2 Korintierne 5
1 For me veit, at um vår likams jordiske hus vert nedrive, so hev me ein bygnad av Gud, eit hus som ikkje er gjort med hender, ævelegt i himmelen. (aiōnios g166)
Tulizi kuti na nganda yesu yansi chilawu - yamwayisigwa, tulabuyaki kuliLeza. Ninganda itayakwi amaboko abantu pesi nganda itamani, ilikujulu. (aiōnios g166)
2 For ogso medan me er i dette huset, sukkar me, av di me stundar etter å verta yverklædde med vårt hus frå himmelen,
Nkambo muchilawu echi tulalila kapati, kuti tukasamikwe abukalo bwesu bwakujulu.
3 so sant me skal verta funne påklædde, ikkje nakne.
Tulabulangilila bukkalo obu nkambo na twabusama tatukoyo janika katuli azintanda.
4 For me som er i denne hytta, sukkar under byrdi, av di me ikkje vil verta avklædde, men yverklædde, so det døyelege kann verta gløypt av livet.
Kasimpe nituchili muchilawu echi tulalila kapati akulemenwa. Tatuyandi pe tukaleke kusamikwa. Pesi, tuyanda kusamikwa kuti echo chifwa chikamenegwe abuumi.
5 Men den som laga oss just til dette, er Gud, som og gav oss Anden til pant.
Watubambila echi chintu nguLeza, wakatupa muuya usalala mbuli chitondezyo cha echo chiyosika.
6 Difor er me alltid frimodige, og veit, at so lenge me er heime i likamen, er me burte frå Herren;
Aboobo amube alusyomo, kuti katuchili kumunzi mumubili, tuli kule aMwami.
7 for me ferdast i tru, men ikkje i syn.
Nkambo twenda akusyoma pepe akubona.
8 Me er då frimodige og hyggjer oss meir til å koma burt frå likamen og koma heim til Herren.
Lino tuli akusyomesesya katutali mumibili pele katuli mumunzi aMwami.
9 Difor, anten me er heime eller burte, set me vår æra i å vera honom til hugnad.
Lino twita kuti chibe chintulangilila swebo nekuba tuchiliku munzi nekuba katutali nkuko kuti mukamubotezye.
10 For me skal alle verta openberra for Kristi domstol, so kvar kann få att det som er verka ved likamen, etter det han hev gjort, anten godt eller vondt.
Mbunga toonse tuyoboneka kunembo lyachuno chalubeta chaKkilisito kwitila kuti umwi awumwi utakatambule zilengene azintu zichitwa mumubili na bubotu nekuba bubi.
11 Då me soleis kjenner otten for Herren, prøver me å vinna menneskje, men for Gud er me openberre; eg vonar og å vera openberr for dykkar samvit.
Nekuba boobo, kuziba kuyowa Mwami tukombelezya bantu. Kulabonwa kabotu mbutubede aLeza, ndilangilila kuti kulibabo kumanjezezya anu.
12 Ikkje rosar me oss sjølve atter for dykk, men me gjev dykk høve til å rosa dykk av oss, so de kann hava noko å setja imot deim som rosar seg av det dei er i det ytre og ikkje i hjarta.
Tatuli kwezya lubo kukombelezya ndinywe katuboneka katulibasyomekede pesi tunokumupa makani makani akulidunda atala andiswe, kuti mukabe ansandulo kuli babo balikankayizya atala akuboneka kwabo pesi kakutali mbukubede mumoyo.
13 For um me er frå vitet, so er det for Gud, og um me er med sans og samling, so er det for dykk.
Na tulizwide mumiyeyo yesu nkukwaLeza; pele na kuti mumiyeyo mibotu nkuyanda kwako.
14 For Kristi kjærleik tvingar oss,
Luyando lwaKkilisito lwatuchunda nkambo twakamanisya echi. Kuti muntu umwi wakafwida boonse aboobo boonse bakafwa.
15 då me hev gjort upp med oss sjølve at ein døydde for alle, difor hev dei alle døytt. Og han døydde for alle, so dei som liver, ikkje lenger skal liva for seg sjølve, men for honom som døydde og stod upp att for deim.
Wakafwida boonse kuti bapona kabatachiponeni lwabo beni pesi baponene oyo nkambo nkako wakabafwida akubusigwa.
16 Difor kjenner me heretter ikkje nokon etter kjøtet; um me og hev kjent Kristus etter kjøtet, so kjenner me honom no ikkje lenger soleis.
Ankambo kachechi kuzwa lino kaziya kunembo tatukabwene mumwi mukwinda munyam, nekuba kuti twakali muzi Kkilisito mukwinda munyama. Pesi kwalino tatuchizi.
17 Difor, um nokon er i Kristus, so er han ein ny skapning; det gamle hev forgjengest, sjå, alt hev vorte nytt!
Nkikako na umwi uli muli Kkilisito, waba chilenge chipya. Zintu zyachindi zyayinda. Bona zyaba zipya.
18 Men alt dette er av Gud, som forlikte oss med seg sjølv ved Kristus og gav oss forlikstenesta.
Ezi nzitu zyoonse zizwa kuliLez, wakatubwedezya mulinguwe lubo mukwinda muliKkilisito akutipa mulimo wakubwedezyanya.
19 For i Kristus forlikte Gud verdi med seg sjølv, so han ikkje tilreknar deim misgjerningarne deira, og hev lagt forliksordet ned i oss.
Nkokuti muli Kkilisito leza unolikubwedezyanya nyika kuli nguwe, kutesi kubala milaka ilatala ambaabo. Unokutupa makani akubweedelana.
20 So er me då sendebod i staden for Kristus, liksom Gud sjølv gav fyreteljing gjenom oss. Me bed i staden for Kristus: Lat dykk forlika med Gud!
Aboobo twakatondekwa mbuli bayimikilila baKkilisito mbuli anga Leza walikuchita kukombelezya mukwinda mulindiswe.”Twamukumbila, ankambo kwakuyanda kwaKkilisito: Amubwedelane aLeza.”
21 Den som ikkje visste av synd, hev han gjort til synd for oss, so me skal verta rettferdige for Gud i honom.
Wakamubumba oyo wakalezi chibi kuti abe chibi kulindiswe, kuti tukabe bululami bwaLeza mulinguwe, kuti abe chibi kulindiswe, kuti tukabe bululami bwaLeza mulinguwe.
