< 2 Krønikebok 23 >
1 Men i det sjuande året tok Jojada mod til seg og gjorde eit samband med hundradhovdingarne Azarja Jerohamsson og Ismael Johanansson og Azarja Obedsson og Ma’aseja Adajason og Elisafat Zikrison.
Saning sarihto akoep naah, Jehoiada loe thacakhaih hoiah oh; anih mah misatuh cumvaito ukkung angraengnawk, Jehoram capa Azariah, Jehohanan capa Ishmael, Obed capa Azariah, Adaiah capa Maaseiah, Zikri capa Elishaphat cae hoi lokmaihaih to sak.
2 Dei drog ikring i Juda og samla levitarne i hop frå alle Juda-byarne og ættarhovdingarne i Israel, og so for dei til Jerusalem.
Nihcae loe Judah prae pum ah caeh o moe, vangpui kruek ih Levi acaengnawk hoi Israel acaeng lu koeknawk to amkhuengsak, nihcae loe Jerusalem ah angzoh o.
3 So gjorde heile lyden eit samband i Guds hus med kongen, og han sagde til deim: «Kongssonen der skal vera konge, soleis som Herren hev sagt um Davids søner.
Rangpui boih siangpahrang hoi nawnto Sithaw im thungah lokmaihaih to sak o. Jehoiada mah nihcae khaeah, Khenah, David ih capanawk kawng pongah Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, singpahrang capa ni siangpahrang ah om tih.
4 Og soleis skal det bera dykk åt: Den eine tridjeparten av dykk, dei prestarne og levitarne som tek vakthaldet på kviledagen, dei skal standa vakt ved dørstokkarne,
Vaihiah na sak o han ih loe, Sabbath niah toksak han kaom qaima hoi Levi acaengnawk thumto thungah, maeto mah thok to toep tih.
5 og den andre tridjeparten skal standa i kongsgarden, og den tridje i Grunnporten, men alt folket i tuni ved Herrens hus.
Thumto thungah maeto mah siangpahrang im to toep tih; kalah thumtonawk thungah maeto mah khongkha to toep tih; kalah kaminawk boih loe Angraeng ih longhmaa ah om o tih.
6 Men ingen må koma inn i Herrens hus so nær som prestarne og dei utav levitarne som gjer tenesta; dei kann ganga inn der; for dei er heilage. Men det andre folket skal halda seg etter Herrens fyresegner.
Toksah qaima hoi Levi acaengnawk khue ai ah loe, mi doeh Angraeng im thungah akun o thai mak ai; nihcae loe ciimcai o pongah, akun o thai tih; toe kalah kaminawk boih loe Angraeng mah paek ih tok to toep o tih.
7 So skal levitarne gjera manngard rundt ikring kongen, kvar mann med våpn i hand. Kvar den som kjem innåt huset, skal hoggast ned; og soleis skal de vera ikring kongen når han gjeng ut, og når han gjeng inn.»
Levi acaengnawk loe siangpahrang taengah om o tih; kami boih mah angmah angvaenghaih sumpai to sin han angaih; mi kawbaktih doeh im thungah akun kami loe hum oh; toe nangcae loe siangpahrang caehhaih ahmuen kruekah anih hnukah bang oh, tiah a naa.
8 Levitarne og alle Juda-mennerne gjorde no plent det som presten Jojada baud deim; kvar og ein tok sine folk, både deim som skulde taka ved vakti um kviledagen og deim som skulde ganga frå um kviledagen; for presten Jojada gav ikkje skifti heimlov.
To pongah Levi hoi Judah kaminawk boih loe qaima Jehoiada mah paek ih lok baktih toengah sak o; qaima Jehoiada mah tapraek ih abu to tok anghaksak ai pongah, Sabbath niah toksak han kaom kami hoi toksah ai ah kaom han koi kaminawk to angzoh o haih.
9 Og presten Jojada gav hundradhovdingarne dei spjoti og dei små skjoldarne og store skjoldarne som kong David hadde ått, og som var i Guds hus.
Im thung ih David siangpahrang ih tayaenawk, misa angvaenghaih aphawnawk to qaima Jehoiada mah lak moe, misatuh kami cumvaito ukkung angraengnawk khaeah paek.
10 Deretter stelte han upp heile folket, kvar med sitt våpn i hand, ifrå sudsida til nordsida på huset, burt til altaret og derifrå til huset att i manngard kring kongen.
Ban ah angvaenghaih sumpai sin kaminawk loe, siangpahrang taeng, hmaicam taeng hoi im banqoi bantang bangah ohsak.
11 Og dei leidde ut kongssonen, sette kruna på honom og gav honom lovi og gjorde honom til konge; og Jojada og sønerne hans salva honom og ropa: «Live kongen!»
