1 Peters 2
1 Legg difor av all vondskap og alt svik og hyklarskap og ovund og all baktale,
Ishi bhishi gushenje ubhibhi wonti, akhopele, amaliwo uwivu nu uzemele.
2 og lengta liksom nyfødde born etter den åndelege, ufalska mjølk, so de kann veksa ved henne til frelsa,
Hansi abhana abhela, sungwaji izibha ilinza lya humoyo, ili muwezye akule mhati yilokole,
3 so framt de då hev smaka at Herren er god!
hansi shalenjele aje Ugosi mwinza.
4 Kom til honom, den livande steinen, som vel vart vanda av menneskje, men er utvald og dyrverdig for Gud!
Inzaji hukwakwe wali liwe liwomi lilikhala na likhanilwe na bhantu, lelo lisaluliwe no Ngolobhe na hwamwene shoma.
5 og vert de sjølve, som livande steinar, uppbygde til eit åndelegt hus, eit heilagt presteskap, til å bera fram åndelege offer til hugnad for Gud ved Jesus Kristus.
Amwe mlihansi amawe gagali momi gaga zengwa mmwanya abhe nyumba yishimoyo, ili abhe udimi ufinjile ambalo lufumya insayilo zyetehwelwe no Ngolobhe ashilile hisa Yesu UKilisti.
6 For det heiter i skrifti: «Sjå, eg legg i Sion ein hyrnestein, som er utvald og dyrverdig, og den som trur på honom, skal slett ikkje verta til skammar.»
Iizi liyanga liga, “Enya, embeshele pa Sayuni iwe lya pashenje, ekolo na lisalulilwe na shoma. Wowonti wayeteshe hwa mwene saganilola insoni.
7 Dykk då som trur, høyrer æra til; men for dei vantruande hev den steinen som bygningsmennerne vanda, vorte til hyrnestein og snåvestein og støyteberg,
Esho inshinshi yenyu humwenyu amwe mumweteshe.” Lelo, “iwe lilikhanilwe na bhabhazenga, eli lifanyishe liwe lingovu lya honshenje”-
8 dei som støyter seg med di dei ikkje trur ordet, som dei og var etla til.
na, “Iwe lya bomele napakhome pa bomelele. “Abhene bhabomela bhahuli khana iizu, whalila lyabhasaluliwe analyo.
9 Men de er ei utvald ætt, eit kongelegt presteskap, eit heilagt folk, eit folk til eigedom, so de skal forkynna hans dygder som kalla dykk ut or myrker til sitt underfulle ljos,
Amwe mlishigholo shishisalulililwe udimi weshemwene, taifa liafinjilwe, bhantu bha tabhale no Ngolobhe, ili mwezye ahenezye imbombo na mayele gola wabhakwizizye afume muhisi ahenze uhuzela whimayele.
10 de som fyrr ikkje var eit folk, men no er Guds folk, de som ikkje hadde funne miskunn, men no hev fenge miskunn.
Amwe humwanzo sagamwali bhantu, eshi isalezi amwe mlibhantu bha Ngolobhe. Amwe sagamwaposhelee wene, eshi isalezi mposheyele wene, eshi isalezi mposheyele wene.
11 Kjære, eg legg dykk på hjarta som framande og utledningar, at de skal halda dykk ifrå dei kjøtlege lyster, som strider imot sjæli,
Bhaganwe imbakwizizye hansi abhajenu na bhazyongole hujime afume mntamanizyo imbovu zimbibhi ambazyo zikhanana ologo numoyo gwenyu.
12 og lata dykkar ferd millom heidningarne vera god, so dei, medan dei baktalar dykk som illgjerdsmenner, må sjå dykkar gode gjerningar og for deira skuld prisa Gud på tilsynsdagen!
Muhanziwa mabhe ni injendo inyinza pahata papagani, hata kabhayanga aje muwombile imbombo imbibhi, bhanza mwawenye imbombo zyenyu inyinza na hunteme Ungulobhe hwisiku lyayenza.
13 Ver difor all menneskjeleg skipnad undergjevne for Herrens skuld, anten det er kongen som den høgste,
Eteha kila indajizyo zya lajizwa umwanadamu kwajili ya Gosi, nkeshe ugonsi yumwene,
14 eller landshovdingar som utsendingar frå honom til refsing for deim som gjer vondt, men til ros for deim som gjer godt!
nkesho bhabhatabhalabhatumwilwe hubhaazbu bhawomba aminza. Afyatane aje lugano lwa Ngulobhe.
15 For soleis er det Guds vilje, at de med å gjera det gode skal målbinda vankunna hjå uvituge menneskje,
Eshi awombe aminza mpomezwa injayo yiwalangani yibhantu bhinjele nazimo.
16 so som frie, og ikkje slike som hev fridomen til vondskaps skyle, men som Guds tenarar.
Nkesho abhantu bhalibhaushe, mungajeafanye uwaushe wenyu hansi igubishilo humbibhi, Nafu mubhe bhawombibhi bha Ngulobhe.
17 Æra alle, elska broderlaget, ottast Gud, æra kongen!
Tihaje hubhantu wonti. Bhasongwaji aholo. Tetemehaji hwa Ngulobhe hihaga hwa mwene.
18 De tenarar, ver dykkar herrar undergjevne i all age, ikkje berre dei gode og milde, men og dei rangvise!
Antumwa, eshimuji agosi abhenyu huheshima zyonti, saga bhagosi abhinza na apomakati, hata abhibhi.
19 For det finn nåde, um nokon av samvit for Gud toler harmingar som han lid uretteleg.
Kwa sababu intemo yoyonti abhamanyanaje nu vwalale lwayemba pasaga pali utabhalwe ihatiya iyakwe Ungulobhe.
20 For kva er det for ei ros, um de tek det med tolmod når de syndar og fær refsing for det? Men um de tek det med tolmod når de gjer godt og endå lyt lida, det finn nåde hjå Gud.
Huli ifaida yenu yeleho hya mwanadamu awombe imbibhi na hwendelele ahwazibiwu? Eshi nkamwawomba aminza ndoo mwenze apate amalabha whalongwe ene ntemo inyinza wha Ngulobhe.
21 For til det vart de kalla, av di Kristus og leid for dykk og let etter for dykk eit fyredøme, so de skal fylgja hans fotfar.
Wheli mwakizwilwe whisabu UKilisti ayembele kwajili iyenyu abhalesheye ifananisyo kwa ajili yenyu afwate amana gakwe.
22 Han gjorde ikkje synd, og det fanst ikkje heller svik i hans munn;
Umwene sagawombile imbibhi, saga waloleshe ugobezi wowonti mwilomu lyakwe.
23 han skjelte ikkje att når han vart utskjelt, ikkje truga ham når han leid, men gav det yver til honom som dømer rettferdigt;
Umwene lwaligwaga, sagawezezezye indigo, lwayembaga, sagahogo fezye ajifumizizye mwene, hwa mwene.
24 han bar synderne våre på likamen sin upp på treet, so me skal døy av frå synderne våre og liva for rettferdi, då de er lækte ved hans sår.
Yuyo mwene awosezye imbibhi zyetu mbele gwakwe mwikwi, ili tisahabhe sehemu tenayimbibhi na tisahabhe sehemu tenayimbibhina iwhanziwa tihkalaje kwajili yihaki ahgomwe hwakwe amwe mponile.
25 For de var villfarande som sauer, men hev no vendt um til hyrdingen og tilsynsmannen for sjælerne dykkar.
Wonti mwalelo atanjetanje hansi ingole yitejile, ishi isalezi muwelile wha mputi na umlinzi wiroho zyenyu.
