< 2 Krønikebok 17 >

1 Josafat, son hans, vart konge i staden hans. Han synte seg sterk imot Israel,
Nandimbe aze nifehe t’Iehos­afate anadahi’ey, le nihafatratse am’ Israele.
2 og lagde herfolk i alle dei faste byarne i Juda og sette inn vakter i Judalandet og i dei byarne i Efraim som Asa, far hans, hadde herteke.
Nampipoha’e lahindefoñe iaby o rova-fatrats’ Iehodao naho nampijadoña’e firimboñañe an-tane Iehoda ao vaho amo rova’ i Efraime rinambe’ i Asa rae’eo.
3 Og Herren var med Josafat, for han fylgde dei fyrste vegarne åt David, far sin, og heldt seg ikkje til Ba’alarne,
Nindre am’ Iehosafate t’Iehovà, amy te nañaveloe’e o sata’ i Davide rae’e valoha’eo, le tsy pinai’e o Baaleo;
4 men søkte til far sin’s Gud og fylgde bodi hans og gjorde ikkje soleis som Israel.
nitsoeha’e t’i Andria­nañaharen-drae’e, nañaveloe’e o lili’eo vaho tsy nanoe’e o sata’ Israeleo.
5 Difor grunnfeste Herren kongedømet i hans hand, og heile Juda gav Josafat gåvor, so at han fekk mykje rikdom og æra.
Aa le najado’ Iehovà am-pità’e i fifeheañey; le ninday ravoravo am’ Iehosafate t’Iehoda iaby ie nanam-bara naho engeñe ra’elahy.
6 Då voks modet hans på Herrens vegar, og han fekk ogso burt offerhaugarne og Astarte-bilæti frå Juda.
Le naonjoñe amo sata’ Iehovào ty arofo’e; mbore nafaha’e boake Iehoda ao o tambohoo naho o Aserào.
7 I det tridje styringsåret sitt sende han hovdingarne sine Benha’il og Obadja og Zakarja og Netanel og Mikaja til å læra i Juda-byarne,
Ie tan-taom-paha-telo’ i fifehea’ey, le nirahe’e o roandria’eo, i Benekaile naho i Obadia naho i Zekarià naho i Netanele vaho i Mikaià hañoke amo rova Iehodao.
8 og saman med deim levitarne Semaja og Netanja og Zebadja og Asael og Semiramot og Jonatan og Adonja og Tobia og Tob-Adonia, levitarne, og med deim prestarne Elisama og Joram.
Nin­dre am’ iereo o nte-Levio; i Semaià naho i Netanià naho i Zebadià naho i Asahele naho i Semiramote naho Iehonatane naho i Adoniià naho i Tobiià vaho i Tobadonià, nte-Levy; nitraok’ am’ iereo t’i Elisamà naho Iehorame mpisoroñe,
9 Dei lærde i Juda, for dei hadde Herrens lovbok med seg, og dei drog kringum i alle Juda-byarne og lærde folket.
nañanatse e Iehodà ao, le am’ iereo ty boke’ i Hà’ Iehovà; nitsitsihe’ iereo o rova’ Iehodà iabio, nañoke ondatio.
10 Då kom ein støkk frå Herren yver alle riki i dei landi som låg rundt ikring Juda, so dei våga seg ikkje i krig med Josafat.
Nivotrak’ amo fonga fifeheañe naho tane mañohoke am’ Iehodao ty firevendreveñañe Iehovà vaho tsy eo ty nialy am’ Iehosafate.
11 Nokre av filistarane førde gåvor til Josafat, og sylv til skatt, og arabarane og førde småfe til honom, sju tusund og sju hundrad verar og sju tusund sju hundrad bukkar.
Nandesa’ ty ila’ o nte-Pe­li­stio ravoravo naho haba am-bolafoty; ninday hare o nte-Arabeo: añondrilahy fito-arivo-tsi-fitonjato naho oselahy fito-arivo-tsi-fitonjato.
12 Soleis gjekk Josafat frametter stødt til han vart overlag megtig, og han bygde borger og upplagsbyar i Juda,
Nitoabotse avao ty enge’ Iehosafate; le namboare’e e Iehoda ao ty rova fatratse naho rovam-pañajàñe.
13 og han store forråd i Juda-byarne og stridsdjerve herfolk i Jerusalem.
Nimaro ty tolon-draha’e amo rova’ Iehodao vaho inao o lahindefoñe, fanalolahy maozatse e Ierosalaimeo.
14 Dette er lista yver deim etter ættgreinerne deira: Yverhovdingarne i Juda var: Hovdingen Adna med tri hundrad tusund djerve stridsmenner;
Le zao ty famolili­añe iareo ty aman’ anjomban-droae’e: am’ Iehoda, o mpifelek’ arivoo: i Adnà mpiaolo, reketse fanalolahy mahasibeke telo-hetse;
15 jamsides honom hovdingen Johanan med tvo hundrad og åtteti tusund mann;
nanonjohy aze t’Ieho­ha­nane mpiaolo reketse roe-hetse-tsi-valo-ale;
16 jamsides honom Amasja Zikrison, som hadde gjenge i Herrens tenesta friviljugt, og med honom var tvo hundrad tusund djerve stridsmenner;
nañorik’ aze t’i Amasià, ana’ i Zikrý, mpanolo-batañe ho am’ Iehovà, fanalolahy maozatse roe-hetse ty tama’e;
17 framleides var det frå Benjamin den djerve kjempa Eljada med tvo hundrad tusund mann, som bar boge og skjold,
le amy Beniamine, i Eliada, lahindefo maozatse nahasibeke, reketse mpitàm-pale naho fikalandefoñe roe-hetse;
18 jamsides honom Jozabad med hundrad og åtteti tusund djerve stridsmenner.
le añ’ila’e t’Iehozabade reketse rai-hetse-tsi-valo-ale veka’e hialy.
19 Dette var dei som stod i tenesta åt kongen, umfram deim som kongen hadde lagt i borgbyarne i heile Juda.
Irezay ro nitoroñe i mpanjakay mandikoatse o napo’e amo rova fatratse nanitsike Iehodào iabio.

< 2 Krønikebok 17 >