2 Korintierne 3
1 Byrjar me å gjeva oss sjølve lovord att? eller treng me då, liksom sume folk, til å hava lovords brev til dykk eller frå dykk?
ⲁ̅ⲦⲈⲚⲈⲢϨⲎⲦⲤ ⲞⲚ ⲚⲦⲀϨⲞⲚ ⲈⲢⲀⲦⲈⲚ ⲒⲈ ⲘⲎ ⲦⲈⲚⲈⲢⲬⲢⲒⲀ ⲚϨⲀⲚⲈⲠⲒⲤⲦⲞⲖⲎ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚϨⲀⲚⲔⲈⲬ ⲰⲞⲨⲚⲒ ⲈⲨⲦⲀϨⲞ ⲘⲘⲞⲚ ⲈⲢⲀⲦⲈⲚ ϨⲀⲢⲰⲦⲈⲚ ⲒⲈ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲐⲎⲚⲞⲨ.
2 De er vårt brev, innskrive i våre hjarto, kjent og lese av alle menneskje,
ⲃ̅ϪⲈ ⲞⲨⲎⲒ ⲦⲈⲚⲈⲠⲒⲤⲦⲞⲖⲎ ⲚⲐⲰⲦⲈⲚ ⲠⲈ ⲈⲤⲤϦⲎⲞⲨⲦ ϦⲈⲚⲚⲈⲚϨⲎⲦ ⲈⲨⲈⲘⲒ ⲈⲢⲞϤ ⲈⲨⲰϢ ⲘⲘⲞⲤ ⲚϪⲈⲢⲰⲘⲒ ⲚⲒⲂⲈⲚ
3 med di det er kunnigt at de er Kristi brev, tilkome ved vår tenesta, innskrive ikkje med blekk, men med den livande Guds Ande, ikkje på steintavlor, men på hjartans kjøttavlor.
ⲅ̅ⲦⲈⲦⲈⲚⲞⲨⲞⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ϪⲈ ⲚⲐⲰⲦⲈⲚ ⲞⲨⲈⲠⲒⲤⲦⲞⲖⲎ ⲚⲦⲈⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲈⲀⲨϢⲈⲘϢⲒ ⲘⲘⲞⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦⲈⲚ ⲈⲤⲤϦⲎⲞⲨⲦ ϦⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲖⲀ ⲀⲚ ⲀⲖⲖⲀ ϦⲈⲚⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲈⲦⲞⲚϦ ϦⲈⲚϨⲀⲚⲠⲖⲀⲜ ⲚⲰⲚⲒ ⲀⲚ ⲀⲖⲖⲀ ϦⲈⲚϨⲀⲚⲠⲖⲀⲜ ⲚϨⲎⲦ ⲚⲤⲀⲢⲜ.
4 Men ei slik tiltru hev me til Gud ved Kristus,
ⲇ̅ⲞⲨⲞⲚⲦⲀⲚ ⲆⲈ ⲘⲘⲀⲨ ⲚⲞⲨⲐⲰⲦ ⲚϨⲎⲦ ⲘⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ϨⲀ ⲪⲚⲞⲨϮ.
5 ikkje at me av oss sjølve duger til å tenkja ut noko som av oss sjølve, men dugleiken vår er av Gud,
ⲉ̅ⲞⲨⲬ ⲞⲦⲒ ϪⲈ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲞⲦⲈⲚ ⲘⲘⲀⲨⲀⲦⲈⲚ ⲦⲈⲦⲈⲚⲞⲒ ⲚϨⲒⲔⲀⲚⲞⲤ ⲈⲘⲈⲨⲒ ⲈⲨϨⲰⲂ ϨⲰⲤ ϪⲈ ⲈⲂⲞⲖ ⲘⲘⲞⲚ ⲀⲖⲖⲀ ⲦⲈⲚⲘⲈⲦϨⲒⲔⲀⲚⲞⲤ ⲞⲨⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲪⲚⲞⲨϮ ⲦⲈ.
6 han som og gjorde oss duglege til å vera tenarar for ei ny pakt, ikkje for bokstav, men for ande; for bokstaven slær i hel, men Anden gjer livande.
ⲋ̅ⲪⲀⲒ ⲈⲦⲀϤⲐⲢⲈⲚⲈⲢⲠⲈⲘⲠϢⲀ ⲚⲈⲢⲆⲒⲀⲔⲰⲚ ⲈϮⲆⲒⲀⲐⲎⲔⲎ ⲘⲂⲈⲢⲒ ⲚⲦⲈⲞⲨⲤϦⲀⲒ ⲀⲚ ⲀⲖⲖⲀ ⲚⲦⲈⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲠⲒⲤϦⲀⲒ ⲄⲀⲢ ϤϦⲰⲦⲈⲂ ⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀϤⲦⲀⲚϦⲞ.
