2 Krønikebok 24
1 Sju år gamall var Joas då han vart konge, og fyrti år styrde han i Jerusalem. Mor hans heitte Sibja og var frå Be’erseba.
Joash teh kum sari touh a pha navah, siangpahrang a tawk. Jerusalem vah kum 40 touh a bawi. A manu e min teh Beersheba tami Zibiah doeh.
2 Joas gjorde det som rett var i Herrens augo so lenge presten Jojada livde.
Vaihma Jehoiada a hring nah thung, Joash teh BAWIPA mithmu hnokahawi a sak.
3 Jojada tok tvo konor åt honom, og han fekk søner og døtter.
Jehoiada ni a yu kahni touh a la pouh teh, ca tongpanaw hoi napuinaw a sak.
4 Sidan kom Joas på den tanken at han vilde setja i stand Herrens hus.
Hathnukkhu BAWIPA im pathoup hanelah, Joash ni a kâcai.
5 Difor stemde han saman prestarne og levitarne og sagde til deim: «Drag ut til Juda-byarne og samla i inn pengar ifrå heile Israel til å vøla på huset åt dykkar Gud, etter som det krevst år etter år. Og skunda dykk med å gjera dette!» Men levitarne skunda seg ikkje med det.
Vaihmanaw hoi Levihnaw a kaw teh, Judah ram e khonaw koe cet awh nateh, kum tangkuem Cathut im pathoup nahanelah, Isarelnaw koe tangka cawng awh. Karanglah tang kâroe awh, telah atipouh. Hatei, Levihnaw ni karanglah kâroe pouh hoeh.
6 Då kalla kongen til seg øvstepresten Jojada og sagde til honom: «Kvifor hev du ikkje sytt for at levitarne koma med den skatten frå Juda og Jerusalem som Moses, Herrens tenar, lagde på Israels-lyden til beste for kunngjeringstjeldet?
Hatdawkvah, siangpahrang ni vaihma bawi e Jehoiada a kaw teh ahni koe, bangkongmaw Levihnaw hah BAWIPA e san Mosi hoi Isarel rangpuinaw lawkpanuesaknae lukkareiim hanelah cawng e tamuk hah Judahnaw hoi Jerusalem e taminaw koe na dei pouh hoeh vaw.
7 For sønerne åt denne ugudlege Atalja, dei hev brote seg inn i Guds hus, ja, alt som var vigt til Herrens hus, hev dei bruka på Ba’als-gudarne.»
Napui kathout Athaliah e capanaw ni, Cathut im koung a raphoe awh toe. Hahoi BAWIPA im dawk e hnopai pueng hai Baal koevah a poe awh toe, telah atipouh.
8 Kongen baud difor at dei skulde laga ei kista og setja upp utanfor porten til Herrens hus.
Hatdawkvah, siangpahrang kâpoelawk patetlah thingkong buet touh a sak awh teh, BAWIPA im alawilah longkha teng a hruek awh.
9 Og det vart lyst ut i Juda og Jerusalem at dei skulde føra den skatten til Herren som Moses, Guds tenar, hadde lagt på Israels-borni i øydemarki.
Hahoi kahrawngum vah Cathut e san Mosi ni, Isarelnaw tamuk cawng hanelah a dei e hah, BAWIPA hanelah koung a thokhai nahan, Judah ram pueng hoi Jerusalem vah a pathang awh.
10 Alle hovdingarne og heile folket bar då pengarne fram med gleda, og kasta i kista til dess ho var full.
Hat navah, ukkungnaw hoi taminaw pueng teh a lunghawi awh teh, tangka teh a thokhai awh. Koung a cawng awh hoehnahlan vah, thingkong dawk ka paphnawn lah a pâseng awh toe.
11 Og når dei såg at det var mykje sylv i henne, tok levitarne kista og førde henne til det kongelege tilsynet, og då kom den kongelege skrivaren og den tilsynsmannen som øvstepresten hadde sett til, kvar gong og tømde kista; og so tok dei henne og førde hende attende på plassen sin. Soleis gjorde dei gong etter gong, og dei samla ei stor mengd med pengar.
