2 Krønikebok 21
1 So lagde Josafat seg til kvile hjå federne sine, og han vart gravlagd hjå federne sine i Davidsbyen. Og Joram, son hans, vart konge i staden hans.
HIAMOE iho la o Iehosapata me kona poe kupuna, a kanuia iho la me kona poe kupuna iloko o ke kulanakauhale o Davida; a nohoalii iho la o Iehorama kana keiki mahope ona.
2 Han hadde nokre brør, sønerne åt Josafat; det var Azarja og Jehiel og Zakarja og Azarja og Mikael og Sefatja, som alle var søner åt kong Josafat, Israels-kongen i Israel.
O kona mau hoahanau, na keiki a Iehosapata, oia o Azaria, a me Iehiela, a me Zekaria, a me Azaria, a me Mikaela, a me Sepatia; o keia poe a pau, oia na keiki a Iehosapata ke alii o ka Iseraela.
3 Far deira hadde gjeve deim store gåvor utav sylv, gull og kostnadting og faste byar i Juda, men kongedømet gav han til Joram, for han var den eldste.
A haawi aku la ko lakou makuakane na lakou i na makana he nui loa, i ke kala, a i ke gula, a i na mea nani hoi, a me na kulanakauhale paa i ka pa ma Iuda; aka, haawi oia i ke aupuni no Iehorama, no ka mea, oia ka hiapo.
4 Men då Joram hadde fenge under seg riket åt far sin og hadde styrkt magti si, då let han alle brørne sine drepe med sverdet, og nokre av Israels-hovdingarne ogso.
A ku iho la o Iehorama i ke aupuni o kona makuakane, imi iho la oia i mea e paa ai, a pepehi i kona poe hoahanau a pau loa me ka pahikaua, a i kekahi poe luna o ka Iseraela no hoi.
5 Tvo og tretti år gamall var Joram då han vart konge, og åtte år rådde han i Jerusalem.
He kanakolukumamalua makahiki o Iehorama i kona wa i noho alii ai, a noho alii iho ia ia i na makahiki ewalu ma Ierusalema.
6 Han gjekk på same vegarne som Israels-kongarne, og soleis som Ahabs hus hadde gjort; for han var gift med ei dotter til Ahab, og han gjorde det som vondt var i Herrens augo.
A hele ia ma ka aoao o na'lii o ka Iseraela, ma na mea a ko ka hale o Ahaba i hana'i; no ka mea, o ke kaikamahine a Ahaba oia kana wahine, a hana iho la oia ma ka hewa imua o Iehova.
7 Like vel vilde Herren ikkje tyna Davids hus for den pakti skuld som han hadde gjort med David, og etter det som han hadde lova, at det alltid skulde lysa ei lampa for honom og sønerne hans.
Aka, aole i makemake o Iehova e hoopau i ko ka hale o Davida no ka berita ana i hana'i me Davida, i kana olelo ana e haawi mai nona i kukui, a no kana poe mamo i na la a pau.
8 I hans tid reiv edomitarne seg laus ifrå Juda og kåra seg ein konge.
I kona mau la, kipi iho la ka Edoma mai ka lima aku o ka Iuda, a hoalii iho la i alii no lakou.
9 Då drog Joram ut med hovdingarne sine og alle stridsvognerne sine, og han tok ut um natti og slo edomitarne, som kringsette honom, og hovudsmennerne yver vognheren.
Alaila hele iwaho o Iehorama me kona poe luna, a me na kaa a pau me ia; a ku ae la ia iluna i ka po, a luku i ka Edoma, i ka poe i hoopuni mai ia ia a me na luna no na kaa.
10 Soleis kom Edom seg laus ifrå Juda, og er fri den dag i dag. Den gongen reiv Libna seg laus ifrå honom, for di han hadde svike Herren, sin fedregud.
Aka, noho kipi no ka Edoma mai ka lima aku o ka Iuda A hiki i keia la. Ia manawa no hoi, kipi iho la o Libena mai kona lima aku; no ka mea, ua haalele oia ia Iehova i ke Akua o kona poe kupuna.