7 Når då daudens tenesta, som var innhoggi med bokstavar på steinar, kom med herlegdom, so Israels-borni ikkje greidde å sjå på Mose åsyn på grunn av herlegdomen i hans åsyn, endå det var ein som kvarv burt,
ⲍ̅ⲒⲤϪⲈ ϮⲆⲒⲀⲔⲰⲚⲒⲀ ⲚⲦⲈⲪⲘⲞⲨ ϦⲈⲚϨⲀⲚⲤϦⲀⲒ ⲈⲨⲪⲰⲦϨ ϦⲈⲚϨⲀⲚⲰⲚⲒ ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ϦⲈⲚⲞⲨⲰⲞⲨ ϨⲰⲤⲦⲈ ⲚⲦⲈϢⲦⲈⲘ ⲚⲈⲚϢⲎⲢⲒ ⲘⲠⲒⲤⲖ ϢϪⲈⲘϪⲞⲘ ⲚϪⲞⲨϢⲦ ⲈϦⲞⲨⲚ ϦⲈⲚⲠϨⲞ ⲘⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲈⲐⲂⲈ ⲠⲰⲞⲨ ⲚⲦⲈⲠⲈϤϨⲞ ⲪⲎ ⲈⲐⲚⲀⲔⲰⲢϤ.
8 kor skal ikkje då Andens tenesta endå meir vera i herlegdom!
ⲏ̅ⲠⲰⲤⲰ ⲘⲀⲖⲖⲞⲚ ⲚⲦⲈϢⲦⲈⲘ ⲠϢⲈⲘϢⲒ ⲚⲦⲈⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀϢⲰⲠⲒ ϦⲈⲚⲞⲨⲰⲞⲨ.
9 For er fordømings-tenesta herlegdom, so er rettferds-tenesta endå mykje meir rik på herlegdom.
ⲑ̅ⲒⲤϪⲈ ⲄⲀⲢ ϮⲆⲒⲀⲔⲞⲚⲒⲀ ⲚⲦⲈⲠⲒϨⲒⲞⲨⲒ ⲘⲠϨⲀⲠ ⲀⲤϢⲰⲠⲒ ϦⲈⲚⲞⲨⲰⲞⲨ ⲚϨⲞⲨⲞ ⲘⲀⲖⲖⲞⲚ ⲤⲚⲀⲈⲢϨⲞⲨⲞ ⲚϪⲈϮⲆⲒⲀⲔⲞⲚⲒⲀ ⲚⲦⲈϮⲘⲈⲐⲘⲎⲒ ϦⲈⲚⲞⲨⲰⲞⲨ.
10 For endå det herlege er i dette stykke ikkje herlegt mot den ovrike herlegdomen.
ⲓ̅ⲔⲈ ⲄⲀⲢ ⲘⲠⲈϤϬⲒⲰⲞⲨ ⲚϪⲈⲪⲎ ⲈⲦⲀⲨϮ ⲰⲞⲨ ⲚⲀϤ ϦⲈⲚⲠⲀⲒⲘⲈⲢⲞⲤ ⲈⲐⲂⲈ ⲠⲒⲰⲞⲨ ⲈⲐⲞⲨⲰⲦⲈⲂ ⲚϨⲞⲨⲞ.
11 For når det burtkvervande var i herlegdom, so skal det vedvarande so mykje meir vera i herlegdom.
ⲓ̅ⲁ̅ⲒⲤϪⲈ ⲄⲀⲢ ⲠⲈⲐⲚⲀⲔⲰⲢϤ ⲀϤϢⲰⲠⲒ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲞⲨⲰⲞⲨ ⲚϨⲞⲨⲞ ⲘⲀⲖⲖⲞⲚ ⲠⲈⲦϢⲞⲠ ϦⲈⲚⲞⲨⲰⲞⲨ.
12 Sidan me då hev slik ei von, so gjeng me fram med stort frimod
ⲓ̅ⲃ̅ⲈⲞⲨⲞⲚⲦⲀⲚ ⲞⲨⲚ ⲚⲞⲨϨⲈⲖⲠⲒⲤ ⲘⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲘⲀⲢⲈⲚⲒⲢⲒ ⲚⲞⲨⲚⲒϢϮ ⲚⲞⲨⲰⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ.
