2 Korintierne 12
1 Eg lyt rosa meg, endå det ikkje er gagnlegt, men eg kjem no til syner og openberringar av Herren.
ⲁ̅⳿Ⲉϣⲟⲩϣⲟⲩ ⲇⲉ ⳿ⲥⲉⲣⲛⲟϥⲣⲓ ⲙⲉⲛ ⲁⲛ ϯ ⲛⲁ⳿ⲓ ⲇⲉ ⳿ⲉϫⲉⲛ ϩⲁⲛⲕⲉϫⲓⲛⲛⲁⲩ ⲛⲉⲙ ϩⲁⲛϭⲱⲣⲡ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲛⲧⲉ Ⲡ⳪.
2 Eg kjenner eit menneskje i Kristus - um han var i likamen, det veit eg ikkje, eller utanfor likamen, det veit eg ikkje, Gud veit det - ein som for fjortan år sidan vart rykt inn i den tridje himmelen.
ⲃ̅ϯⲥⲱⲟⲩⲛ ⳿ⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲓ ϧⲉⲛ Ⲡⲭ̅ⲥ̅ ϧⲁϫⲉⲛ ⲓ̅ⲇ̅ ⳿ⲛⲣⲟⲙⲡⲓ ⳿ⲓⲧⲉ ϧⲉⲛ ⲥⲱⲙⲁ ⳿ⲛϯ⳿ⲉⲙⲓ ⲁⲛ ⳿ⲓⲧⲉ ⲥⲁⲃⲟⲗ ⳿ⲛⲥⲱⲙⲁ ⳿ⲛϯ⳿ⲉⲙⲓ ⲁⲛ ⲫϯ ⲡⲉⲧⲥⲱⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲁⲩϩⲉⲗⲉⲙ ⲫⲁⲓ ⳿ⲙⲡⲁⲓⲣⲏϯ ϣⲁ ϯⲙⲁϩⲅ̅ϯ ⳿ⲙⲫⲉ.
3 Og eg kjenner dette menneskjet, - um han var i likamen eller utanfor likamen, det veit eg ikkje, Gud veit det -
ⲅ̅ⲟⲩⲟϩ ϯⲥⲱⲟⲩⲛ ⳿ⲙⲡⲁⲓⲣⲱⲙⲓ ⳿ⲙⲡⲁⲓⲣⲏϯ ⳿ ⲓⲧⲉ ϧⲉⲛ ⲥⲱⲙⲁ ⳿ⲓⲧⲉ ⲥⲁⲃⲟⲗ ⳿ⲛⲥⲱⲙⲁ ϯ⳿ⲉⲙⲓ ⲁⲛ ⲫϯ ⲡⲉⲧⲥⲱⲟⲩⲛ.
4 han vart rykt inn i Paradis og høyrde usegjelege ord, som det ikkje er unnt eit menneskje å tala.
ⲇ̅ϫⲉ ⲁⲩϩⲟⲗⲙⲉϥ ⳿ⲉⲡⲓⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲥⲟⲥ ⲟⲩⲟϩ ⲁϥⲥⲱⲧⲉⲙ ⳿ⲉϩⲁⲛⲥⲁϫⲓ ⳿ⲛⲁⲧⲥⲁϫⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲟⲩ ⲛⲏ⳿ⲉⲧⲉ⳿ⲛ⳿ⲥϣⲉ ⲁⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲟⲩⲣⲱⲙⲓ ⲥⲁϫⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲟⲩ.
5 Av dette vil eg rosa meg, men av meg sjølv vil eg ikkje rosa meg, utan av mi vanmagt.
ⲉ̅ⲁⲓⲛⲁϣⲟⲩϣⲟⲩ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲫⲁⲓ ⳿ⲙⲡⲁⲓⲣⲏϯ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⲇⲉ ⳿ⲉϫⲱⲓ ⳿ⲛϯⲛⲁϣⲟⲩϣⲟⲩ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⲁⲛ ⳿ⲉⲃⲏⲗ ⳿ ⲁⲣⲏⲟⲩ ϧⲉⲛ ⲛⲓϣⲱⲛⲓ.
