2 Kongebok 11
1 Då Atalja, mor åt Ahazja, fekk vita at son hennar var dåen, tok ho seg fyre å tyna heile kongsætti.
Ahaziah manu Athaliah loh a capa a duek te a sawt tih a hmuh vaengah thoo tih a ram kah tiingan boeih te a thup.
2 Men nett med same kongssønerne skulde lata livet, tok Joseba, dotter åt kong Joram, syster åt Ahazja, fekk taka i Joas Ahazjason og berga honom undan saman med fostermor hans, inn i sengkammerset, og soleis løynde dei honom for Atalja, so han ikkje vart drepen.
Tedae Manghai Joram canu, Ahaziah ngannu Jehosheba loh Ahaziah capa Joash te a loh. Te vaengah manghai ca rhoek aka ngawn rhoek kah dueknah khui lamloh anih te a huen. Te phoeiah anih te Athaliah mikhmuh lamloh cakhoem imkhui kah baiphaih dongah a thuh dongah duek pawh.
3 So var han hjå henne i Herrens hus, burtgøymd, i seks år, medan Atalja styrde landet.
Anih taengla BOEIPA im ah kum rhuk a thuh vaengah Athaliah lohkhohmuen a manghai thil.
4 I det sjuande året sende Jojada bod og henta hovudsmennerne for livvakti og førde deim inn til seg i Herrens hus. Og han hadde gjort ein avtale med deim og teke deim i eid der i Herrens hus, synte han deim kongssonen.
A kum rhih dongah Jehoiada a tah. Te vaengah yakhat mangpa rhoek te pumoepnah ham neh imtawt hamla hlang yakhat a khuen. Amih te BOEIPA im ah amah taengla a khuen tih amih neh paipi a saii. Te phoeiah amih te BOEIPA im ah a toemngam tih manghai capa te amih a tueng.
5 So baud han deim: «Høyr no korleis de skal fara åt: Den eine tridjepart av dykk som tek vakthaldet på kviledagen, skal halda vakt i kongsgarden,
Te phoeiah amih te a uen tih, “He ol bangla saii uh. Nangmih Sabbath kah aka pawk rhoek te hlop thum ah hlop at loh manghai im kah tuemkoi te ngaithuen saeh.
6 den andre tridjeparten i Sur-porten, tridje tridjeparten i porten bak drabantarne; de skal greida vakti til vern åt huset.
Hlop thum ah hlop at te Sur vongka ah, hlop thum ah hlop at te a hnukah kah vongka ah tawt uh saeh lamtah im kah a kuek te tloetloep ngaithuen uh.
7 Båe dei hine vaktskifti, alle dei av dykk som skulde verta avløyste frå vakt på kviledagen, dei skal halda vakt um kongen i Herrens hus;
Nangmih Sabbath kah aka pawk boeih khuiah hlop nit loh BOEIPA im kah a kuek te manghai yueng la ngaithuen uh saeh.
8 de skal gjera manngard rundt ikring kongen, kvar mann med våpn i hand! kjem nokon innpå rekkjorne, so hogg honom ned! Soleis skal de vera med kongen både når han gjeng ut, og når han gjeng inn.»
Manghai kaepvai ah hlang loh a kut dongkah a tubael neh vael uh lamtah rhongpai taengla aka pawk tah duek saeh. Manghai a kun vaengah khaw a vuenva vaengah anih taengah om uh,” a ti nah.
9 Hovudsmennerne gjorde alt soleis som presten Jojada baud; kvar og ein tok sine folk, både dei som skulde taka ved vakti um kviledagen og dei som skulde ganga frå um kviledagen; dei kom til presten Jojada,
A cungkuem dongah khosoih Jehoiada kah a uen bangla yakhat kah mangpa yakhat loh a saii. Te dongah Sabbath aka paan hlang loh Sabbath aka paan taengah tah amah kah hlang rhoek te a khuen uh tih khosoih Jehoiada taengla pawk uh.
10 og presten gav hovudsmennerne dei spjoti og dei skjoldarne som kong David hadde ått, og som var i Herrens hus.
Te vaengah khosoih loh yakhat kah mangpa, yakhat rhoek taengah BOEIPA im ah manghai David hut la aka om caai neh photling te a paek.
11 Livvakti tok post, kvar med våpn i hand, frå sudsida av huset til nordsida av huset, til altaret, og derifrå til huset att, i manngard kring kongen.
