2 Krønikebok 13
1 I det attande styringsåret åt Jeroboam vart Abia konge yver Juda;
Israel gamsunga Rehoboam leng chan kal kum somle get lhin kumin, Abijah chun Judah gam sunga vai ahin hom panin ahi.
2 tri år styrde han i Jerusalem. Mor hans heitte Mikaja Urielsdotter og var frå Gibea. Det var ufred millom Abia og Jeroboam.
Aman Jerusalem a kumthum lengvai ahinpon, anu chu Gebiah mi Uriel chanu Maacah ahi. Chuin Abijah le Jeroboam kah’a gal asohdoh tan ahi.
3 Abia byrja striden med ein her av djerve stridsmenner, fire hundrad tusund utvalde menner, men Jeroboam møtte honom med åtte hundrad tusund utvalde menner, som var djerve stridsmenner.
Judah te lengpa Abijah chun galhang mi sang jali alhengin, akhom tupmin alamkaiyin; alangkhatna Jeroboam chun Israel gamsunga konin sepai sang jaget akhom doh kit’in ahi.
4 Men Abia gjekk upp på Semarajimberget i Efraimsfjelli og sagde: «Høyr meg Jeroboam og heile Israel!
Judah sepai ho chu Ephraim thinglhang gam ahung lhun phat uchun, Abijah chu Zemorin molchunga adding in Jeroboam le Israel techu asam in, “Neihin ngaipeh temun,
5 De veit då vel at Herren, Israels Gud, hev gjeve kongedømet yver Israel for alle tider til David og hans søner ved ei ubrjotande semja.
Pakai Israel te Pathen in David toh kitepna asema amale achilhah te Israel laltouna atonsotna dinga apeh chu nagel doh lou’u hitam?”
6 Men Jeroboam Nebatsson, trælen åt Salomo Davidsson, reiste seg og gjorde upprør mot herren sin.
Ahivangin David chapa Solomon lhachaa pang mai mai Nabet chapa Jeroboam chun, apupa adouvin ahi.
7 Og kring honom samla det seg lause karar, skamløysor, som tråssa Rehabeam, son åt Salomo, og Rehabeam var ung og veiklyndt og kunde ikkje halda seg imot deim.
Chujongleh migilou pumpi chun ama ajopmun, Solomon chapa Rehoboam chapangcha le hetna thepna neiloulai chu athu ngailouvin; dingdoh theilou khopmin ana lhauvin ahi.
8 Og no trur de at de kann tråssa Herrens kongedøme, som ligg til Davids søner, for di det er ein stor hop av dykk, og det hev hjå dykk dei gullkalvarne som Jeroboam let gjera til gudar for dykk.
Chule tun David chihlhah te khutna um Pakai lenggam dou dingin tohgon nasem kit uvin, nanghon sepai tampi leh Jeroboam in na Pathen diuva asem sana Bongnou lim chu nanei maithei’u ahinai.
9 Hev de ikkje jaga burt Herrens prestar, sønerne åt Aron, og levitarne, og rådt dykk til prestar liksom hedningfolki? Kvar den som kom med ein ung ukse og sju verar til prestevigsla, han vert prest for u-gudarne.
Hijongleh nanghon Pakai thempu nakilhen’u hilouham? Koi hijongleh bongnou khatle kelngoi sagi toh, hiche alim semthu na pathen hou komma hung kipedoh tapou chu thempua napansah jiu ahi.
10 Men Herren er vår Gud, og me hev ikkje vendt oss frå honom; sønerne åt Aron er prestar for Herren, og levitarne gjer tenesta.
Keiho dinga vang Pakai chu ka Pathen’u ahi, chule keihon ama chu ka dalha pouve; Pakai lhacha’a pang thempu ho chu Aaron chapate bou ahiuvin, Leviten akithopi jiu ahi.
11 Kvar morgon og kvar kveld let dei brennofferi ganga upp i røyk med finangande røykjelse, skodebrødi ligg på gullbordet, og gull-ljosestaken med lamporne kveikjer dei kveld etter kveld; for me agtar på fyresegnerne åt Herren, vår Gud, men de hev vendt dykk frå honom.
