1 Samuels 12
1 Samuel sagde til heile Israel: «Sjå, eg hev lydt dykk i alt de hev kravt av meg. Eg hev sett ein konge yver dykk.
Samuel mah Israel kaminawk boih khaeah, Khenah, Nang thuih o ih loknawk boih ka tahngaih moe, nangcae ukkung siangpahrang to kang suek pae boeh.
2 No heretter vil kongen verta styraren dykkar. Eg er gamall og grå, og sønerne mine er hjå dykk. Frå ungdomsåri til i dag hev eg vore styraren dykkar.
Khenah, nangcae zaehoikung siangpahrang loe vaihi nangcae hmaa ah caeh boeh; kai loe mitong boeh moe, ka sam doeh pok boeh; khenah, ka caanawk doeh nangcae khaeah ni oh o; ka thendoeng nathuem hoi vaihni ni khoek to nangcae hmaa ah ka caeh.
3 Sjå her stend eg! Vitna no mot meg, so Herren og den han salva høyrer på: Hev eg teke ein ukse frå nokon? eller hev eg teke eit asen frå nokon? hev eg trælka nokon? eller trakka på nokon? hev eg teke mutor av nokon, so eg skulde sjå gjenom fingrarne med honom? So vil eg gjeva dykk vederlag.»
Khenah, kai loe hae ah ka oh; kai mah mi ih maitaw tae maw ka lak pae? To tih ai boeh loe mi ih laa hrang maw ka lak pae vai? To tih ai boeh loe mi maw ka ling moe, mi maw ka pacaekthlaek vai? To tih ai boeh loe ka mik maeng hanah, mi ih ban khae hoiah maw bokhaih tangqum to ka talawk vai? Sithaw hmaa hoi Sithaw mah situi bawh ih kami hmaa ah thui oh; hae tiah ka sak ih hmuen hnukkung om nahaeloe, ka paek pathok let han, tiah a thuih.
4 Dei svara: «Ikkje hev du trælka oss, og ikkje trakka på oss, og ingen ting hev du teke frå nokon mann.»
Nihcae mah, Mi doeh na ling ai, na pacaekthlaek ai, minawk ban hoi bokhaih tangqum doeh na la ai, tiah a naa o.
5 Då sagde han til deim: «So er Herren vitne mot dykk, og den han salva er vitne i dag, at de ingen ting hev funne å krevja hjå meg.» Dei svara ja.
Samuel mah nihcae khaeah, Ka ban ah minawk khae hoi lak ih hmuen tidoeh na hnu o ai, tiah Angraeng leo panoekkung ah oh, anih mah situi bawh ih kami doeh, vaihniah hnukkung ah oh, tiah a naa. Nihcae mah, Anih loe hnukung ah oh, tiah thuih o.
6 Samuel sagde til folket: «Herren er vitne, han som vekte upp Moses og Aron, og som førde federne dykkar upp frå Egyptarland.
To pacoengah Samuel mah kaminawk khaeah, Angraeng mah Mosi hoi Aaron patoh moe, Izip prae thung hoiah nam panawk zaehoikung loe, Angraeng ni.
7 Stig no fram! so vil eg gjera upp med dykk framfor Herren for alle Guds vise verk, som han hev gjort mot dykk og mot federne dykkar.
To pongah vaihi hae ah angdoe o duem ah; Angraeng mah nangcae hoi nam panawk khaeah toenghaih hoiah sak ih hmuennawk to kang thuih o boih han.
8 Då Jakob var komen til Egyptarland, ropa federne dykkar til Herren. Og Herren sende Moses og Aron og førde federne dykkar ut or Egyptarland og gav deim bustad her i landet.
Jakob Izip prae ah caeh pacoengah, nangcae ampanawk loe Angraeng khaeah tahmen hnikhaih hoiah a hangh o; to pongah Angraeng mah Mosi hoi Aaron to patoeh moe, nam panawk to Izip prae thung hoiah zaehhoih pacoengah, hae ahmuen ah khosaksak.
9 Men dei gløymde Herren, sin Gud, og han gav deim i henderne på Sisera, herhovdingen i Hasor, og i henderne på filistarane og på Moab-kongen; og dei gjekk i strid mot deim.
Toe nihcae mah na Angraeng Sithaw to pahnet o ving; to pongah nihcae to Hazor misatuh kaminawk ih angraeng Sisera ban ah, Philistin kaminawk ih ban hoi Moab siangpahrang ban ah ang phaksak, nihcae mah nangcae to ang tuk o.
10 So ropa dei til Herren og sagde: «Me hev synda; for me hev svike Herren og tent Ba’als-bilæti og Astarte-bilæti; men frels oss no frå fiendarne våre, so vil me tena deg.»
To naah nihcae mah Angraeng khaeah hang o, Angraeng to ka pahnawt o pongah, ka zae o moeng boeh; Baal sithaw hoi Ashtaroth kaminawk ih tok to ka sak pae o; toe ka misanawk ih ban thung hoiah vaihi na pahlong ah, to tiah nahaeloe na tok to ka sak o han boeh, tiah a thuih o.
11 So sende Herren Jerubba’al og Bedan og Jefta og Samuel, og frelste dykk frå fiendarne dykkar på alle kantar, so de fekk bu trygt.
To naah Angraeng mah, Jerub-Baal, Bedan, Jephthah hoi Samuel cae to patoeh moe, na taengah kaom misa ban thung hoiah nangcae to pahlong pongah, nangcae loe kamongah kho na sak o.