Te dongah hlang aka tawt rhoek te a kut dongkah a kubael neh im kaep bantang lamloh im kaep kah banvoei hil, hmueihtuk taeng neh im taengkah manghai taengah pin pai uh.
12 So leidde han kongssonen ut og sette på honom kruna og gav honom lovi. Dei tok honom til konge og salva honom, klappa i henderne og ropa: «Live kongen!»
Te vaengah manghai capa te a khuen tih anih te rhuisam neh olphong te a tloeng thil. Anih te a manghai sak tih a koelh vaengah tah kut a paeng uh tih, “Manghai tah hing pai saeh,” a ti uh.
13 Då Atalja høyrde ropet frå livvakti og folket, gjekk ho til Herrens hus, der folket stod.
Pilnam aka tawt ol te Athaliah loh a yaak daengah BOEIPA im kah pilnam taengla pawk.
14 Der fekk ho då sjå kongen standa på den høge tramen, som skikken var, og hovudsmennerne og lurblåsarane attmed kongen, og alt landsens folk som fegnast og bles i lur. Då reiv Atalja sund klædi sine og ropa: «Samansverjing, samansverjing!»
A sawt vaengah a khosing vanbangla manghai te tung taengah tarha ana pai coeng. Mangpa rhoek neh olueng rhoek khaw manghai taengah pai tih khohmuen pilnam boeih khaw a kohoe uh. Olueng te a ueng vaengah tah Athaliah loh a himbai te a phen tih, “Lairhui ni, lairhui ni,” tila pang.
15 Presten Jojada baud hovudsmennerne, herførarne: «Leid henne ut millom rekkjorne!» sagde han til deim, «og er so nokon fylgjer etter henne, so hogg honom ned!» Presten vilde ikkje ho skulde verta drepi i Herrens hus.
Te vaengah khosoih Jehoiada loh caem aka puei yakhat mangpa yakhat te a uen tih amih te, “Khosoih loh, 'BOEIPA im ah duek boel saeh,’ a ti coeng dongah anih te im lamloh rhongpai kah la khuen uh lamtah a hnukkah aka bang khaw cunghang neh duek saeh,” a ti nah.
16 Dei tok henne då og førde henne inn i kongsgarden gjenom hesteporten; og der let ho livet.
Anih te kut a hlah thil tih manghai im kah marhang khuirhai longpuei a pha vaengah pahoi duek.
17 Jojada gjorde den pakti millom Herren og kongen og folket, at dei skulde vera Herrens folk. Ogso millom kongen og folket gjorde han semja.
Jehoiada loh BOEIPA laklo neh manghai laklo ah khaw pilnam laklo ah khaw paipi a saii. BOEIPA kah pilnam la om sak ham te manghai laklo neh pilnam laklo ah a saii.
18 Alt landsens folk gjekk so av stad burt til Ba’als-huset og reiv det ned, og altari hans og bilæti krasa dei i mol og mask. Mattan, Ba’als-presten, drap dei framfor altari. So sette Jojada vaktmenner ved Herrens hus.
Khohmuen pilnam boeih te Baal im a paan uh tih a hmueihtuk te a palet uh. A muei te khaw phaeng a neet uh. Baal khosoih Mattan te khaw hmueihtuk hmai ah a ngawn uh tih khosoih loh BOEIPA im dongah cawhkung te a khueh.
19 Deretter tok han med seg hovudsmennerne og livvakti og alt landsens folk, og dei førde kongen frå Herrens hus inn i kongsgarden gjenom livvakt-porten. Han sette seg på kongsstolen,
Te phoeiah yakhat mangpa rhoek neh pumoepnah te khaw, imtawt rhoek neh khohmuen pilnam boeih te khaw a khuen. Manghai te BOEIPA im lamloh a suntlak puei uh tih manghai im kah imtawt vongka longpuei la pawk. Te phoeiah manghai te ngolkhoel dongah ngol.
20 og alt folket fegnast; og byen kom til ro. Men Atalja hadde dei hogge i hel i kongsgarden.
Te vaengah khohmuen pilnam boeih a kohoe tih khopuei khaw mong coeng. Tedae Athaliah tah manghai im kah manghai cunghang neh a duek sakuh.
21 Sju år gamall var Joas då han vart konge.
Jehoash he kum rhih a lo ca vaengah manghai coeng.