Levihnaw ni siangpahrang kabawmkungnaw koe thingkong a thokhai awh teh, tangka moikapap ao tie a panue awh torei teh, siangpahrang e ca kathutkungnaw hoi vaihma bawi kabawmkungnaw ni, thingkong dawk e tangka a la awh hnukkhu, thingkong teh amae hmuen koe bout a hruek awh. Hottelah hnintangkuem a sak awh teh, tangka moikapap a pâtung awh.
12 So gav kongen og Jojada deim til arbeidsformennerne ved arbeidet på Herrens hus, og dei leigde steinhoggarar og timbremenner til å setja i stand Herrens hus, og jarn- og koparsmedar til å vøla på Herrens hus.
Hahoi siangpahrang Jehoiada ni BAWIPA e im dawk thaw katawkkungnaw kut dawk a poe awh. BAWIPA e im pathoup nahanelah, talung kadeinaw hoi kutsakkathoumnaw a hlai awh teh, BAWIPA e im pathoup nahanelah, sum hoi rahum kahlunthainaw hai a hlai awh.
13 Arbeidsformennerne tok fat på arbeidet, so at verket hadde framgang i deira hand, og dei bygde upp Guds hus soleis som det hadde vore planlagt, og fekk det godt i stand.
Hottelah thaw katawkkungnaw ni thapatho lahoi na tawk awh dawkvah, Cathut im teh apasueke boiboe lah a pathoup awh teh a caksak awh.
14 Då dei var ferdige med det, bar dei resten av pengarne til kongen og Jojada, og han let gjera gogner av det til Herrens hus, gogner til tenesta og offeri, og skåler og kjerald av gull og sylv. Og dei ofra brennoffer i Herrens hus stødt so lenge Jojada livde.
A cum awh torei teh kacawie tangkanaw pueng teh, siangpahrang hoi Jehoiada koe a thokhai awh. Hote tangka hoi BAWIPA e im dawk thaw tawk nahanelah, hnopai, thueng nahanelah hnopai hoi pacen, sui hoi ngun manang naw lah a sak awh. Hottelah Jehoiada a hringyung thung teh BAWIPA im dawk hmaisawi thuengnae pout laipalah pou a sak awh.
15 Men Jojada vart gamall og mett av dagar og døydde; hundrad og tretti år gamall var han då han døydde.
Hatei Jehoiada teh a matawng poung toung dawkvah a due. A due navah a kum 130 touh a pha.
16 Dei gravlagde honom i Davidsbyen hjå kongarne, for di han hadde gjort vel imot Israel og mot Gud og hans hus.
Isarelnaw thung dawk Cathut hoi a im dawk hawinae a sak kecu dawk Devit khopui dawk siangpahrangnaw koe a pakawp awh.
17 Då no Jojada var avliden, kom hovdingarne i Juda og kasta seg ned for kongen; og kongen høyrde viljugt på deim.
Jehoiada a due hnukkhu, Judah kahrawikungnaw a tho awh teh, siangpahrang koe a tabo awh. Hahoi siangpahrang ni ahnimae lawk a tarawi pouh.
18 Då gjekk dei ifrå huset åt Herren, sin fedregud, og dyrka Astarte-bilæti og dei andre avgudarne. Difor kom det vreide yver Juda og Jerusalem for denne syndi deira.
Hottelah mintoenaw e Cathut im a hnamthun takhai awh teh, thingmeikaphawk hoi meikaphawk a bawk awh. Hahoi a yon awh dawkvah, Judahnaw hoi Jerusalem lathueng lungkhueknae a pha.
19 Og han sende profetar til deim til å føra deim attende til Herren, og dei tala ålvorsamt til deim, men dei høyrde ikkje på deim.
Hatei, BAWIPA koe bout bankhai hanelah, profetnaw a patoun teh a yonae a panue sak ei, ngai awh hoeh.
