1 Samuels 24
1 Då Saul kom heim att frå herferdi mot filistarane, fekk han tiend at David var i øydemarki En-Gedi.
Saul Philistin kaminawk patomhaih ahmuen hoiah amlaem pacoengah, David loe En-Gdi praezaek ah oh, tiah thuih pae o.
2 Då tok Saul tri tusund mann, utvalde or heile Israel, og drog av stad på leit etter David og kararne hans austum Steinbukk-hamrarne.
To pongah Israel kaminawk thung hoi kami sang thumto a qoih moe, sathar ohhaih cathaeng ah David hoi anih taengah kaom kaminawk to pakrong hanah caeh o.
3 Han kom til sauegardarne attmed vegen; der var det ein heller; og der inn gjekk Saul for seg sjølv. David og kararne hans sat inst i helleren.
Tuu khongkha ohhaih ahmuen phak o naah loe, to ah thlungkhaw maeto a hnuk o; Saul loe to thlungkhaw thungah akunh moe, anghawk; David hoi anih ih kaminawk loe atlim ah kaom thlungkhaw thungah oh o.
4 Då sagde folki åt David med honom: «No er dagen komen som Herren nemde med deg: «Eg vil gjeva uvenen din i handi di, so du kann gjera med honom etter eige tykkje.»» David reis upp og skar i løyndom ein snipp av kappa åt Saul.
David ih kaminawk mah, Khenah, hoih tiah na poek ih baktih toengah sak hanah, Angraeng mah na misa to na ban ah kang paek han, tiah thuih ih ni to phak boeh, tiah a naa o. To naah David mah angthawk duem moe, Saul ih kahni atom to aah pae pet.
5 Men so fekk David samvitsagg, av di han hadde skore av kappesnippen for Saul.
Akra ai ah oh pacoengah, David mah Sual ih kahni tom to aah pae pongah, poeknawm ai.
6 Og han sagde med kararne sine: «Aldri i verdi vil Herren at eg skal gjera sovore og leggja hand på herren min som Herren hev salva; for han er den som Herren hev salva.»
Angmah ih kaminawk khaeah, Angraeng mah situi bawh ih ka angraeng nuiah, hae tiah sak han om ai, anih loe Angraeng mah situi bawh ih kami ah oh pongah, a nuiah ban phok han ai ah, Angraeng mah pakaa nasoe, tiah a naa.
7 David truga kararne sine med strenge ord og gav deim ikkje lov til å falla yver Saul. Men då Saul reis upp og gjekk ut or helleren og skulde fara lenger,
Saul to hum o han ai ah, hae lok hoiah David mah angmah ih kaminawk to thuitaek. Thlungkhaw thung hoi angthawk moe, Saul to caehtaak ving.
8 då reis David og upp, gjekk ut or helleren og ropa etter Saul: «Herre konge!» Då Saul såg seg attende, kasta David seg å gruve på jordi. Han bøygde seg,
To pacoengah David loe thlungkhaw thung hoiah tacawt moe, Saul khaeah, ka angraeng, siangpahrang, tiah a kawk, Saul mah a hnukbangah khet naah, David loe long ah akuep tathuk.
9 og ropa til Saul: «Kvi høyrer du på det folk segjer, at David lurar på eitkvart ilt mot deg?
David mah Saul khaeah, Tipongah kaminawk mah, David mah nang hum hanah patoem, tiah thuih ih lok to na tang loe?
10 Med eigne augo hev du set i dag kor eg sparde deg, endå Herren hadde gjeve deg i mi hand i helleren, og dei rådde meg til å drepa deg. Men eg sparde deg, med di eg tenkte: «Ikkje vil eg leggja hand på herren min; for han er den Herren salva.»
Khenah, vaihniah Angraeng mah thlungkhaw thungah na hinghaih ka ban ah paek boeh, tiah a naa. Thoemto kaminawk mah nang hum hanah ang thuih o; toe kai mah ni nang hae kang pathlung; anih loe Angraeng mah situi bawh ih kami ah oh pongah, ka angraeng nuiah ban ka phok mak ai, tiah ka naa.
