1 Samuels 23
1 Folk melde til David: «Filistarane held på og strider mot Ke’ila, og dei herjar treskjestaderne.»
Ahnimouh ni khenhaw! Filistinnaw ni Keilah khopui a tuk awh teh, cangkatinnae a la awh e hah, Devit ni a thai toteh,
2 Då spurde David Herren: «Skal eg draga av stad og slå desse filistarar?» Herren svara David: «Ja, drag av stad, slå filistarane og fria ut Ke’ila!»
Kai ni hote Filistinnaw hah ka cei vaiteh ka tuk han namaw telah BAWIPA koe a pacei. BAWIPA ni, cet haw. Filistinnaw hah tuk nateh, Keilah khopui hah rungngang haw telah Devit koe a dei pouh.
3 Men folki åt David sagde med honom: «Me er alt fyrr rædde um oss her i Juda. Kor skal det då ganga når me fer til Ke’ila mot filistarfylkingi?»
Devit e taminaw nihai, maimouh ni Judah ram dawk patenghai taki awh toe. Keilah khopui cei awh vaiteh, Filistin tuk hane teh taki ka tho poung na bo aw telah a dei awh.
4 Då spurde David Herren andre gongen, og Herren svara honom: «Ris upp! drag ned til Ke’ila! Eg gjev filistarane i di hand.»
Devit ni BAWIPA koe bout a pacei teh, BAWIPA ni, cet awh nateh, Filistinnaw teh nange kut dawk na poe han telah atipouh.
5 So for David med kararne sine til Ke’ila og stridde mot filistarane, førde burt buskapen deira, og gjorde stort mannefald millom deim. Soleis fria David folket i Ke’ila.
Devit hoi a taminaw teh, Keilah khopui koelah a cei awh teh, Filistinnaw hoi a kâtuk awh. Saringnaw a la pouh awh, ahnimanaw moikapap a thei awh. Hottelah Devit ni Keilah khopui hah a rungngang.
6 Då Abjatar Ahimeleksson rømde til David i Ke’ila, hadde han med seg messehakelen.
Ahimelek capa Abiathar teh, Devit aonae koe Keilah khopui koelah a yawng navah, Ephod a sin laihoi a tho.
7 Saul fekk vita at David var komen til Ke’ila. Då sagde Saul: «Gud hev gjeve honom i mi magt, sidan han hev stengt seg inne i ein by med portar og slåer.»
Devit teh Keilah khopui a cei tie Sawl ni a thai toteh, Cathut ni ka kut dawk na poe toung nahoehmaw. Kho longkha hoi tarennae kaawm e khopui thung a kâen teh paung awh toe telah ati.
8 So baud Saul ut alt folket til strid. Dei skulde draga ned til Ke’ila og kringsetja David og folket hans.
Keilah khopui tuk hanelah Devit hoi a taminaw kalup hanelah, amae taminaw pueng a kamkhueng sak.
9 Då no David fekk vita at Saul lagde meinråder mot honom, sagde han til presten Abjatar: «Ber hit messehakelen!»
Devit ni ka lathueng vah, Sawl ni hnokathout a sak tie hah a panue teh, vaihma Abiathar koevah Ephod hah hi thokhai haw atipouh.
10 Og David sagde: «Herre, Israels Gud! Tenaren din hev spurt for sant at Saul tenkjer å koma til Ke’ila og øyda byen for mi skuld.
Devit ni Oe Isarel BAWIPA Cathut, Sawl ni kai kecu dawkvah, Keilah khopui raphoe hanelah a kâcai awh tie ka thai.
11 Vil då Ke’ila-buarne gjeva meg i hans hand? Kjem Saul hit, som tenaren din hev spurt? Herre, Israels Gud! Lat tenaren din få vissa for det!» Herren svara: «Ja, han kjem hit.»
Keilah khocanaw ni kai hah a kut dawk na poe han na maw. Na san ni ka thai e patetlah Sawl teh a tho han namaw. Isarel miphun e BAWIPA Cathut, na san koe uren dei haw telah ka pacei navah, BAWIPA ni, a tho han doeh, telah ati pou.
12 David spurde endå ein gong: «Vil Ke’ila-buarne gjeva meg og kararne mine i Sauls hender?» Herren svara: «Ja, dei vil det.»
Devit ni Keilah taminaw hoi ka taminaw teh Sawl kut dawk na poe han na maw telah a pacei. BAWIPA ni na poe awh han telah ati.
13 Då reis David upp med kararne sine, um lag seks hundrad mann, og drog ut frå Ke’ila, og ferdast kvar helst det høvde. Då Saul fekk melding at David var rømd frå Ke’ila, let han vera å draga ut.
Hottelah hoi Devit hoi a taminaw 600 tabang a thaw awh teh, Keilah khopui hoi a tâco awh teh, a coung thai e patetlah a cei awh. Devit teh Keilah khopui hoi a yawng e hah Sawl ni a thai dawkvah, cet hoeh toe.
14 So heldt David seg i øydemarki i fjellborgerne, og heldt seg millom fjelli i øydemarki Zif. Saul leita etter honom allstødt. Men Gud gav honom ikkje hans hand.
Devit teh, Zeph monrui kahrawngum rapanimnaw dawkvah ao. Sawl ni hnintangkuem a tawng eiteh, Cathut ni a kut dawk Devit hah poe hoeh.