11 Han og bygde upp offerhaugar i Judafjelli og forførde Jerusalems-buarne til utukt og Juda til fråfall.
A hana no hoi ia i na wahi kiekie ma na mauna o Iuda, a hoomoekolohe i ko Ierusalema, a kaohi i ka Iuda malaila.
12 Då kom det eit brev til honom frå profeten Elia, og der stod det: «So segjer Herren, Gud åt far din, David: «For di du ikkje hev gjenge på vegarne åt Josafat, far din, eller åt Juda-kongen Asa,
A hiki mai io na la kekahi palapala na Elia mai na ke kaula, i mai la, Penei i olelo mai ai o Iehova ke Akua o Davida o kou makua, I kou hele ole ana ma na aoao o Iehosapata kou makuakane, a me na aoao o Asa, ke alii o ka Iuda,
13 men hev gjenge på vegarne åt Israels-kongarne, og hev forført Juda og Jerusalems-buarne til utukt, sameleis som Ahabs hus forførde til det, og endå til hev drepe brørne dine, frendarne dine, som var betre enn du er sjølv,
Aka, hele oe ma ka aoao o na'liio ka Iseraela, a hoomoekolohe i ka Iuda, a me ko Ierusalema, e like me ka moe kolohe o ko ka hale o Ahaba, a ua pepehi no hoi i kou poe hoahanau, i ko ka hale o kou makuakane, ka poe i oi aku ko lakou maikai i kou;
14 so vil Herren no lata eit veldugt slag råma folket ditt, sønerne dine, konorne dine og alt det som du eig.
Aia hoi, e hahau o Iehova me ka hahau nui i kou poe kanaka, a me kau poe keiki, a me kau poe wahine, a me kau mau mea a pau loa.
15 Og sjølv skal du få ein fæl sjukdom i innvolarne dine, so at um år og dag skal innvolarne dine falla ut for skuld sjukdomen.»»
A e hiki mai maluna ou la eha nui loa, no ka mai ma kou opu, no kou mai e pahu aku no kou naau iwaho i kela la i keia la.
16 Herren øste då upp filistarane imot Joram, og dei arabarane som budde attmed med ætioparne,
A hoala ae la o Iehova i ka manao o ko Pilisetia e ku e ia Iehorama, a me ko Arabia, ka poe e noho kokoke ana i Aitiopa.
17 so dei drog upp imot Juda, trengde seg inn i det og rana alt det som fanst i huset åt kongen, og dertil sønerne og konorne hans, so han hadde ikkje att nokon son so nær som den yngste av sønerne, Joahaz.
Pii mai la lakou i Iuda a komo iloko, a lawe aku i na mea a pau i loaa ia lakou iloko o ka hale o ke alii, a i kana poe keiki, a me na wahine ana; aole i koe ia ia kekahi keiki, o Iehoaza wale no kana keiki pokii.
18 Og etter alt dette slo Herren honom med ein ulækjeleg sjukdom i innvolarne hans.
A mahope iho o keia mau mea, hahau mai la o Iehova ia ia ma kona opu i ka mai hiki ole ke hoolaia.
19 Etter år og dag, då tvo år var lidne, fall innvolarne hans fram for skuld sjukdomen hans, og han døydde med harde lidingar. Folket hans kveikte ikkje noko bål for honom, soleis som for federne hans.
A hala kekahi mau la, i ka pau ana o na makahiki elua, pahu iwaho kona naau no kona mai. Pela oia i make ai i ka mai nui loa; aole i pupuhi wale kona poe kanaka i ke ahi nona, e like me ke puhi ana no kona poe kupuna.
20 Tvo og tretti år gamall var han då han vart konge; i åtte år rådde han i Jerusalem. Dei gravlagde honom i Davidsbyen, men ikkje i kongegraverne.
Kanakolu ona mau makahiki a me kumamaiua i kona wa i noho alii ai, a noho alii iho la ia i na makahiki ewalu ma Ierusalema, a hele aku la ia me ka makemake ole ia mai: a ua kanuia oia iloko o ke kulanakauhale o Davida, aole nae iloko o na ilina o na'lii.
