-panjaka’ Israele, ie fa nitroatse amako.

8 Ahaz tok det sylvet og gullet som fanst i Herrens hus og skattkammeret i kongsgarden og sende det til gåva åt assyrarkongen.

Aa le rinambe’ i Ahkaze ty volafoty naho ty volamena nizoeñe añ’ anjomba’ Iehovà naho am-pañajam-bara añ’ anjombam-panjaka ao le nampi­sangitrife’e ho ravoravo amy mpanjaka’ i Asorey añe.

9 Assyrarkongen lydde honom, og assyrarkongen drog upp mot Damaskus, hertok byen og førde folket burt til Kir; og Resin slo han i hel.

Nañaoñe aze ty mpanjaka’ i Asore le nionjomb’e Damesèke mb’eo ty mpanjaka’ i Asore nitavañe naho nendese’e an-drohy mb’e Kire mb’eo ondati’eo vaho zinevo’e t’i Retsine.

10 Kong Ahaz for til Damaskus til møtes med assyrarkongen Tiglat-Pileser. Då han fekk sjå altaret i Damaskus, sende kong Ahaz bilæte av altaret og eit fullkome mynster av det til presten Uria.

Nimb’e Damesèke mb’eo t’i Ahkaze hifampigaoñe amy Tiglate-pilesere mpanjaka’ i Asore, le niisa’e ty kitrely e Damesèk’ ao; le nampihitrife’ i Ahkaze mpanjaka amy Oriià mpisoroñe ty sare’ i kitreliy, naho ty vinta’e—ty fitseneañe aze iaby.

11 Og presten Uria bygde altaret; heilt etter den fyreskrift kong Ahaz hadde sendt frå Damaskus, soleis gjorde presten Uria det ferdigt, til dess kong Ahaz kom heim.

Aa le niranjie’ i Oriià i kitreliy; i nañitrifa’ i Ahkaze mpanjaka ama’e boake Damesèk’ añe ty nitsenea’ i Oriià mpisoroñe aze, vaho nimpoly boake Damesèke t’i Ahkaze mpanjaka.

12 Då kongen kom heim frå Damaskus og fekk sjå altaret, gjekk han innåt, steig upp på det,

Aa ie pok’ eo boake Damesèke i mpanjakay, nizoe’ i mpanjakay i kitreliy; le nitotok’ amy kitreliy i mpanjakay vaho nañenga ama’e;

13 brende brennofferet og grjonofferet sitt, helte ut drykkofferet sitt og skvette blodet av takkofferi sine på altaret.

nemboha’e i engan-koroa’ey, naho i engan-tsatrin’ arofo’ey, naho nadoa’e eo i enga ranoy, vaho nafitse’e amy kitreliy ty lio’ o engam-panintsiñañeo.

14 Men koparaltaret som stod framfor Herrens åsyn, flutte han frå staden sin framfyre huset, millom Herrens hus og det nye altaret, og sette det på nordsida av dette altaret.

Le navi’e boak’ aolo’ i anjom­bay i kitrely torisike añatrefa’ Iehovày, ie boak’ añivo’ i kitreli’ey naho i an­jomba’ Iehovày, vaho napo’e avara’ i kitreli’ey eo.

15 Kong Ahaz baud presten Uria: «På storaltaret skal du brenna brennofferet um morgonen og grjonofferet um kvelden, kongens brennoffer og grjonoffer, og brennofferet for heile landslyden og grjonofferet deira og drykkofferet deira; alt blod av brennoffer og alt blod av slagtoffer skal du hella ut der. Kva eg vil gjera med koparaltaret, skal eg tenkja næmare etter.»

Linili’ i Ahkaze mpanjaka t’i Oriià mpisoroñe, ami’ty hoe: Amy kitrely jabajabay ty isoroñañe maraindraiñe naho i enga-mahakama harivay naho i fisoroña’ i mpanjakaiy naho i enga-mahakama’ey naho o fonga fisoroña’ ondati’ i taneio naho o enga mahakama’ iareoo naho o enga-rano’ iareoo, le afi­tsezo ama’e iaby ty lio’ o soroñañe iabio naho ty lio’ ze hene engaeñe; fe ho ahy hañontaneako i kitrely torisikey.

16 Presten Uria gjorde plent som kong Ahaz baud.

Aa le nanoe’ i Oriià mpisoroñe iaby ty nandi­lia’ i Ahkaze mpanjaka aze.

17 Kong Ahaz braut laus listerne på fotstykki og tok baljorne ned derifrå; havet lyfte han ned frå koparuksarne som stod under, og sette det på eit steingolv.

Tsinera’ i Ahkaze mpanjaka ty lifi’ o kalesio, le nakatra’e o kovetao; le nazotso’e boak’ amo añombe-torisike ambane’eo i sajoa-beiy vaho napo’e ambone vato li­na­make eo.

18 Kviledags-svalgangen som dei hadde bygt i huset, og den ytre konge-inngangen lagde han inn i Herrens hus for assyrarkongen skuld.

Le nafaha’e amy anjomba’ Iehovày i lampalampa niranjieñe amy anjombay ho amo Sabatao naho i fimoahañe mb’ añ’ anjombam-panjaka alafe’ey, ty amy mpanjaka’ i Asorey.

19 Det som elles er å fortelja um Ahaz, det han gjorde, det er uppskrive i krønikeboki åt Juda-kongarne.

Aa naho o fitoloña’ i Ahkaze ila’e nanoe’eo, tsy fa sinokitse amy bokem-pamoliliañe o mpanjaka’ Iehodaoy hao?

20 Ahaz lagde seg til kvile hjå federne sine og vart gravlagd hjå federne sine i Davidsbyen. Og Hizkia, son hans, vart konge i staden hans.

Le nitrao-piròtse aman-droae’e t’i Ahkaze naho nalenteke aman-droae’e an-drova’ i Davide ao vaho nandim­be aze nifehe t’i Kezkià ana’e.