2 Krønikebok 33
1 Tolv år gamall var Manasse då han vart konge, og fem og femti år styrde han i Jerusalem.
Manasseh teh siangpahrang a tawk nah kum 12 touh a pha teh, Jerusalem vah kum 35 touh a bawi.
2 Han gjorde det som vondt var i Herrens augo, etter den avstyggjelege seden hjå dei folki som Herren hadde rudt ut for Israels-borni.
Hahoi, BAWIPA mithmu vah hawihoehnae, Isarelnaw e hmalah BAWIPA ni a pâlei e naw ni a sak e panuettho e hno hah a sak.
3 Han bygde upp att offerhaugarne som Hizkia, far hans, hadde rive ned, og sette upp altari for Ba’als-gudarne og gjorde Astarte-bilæte og kasta seg ned for og tente heile himmelheren.
Bangkongtetpawiteh, a na pa Hezekiah ni raphoe e hmuenrasang hah bout a pathoup, Baal hanelah thuengnae a sak. Thingmeikaphawknaw kalvan kaawm e naw hai a bawk awh teh thaw a tawk pouh awh.
4 Og han bygde altar i Herrens hus, endå Herren hadde sagt: «I Jerusalem skal namnet mitt vera æveleg.»
Jerusalem vah ka min yungyoe ao han, BAWIPA ni a dei e hmuen BAWIPA im dawk khoungroe hah a sak.
5 Og han bygde altar for heile himmelheren i båe tuni kring Herrens hus.
BAWIPA e im thongma kahni touh dawk kalvan kaawm e naw pueng hanelah thuengnae a sak.
6 Han vigde sønerne sine i elden i Hinnomssons-dalen og for med spådom og trolldom og runing og fekk seg tinga folk til å mana draugar og spåvette; han gjorde mykje som vondt var i Herrens augo og harma honom.
Amae capa hah Hinnom yawn dawk hmaisawi thuengnae lah a sak. Kahraikawnae hoi ânnae hah a hno teh, khueyuenaw, hmauinaw haiyah kâ a poe. BAWIPA lungkhuek sak nahanlah a hmaitung vah yonnae a sak.
7 Og avgudsbilætet som han hadde gjort, sette han upp i Guds hus, som Gud hadde sagt um til David og Salomo, son hans: «Til dette huset og til Jerusalem, som eg hev valt ut millom alle Israels ætter, vil eg festa namnet mitt i all æva.
Cathut ni Devit hoi a capa Solomon koe, hete im Jerusalem kho Isarel miphunnaw thung hoi ka rawi e naw koe ka min teh yungyoe hoi ka o sak han.
8 Og eg vil ikkje meir lata Israel fara burt ifrå det landet som eg etla åt federne dykkar, berre dei agtar på å halda alt det som eg hev bode deim, etter heile lovi og bodi og rettarne som dei fekk ved Moses.»
Kaie kâlawknaw hoi kâpoelawknaw pueng, phunglamnaw hoi tarawi hane naw, Mosi hno lahoi kâpoe e naw hah na tarawi pawiteh, mintoenaw koe ka poe tangcoung e ram thung hoi Isarelnaw e khok teh ka cetsak mahoeh, telah a dei e, Cathut e im dawkvah ama ni sak e meikaphawk hah a ta.
9 Men Manasse førde Juda og Jerusalems-buarne til å stella seg verre enn dei folki som Herren hadde øydt ut for Israels-borni.
Manasseh ni JUdah taminaw hoi Jerusalem e taminaw hah yonnae a sak sak. Hat toteh, BAWIPA ni Isarelnaw e hmalah a raphoe e miphunnaw hlak yonnae hoe kapap lah a sak awh.
10 Då tala Herren til Manasse og folket hans, men dei agta ikkje på det.
BAWIPA ni Manasseh hoi a taminaw koevah, Lawk ouk a dei ei, banglahai ngai awh hoeh.
11 So let Herren herførarne åt assyrarkongen koma yver deim, og dei fanga Manasse med krokar, lagde honom i koparlekkjor og førde honom til Babel.
Hatdawkvah, BAWIPA ni Assiria ransa kahrawikungnaw a patoun teh, Manasseh hah pâkhing um a man awh teh, sumbawtarui hoi a pâkhi awh teh, Babilon lah a hrawi awh.
12 Men då han var i naud, bad han Herren, sin Gud, um nåde, og han audmykte seg djupt for fedreguden sin.
Puenghoi kângairu lah ao toteh, BAWIPA hah a tawng teh, mintoenaw e Cathut hmalah puenghoi a kârahnoum.
13 Og då han bad til honom, let han seg blidka og høyrde bøni hans og førde honom attende til Jerusalem til kongedømet hans. Då kom Manasse i hug at Herren er Gud.