15 Medan David var i Hores i øydemarki Zif, såg han at Saul hadde fare ut og vilde drepa honom.
Devit ni, Sawl ni na thei han tie a panue dawkvah, ahni teh Ziph ramke ratu thung vah ao.
16 Jonatan Saulsson for av stad og gjekk til David i Hores, og styrkte modet hans i Gud.
Sawl capa Jonathan a tho teh, Devit aonae koe Horesh lah a cei teh, Cathut dawk tha a kâla nahanelah a kabawp.
17 Han sagde til honom: «Ver hugheil! handi hans Saul, far min, skal ikkje nå deg. Du skal verta konge yver Israel, og eg skal vera den andre etter deg. Det skyner ogso Saul, far min.»
Na lungpuen hanh. Isarelnaw e siangpahrang lah na o vaiteh, kai teh nang kabawmkung lah ka o han tie hah Sawl ni a panue.
18 So gjorde dei båe ei pakt for Herren. Og David heldt seg i Hores. Men Jonatan for heim att.
BAWIPA e hmalah lawk rei a kam roi. Devit teh kahrawng vah pou ao teh, Jonathan teh a ma im lah a ban.
19 Nokre Zif-folk drog upp til Saul i Gibea og sagde: «David held seg løynd hjå oss, i fjellborgerne i Hores, på Hakilahøgdi, sunnanfor øydemarki.
Ziphnaw teh Sawl onae koe Gibeah kho lah a cei awh teh, Devit teh maimouh onae koe Jeshimon khopui akalah, Hakhilah monrui Horesh rapanim vah a kâhro.
20 Tekkjest det deg å draga ned no, konge, so gjer det! Vår sak vert det då å gjeva honom i kongens hand.»
Oe Siangpahrang na cei han na ngainae patetlah cet leih. Ahni hah nange kut dawk poe hane thaw teh kaimae thaw lah awm lawi seh atipouh.
21 Då sagde Saul: «Velsigna av Herren vere de, at de tykkjer synd i meg.
Sawl, BAWIPA ni yawhawi na poe seh. Bangkongtetpawiteh, nangmanaw ni kai hah na pahren awh toe.
22 Far no heim, og få endå meir vissa! finn ut og sjå etter kva stad han ferdast, og kven det er som ser honom der! For dei hev sagt meg at han er ein ful fant.
Atu cet awh nateh, kârakueng awh. Ahni a kâhronae hmuen hah thoseh, la a hmu awh e hai thoseh ripdawng awh. Ahni teh a lung hroung a ang tie ka thai.
23 Finn ut og få greida på alle løynstader, der han kann løyna seg! Kom so att til meg, når det hev fenge vissa! so vil eg draga med dykk. Finst han i landet, skal eg vita å leita honom upp, um eg so skal leita millom alle Juda-ætterne.»
Hatdawkvah, ahni a kâhronae a hmuennaw hah kamcengcalah na radoung awh hnukkhu, kai koe bout na tho awh pawiteh, nangmouh hoi rei ka cei han. Ahni teh hote ram dawk awm pawiteh, Judahnaw a thong moikapap dawk ka hmu roeroe han telah ati.
24 So tok dei ut og gjekk til Zif fyre Saul. David og kararne hans var i øydemarki Maon, på heidi sunnanfor øydemarki.
Hahoi a thaw awh teh Sawl a cei hoehnahlan Ziph lah a cei awh. Hatei Devit hoi a taminaw teh, Jeshimon akalae tanghling dawk Moan kahrawng vah ao awh.
25 Då no Saul drog av stad med folki sine på leit etter David, fekk David høyra gjete det, og drog då ned på ein hamar, og heldt seg i øydemarki Maon. Då Saul frette det, sette han etter David inn i øydemarki Maon.
Sawl teh a taminaw hoi rei a kamthaw awh teh, a tawng awh e hah Devit ni bout a thai toteh, talung rahak hoi a yawng teh, mon kahrawngum vah ao. Sawl ni bout a thai toteh, mon vah Devit bout a tawng.
26 Saul gjekk på den eine fjellsida, og David og kararne hans på hi. Nett som no David gjekk i angest og vilde sleppa frå Saul, og Saul og folki hans freista ringa David og kararne hans og fanga deim,
Sawl teh avanglae mon dawk thoseh, Devit hoi a taminaw teh avanglae mon dawk thoseh, a cei awh teh hlout hane a kâyawm awh navah, Sawl hoi a taminaw ni Devit hoi a taminaw man hanelah a kalup awh.
27 so kom det bod til Saul: «Skunda deg og kom! filistarane hev falle inn i landet.»
Hatnavah patoune a tho teh, Sawl koe karanglah tho leih, Filistinnaw ni ram hah a tuk awh toe telah a dei awh dawkvah,
28 So heldt Saul upp med å forfølja David, og drog mot filistarane. Derav fekk den staden namnet Sela-Hammahlekot.
Devit pâleinae koehoi a ban teh, Filistin taminaw tuk hanelah a cei. Hatdawkvah, hote hmuen hah Selahhammahlekoth, kânguenae lungsong ati awh.
29 David drog upp derifrå, og heldt seg so i fjellborgerne i En-Gedi.
Devit teh hote hmuen koehoi a cei teh, Engedi ram rapanim vah ao.
