< 2 Krønikebok 15 >

1 Då kom Guds Ande yver Azarja Odedsson,
Obed chapa Azariah chunga Pathen Lhagao ahung chun,
2 og han steig fram for Asa og sagde til honom: «Høyr på meg, Asa og heile Juda og Benjamin! Herren er med dykk når de er med honom, og når de søkjer honom, då let han dykk finna seg; men um de vender dykk frå honom, då vender han seg frå dykk.
Lengpa Asa galmun’a kon hung vailhung chun, Lengpa kimuto pi dingin apotdoh tan ahi. Neihin ngaipeh temin Asa tin agah asamin ahi. Ngaitemin, nangho Judah le Benjamin phunga mite ho! Pakai chu nanghon naumpi laiseuva aman naum pidiu ahi. Nanghon nahol laiseuva ama chu namu diu, ahinlah nanghon nadalhah uva ahileh aman jong nadalhah diu ahi.
3 I lange tider var Israel utan sann Gud, utan prest som lærde deim, og utan lov.
Phat saotah pi Israel chu Pathen dihtah nei louva ahildiu themgao bei’a chule ajuidingu dan thu bei’a anaum-u ahitai.
4 Men i trengsla si umvende dei seg til Herren, Israels Gud, og søkte honom, og han let deim finna seg.
Ahinlah boina hahsatna ahinto phat ule, Pakai Israel Pathen henga ahungki nung heikit uva; chule ama chu ahin hol phat ule amahon ama chu amudoh kit jiuve.
5 I dei tider kunde ingen draga uskadd ut eller heim, for det var stor røra millom alle som budde i landi.
Chuche lungjin naphat ho sung chun kholjinna chele vale dingin lungmon aum jipon ahi.
6 Då vart dei sundstøytte, folk mot folk og by mot by; for Gud skræmde deim med alle slag trengslor.
Gamkhat in Gamkhat dounan gal akisat tou jiuvin ahi. Ajeh chu Pathen in boina tintang jouse toh tho’a asuhgim jiu ahi,
7 Men ver de frihuga og lat ikkje henderne siga; for dykkar verk skal få si løn!»
Ahinlah nangvang hatnin lang hang in, ajeh chu na natoh man, kipa man nasan ding ahi.
8 Då Asa høyrde desse ordi og den spådomen som Azarja, son åt Oded, sagde fram, då tok han mod til seg og fekk burt dei ufysne styggetingi frå heile Judalandet og Benjaminslandet og frå dei byarne han hadde teke på Efraimsheidi; og han sette i stand Herrens altar framfyre Herrens forhall.
Asa chun Themgao Azariah konna hiche thu chu ajah doh phat hin, ahung hangsan tan Judah le Benjamin gamsunga chule Ephraim thinglhang gam'a analah’u khopi hoa thet umtah lim semthu ho chu abonchan asumang tan ahi. Chule Pakai Houin mai’a um lutle potle na indan sunga, Pakai maicham chu athah semphat kit tan ahi.
9 So stemnde han saman heile Juda og Benjamin og deim ifrå Efraim, Manasse og Simeon som budde hjå deim; for ei mengd ifrå Israel hadde gjenge yver til honom då dei såg at Herren, hans Gud, var med honom.
Chuin Asa chun Judah le Benjamin phunga mijouse, amaho to chengkhom Ephraim, Mannaseh le Simeon phunga mijouse chutoh akou khom soh kei tan ahi. Asa vaipoh sung chun amaho Pakai a-Pathen un aumpi chu amu doh phat uchun Israel gam'a konin, mi tamtah Judah gam'a chun ahung kichao lut tauvin ahi.
10 Dei samla seg då i Jerusalem i den tridje månaden i det femtande styringsåret åt Asa.
Asa vaipoh sung kum somle nga lhin kum chavang kichai kon chun, mipi chu Jerusalema akikhom uvin ahi.
11 Og den dagen slagta dei offer for Herren av det herfanget dei hadde ført med seg, sju hundrad stykke storfe og sju tusund stykke småfe.
Chuche nichun Pakaiya dingin bong ja sagi le kelngoi sang sagi chule galmunna ahinpohlut’u kelcha ho chu Pakai angsunga chun athatnun maicham thilton akat doh tauvin ahi.
12 Og dei gjorde ei pakt um at dei vilde søkja Herren, sin fedregud, av alt sitt hjarta og heile si sjæl,
Chuin amaho alung thim pumpi alhagao pumpiu vin Pakai a-Pathen’u holnan kitepna khat asemdoh tauvin ahi.
13 og at kvar den som ikkje søkte Herren, Israels Gud, han skulde lata livet, anten han var liten eller stor, mann eller kvinna.
Koi hileh ateh akhang hijongleh Pakai Israel Pathen holnom lou chu, thalih jeng dingin akinopto uvin ahi.
14 Soleis gav dei Herren eiden sin med høg røyst og med fagnadrop og med ljom av lurar og horn,
Sumkon gin peh lah lah le kelngoi ki kikhet gintoh thon, Pakaiya kitahna nei dingin akihah selnau aw sangtah in asamun ahi.
15 og heile Juda gledde seg yver den eiden, for dei hadde svore med heile sitt hjarta og søkte honom med all sin vilje; Og Herren let deim finna seg og gav landet fred til alle sidor.
A lungthim pumpiuva asemmu ahijeh chun, Judah gamsunga mijouse chu hiche kitepna chunga alunglhai soh keijun ahi. Ngaichatna neitah’a Pathen ahol’u ahijeh chun Pakaiyin alang langa agalmi teuva konin choldona apeuvin ahi.
16 Og jamvel Ma’aka, mor si, sette kong Asa av frå hennar dronningrang, av di ho hadde gjort eit styggjelegt bilæte for Astarte; han hogg ned det stygge bilætet, slo det i smulder og brende det i Kidronsdalen.
Asa Lengpa chun apinu Maacah jeng tah jong chu Lengnu ahina muna konin anodoh in ahi. Ajeh chu amanu chun thujahmo Asherah khom anasem ahi, Asa chu apinun thujahmo khom asem chu asat lhan ajepchip in Kedron phaicham a chun ahalvamtan ahi.
17 Men offerhaugarne fekk dei ikkje burt ifrå Israel; men like vel var hjarta til Asa heilstøypt so lenge han livde.
Israel gam sunga doikhom, doihouna munho akisuhmang louvang chun; ahinkho lhung keijin Asa lungthim chu kitahna lhingset in aum jinge.
18 Heilaggåvorne åt far sin og heilaggåvorne sine eigne flutte han inn i Guds hus, sylv og gull og ymse ting.
Ama le apan ana lhandoh sana le dangka chule thil jatchom chom ho chu, Pathen Houin sunga ahinpolut in ahi.
19 Det vart ingen ufred fyrr i det fem og trettiande styringsåret åt Asa.
Hitichun Asa lengvaipoh kum somthum le kum nga chan chun gal kiti ana umtapoi.

< 2 Krønikebok 15 >