< 1 Tessalonikerne 1 >

1 Paulus og Silvanus og Timoteus - til kyrkjelyden åt tessalonikarane i Gud Fader og Herren Jesus Kristus: Nåde vere med dykk og fred!
Mǝnki Pawlus, Silas ⱨǝmdǝ Timotiydin Huda’Atimiz wǝ Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨdǝ bolƣan, Tesalonika xǝⱨiridiki jamaǝtkǝ salam. Silǝrgǝ meⱨir-xǝpⱪǝt wǝ hatirjǝmlik bolƣay!
2 Me takkar alltid Gud for dykk alle, når me kjem dykk i hug i bønerne våre,
Biz dualirimizda silǝrni yad etip turup, Hudaƣa silǝr üqün ⱨǝrdaim tǝxǝkkür eytimiz;
3 med di me uavlatande minnest dykkar verksemd i trui og arbeid i kjærleiken og tolmod i voni på vår Herre Jesus Kristus for vår Gud og Faders åsyn,
Huda’Atimizning aldida etiⱪadinglardin bolƣan ǝmǝlliringlarni, meⱨir-muⱨǝbbǝttin qiⱪⱪan japaliⱪ ǝjringlarni, Rǝbbimiz Əysa Mǝsiⱨkǝ baƣliƣan ümidtǝ bolƣan qidamliⱪinglarni izqil ǝslǝp turuwatimiz.
4 då me er visse på at de er utvalde, brør, de som er elska av Gud.
Qünki ǝy ⱪerindaxlar, Huda sɵygǝnlǝr, Uning silǝrni talliƣanliⱪi bizgǝ ayan.
5 For vårt evangelium kom ikkje til dykk berre i ord, men og i kraft og i den Heilage Ande og i stor fullvissa, liksom de veit korleis me var millom dykk for dykkar skuld;
Qünki hux hǝwirimiz silǝrgǝ yǝtküzülginidǝ sɵzlǝr bilǝnla ǝmǝs, bǝlki küq-ⱪudrǝt bilǝn, Muⱪǝddǝs Roⱨ bilǝn, mutlǝⱪ jǝzmlǝxtürülgǝn ⱨalda silǝrgǝ yǝtküzülgǝn; uning üstigǝ, bizning silǝrning aranglarda bolƣinimizda silǝrni dǝp ɵzimizni ⱪandaⱪ tutⱪanliⱪimizni obdan bilisilǝr.
6 og de vart etterfylgjarar til oss og til Herren då de tok imot ordet i myki trengsla med gleda i den Heilage Ande,
Xuning bilǝn silǝr eƣir azab-oⱪubǝt iqidǝ turuⱪluⱪmu, Muⱪǝddǝs Roⱨning xadliⱪi bilǝn sɵz-kalamni ⱪobul ⱪilip, bizni, xundaⱪla Rǝbning Ɵzini ülgǝ ⱪilip ǝgǝxtinglar,
7 so de vart eit fyredøme for alle dei truande i Makedonia og Akaia.
xuning bilǝn silǝr Makedoniyǝ wǝ Ahaya ɵlkiliridiki barliⱪ etiⱪadqilarƣa ülgǝ bolup qiⱪtinglar;
8 For ifrå dykk hev Herrens ord ljoda ut, ikkje berre i Makedonia og Akaia, men alle stader er dykkar tru på Gud komi ut, so me ikkje treng til å tala noko um det;
qünki Rǝbning sɵz-kalami silǝrdin pǝⱪǝt Makedoniyǝ wǝ Ahayaƣila yangrap ⱪalmastin, bǝlki ⱨǝmmǝ yǝrgǝ Hudaƣa baƣlanƣan etiⱪadinglar toƣruluⱪ ⱨǝmmǝ yǝrgǝ hǝwǝr tarⱪiliptu; nǝtijidǝ, bizning [xu yǝrlǝrdǝ hux hǝwǝr toƣruluⱪ] ⱨeqnemǝ deyiximizning ⱨajiti ⱪalmidi.
9 for dei fortel sjølve um oss, kva inngang me fann hjå dykk, og korleis de vende dykk til Gud frå avgudarne, til å tena den livande og sanne Gud
Qünki [biz barƣanliki jaydiki] kixilǝr silǝrning bizni ⱪandaⱪ ⱪarxi alƣanliⱪinglarni, silǝrning butlardin ⱪandaⱪ waz keqip tirik wǝ ⱨǝⱪiⱪiy Hudaning hizmitidǝ boluxⱪa, xundaⱪla Uning Oƣlining, yǝni U ɵlümdin tirildürgǝn, kǝlgüsidǝ kelidiƣan ƣǝzǝptin bizni ⱪutⱪuzƣuqi Əysaning ǝrxtin kelixini kütüxkǝ Hudaƣa baⱪⱪanliⱪinglarni bayan ⱪilixidu.
10 og venta på hans son frå himmelen, honom som han vekte upp frå dei daude, Jesus, som frelsar oss frå den komande vreiden.

< 1 Tessalonikerne 1 >