11 Sjå sjølv, far! ja sjå her snippen av kappa di i mi hand! Når eg skar av kappesnippen og ikkje drap deg, so må du då skyna og sjå at eg ikkje etlar deg noko ilt eller noko brot, og at eg ikkje hev gjort synd mot deg, endå du sit etter meg og vil taka livet av meg.
Khenah kampa, na ban ih kahni tom hae khenah; nang ih kahni tom loe ka aah boeh; toe nang loe kang hum ai; ka sakpazae ih hmuen om ai moe, na nuiah doeh sakpazaehaih ka tawn ai; toe nang loe kai hum hanah nang pakrong.
12 Herren skal døma oss imillom, og Herren skal hemna meg på deg. Men mi hand skal ikkje vera lyft mot deg.
Nang hoi kai salakah Angraeng mah lokcaek nasoe; ka nuiah na sak ih hmuen pongah Angraeng mah pathok nasoe; toe ka ban mah nang hae sui mak ai.
13 Det er som det gamle ordtøket segjer: «Frå dei vonde kjem vondskap.» Men mi hand skal ikkje vera lyft mot deg.
Canghni ih thuitaekhaih lok mah, Kasae thung hoiah ni sethaih to tacawt, tiah thuih ih lok to oh baktih toengah, ka ban mah nang to sui mak ai.
14 Kven er det Israels konge hev drege ut imot? Kven er det du forfylgjer? Ein daud hund! ei einsleg loppa!
Israel siangpahrang loe mi tuk han ih maw angzoh? Mi maw na patom? Kadueh ui maw? Uithlinawk maw?
15 Herren skal vera domar og døma oss imillom. Han skal sjå til og føra mi sak, ja døma meg fri frå deg.»
Angraeng loe nang hoi kai salakah lokcaekkung ah om nasoe; na khenzawn nasoe, kai kawng to poek nasoe loe, na ban thung hoiah na pahlong nasoe, tiah a naa.
16 Då David hadde tala ut med Saul, ropa Saul til David: «Er det di røyst dette, David, son min?» Og Saul sette i og gret.
David mah Saul khaeah hae loknawk thuih pacoengah, Ka capa David, hae loe nang ih lok maw? tiah a naa. To pacoengah tha hoiah a qah.
17 Og han sagde til David: «Retten er på di sida og ikkje på mi. Du hev gjort godt mot meg, medan eg hev gjort ilt mot deg.
Anih mah Davih khaeah, Nang loe kai pongah na toeng kue; nang mah loe kahoih hmuen to nang paek; toe kai mah loe nang hanah kasae hmuen to kang paek lat.
18 I dag hev du synt kor god du er mot meg, med di du ikkje drap meg, endå Herren hadde gjeve meg i di hand.
Ka nuiah na sak ih kahoih hmuen vaihi nam tuengsak boeh; Angraeng mah kai hae na ban ah paek boeh, toe nang hum ai.
19 Når ein råkar uvenen sin, plar ein då lata honom fara i fred? Herren gjeva deg lika for det gode du synte meg i dag!
Kami maeto mah a misa to hnuk naah, loisak vai maw? Vaihniah ka nuiah na hoih pongah Angraeng mah tahamhoihaih na paek nasoe.
20 Sjå no skynar eg at du skal verta konge, og at kongedømet yver Israel skal vera fast i di hand.
Vaihiah khenah, Nang loe siangpahrang ah na om tih, Israel prae loe na ban ah angdoesak tih, tiah ka panoek.
21 Men gjer no eid ved Herren at du ikkje vil rydja ut mi ætt etter meg og ikkje strjuka ut namnet mitt or ætti mi!»
Vaihiah Angraeng ih ahmin hoiah, Kai ih caanawk hae na tamit mak ai, kai ih ahmin doeh kampa imthung takoh hoiah ka phrae bit mak ai, tiah kai khaeah lokkamhaih sah ah, tiah a naa.
22 David gjorde den eiden til Saul. So for Saul heim. David og kararne hans drog upp i fjellborgi.
To pongah David mah Saul khaeah lokkamhaih to sak. To pacoengah Saul loe im ah amlaem; toe David hoi anih ih kaminawk loe misa abuephaih thlugkhaw thungah caeh o tahang.