6 For um eg vil rosa meg, vert eg ikkje uvitug, for sanning kjem eg til å segja; men eg let det vera, so ingen skal tenkja større um meg, enn som han ser meg eller høyrer av meg.
ⲋ̅ⲁⲓϣⲁⲛⲟⲩⲱϣ ⲅⲁⲣ ⳿ⲉϣⲟⲩϣⲟⲩ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⳿ⲛϯⲛⲁϣⲱⲡⲓ ⲁⲛ ⲉⲓⲟⲓ ⳿ⲛⲁⲧϩⲏⲧ ⳿ⲑⲙⲏⲓ ⲅⲁⲣ ⲡⲉϯϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϯϯ⳿ⲁⲥⲟ ⲙⲏⲡⲱⲥ ⳿ⲛⲧⲉ ⲟⲩⲁⲓ ⲙⲉⲩ⳿ⲓ ⳿ⲉⲣⲟⲓ ⲥⲁⲃⲟⲗ ⳿ⲙⲡⲉⲧⲉϥⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲣⲟⲓ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲓⲉ ⲡⲉⲧⲉϥⲥⲱⲧⲉⲙ ⳿ⲉⲣⲟϥ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲙⲙⲟⲓ.
7 Og for at eg ikkje skal ovmoda meg av dei høge openberringar, so er det gjeve meg ein tagg i kjøtet, ein Satans engel, at han skal slå meg, so eg ikkje skal ovmoda meg.
ⲍ̅ⲛⲉⲙ ϧⲉⲛ ⳿ⲡ⳿ⲁϣⲁⲓ ⳿ⲛⲧⲉ ⲛⲓϭⲱⲣⲡ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲑⲃⲉⲫⲁⲓ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲁ⳿ϣⲧⲉⲙϭⲓⲥⲓ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⲁⲩϯ ⳿ⲛⲟⲩϣⲉⲛⲥⲉⲣⲃⲉⲛⲓ ϧⲉⲛ ⲧⲁⲥⲁⲣⲝ ⳿ⲛϫⲉ ⲟⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⳿ⲛⲧⲉ ⳿ⲡⲥⲁⲧⲁⲛⲁⲥ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉϥϯ ⲕⲉϩ ⲛⲏⲓ ϫⲉ ⳿ⲛⲛⲁϭⲓⲥⲓ ⳿ⲙⲙⲟⲓ.
8 Um denne bad eg Herren tri gonger, at han måtte vika frå meg.
ⲏ̅ⲁⲓⲧⲱⲃϩ ⳿ⲙⲠ⳪ ⳿ⲛⲅ̅ ⳿ⲛⲥⲟⲡ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲫⲁⲓ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉϥϩⲉⲛϥ ⲥⲁⲃⲟⲗ ⳿ⲙⲙⲟⲓ.
9 Og han sagde til meg: «Min nåde er nok åt deg; for mi kraft vert fullenda i vanmagt.» Helst vil eg difor rosa meg av mi vanmagt, so Kristi kraft kann bu i meg.
ⲑ̅ⲟⲩⲟϩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲏⲓ ϫⲉ ⲕⲏⲛ ⳿ⲉⲣⲟⲕ ⳿ⲉⲡⲁⲓ⳿ϩⲙⲟⲧ ⲧⲁϫⲟⲙ ⲅⲁⲣ ⲁⲥϫⲏⲕ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ϯⲙⲉⲧⲁⲥⲑⲉⲛⲏⲥ ⳿ϥⲣⲁⲛⲏⲓ ⲟⲩⲛ ⲙⲁⲗⲗⲟⲛ ⳿ⲉϣⲟⲩϣⲟⲩ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⳿ⲛ⳿ϩⲣⲏⲓ ϧⲉⲛ ⲛⲓϣⲱⲛⲓ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉ ϯϫⲟⲙ ⳿ⲛⲧⲉ Ⲡⲭ̅ⲥ̅ ϣⲱⲡⲓ ϩⲓϫⲱⲓ.
