1 Johannes 3
1 Sjå, kor stor kjærleik Faderen hev synt oss, at me skal kallast Guds born; og det er me. Difor kjenner ikkje verdi oss, av di ho ikkje kjenner honom.
పశ్యత వయమ్ ఈశ్వరస్య సన్తానా ఇతి నామ్నాఖ్యామహే, ఏతేన పితాస్మభ్యం కీదృక్ మహాప్రేమ ప్రదత్తవాన్, కిన్తు సంసారస్తం నాజానాత్ తత్కారణాదస్మాన్ అపి న జానాతి|
2 Mine kjære! No er me Guds born, og det er ikkje endå openberra kva me skal verta; me veit at når han vert openberra, då skal me verta honom like; for me skal sjå honom som han er.
హే ప్రియతమాః, ఇదానీం వయమ్ ఈశ్వరస్య సన్తానా ఆస్మహే పశ్చాత్ కిం భవిష్యామస్తద్ అద్యాప్యప్రకాశితం కిన్తు ప్రకాశం గతే వయం తస్య సదృశా భవిష్యామి ఇతి జానీమః, యతః స యాదృశో ఽస్తి తాదృశో ఽస్మాభిర్దర్శిష్యతే|
3 Og kvar den som hev denne voni til honom, han reinsar seg sjølv, liksom han er rein.
తస్మిన్ ఏషా ప్రత్యాశా యస్య కస్యచిద్ భవతి స స్వం తథా పవిత్రం కరోతి యథా స పవిత్రో ఽస్తి|
4 Kvar den som gjer synd, han gjer og lovbrot, og syndi er lovbrot.
యః కశ్చిత్ పాపమ్ ఆచరతి స వ్యవస్థాలఙ్ఘనం కరోతి యతః పాపమేవ వ్యవస్థాలఙ్ఘనం|
5 Og de veit at han er openberra til å taka burt synderne, og det finst ikkje synd i honom.
అపరం సో ఽస్మాకం పాపాన్యపహర్త్తుం ప్రాకాశతైతద్ యూయం జానీథ, పాపఞ్చ తస్మిన్ న విద్యతే|
6 Kvar den som vert verande i honom, syndar ikkje; kvar den som syndar, han hev ikkje set honom og ikkje kjent honom.
యః కశ్చిత్ తస్మిన్ తిష్ఠతి స పాపాచారం న కరోతి యః కశ్చిత్ పాపాచారం కరోతి స తం న దృష్టవాన్ న వావగతవాన్|
7 Born, lat ingen dåra dykk! den som gjer rettferd, er rettferdig, liksom han er rettferdig.
హే ప్రియబాలకాః, కశ్చిద్ యుష్మాకం భ్రమం న జనయేత్, యః కశ్చిద్ ధర్మ్మాచారం కరోతి స తాదృగ్ ధార్మ్మికో భవతి యాదృక్ స ధామ్మికో ఽస్తి|
8 Den som gjer synd, er av djevelen; for djevelen syndar frå upphavet. Til det er Guds son openberra, at han skal gjera ende på djevelens verk.
యః పాపాచారం కరోతి స శయతానాత్ జాతో యతః శయతాన ఆదితః పాపాచారీ శయతానస్య కర్మ్మణాం లోపార్థమేవేశ్వరస్య పుత్రః ప్రాకాశత|
9 Kvar den som er fødd av Gud, gjer ikkje synd; for hans sæde vert verande i honom, og han kann ikkje synda; for han er fødd av Gud.
యః కశ్చిద్ ఈశ్వరాత్ జాతః స పాపాచారం న కరోతి యతస్తస్య వీర్య్యం తస్మిన్ తిష్ఠతి పాపాచారం కర్త్తుఞ్చ న శక్నోతి యతః స ఈశ్వరాత్ జాతః|
10 På det kann ein kjenna Guds born og djevelens born: kvar den som ikkje gjer rettferd, er ikkje av Gud, og ikkje den heller som ikkje elskar bror sin.
ఇత్యనేనేశ్వరస్య సన్తానాః శయతానస్య చ సన్తానా వ్యక్తా భవన్తి| యః కశ్చిద్ ధర్మ్మాచారం న కరోతి స ఈశ్వరాత్ జాతో నహి యశ్చ స్వభ్రాతరి న ప్రీయతే సో ఽపీశ్వరాత్ జాతో నహి|
11 For dette er den bodskapen som de høyrde frå upphavet, at me skal elska kvarandre;
యతస్తస్య య ఆదేశ ఆదితో యుష్మాభిః శ్రుతః స ఏష ఏవ యద్ అస్మాభిః పరస్పరం ప్రేమ కర్త్తవ్యం|
12 ikkje som Kain, som var av den vonde og drap bror sin. Og kvi drap han honom? Av di hans gjerningar var vonde, men hans brors gjerningar rettferdige.