Amaho seh jingkah nilhah seh in Pakai angsunga pumgo thilto le gim namtui hal aboljiuvin ahi. Nilhah sehle dokhang theng chunga chun changlhah agoldoh jiuvin, chule sana thaomei chunga chun thaomei ho avah jiuvin ahi. Keihon Pakai ka Pathen thuhil kajui jing un, ahinlah nanghon ama chu nalha tauve.
12 Sjå, Gud er føraren hjå oss og me hev prestarne hans med alarmlurarne, og dei skal blåsa til strid mot dykk. Israels søner, gjev dykk ikkje i strid med Herren, vår fedregud, for då skal de ikkje hava lukka med dykk!»
Chuti chun veuvin Pathen chun eiumpiuve. Amahi kalamkai pao ahi, Ama thempu hon asumkon’u amut uva galmuna nang douna eilamkaiju ahi. “Vo Israel mite, Pakai napu napa teu dounan galsat hih un; ajeh chu na lolhin lou diu ahi.”
13 Men Jeroboam hadde late deim som låg i baklur kringganga deim soleis at Juda-mennerne hadde deim fyre seg og baklur-mennerne i ryggen.
Hiche kahla achun Jeroboam chun guhthim chan asepaite phabap khat chu, Judah te nung lama konna umkim vella changlhi din asel’in ahi.
14 Då no Juda-mennerne snudde seg rundt, og såg at åtaket truga deim både framantil og attantil, då ropa deim til Herren; men prestarne bles i lurarne.
Judah techun anung ama konna ahung kino khumu chu ahetdoh phat uchun, akithopi diuvin Pakai koma ataouvin, chuin thempu hon sumkon amut un,
15 Og Juda-mennerne sette i med herrop. Og då Juda-mennerne sette i med herropet, då slo Gud Jeroboam og heile Israel for augo på Abia og Juda.
chule Judah mite chun kho asam pan tauvin ahi. Agalsat khosap ogin husan chun Pathen in Jeroboam chu ajopeh un chule Israel te Abijah le Judah te sepaiho masang chun adelmang tan ahi.
16 Israels-sønerne rømde for Juda, og Gud gav deim i deira vald.
Israel sepai ho chu Judah te masanga konin ajamang un, chuin Pathen in Judahte chu Israel mite khut nakon ahuh dohtan ahi.
17 Og Abia og folket hans gjorde stort tjon på deim, so det fall fem hundrad tusund stridsmenner av Israel.
Abijah le sepaite chun amaho chu nasatah in atong khaovin, hiche ni chun Israelte sepai athemcheh mi sang janga athi in ahi.
18 På den tid vart Israels-sønerne audmjukte, men Juda-mennerne kom til magt, for dei studde seg til Herren, sin fedregud.
Hiti chun hiche thilsoh chunga hin Judah ten Israel te ajou un ahi.
19 Og Abia forfylgde Jeroboam og tok ifrå honom nokre byar; det var Betel og grenderne kringum, Jesana og grenderne kringum og Efron og grenderne kringum.
Abijah le asepaite chun Jeroboam sepai ho chu aga nung del peh-un, khopi phabep Bethel, Jeshanah le Ephron jaonan chule akimvella kho neo ho chu aga la tauvin ahi.
20 Jeroboam kom aldri til magt meir so lenge Abia livde, og Herren slo honom, so han døydde.
Chuti chun Abijah dam sungin Jeroboam chu athaneina akinung le doh kit tapon, chule achaina lama Pakai in ajeplhun athi tan ahi.
21 Men Abia vart megtig. Han tok seg fire konor og vart far til tvo og tjugeto søner og sekstan døtter.
Ahinlah Abijah thaneina vang chu akhangtou jingin, Abijah chun ji numei somle li aneiyin; chule chapa somnile ni le chanu somle gup aneiyin ahi.
22 Det som elles er å fortelja um Abia, um hans ferd og ord, er uppskrive i utleggjingi åt profeten Iddo.
Abijah Lengvaipoh sunga thilsoh dang hole, athusei alahsah hole anatoh athibol ho jouse chu; Iddo themgao Lekhabua chun akijih lut soh keiyin ahi.
