2 Korintierne 9

1 For å skriva til dykk um hjelpi til dei heilage, det treng eg ikkje,

പവിത്രലോകാനാമ് ഉപകാരാർഥകസേവാമധി യുഷ്മാൻ പ്രതി മമ ലിഖനം നിഷ്പ്രയോജനം|

2 for eg kjenner dykkar viljuge hug, som eg rosar dykk for hjå makedonarane, med di eg segjer: «Akaia var ferdigt alt frå i fjor; » og ihugen dykkar tilskunda dei mange.

യത ആഖായാദേശസ്ഥാ ലോകാ ഗതവർഷമ് ആരഭ്യ തത്കാര്യ്യ ഉദ്യതാഃ സന്തീതി വാക്യേനാഹം മാകിദനീയലോകാനാം സമീപേ യുഷ്മാകം യാമ് ഇച്ഛുകതാമധി ശ്ലാഘേ താമ് അവഗതോഽസ്മി യുഷ്മാകം തസ്മാദ് ഉത്സാഹാച്ചാപരേഷാം ബഹൂനാമ് ഉദ്യോഗോ ജാതഃ|

3 Men eg sender brørne, so ikkje vår ros yver dykk skal verta til inkjes i dette stykke, men at de, som eg sagde, skal vera ferdige,

കിഞ്ചൈതസ്മിൻ യുഷ്മാൻ അധ്യസ്മാകം ശ്ലാഘാ യദ് അതഥ്യാ ന ഭവേത് യൂയഞ്ച മമ വാക്യാനുസാരാദ് യദ് ഉദ്യതാസ്തിഷ്ഠേത തദർഥമേവ തേ ഭ്രാതരോ മയാ പ്രേഷിതാഃ|

4 so me - um eg ikkje skal segja de sjølve - ikkje skal få skam av denne tiltru, um det kjem makedonarar med meg og finn dykk uferdige.

യസ്മാത് മയാ സാർദ്ധം കൈശ്ചിത് മാകിദനീയഭ്രാതൃഭിരാഗത്യ യൂയമനുദ്യതാ ഇതി യദി ദൃശ്യതേ തർഹി തസ്മാദ് ദൃഢവിശ്വാസാദ് യുഷ്മാകം ലജ്ജാ ജനിഷ്യത ഇത്യസ്മാഭി ർന വക്തവ്യം കിന്ത്വസ്മാകമേവ ലജ്ജാ ജനിഷ്യതേ|

5 Difor fann eg det naudsynlegt å telja brørne til å ganga i fyrevegen til dykk og fyreåt tilskipa gåva dykkar som fyrr var lova, so at ho kann vera ferdig som ei velsigning og ikkje som ei karg gåva.

അതഃ പ്രാക് പ്രതിജ്ഞാതം യുഷ്മാകം ദാനം യത് സഞ്ചിതം ഭവേത് തച്ച യദ് ഗ്രാഹകതായാഃ ഫലമ് അഭൂത്വാ ദാനശീലതായാ ഏവ ഫലം ഭവേത് തദർഥം മമാഗ്രേ ഗമനായ തത്സഞ്ചയനായ ച താൻ ഭ്രാതൃൻ ആദേഷ്ടുമഹം പ്രയോജനമ് അമന്യേ|

6 Men det segjer eg: Den som sparleg sår, skal og sparleg hausta; og den som sår med velsigningar, skal og hausta med velsigningar.

അപരമപി വ്യാഹരാമി കേനചിത് ക്ഷുദ്രഭാവേന ബീജേഷൂപ്തേഷു സ്വൽപാനി ശസ്യാനി കർത്തിഷ്യന്തേ, കിഞ്ച കേനചിദ് ബഹുദഭവേന ബീജേഷൂപ്തേഷു ബഹൂനി ശസ്യാനി കർത്തിഷ്യന്തേ|

7 Kvar gjeve som han set seg fyre i hjarta, ikkje med sut eller av tvang! For Gud elskar ein glad gjevar.

ഏകൈകേന സ്വമനസി യഥാ നിശ്ചീയതേ തഥൈവ ദീയതാം കേനാപി കാതരേണ ഭീതേന വാ ന ദീയതാം യത ഈശ്വരോ ഹൃഷ്ടമാനസേ ദാതരി പ്രീയതേ|