10 Difor er eg vel til mods midt i vanmagt, i valdsverk, i naud, i forfylgjing, i trengslor for Kristi skuld. For når eg er vanmegtig, då er eg sterk.
ⲓ̅ⲉⲑⲃⲉⲫⲁⲓ ϯϯⲙⲁϯ ϧⲉⲛ ϩⲁⲛϣⲱⲛⲓ ϧⲉⲛ ϩⲁⲛϣⲱϣ ϧⲉⲛ ϩⲁⲛ⳿ⲁⲛⲁⲅⲕⲏ ϧⲉⲛ ϩⲁⲛⲇⲓⲱⲅⲙⲟⲥ ϧⲉⲛ ϩⲁⲛϩⲟϫϩⲉϫ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲉⲛ Ⲡⲭ̅ⲥ̅ ⳿ⲉϣⲱⲡ ⲅⲁⲣ ⲁⲓϣⲁⲛϣⲱⲛⲓ ⲧⲟⲧⲉ ϣⲁⲓϫⲉⲙⲛⲟⲙϯ.
11 Eg hev vorte uvitug; de hev tvinga meg til det; for eg skulde havt lovord av dykk; eg var ikkje i noko mindre mann enn dei ovstore apostlar, endå eg er ingen ting.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲓⲉⲣⲁⲧϩⲏⲧ ⳿ⲛⲑⲱⲧⲉⲛ ⲁⲧⲉⲧⲉⲛⲉⲣⲁⲛⲁⲅⲕⲁⲍⲓⲛ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⳿ⲁⲛⲟⲕ ⲅⲁⲣ ⲛⲁⲥ⳿ⲙ⳿ⲡϣⲁ ⲛⲏⲓ ⲡⲉ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲛⲧⲉⲧⲉⲛⲉⲣⲥⲩⲛⲓⲥⲧⲁⲛⲓⲛ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⳿ⲙⲡⲓ⳿ϭⲣⲟϩ ⲅⲁⲣ ⳿ⲛ⳿ϩⲗⲓ ⳿ⲉϩⲟⲧⲉ ⲛⲓⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲉⲑⲟⲩ⳿ⲟⲧⲉⲃ ⲓⲥϫⲉ ⲙⲉⲛ ⳿ⲁⲛⲟⲕ ⳿ϩⲗⲓ ⲁⲛ.
12 Ein apostels teikn vart gjorde hjå dykk i alt tolmod, med teikn og under og kraftige verk.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲓⲙⲏⲓⲛⲓ ⳿ⲛⲧⲉ ϯⲙⲉⲧⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲁⲩⲉⲣϩⲱⲃ ϧⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲛ⳿ϩⲣⲏⲓ ϧⲉⲛ ϩⲩⲡⲟⲙⲟⲛⲏ ⲛⲓⲃⲉⲛ ϧⲉⲛ ϩⲁⲛⲙⲏⲓⲛⲓ ⲛⲉⲙ ϩⲁⲛ⳿ϣⲫⲏⲣⲓ ⲛⲉⲙ ϩⲁⲛϫⲟⲙ.
13 For kva er det som de vart haldne ringare i enn dei andre kyrkjelydar, utan at eg sjølv ikkje var dykk til tyngsla? tilgjev meg denne uretten!
ⲓ̅ⲅ̅ⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲡⲉⲧ⳿ⲁⲣⲉⲧⲉⲛ⳿ϭⲣⲟϩ ⳿ⲉⲣⲟϥ ⲡⲁⲣⲁ ⳿ⲡⲥⲉⲡⲓ ⳿ⲛⲛⲓⲉⲕ⳿ⲕⲗⲏⲥⲓⲁ ⳿ⲉⲃⲏⲗ ϫⲉ ⳿ⲁⲛⲟⲕ ⳿ⲙⲡⲓ⳿ϩⲣⲟϣ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⲭⲁ ⲡⲁⲓϭⲓ⳿ⲛϫⲟⲛⲥ ⲛⲏⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗ.