A ratoumnae teh, BAWIPA ni a thai pouh teh, Jerusalem kho amae uknaeram lah bout a hrawi. Hahoi Manasseh ni Jehovah teh Cathut doeh tie hah a panue.
14 Sidan bygde han ein ytre mur for Davidsstaden vestanfor Gihon i dalen og burt imot Fiskeporten, so han gjekk ikring Ofel; og gjorde honom svært høg. I alle borgbyarne i Juda sette han herførarar.
Hahoi teh Devit khopui alawilae Gihon kanîloumlae ayawn koe tanga longkha kâennae totouh rapan a sak. Ophel rapan teh rasang poung lah a sak. Judah kho rapan katawnnaw koe tarankahawi e kahrawikungnaw a hruek.
15 Han førde burt dei framande gudarne og avgudsbilætet ifrå Herrens hus og alle dei altari som han hadde bygt på det berget der Herrens hus stod og i Jerusalem, og han kasta deim utanfor byen.
Hahoi BAWIPA im dawk kaawm e ramlouk e cathutnaw hoi meikaphawknaw pueng hah a takhoe. BAWIPA e im rahim hoi Jerusalem e thuengnae a sak e naw pueng hah kho alawilah he a tâkhawng.
16 Derimot reiste upp att Herrens altar, og han ofra takkoffer og lovoffer på det; og han baud Juda at dei skulde tena Herren, Israels Gud.
Hahoi BAWIPA hanlah thuengnae khoungroe a sak teh, roum thuengnae hoi lunghawilawkdeinae a sak teh, Judahnaw hah Isarelnaw e BAWIPA Cathut e thaw tawk hanelah kâ a poe.
17 Men folket heldt ved med å ofra på offerhaugarne, men einast til Herren, deira Gud.
Taminaw teh hmuen rasang poung koe thuengnae a sak awh eiteh, amamae BAWIPA Cathut koe doeh a sak awh.
18 Det som elles er å fortelja um Manasse, um bøni hans til sin Gud og ordi åt dei sjåarane som tala til honom i namnet åt Herren, Israels Gud, det er uppskrive i krønikeboki åt Israels-kongarne.
Manasseh tawksaknae thung dawk hoi kaawm rae naw, Cathut koevah a ratoumnae hoi Isarel BAWIPA Cathut min lahoi profet ni ahni koevah lawk a dei e dawkvah, khenhaw. Isarel siangpahrangnaw e lairui cauk dawk thut lah ao nahoehmaw.
19 Og um bøni hans, og korleis han vart bønhøyrd, og heile syndi og utruskapen hans og dei staderne der han bygde upp offerhaugar og sette upp Astarte-stolparne og avgudsbilæti fyrr han audmykte seg, det er uppskrive i krønikeboki åt Hozai.
A ratoumnae hoi Cathut ni a lungmanae kong hoi a kârahnoum hoehnahlan yonnae pueng hoi hmuenrasang a sak teh, thingmeikaphawk a sak e naw pueng, khenhaw! Hozai cauk dawk thut lah ao.
20 Og Manasse lagde seg til kvile hjå federne sine, og dei gravlagde honom ved huset hans, og Amon, son hans, vart konge i staden hans.
Hahoi Manasseh teh a mintoenaw koe a i teh, ama im vah a pakawp. Hahoi a capa Ammon ni a yueng lah a uk.
21 Tvo og tjuge år gamall var Amon då han vart konge, og tvo år styrde han i Jerusalem.
Ammon siangpahrang a tawk nah 22 touh a pha teh, Jerusalem vah kum 2 touh a bawi.
22 Han gjorde det som vondt var i Herrens augo, liksom Manasse, far hans; og han ofra til alle dei bilæti som Manasse, far hans, hadde gjort, og han tente deim.
A na pa Manasseh ni a sak e patetlah BAWIPA e hmaitung hawihoehnae a sak. A na pa Manasseh ni a sak e meikaphawknaw koevah, Ammon ni thuengnae a sak teh, thaw a tawk pouh.
23 Han audmykte seg ikkje for Herrens åsyn, soleis som Manasse, far hans, gjorde, men han, Amon, leste på seg stor skuld.
A na pa Manasseh ni a kârahnoum e patetlah BAWIPA hmaitung kârahnoum ngai hoeh. Ammon teh hoehoe a payon.
24 Tenarane hans svor seg saman mot honom og drap honom i huset hans.
A sannaw ni a youk awh teh, ama im vah a thei awh.
25 Men landsfolket drap alle deim som hadde svore seg saman imot kong Amon, og landsfolket tok Josia, son hans, til konge i staden hans.
Hatei Ammon ka youk e taminaw teh khocanaw ni he a thei awh. Hahoi khocanaw ni a capa Josiah teh a yueng lah siangpahrang a tawk sak awh.