8 Og Gud er megtig til å gjeva dykk all nåde i rikt mål, so de i alle ting alltid kann hava all nøgd og vera rike til all god gjerning,

അപരമ് ഈശ്വരോ യുഷ്മാൻ പ്രതി സർവ്വവിധം ബഹുപ്രദം പ്രസാദം പ്രകാശയിതുമ് അർഹതി തേന യൂയം സർവ്വവിഷയേ യഥേഷ്ടം പ്രാപ്യ സർവ്വേണ സത്കർമ്മണാ ബഹുഫലവന്തോ ഭവിഷ്യഥ|

9 som skrive stend: «Han strøydde ut, han gav dei fatige, hans rettferd vert verande i all æva.» (aiōn g165)

ഏതസ്മിൻ ലിഖിതമാസ്തേ, യഥാ, വ്യയതേ സ ജനോ രായം ദുർഗതേഭ്യോ ദദാതി ച| നിത്യസ്ഥായീ ച തദ്ധർമ്മഃ (aiōn g165)

10 Og han som gjev såmannen såkorn og brød til å eta, han skal og gjeva dykk sæde og gjera det rikelegt og gjeva vokster til frukterne av dykkar rettferd,

ബീജം ഭേജനീയമ് അന്നഞ്ച വപ്ത്രേ യേന വിശ്രാണ്യതേ സ യുഷ്മഭ്യമ് അപി ബീജം വിശ്രാണ്യ ബഹുലീകരിഷ്യതി യുഷ്മാകം ധർമ്മഫലാനി വർദ്ധയിഷ്യതി ച|

11 med di de i alt vert rike til all einfald kjærleik, som ved oss verkar takk til Gud.

തേന സർവ്വവിഷയേ സധനീഭൂതൈ ര്യുഷ്മാഭിഃ സർവ്വവിഷയേ ദാനശീലതായാം പ്രകാശിതായാമ് അസ്മാഭിരീശ്വരസ്യ ധന്യവാദഃ സാധയിഷ്യതേ|

12 For tenesta med denne hjelp utfyller ikkje berre det som vantar hjå dei heilage, men ber og rik frukt med takk til Gud ifrå mange,

ഏതയോപകാരസേവയാ പവിത്രലോകാനാമ് അർഥാഭാവസ്യ പ്രതീകാരോ ജായത ഇതി കേവലം നഹി കിന്ത്വീശ്ചരസ്യ ധന്യവാദോഽപി ബാഹുല്യേനോത്പാദ്യതേ|

13 då dei ved det sannrøynde hjartelag som denne hjelp syner, må prisa Gud for dykkar lydnad til å sanna Kristi evangelium, og for den einfalde truskapen i samfundet med deim og med alle,

യത ഏതസ്മാദ് ഉപകാരകരണാദ് യുഷ്മാകം പരീക്ഷിതത്വം ബുദ്ധ്വാ ബഹുഭിഃ ഖ്രീഷ്ടസുസംവാദാങ്ഗീകരണേ യുഷ്മാകമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിത്വാത് തദ്ഭാഗിത്വേ ച താൻ അപരാംശ്ച പ്രതി യുഷ്മാകം ദാതൃത്വാദ് ഈശ്വരസ്യ ധന്യവാദഃ കാരിഷ്യതേ,

14 med di dei og i bøn for dykk lengtar etter dykk for den Guds nåde som er so ovrik yver dykk.

യുഷ്മദർഥം പ്രാർഥനാം കൃത്വാ ച യുഷ്മാസ്വീശ്വരസ്യ ഗരിഷ്ഠാനുഗ്രഹാദ് യുഷ്മാസു തൈഃ പ്രേമ കാരിഷ്യതേ|

15 Gud vere takk for si usegjelege gåva!

അപരമ് ഈശ്വരസ്യാനിർവ്വചനീയദാനാത് സ ധന്യോ ഭൂയാത്|