12 Men då de såg Nahas, ammonitarkongen, kom yver dykk, so sagde de til meg: «Nei, ein konge vil me hava til styrar yver oss» - endå Herren, dykkar Gud, var kongen dykkar.
Toe nangcae tuk hanah angzo Ammon siangpahrang Nahash to na hnuk o: na Angraeng Sithaw to nangcae ih siangpahrang ah oh to mah, nangcae mah kai khaeah, To tih na ai ni; kaicae uk hanah siangpahrang ka koeh o, tiah nang thuih o.
13 Og no - her stend kongen som de hev kåra, den det hev kravt. Herren hev sett ein konge yver dykk.
To pongah khenah, vaihi loe nangmacae mah na qoih o moe, nang hnik o ih siangpahrang loe hae ah oh boeh; khenah, Angraeng mah nangcae ukkung siangpahrang ang suek pae boeh.
14 Berre de no vil bera age for Herren og tena honom og lyda honom, og ikkje setja dykk upp mot Herrens bod, men fylgja Herren, dykkar Gud, både de og kongen som hev vorte styraren dykkar!
Angraeng to na zit o, a tok na sak pae o, a lok na tahngai pae o moe, Angraeng mah paek ih lok na aek o ai nahaeloe, nangcae hoi nangcae ukkung siangpahrang loe na Angraeng Sithaw hnukah pazui o thai poe tih.
15 Lyder de ikkje Herren, men set de dykk upp mot Herrens bod, då vil Herrens hand vera imot dykk liksom mot federne dykkar.
Toe Angraeng ih lok na tahngai o ai moe, ang paek o ih lok to na aek o nahaeloe, nam panawk khaeah sak ih baktih toengah, nangcae nuiah Angraeng ih ban to krah tih.
16 Stig no fram og skoda dette store underet som Herren vil gjera beint framfor augo dykkar!
To pongah vaihi angdoe oh loe, nangcae mikhnuk ah Angraeng mah sak han ih, kalen parai hmuen to khen oh!
17 No er det tidi for kveiteskurden, veit det. Men eg vil ropa til Herren, at han sender tora og regn. Soleis skal de skyna og sjå kor stor ei synd det er i Herrens augo, det de gjorde då de kravde ein konge.»
Vaihni loe cang aahhaih atue boeh na ai maw? Khopazih moe, kho angzohsak hanah, Angraeng to ka kawk han; siangpahrang na hnik o naah, Angraeng mikhnuk ah tih kasae hmuen maw na sak o, tiah na panoek o tih, tiah a naa.
18 Samuel ropa til Herren. Og Herren sende torever og regn den dagen. Då fekk heile folket stor age for Herren og for Samuel.
To naah Samuel mah Angraeng to kawk, Angraeng mah to na niah khopazih hoi kho to angzohsak. To pongah kaminawk boih mah Angraeng hoi Samuel to paroeai zit o.
19 Og heile folket sagde til Samuel: «Bed til Herren for tenarane dine, so me ikkje skal døy, for di me hev auka synderne våre med den misgjerningi at me kravde ein konge!»
Kaminawk boih mah Samuel khaeah, Ka duek o han ai ah, na tamnanawk hanah Angraeng Sithaw khaeah lawk na thui paeh, siangpahrang ka hnik o pongah, kaicae zaehaih angthap aep boeh, tiah a naa o.
20 Samuel sagde til folket: «Ver ikkje rædde! Visst hev de gjort alt dette vonde. Men fall berre ikkje frå Herren no! men ten Herren av all dykkar hug!
Samuel mah, Zii o hmah; hae tiah zaehaih na sak o cadoeh, Angraeng hnuk pazui ai ah kalah bangah angqoi o taak hmah; na poekhaih palungthin boih hoiah Angraeng tok to sah oh.
21 Fall ikkje frå! for då kjem de til å fara etter tome avgudar, som ingen gagnar og ingen fagnar; tome er dei.
Tidoeh avang ai, atho om ai moe, pahlong thai ai hmuennawk hnukah caeh o hmah; to baktih hmuennawk loe azom pui ah ni oh.
22 Herren skal taka folket sitt til nåde, for sitt store namn skuld, etter di det tektest Herren å gjera dykk til sitt folk.
Anih ih ahmin loe lensawk pongah, Angraeng mah angmah ih kaminawk to pahnawt mak ai; Angraeng mah nangcae to angmah ih kami ah suek hanah koehhaih oh.
23 Og eg for meg: aldri i verdi vil eg synda mot Herren med å slutta å beda for dykk. Nei, eg vil læra dykk den gode og rette vegen.
Nangcae han lawkthui ai ah ka oh nahaeloe, Angraeng lok tahngai ai kami ah ni ka om tih, toe kahoih, katoeng loklam ni nangcae to kang patuk han;
24 Berre de vil bera age for Herren og ten honom truleg av all dykkar hug! For sjå kor store ting han hev gjort for dykk!
toe Angraeng to na zit o moe, a tok to palungthin boih hoiah na sak o thai hanah acoe oh; nangcae han sak ih kalen parai hmuen to poek oh.
25 Men gjer de det som vondt er, so er det ute både med dykk og kongen dykkar.»
Toe kahoih ai hmuen to na sak o toengtoeng nahaeloe, nangcae loe nangmacae ih siangpahrang hoi nawnto nam ro o tih, tiah a naa.