పాపాత్మతో జాతో యః కాబిల్ స్వభ్రాతరం హతవాన్ తత్సదృశైరస్మాభి ర్న భవితవ్యం| స కస్మాత్ కారణాత్ తం హతవాన్? తస్య కర్మ్మాణి దుష్టాని తద్భ్రాతుశ్చ కర్మ్మాణి ధర్మ్మాణ్యాసన్ ఇతి కారణాత్|
13 Undra dykk ikkje, mine brør, um verdi hatar dykk!
హే మమ భ్రాతరః, సంసారో యది యుష్మాన్ ద్వేష్టి తర్హి తద్ ఆశ్చర్య్యం న మన్యధ్వం|
14 Me veit at me er gjengne yver frå dauden til livet, for me elskar brørne; den som ikkje elskar, vert verande i dauden.
వయం మృత్యుమ్ ఉత్తీర్య్య జీవనం ప్రాప్తవన్తస్తద్ భ్రాతృషు ప్రేమకరణాత్ జానీమః| భ్రాతరి యో న ప్రీయతే స మృత్యౌ తిష్ఠతి|
15 Kvar den som hatar bror sin, er ein manndråpar; og de veit at ingen manndråpar hev ævelegt liv verande i seg. (aiōnios g166)
యః కశ్చిత్ స్వభ్రాతరం ద్వేష్టి సం నరఘాతీ కిఞ్చానన్తజీవనం నరఘాతినః కస్యాప్యన్తరే నావతిష్ఠతే తద్ యూయం జానీథ| (aiōnios g166)
16 På det hev me lært å kjenna kjærleiken, at han sette livet til for oss; me er og skuldige til å setja livet til for brørne.
అస్మాకం కృతే స స్వప్రాణాంస్త్యక్తవాన్ ఇత్యనేన వయం ప్రేమ్నస్తత్త్వమ్ అవగతాః, అపరం భ్రాతృణాం కృతే ఽస్మాభిరపి ప్రాణాస్త్యక్తవ్యాః|
17 Men den som hev gods i denne verdi og ser bror sin hava trong og let hjarta sitt att for honom, kor kann då kjærleiken til Gud vera i honom!
సాంసారికజీవికాప్రాప్తో యో జనః స్వభ్రాతరం దీనం దృష్ట్వా తస్మాత్ స్వీయదయాం రుణద్ధి తస్యాన్తర ఈశ్వరస్య ప్రేమ కథం తిష్ఠేత్?
18 Mine born, lat oss ikkje elska med ord eller med tunga, men i gjerning og sanning!
హే మమ ప్రియబాలకాః, వాక్యేన జిహ్వయా వాస్మాభిః ప్రేమ న కర్త్తవ్యం కిన్తు కార్య్యేణ సత్యతయా చైవ|
19 Og på dette skal me skyna at me er av sanningi, og so skal me roa hjarto våre for hans åsyn.
ఏతేన వయం యత్ సత్యమతసమ్బన్ధీయాస్తత్ జానీమస్తస్య సాక్షాత్ స్వాన్తఃకరణాని సాన్త్వయితుం శక్ష్యామశ్చ|
20 For um enn hjarta fordømer oss, so er Gud større enn hjarta vårt og kjenner alle ting.
యతో ఽస్మదన్తఃకరణం యద్యస్మాన్ దూషయతి తర్హ్యస్మదన్తః కరణాద్ ఈశ్వరో మహాన్ సర్వ్వజ్ఞశ్చ|
21 Mine kjære! dersom hjarta ikkje fordømer oss, so hev me fritt mod for Gud,
హే ప్రియతమాః, అస్మదన్తఃకరణం యద్యస్మాన్ న దూషయతి తర్హి వయమ్ ఈశ్వరస్య సాక్షాత్ ప్రతిభాన్వితా భవామః|
22 og det som me bed um, fær me av honom; for me held hans bod og gjer det som er honom til hugnad.
యచ్చ ప్రార్థయామహే తత్ తస్మాత్ ప్రాప్నుమః, యతో వయం తస్యాజ్ఞాః పాలయామస్తస్య సాక్షాత్ తుష్టిజనకమ్ ఆచారం కుర్మ్మశ్చ|
23 Og dette er hans bod, at me skal tru på hans son Jesus Kristi namn og elska kvarandre, so som han baud oss.
అపరం తస్యేయమాజ్ఞా యద్ వయం పుత్రస్య యీశుఖ్రీష్టస్య నామ్ని విశ్వసిమస్తస్యాజ్ఞానుసారేణ చ పరస్పరం ప్రేమ కుర్మ్మః|
24 Og den som held hans bod, han vert verande i honom og han i honom; og på dette veit me at han vert verande i oss, av den Ande som han hev gjeve oss.
యశ్చ తస్యాజ్ఞాః పాలయతి స తస్మిన్ తిష్ఠతి తస్మిన్ సోఽపి తిష్ఠతి; స చాస్మాన్ యమ్ ఆత్మానం దత్తవాన్ తస్మాత్ సో ఽస్మాసు తిష్ఠతీతి జానీమః|