Siangpahrang capa to angzoh o haih moe, lu ah sui lumuek to angmuek o sak; lokmaihaih caqam to paek o moe, siangpahrang ah suek o; Jehoiada hoi a capanawk mah situi to bawh o moe, siangpahrang hinglung sawk nasoe, tiah hang o.
12 Men Atalja høyrde ståket ifrå folket, som sprang og hyllte kongen, og ho gjekk av stad til folket i Herrens hus.
Kaminawk loe cawnh o, siangpahrang thapaekhaih lok Athaliah mah thaih naah, nihcae khaeah, Angraeng ih im ah caeh.
13 Og då ho såg kongen stod på tramen sin ved inngangen og hovdingarne og lurblåsarane hjå kongen, og heile landslyden som gledde seg og bles i lurarne, og songarane med speli sine, som leidde fagnadropi, då reiv Atalja sund klædi sine og ropa: «Samansverjing! samansverjing!»
A khet naah imthung akunhaih tung taengah angdoe siangpahrang to hnuk; angraengnawk hoi mongkah ueng kaminawk loe siangpahrang taengah angdoet o; prae kaminawk boih anghoe o moe, mongkahnawk to ueng o; laasah kaminawk doeh atuenpawk congca hoiah saphawhaih laanawk to sak o. To naah Athaliah mah angmah ih khukbuen to asih moe, Oep om ai kami, Oep om ai kami, tiah hangh.
14 Men presten Jojada baud hundradhovdingarne, som var hovudsmenner yver heren, at dei skulde føra henne ut millom rekkjorne og hogga ned kvar den som vilde fylgja henne. «For de må ikkje drepa henne i Herrens hus, » sagde presten.
Jehoiada mah misatuh kami cumvaito ukkung angraengnawk khaeah, Tasa bangah tacawt o haih ah, anih abomh kaminawk to sumsen hoiah hum oh; qaima mah Athaliah to Angraeng ih im thungah hum o hmah, tiah a naa.
15 Då tok dei henne og førde henne dit det Hesteporten føre inn til kongsgarden, og der drap dei henne.
Athaliah to naeh o moe, siangpahrang im caehhaih hrang khongkha phak naah, hum o.
16 Men Jojada gjorde ei pakt millom seg, heile folket og kongen, at dei skulde vera eit Herrens folk.
Jehoiada mah Angraeng ih kami ah oh hanah angmah hoi kaminawk salak, siangpahrang hoi kaminawk salakah lokmaihaih to sak.
17 Og alt folket drog til Ba’als-huset og braut det ned; altari og bilæti øydelagde dei reint, og Ba’als-presten Mattan drap dei framanfor altari.
Kaminawk boih Baal im ah caeh o, Baal im to phraek o pacoengah, anih ih hmaicamnawk hoi krangnawk doeh pakhoih pae o king; Baal ih qaima Mattan doeh hmaicam hmaa ah hum o.
18 So sette Jojada tilsyn i Herrens hus og gav det yver til dei levitiske prestarne, som David hadde tiletla Herrens hus, - til å ofra Herrens brennoffer, som det er skrive i Moselovi, med fagnad og song etter skipnad frå David.
To pacoengah Jehoiada mah Mosi ih lokpaekhaih baktih toengah, Angraeng khaeah hmai angbawnhaih to sak moe, David mah thuih ih lok baktih toengah, anghoehaih hoi laasak hanah, im toksahkung ah David mah paek ih, Levi acaeng qaimanawk ban ah a paek.
19 Og han sette dørvaktarar ved portarne til Herrens hus, so ingen skulde ganga inn i det som var urein på einkvar måten.
Ciimcai ai hmuennawk akun thai han ai ah, Angraeng im khongkha toep kaminawk doeh a suek.
20 Og han tok hundradhovdingarne og dei fornæme og dei megtigaste bland folket og heile landslyden og førde kongen ned frå Herrens hus. Og dei gjekk gjenom den øvre porten til huset åt kongen og sette kongen i kongsstolen.
Misatuh kami cumvaito ukkung angraengnawk, toksah angraengnawk, kacoehtanawk hoi prae kaminawk boih to a kawk moe, Angraeng ih im thung hoiah siangpahrang to caeh o haih; kasang khongkha hoiah siangpahrang imthung ah akun o haih moe, siangpahrang to angraeng tangkhang nuiah anghnut o sak.
21 Då gledde heile landslyden seg, og byen kom til ro; men Atalja hadde dei drepe med sverd.
Prae kaminawk boih anghoe o; Athaliah sumsen hoi hum o pacoengah loe, vangpui to amding rue boeh.