20 Då tok Guds ande presten Zakarja, son åt Jojada, so han stod fram for folket og sagde til deim: «So segjer Gud: «Kvifor gjer det imot Herrens bod og slepper ifrå dykk lukka! For di de hev gjenge ifrå honom, hev han gjenge frå dykk.»»
Hahoi vaihma Jehoiada e capa Zekhariah koe Cathut e Muitha teh a pha. Ahni ni rangpuinaw koe a kangdue teh ahnimouh koe, Cathut ni hettelah a dei, bangkongmaw hawinae na hmu awh hoeh hanelah BAWIPA e kâpoelawknaw na tapoe awh. BAWIPA na pahnawt awh dawkvah, ahni ni hai nangmouh na pahnawt awh telah atipouh.
21 Då svor dei seg saman imot honom, og steina honom i fyregarden til Herrens hus etter bod frå kongen.
Hatdawkvah, ahni a taran awh teh, siangpahrang ni kâpoe e patetlah BAWIPA im kalupnae thung talung hoi koung kadout lah a dei awh.
22 For kong Joas gløymde den kjærleiken som Jojada, far hans, hadde synt imot honom, og han drap son hans. Men då han døydde, ropa han: «Herren sjå og straffe!»
Hottelah, siangpahrang Joash ni a na pa Jehoiada e lungpatawnae pouk laipalah, a capa a thei pouh. A due han toteh, BAWIPA ni a pouk vaiteh moi a pathung han doeh telah a ti.
23 Då året var ute, drog syrarheren imot honom, og dei kom til Juda og Jerusalem og øydde ut alle hovdingarne i folket og sende heile herfanget sitt til kongen i Damaskus.
Hote kum abaw navah, Siria ransanaw ni a tuk awh. Judah ram hoi Jerusalem a kâen awh teh, kahrawikungnaw pueng koung a thei awh teh, Damaskas siangpahrang koevah, lawphno pueng koung a patawn awh.
24 Endå syrarheren var fåment då han kom, so gav Herren ein ovstor her i deira vald, for di dei hadde gjenge ifrå Herren, sin fedregud, og soleis sette dei i verk domen yver Joas.
Judahnaw ni mintoenaw e BAWIPA Cathut a pahnawt kecu dawk tami moiapap eiteh, kayounca e Siria ransanaw e kut dawk BAWIPA ni a poe teh, Sirianaw ni Joash koe runae a pha sak.
25 Og då dei drog burt ifrå honom - for dei let honom etter seg i tunge lidingar - då gjorde hirdmennerne hans ei samansverjing imot honom, for di han hadde drepe sønerne åt presten Jojada, og dei drap honom på lega hans. Soleis døydde han, og dei gravlagde honom i Davidsbyen, men ikkje i kongegraverne.
Hahoi puenghoi a pataw lahunnah a ban takhai hnukkhu, amamouh letlang ni vaihma Jehoiada e thipaling kecu dawk a sannaw ni a kâcoun awh teh, ikhun dawk a i lahun nah a thei awh. Hatdawkvah, ahni teh a due. Devit khopui dawk a pakawp awh. Hatei, siangpahrangnaw e phuen koe pakawm awh hoeh.
26 Dei som svor seg saman imot honom, var Zabad, son åt ammonitkvinna Simat, og Jozabad, son åt moabitkvinna Simrit.
Ahni ka thet e tami teh Ammon napui Shimeath capa Zabad hoi Moab napui Shimrith capa Jehozabad doeh.
27 Um sønerne hans og alle profetordi imot honom og grunnleggjingi av Guds hus, det finst uppskrive i utleggjingi til kongeboki. Amasja, son hans, vart konge i staden hans.
Hottelah a capanaw e kong hoi amae kong dei e naw hoi Cathut im kahawicalah bout pathoupnae kong naw teh, khenhaw! siangpahrangnaw e kong caisaknae cauk dawk thut lah ao nahoehmaw. Hahoi, a yueng lah a capa Amaziah ni a bawi.
