2 Korintierne 9
1 For å skriva til dykk um hjelpi til dei heilage, det treng eg ikkje,
Game ni hidimar bi tsartsra a bin na anh ne bawu.
2 for eg kjenner dykkar viljuge hug, som eg rosar dykk for hjå makedonarane, med di eg segjer: «Akaia var ferdigt alt frå i fjor; » og ihugen dykkar tilskunda dei mange.
Me to marmari bi wa me gbresan ni wu ni shishi ndi bi Makidonyah. Me lah ne bawu Akaya ba riga na mlan son tu senmu nhoyu bi sanbruandi ba ri dun
3 Men eg sender brørne, so ikkje vår ros yver dykk skal verta til inkjes i dette stykke, men at de, som eg sagde, skal vera ferdige,
Me to ba ni yi emre vayi na dun grea ni yin ka he wu lheya ma, ni yi son ne whre, na wa metre duniya ti.
4 so me - um eg ikkje skal segja de sjølve - ikkje skal få skam av denne tiltru, um det kjem makedonarar med meg og finn dykk uferdige.
Idan ana nayina rin nime bi Makidoniyawa ba whume da na ye bi nahe shutina ki jin shan me na ha nikpe metra ni tu bina me khrin gabagadi ni tu bi.
5 Difor fann eg det naudsynlegt å telja brørne til å ganga i fyrevegen til dykk og fyreåt tilskipa gåva dykkar som fyrr var lova, so at ho kann vera ferdig som ei velsigning og ikkje som ei karg gåva.
Me to abi dun me tru mrevayi dun ba ye ni kafi tom ni yin shirin ne gudumawa wa bi yo iyu. wa yi ha naki ni shiri be ni matsayi bayarwa ni ti lulu ana kpe wu funkpa na
6 Men det segjer eg: Den som sparleg sår, skal og sparleg hausta; og den som sår med velsigningar, skal og hausta med velsigningar.
Intra naki whu wa wu chun fime wu chan fime wa wu chun brabra nitun lulu whu kpa lulu.
7 Kvar gjeve som han set seg fyre i hjarta, ikkje med sut eller av tvang! For Gud elskar ein glad gjevar.
Ko di anh no wa surm no di no na no di sorfunna ko ba fun ne gbegble in Rji ni so bi wa ba no ne kpamhye sar ba.
8 Og Gud er megtig til å gjeva dykk all nåde i rikt mål, so de i alle ting alltid kann hava all nøgd og vera rike til all god gjerning,
Rji ha ni gbegble yo lulu ni ko anh da no bra ko nita ani dun kpe bi so ana kon sun niyi da ribabany dun dindi wa bi ha wu.
9 som skrive stend: «Han strøydde ut, han gav dei fatige, hans rettferd vert verande i all æva.» (aiōn g165)
Na di ba nah a ga wo ma da no bin bana ha ni wu na. Ti bima ni ha tutur (aiōn g165)
10 Og han som gjev såmannen såkorn og brød til å eta, han skal og gjeva dykk sæde og gjera det rikelegt og gjeva vokster til frukterne av dykkar rettferd,
Wa a no bi wu chun ni gurasa don birin, ani no da du brabra ni yi wu bin wu chun. ani yo chan adalci ni bra.
11 med di de i alt vert rike til all einfald kjærleik, som ved oss verkar takk til Gud.
Bi he niwu babran nita no kim ni ndu ba gir ni Rji nitu mbu.
12 For tenesta med denne hjelp utfyller ikkje berre det som vantar hjå dei heilage, men ber og rik frukt med takk til Gud ifrå mange,
Tin wa hidima ni ha dinma tsatra din ribanbanya hi ndun. bi bra da gir ni Rji.
13 då dei ved det sannrøynde hjartelag som denne hjelp syner, må prisa Gud for dykkar lydnad til å sanna Kristi evangelium, og for den einfalde truskapen i samfundet med deim og med alle,
Ba tsra yin na to hidima na gber Rji ni tin biyayya ni tre hlan Almasihu. Bi gbersan Rji ta jawa no uwu bi ni bru.
14 med di dei og i bøn for dykk lengtar etter dykk for den Guds nåde som er so ovrik yver dykk.
Ba he ni umre wu toyin na bra ni yi wu ba ti wa ni tun alheri Rji ni tu bi.
15 Gud vere takk for si usegjelege gåva!
Gri ni Rji ni no ma a na kgo kgo bran
