< 2 Korintierne 9 >

1 For å skriva til dykk um hjelpi til dei heilage, det treng eg ikkje,
Judah khawa Pamhnama Khyang he naw aning jah kbi lawa mawng hin ka yuk vai am hlü ve.
2 for eg kjenner dykkar viljuge hug, som eg rosar dykk for hjå makedonarane, med di eg segjer: «Akaia var ferdigt alt frå i fjor; » og ihugen dykkar tilskunda dei mange.
Jah kpüi vai nami tängki ti ka ksinga phäha Maketawnih khyang hea veia ning jah awhcah na veng. “Akaijah khawa awmki jumeiki he ta tuhkum üngka ami jah kpüikpak vaia ngtün pängki he ni” tia ka pyen. Nami jah kpüikpak hlü naw jah thawhlet sak ve.
3 Men eg sender brørne, so ikkje vår ros yver dykk skal verta til inkjes i dette stykke, men at de, som eg sagde, skal vera ferdige,
Cunsepi, acuna ka ning jah awhcahnak, amdanga am akya lawnak vaia bena he ka jah tüiki, acun cun ka pyena mäiha ngcüngcei u lü nami na awm vaia kyaki.
4 so me - um eg ikkje skal segja de sjølve - ikkje skal få skam av denne tiltru, um det kjem makedonarar med meg og finn dykk uferdige.
Am acunüng Maketawnih khaw üngka khyang he naw na läk law hnga u lü, am ngcüngcei u lü nami ve ning jah hmu law se, keimi (nangmi ä ka tiki) kami ning jah üppangei naki ihlawka kami ngkehkhyakei khai he ni.
5 Difor fann eg det naudsynlegt å telja brørne til å ganga i fyrevegen til dykk og fyreåt tilskipa gåva dykkar som fyrr var lova, so at ho kann vera ferdig som ei velsigning og ikkje som ei karg gåva.
Acunakyase, jumeiki he nami veia ana law ma u lü, petmsawt vaia ngthumkhän nami mkhän päng cen nami na ngpängnak vaia, ning jah nghuina kdaw khaia ka ngaihki ni, acun cun amthuia kthäha kba am kya lü, mlung yängnak am petmsawta ngpäng lü ana awmnak vaia kyaki.
6 Men det segjer eg: Den som sparleg sår, skal og sparleg hausta; og den som sår med velsigningar, skal og hausta med velsigningar.
Cunsepi, acuna mawngma üng hin hin sümei ua, mci apica sawki naw apica at be khai, akdäm sawki naw akdäm at be khai.
7 Kvar gjeve som han set seg fyre i hjarta, ikkje med sut eller av tvang! For Gud elskar ein glad gjevar.
Upi kpameinak am am pe lü, am pet üng am daw khai tia ngainak am pi ä pe lü, a mlunga yängnak am pe se; Pamhnam naw mlung yängnak am peki mhläkphya naki.
8 Og Gud er megtig til å gjeva dykk all nåde i rikt mål, so de i alle ting alltid kann hava all nøgd og vera rike til all god gjerning,
Acunüng Pamhnam naw a bäkhäknak naküt nami khana kbe theiki; acunüng, nangmi naw ahmäi üng khäk ve tia am awmkia, khutbi kdaw binak naküt üng nami ve khai.
9 som skrive stend: «Han strøydde ut, han gav dei fatige, hans rettferd vert verande i all æva.» (aiōn g165)
“Ani naw hlükaweiki he üng jah peki, ania m'yeneinak angläta awmki” tia cangcim naw pyenki. (aiōn g165)
10 Og han som gjev såmannen såkorn og brød til å eta, han skal og gjeva dykk sæde og gjera det rikelegt og gjeva vokster til frukterne av dykkar rettferd,
Mciksaw üng mci la ei vai buh pekia Pamhnam kung naw, nami hlüa mci cun pi ning jah pe lü dämduhsak se khawjaha nami yah be khai.
11 med di de i alt vert rike til all einfald kjærleik, som ved oss verkar takk til Gud.
Angläta pet hlünaka mlung nami ta khaia Mhnam naw ning jah bawimang sak khai. Acunüng khyang he naw nami petmsawtnak yah u lü Pamhnam je na khai he.
12 For tenesta med denne hjelp utfyller ikkje berre det som vantar hjå dei heilage, men ber og rik frukt med takk til Gud ifrå mange,
Ahina ngpüinaka khutbinak naw khyang ngcim hea khuikhanak a jah kpüinak dänga am kya lü, Pamhnama bäkhäknak aktäa sangnak vaia pi kyasaki ni.
13 då dei ved det sannrøynde hjartelag som denne hjelp syner, må prisa Gud for dykkar lydnad til å sanna Kristi evangelium, og for den einfalde truskapen i samfundet med deim og med alle,
Acuna petmsawtnaka khut nami bilawh la am kpamei u lü nami jah petmsawta phäha, khyang he naw Khritawa thangkdaw üng nami sitihnak üng Pamhnam mhlünmtai khai he.
14 med di dei og i bøn for dykk lengtar etter dykk for den Guds nåde som er so ovrik yver dykk.
Nami khana Pamhnama bäkhäknak dämda khaia nami phäha ning jah ktaiyü pe u lü, aktäa ning jah ngai khai he.
15 Gud vere takk for si usegjelege gåva!
Aphuküi bäkhäknak a jah yeta phäha Pamhnam mi je na vai u.

< 2 Korintierne 9 >