14 Sjå, tridje gongen er eg buen til å koma til dykk og skal ikkje vera dykk til tyngsla. For eg søkjer ikkje dykkar gods, men dykk sjølve; for borni skal ikkje sanka skattar til foreldri, men foreldri til borni.
ⲓ̅ⲇ̅ⲫⲁⲓ ⳿ⲫⲙⲁϩⲅ̅ ⳿ⲛⲥⲟⲡ ⲡⲉ ⲉⲓⲥⲟⲃϯ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ⳿ⲉ⳿ⲓ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲛⲛⲁ⳿ϩⲣⲟϣ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⲛⲁⲓⲕⲱϯ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⳿ⲛⲥⲁ ⲛⲉⲧⲉⲛⲟⲩⲧⲉⲛ ⲁⲗⲗⲁ ⳿ⲛⲥⲁ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲥⲉⲙ⳿ⲡϣⲁ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⳿ⲛⲧⲉ ⲛⲓϣⲏⲣⲓ ϩⲓⲟⲩ⳿ⲓ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲛⲛⲓⲓⲟϯ ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲓⲓⲟϯ ⳿ⲛⲛⲓϣⲏⲣⲓ.
15 Men eg vil gjerne ofra, ja, verta ofra for sjælerne dykkar, um eg enn vert mindre elska di meir eg elskar dykk.
ⲓ̅ⲉ̅⳿ⲁⲛⲟⲕ ⲇⲉ ϯϯⲙⲁϯ ⳿ⲉϭⲟ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲉⲣϩⲟⲩ⳿ⲟ ϭⲟ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲛⲉⲧⲉⲛⲯⲩⲭⲏ ⲓⲥϫⲉ ϯⲙⲉⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲛϩⲟⲩ⳿ⲟ ⲥⲉⲙⲉⲓ ⳿ⲙⲙⲟⲓ ϩⲱ ⳿ⲛⲟⲩⲕⲟⲩϫⲓ.
16 Men lat so vera at eg ikkje var dykk til tyngsla, men kann henda eg var svikfull og tok dykk med list?
ⲓ̅ⲋ̅ⲉⲥⲧⲱ ⲇⲉ ⳿ⲁⲛⲟⲕ ⳿ⲙⲡⲓⲟⲩⲁϩⲃⲁⲣⲟⲥ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲓⲟⲓ ⳿ⲙⲡⲁⲛⲟⲩⲣⲅⲟⲥ ⲁⲓϭⲓ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲛⲟⲩ⳿ⲭⲣⲟϥ.
17 Søkte eg vel vinning av dykk ved nokon av deim som eg sende til dykk?
ⲓ̅ⲍ̅ⲙⲏ ⳿ ⲁⲧⲉⲧⲉⲛⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲟⲩⲁⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϧⲉⲛ ⲛⲏ ⳿ⲉⲧⲁⲓⲟⲩⲟⲣⲡⲟⲩ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲉⲁⲓϭⲓ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲛϫⲟⲛⲥ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲟⲧϥ.
18 Eg talde Titus til og sende med honom bror vår. Hev Titus søkt vinning av dykk? For me ikkje fram i den same ånd? ikkje i dei same fotfar?
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲓϯϩⲟ ⳿ⲉⲧⲓⲧⲟⲥ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲓⲟⲩⲱⲣⲡ ⳿ⲙⲡⲓⲕⲉⲥⲟⲛ ⲛⲉⲙⲁϥ ⲙⲏⲧⲓ ⲁϥϭⲓ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲛϫⲟⲛⲥ ⳿ⲛϫⲉ ⲧⲓⲧⲟⲥ ⲙⲏ ⲉⲧⲁⲛⲙⲟϣⲓ ⲁⲛ ϧⲉⲛ ⲡⲁⲓⲡⲛ̅ⲁ̅ ⳿ⲛⲟⲩⲱⲧ ⲙⲏ ⲛⲁⲓⲧⲁⲧⲥⲓ ⲁⲛ ⲛⲉ.