13 og gjer ikkje som Moses, som lagde eit sveip yver si åsyn, so Israels-borni ikkje skulde skoda enden av det som kvarv burt.
ⲓ̅ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲀⲚ ⲘⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲈϢⲀϤⲬⲰ ⲚⲞⲨⲔⲀⲖⲨⲘⲘⲀ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲈϤϨⲞ ⲈϢⲦⲈⲘⲐⲢⲈ ⲚⲈⲚϢⲎⲢⲒ ⲘⲠⲒⲤⲖ ϢϪⲈⲘϪⲞⲘ ⲚϪⲞⲨϢⲦ ⲈⲠⲒⲰⲞⲨ ⲚⲦⲈⲠⲈϤϨⲞ ⲪⲎ ⲈⲐⲚⲀⲔⲰⲢϤ.
14 Men deira hug vart forherd; for like til denne dag ligg det same sveipet der når dei les den gamle pakti, og det vert ikkje openberra at ho vert avlyst i Kristus.
ⲓ̅ⲇ̅ⲀⲖⲖⲀ ⲀⲨⲐⲰⲘ ⲚϪⲈⲚⲞⲨⲘⲈⲨⲒ ϢⲀ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲄⲀⲢ ⲈⲪⲞⲞⲨ ⲚⲈϨⲞⲞⲨ ⲠⲒⲔⲀⲖⲨⲘⲘⲀ ⲚⲞⲨⲰⲦ ϤⲬⲎ ϨⲒϪⲈⲚ ⲠⲒⲰϢ ⲚⲦⲈϮⲆⲒⲀⲐⲎⲔⲎ ⲚⲀⲠⲀⲤ ⲚϤϬⲰⲢⲠ ⲈⲂⲞⲖ ⲀⲚ ϪⲈ ⲈϤⲚⲀⲔⲰⲢϤ ϦⲈⲚⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ.
15 Men til denne dag ligg det eit sveip yver hjarta deira når Moses vert lesen.
ⲓ̅ⲉ̅ⲀⲖⲖⲀ ϢⲀ ⲈϦⲞⲨⲚ ⲈⲪⲞⲞⲨ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲨϢⲀⲚⲰϢ ⲘⲘⲰⲨⲤⲎⲤ ⲠⲒⲔⲀⲖⲨⲘⲘⲀ ⲞⲚ ϤⲬⲎ ⲈϪⲈⲚ ⲠⲞⲨϨⲎⲦ.
16 Men når det vender um til Herren, då vert sveipet burtteke.
ⲓ̅ⲋ̅ⲈϢⲰⲠ ⲆⲈ ⲀϤϢⲀⲚⲔⲞⲦϤ ⲈⲠϬⲞⲒⲤ ϢⲀϤⲰⲖⲒ ⲘⲠⲒⲔⲀⲖⲨⲘⲘⲀ ⲘⲘⲀⲨ.
17 Men Herren er Anden; men der Herrens Ande er, der er fridom.
ⲓ̅ⲍ̅ⲠϬⲞⲒⲤ ⲆⲈ ⲠⲈ ⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲠⲒⲘⲀ ⲈⲦⲈ ⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲚⲦⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲘⲘⲞϤ ⲞⲨⲘⲈⲦⲢⲈⲘϨⲈ ⲦⲈ.
18 Men me som med usveipt åsyn ser Herrens herlegdom som i ein spegel, me vert alle umlaga til det same bilæte frå herlegdom til herlegdom, liksom av Herrens Ande.
ⲓ̅ⲏ̅ⲀⲚⲞⲚ ⲆⲈ ⲦⲎⲢⲞⲨ ϦⲈⲚⲞⲨϨⲞ ⲈϤϬⲰⲢⲠ ⲈⲂⲞⲖ ⲦⲈⲚϪⲞⲨϢⲦ ⲈⲠⲰⲞⲨ ⲘⲠϬⲞⲒⲤ ϦⲈⲚⲞⲨⲒⲀⲖ ⲈⲚϢⲒⲂϮ ⲘⲘⲞⲚ ⲚϨⲢⲎⲒ ϦⲈⲚⲦⲀⲒϨⲒⲔⲰⲚ ⲦⲀⲒϨⲒⲔⲰⲚ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲞⲨⲰⲞⲨ ⲈⲨⲰⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲔⲀⲦⲀ ⲪⲢⲎϮ ⲚⲈⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲞⲨⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲚⲦⲈⲠϬⲞⲒⲤ ⲠⲈ.
