1 Tessalonikerne 2
1 For de veit sjølve, brør, um vår inngang hjå dykk, at han ikkje hev vore til fåfengs.
Mbuli mbumuzi lwanu, bakwesu, kuti kuza kwesu kuli ndinywe tekwali kwabiyo.
2 Men endå me fyreåt hadde lide og vorte ille medfarne i Filippi, som de veit, fekk me då frimod i vår Gud til å tala Guds evangelium til dykk i stor strid.
Naabi mbuli mbumuzi, mikuba chiindi twakafwabisigwa akujatwa chakuusa kuFilipi, twakasima muliLeza wesu kwambula mumakani mabotu aaLeza mukombozeka kwinji.
3 For vår forkynning kjem ikkje av villfaring eller av urein hug eller med svik.
Nkambo kakukombelezya kwesu tetwaka zwa kukubisya, mbuli nakwakazwa kukusalalamikuba kulweeno.
4 Men liksom me er haldne verdige av Gud til å få evangeliet yverlate, soleis talar me, ikkje som dei som vil tekkjast menneskje, men Gud, han som prøver hjarto våre.
Kwinda mbuli mbutwakazumininwa aLeza, akusyomeka kumakani mabotu, lino tulambula, chakutabotezya muntu, pesi Leza ngonguwe uyoolanga myoyo yesu.
5 For korkje kom me noko sinn med smeikjande ord, som de veit, eller med fyrebering for havesykja, Gud er vitne,
Elyo takwe nitwaka belesya majwi akuyosya, mbuli mbumuzi, na amuzee zowakuvumba butangazu Leza mukkamboni wesu.
6 og ikkje heller søkte me æra av menneskje, korkje av dykk eller av andre, endå me kunde ha kravt vyrdnad som Kristi apostlar.
Na tuyandula bulemu buzwa kubantu, nikuba kuzwa kulindinywe, na ba apositolo aabami.
7 Men me var milde millom dykk: Som ei mor vermer borni ved barmen,
Ikwinda, twakaba batete akti kanumbuli banyina bawumbulizya bana babo.
8 soleis var me i inderleg kjærleik til dykk viljuge til å gjeva dykk ikkje berre Guds evangelium, men og vårt eige liv med, av di de vart oss kjære.
Munzila eeyi twakali kumuyanda. Twakabotelwa kwabana andinywe kakutali kumani aaLeza luzutu pesi alimwi abuumi bwesu. Mbuli kuti mwakati mwaba bayandwi kulindiswe.
9 For de minnest då, brør, vårt stræv og vår møda: Medan me arbeidde natt og dag, so me ikkje skulde vera nokon av dykk til tyngsla, forkynte me Guds evangelium for dykk.
Mbuli mbumuyeya, bakwesu, milimu yesu amamanino. Mansiku asikati twakali kubeleka kuti tuatabi mukuli kulumwi awumwi akati kanu. Mbuli mbutwaka kambawuka makani mabotu aaLeza.
10 De er vitne, og Gud med, kor heilagt og rettferdigt og ulastande me ferdast hjå dykk, de truande!
Inywe mulibakkamboni, alimwi aaLeza mbuli mbwasalala, mbwaluleme, achakutaba amulandu, yakuba imponeno kuli ndinywe nimusyoma.
11 liksom de veit kor me påminte kvar og ein av dykk, som ein far borni sine, og lagde dykk på hjarta
Munzila njiyeeyo mulizi mbutwakalibede kuli umwi awumwi wanu, mbuli wisi kubana bakwe, ndamusiya akumumbulizya akumukombelezya
12 og bad dykk inderleg at de skulde ferdast so som verdigt er for Gud, som hev kalla dykk til sitt rike og sin herlegdom.
kuti mweende munzila iyeelede yaLeza, umwita kubwami akubulemu.
13 Difor takkar me og uavlatande Gud for, at då de fekk det Guds ord me forkynte, so tok de imot det, ikkje som eit menneskje-ord, men - som det i sanning er - som eit Guds ord, som og ter seg verksamt i dykk som trur.
Nkambo kakaako alimwi tilumba Leza lyoonse, kuti na mwatambula ijwi lyaLeza eelyo ndimwakamvwa kuzwa kuli ndiswe, temwakalitambula anga lyakazwa kumunt, pesi mbuli akakasimpe, ndijwi lyaLeza alimwi lila aamulimui mulindinywe nimusyoma.
14 For de, brør, hev vorte etterfylgjarar til dei Guds kyrkjelydar som er i Kristus Jesus i Judæa; for de hev og lide det same av dykkar eigne samættingar som dei hev lide av jødarne,
Alimwi bakwesu mwakaba basikwiiya bambungano zyaLeza zili muJudiya muliKkilisito Jesu. Nkikaako alimwi mwakafwabisigwa muzintu zikozyene kuzwa kubantu banyika yanu, mbuli mbubakachita kuzwa kumaJuda.
15 som og slo Herren Jesus og profetarne i hel og forfylgde oss og ikkje er Gud til hugnad og stend alle menneskje imot,
Bakajaya antoomwe Mwami Jesu abansimi alimwi bakatutandila anze. tababotezyi Leza. Kwinda, Kukazyanya abantu boonse.
16 då dei meinkar oss i å tala til heidningarne, at dei kann verta frelste - so dei alltid må fylla sitt syndemål. Men vreiden hev endeleg nått deim.
Batukasya kwambula abaMasi kuti bafutulwe. Impindu njakuti lyoonse bakali kuzuzya zibi zyabo kusikila kumamanino.
17 Men då me, brør, ei liti stund hadde vore skilde frå dykk med åsyn, ikkje med hjarta, so hev me i vår store lengting gjort oss so mykje større umak for å få sjå dykkar åsyn;
Pesi iswe bakwesu, twakali pambukene andinywe kwachiindi chifwifwi mubuntu peepe mumoyo. Twakalipeda loko, achiyandisyo chipati kuti tubone masyu anu.
18 for me hev vilja koma til dykk - eg, Paulus, både ein gong og tvo gonger - men Satan hindra oss derifrå.
Mbokunga twakali kuyanda kusika kulindinywe - ichonzyo me - Pawulo, lumwi alubo - pesi Satani wakatwimikizya.
19 For kven er vel vår von eller gleda eller heiderskrans? Er ikkje de det og for vår Herre Jesu Kristi åsyn i hans tilkoma?
Nkaambo ninzi bulangizi bwesu na kubotelwa, na musini wakulisumpula kunembo lyaMwami Jesu kukuboola kwakwe? Tensi nduwe?
20 For de er vår æra og gleda.
Mbokunga uli bulemu, alukondo lwesu.