19 Longe hev de tenkt at det er for dykk me forsvarar oss. Nei, det er for Guds åsyn me talar i Kristus. Men alt til dykkar uppbyggjing, mine kjære!
ⲓ̅ⲑ̅ⲕⲉϫⲉⲙ ⲧⲉⲧⲉⲛⲙⲉⲩ⳿ⲓ ϫⲉ ⲧⲉⲛⲉⲣⲁⲡⲟⲗⲟⲅⲓⲥⲑⲉ ⲛⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲙⲡⲉ⳿ⲙⲑⲟ ⳿ⲙⲫϯ ⲧⲉⲛⲥⲁϫⲓ ϧⲉⲛ Ⲡⲭ̅ⲥ̅ ϩⲱⲃ ⲇⲉ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⲛⲁⲙⲉⲛⲣⲁϯ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲛⲉⲧⲉⲛⲕⲱⲧ.
20 For eg ottast for, at når eg kjem, skal eg ikkje finna dykk slike som eg vil, og at eg skal verta funnen av dykk slik som de ikkje vil - at der skal vera kiv, ovund, vreide, stridssykja, baktale, drøsor, ovmod, utstyr,
ⲕ̅ϯⲉⲣϩⲟϯ ⲇⲉ ⲙⲏⲡⲱⲥ ⲁⲓϣⲁⲛ⳿ⲓ ⳿ⲛⲧⲁϫⲉⲙ ⲑⲏⲛⲟⲩ ⳿ⲙ⳿ⲫⲣⲏϯ ⳿ⲉⲧⲉ⳿ⲛϯⲟⲩⲱϣ ⲁⲛ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ⳿ⲛⲧⲉⲧⲉⲛϫⲉⲙⲧ ⳿ⲙ⳿ⲫⲣⲏϯ ⳿ ⲉⲧⲉⲧⲉⲛⲟⲩⲱϣ ⲁⲛ ⲙⲏⲡⲱⲥ ⳿ⲉⲟⲩⲟⲛ ⳿ϣ⳿ϭⲛⲏⲛ ⲓⲉ ⲭⲟϩ ⲓⲉ ϫⲱⲛⲧ ⲓⲉ ϣⲉⲣϣⲓ ⲓⲉ ⲕⲁⲧⲁⲗⲁⲗⲓⲁ ⲓⲉ ⲭⲁⲥⲕⲉⲥ ⲓⲉ ⳿ϣⲑⲟⲣⲧⲉⲣ ⲓⲉ ϭⲓⲥⲓⲛϩⲏⲧ.
21 at når eg kjem, skal min Gud atter audmykja meg hjå dykk, og eg skal syrgja yver mange av deim som fyrr synda og ikkje hev umvendt seg frå den ureinskap og lauslivnad og used som dei dreiv.
ⲕ̅ⲁ̅ⲙⲏⲡⲱⲥ ⲟⲛ ⲁⲓϣⲁⲛ⳿ⲓ ϩⲁⲣⲱⲧⲉⲛ ⳿ⲛⲧⲉϥⲑⲉⲃⲓⲟⲓ ⳿ⲛϫⲉ ⲡⲁⲛⲟⲩϯ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲛⲧⲁⲉⲣϩⲏⲃⲓ ⳿ⲉⲟⲩⲙⲏϣ ⳿ⲛⲧⲉ ⲛⲏ⳿ⲉⲧⲁⲩⲉⲣⲛⲟⲃⲓ ⲓⲥϫⲉⲛ ϣⲟⲣⲡ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲙⲡⲟⲩⲉⲣⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲛ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲏⲓ ⳿ⲉϫⲉⲛ ⲡⲓϭⲱϧⲉⲙ ⲛⲉⲙ ϯⲡⲟⲣⲛⲓ⳿ⲁ ⲛⲉⲙ ⲡⲓⲥⲱϥ ⳿ⲉⲧⲁⲩⲁⲓϥ.
